LOGINShare
ตอนที่ 61 ฤกษ์ยามดี 1
Last Updated:
2025-05-13 09:59:46
Latest chapter
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 61 ฤกษ์ยามดี 2
เวลาผ่านไปก็มาถึงฤกษ์ยามดีที่หวังเว่ยซินจะเปิดโรงเตี๊ยม ปัง! ปัง! ปัง! เสียงประทัดดังสนั่น ผู้คนจอแจมาร่วมงานอย่างคับคั่ง เสียงเด็กในร้านตะโกนเสียงดัง “ไม่ต้องแย่งกัน มีเยอะขอรับ ไม่ต้องแย่ง ไม่ต้องแย่ง” หวังเว่ยซินยืนคู่กันกับหลีเซียวหยวนเบื้องหน้าโรงเตี๊ยม ใบหน้าของทั้งสองแม้จะดูเย็นชาทว่าก็แฝงความอบอุ่นอยู่จาง ๆ กลิ่นอายรอบกายดูคลายคลึงกันอย่างบอกไม่ถูก ชาวบ้านที่มาร่วมงานบางคนกระซิบพูดคุย “แสดงว่าข่าวที่บอกว่า โรงเตี๊ยมแห่งนี้แท้จริงแล้วเป็นของผู้บัญชาการหลี นับว่าเป็นเรื่องจริงสินะ” สตรีวัยกลางคนเขม็งตามองแล้วกดเสียงพูด “พูดให้มันเบา ๆ มิได้หรืออย่างไร จะเป็นของผู้ใดก็ไม่ใช่ของพวกเจ้า...พวกเจ้าไม่รักชีวิตกันหรืออย่างไรถึงกล้าพูดลับหลังท่านผู้บัญชาการหลี” สตรีคนนั้นก็เอ่ยแย้ง “ข้าแค่ถาม มิได้กล่าวเรื่องไร้มารยาทเสียหน่อย” “จะอย่างไรข้าก็ไม่อยากเอาชีวิตไปเสี่ยงกับพวกเจ้า” พูดเสร็จนางก็เดินออกไปต่อแถวรับคูปอง หวังเว่ยซินและหลีเซียวหยวนล้วนเป็นผู้ฝึกวรยุทธ์ ประสาทสัมผัสเฉียบแหลม
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 61 ฤกษ์ยามดี 1
รัชทายาทสั่งการไปหลายประโยค ใบหน้าประดุจเทพเซียนของพระองค์แฝงความอ่อนล้า กระนั้นเสิ่นเยี่ยหงก็ยังปรึกษาราชการไม่ออกไปไหน เมื่อตรวจสอบทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เขากำลังจะขอทูลลา รัชทายาทก็ตรัสถามขึ้น “ที่เมืองหลวงมีเรื่องอันใดหรือ” เสิ่นเยี่ยหงชะงักครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากเนื้อข่าวสารจากเมืองหลวงเขาได้รายงานไปหมดแล้ว เห็นอีกฝ่ายคล้ายไม่เข้าใจ องค์รัชทายาทจึงกล่าวต่อ “หรือว่า...ข้าคิดไปเองที่เมืองหลวงมีเรื่องอื่นที่ทำให้ท่านขมวดคิ้ว” เสิ่นเยี่ยหงพลันกระจ่างใจองค์รัชทายาทประสาทเฉียบคมยิ่งนัก แต่ว่าเรื่องนี้....ใบหน้าแม่ทัพหนุ่มแฝงความลังเล “เป็นความลับหรือ...หากเป็นเรื่องในครอบครัวถือว่าข้ามิได้เสีย” เสิ่นเยี่ยหงรีบก้มหน้ากล่าว “มิกล้าขอรับ...มิใช่ความลับอันใด เพียงแต่ข้ามิมั่นใจว่าจะเริ่มเอ่ยเล่าเรื่องราวจากตรงไหน” องค์รัชทายาทเอนกายพิงเก้าอี้ ท่วงท่าผ่อนคลายส่งสายตาบอกให้เสิ่นเยี่ยหงเริ่มเล่าตั้งแต่ต้น เสิ่นเยี่ยหงรู้สึกกระอักกระอ่วนระคนแปลกใจ เหตุใดองค์รัชทายาทถึงใคร่สนใจเรื่องนี้นัก เขาเรียบเรียงอยู่ครู่หนึ่
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 60 ลิขิตไว้หมดแล้ว
ตอนที่ 60 ลิขิตไว้หมดแล้ว พูดคุยกันจนดึกดื่น หวังเว่ยซินจึงกล่าวให้ทุกคนแยกทางย้ายกันกลับ ในขณะที่กำลังจะพุ่งทะยายออกไปนางก็เห็นรถม้าคันใหญ่จอดอยู่ บุรุษรูปงามข้างรถม้าเงยหน้าขึ้นมาสบตายิ้มอ่อนละมุน หวังเว่ยซินทะยายลงไปพลางกล่าว “เหตุใดท่านมาอยู่ที่นี่” “ข้ามารับเจ้า” “ประตูเมืองปิดแล้ว...นั่งรถม้าเช่นนี้จะเปิดเผยเกินไปหรือ” หลีเซียวหยวนเป็นผู้บัญชาการองค์รักษ์เสื้อแพรด้วยฐานะไม่ต้องกังวลเรื่องเข้าออก แต่การทำเช่นนี้เป็นการแสดงให้ผู้อื่นเห็นมากกว่า “หากเจ้าไม่ชอบ เช่นนั้นก็ให้จางเคอนำรถม้ากลับ พวกเราใช้วิชาตัวเบากลับแทน” ชายหนุ่มเอ่ยตามใจทันที หวังเว่ยซินส่ายหน้า “ในเมื่อมาแล้วก็นั่งกลับกันเถอะ” หลีเซียวหยวนประครองหวังเว่ยซินขึ้นรถม้า เมื่อเข้าไปนั่งเรียบร้อยเขาก็เอ่ยถาม “พูดคุยกันเรียบร้อยแล้วหรือ” หวังเว่ยซินพยักหน้าตอบ “อืม เรียบร้อยแล้ว” เมื่อคิดถึงเรื่องสักครู่หญิงสาวก็คลี่ยิ้มดวงตาเป็นประกายขึ้นมา หลีเซียวหยวนขมวดคิ้วเล็ก ๆ เอ่ยถาม “มีเรื่องน่ายินดีอันใด เหตุใดดวงตาเป็นปร
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 59 รอท่านที่นี่ทุกวัน
ตอนที่ 59 รอท่านที่นี่ทุกวัน เพียงชั่วพริบตาหวังเว่ยซินก็มาปรากฏตัวอยู่บนหลังคาเรือนของกู้เฉียวจิง องค์รักษ์ภายในจวนหงอี้กงไม่สัมผัสจากมาของนาง มีเพียงองค์รักษ์ซูซูที่ยืนขวางนางไว้ ทว่าเมื่อเห็นว่าเบื้องหน้าเป็นผู้ใดกระบี่ที่กำลังจะชักออกมา..ก็หยุดอยู่ที่ฝักเช่นเคย กู้เฉียวจิงได้สั่งความเอาไว้ หากนางมาก็ไม่ต้องขัดขวาง หญิงสาวยกมือประสานกล่าว “เชิญคุณหนูหวัง” หวังเว่ยซินพยักหน้ากำลังจะกระโจนเข้าไปในเรือนฝีเท้าก็ชะงักเมื่อปรากฏเด็กชายผู้หนึ่งขึ้น “คารวะ อาจารย์หญิงข้ามารอท่านที่นี่ทุกวัน” น้ำเสียงของเด็กชายเต็มไปด้วยความเคารพนอบน้อม ทำให้ซูซูปรายตามองนายน้อยกู้ซวินด้วยแววตาฉงน นางไม่เอ่ยถามอันใดเพียงแต่เร้นกายออกไปอย่างรีบเร่ง หวังเว่ยซินสำรวจคนเบื้องหน้า นัยน์ตาจิ้งจอกประกายนุ่มนวล นางมิได้ใส่ใจกับคำเรียกของเขา กลับเอ่ยถามด้วยความห่วงใย “ผ่านไปสามปี ฝีมือเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” “เรียนอาจารย์หญิง...นับว่าพัฒนาขึ้นไม่น้อยขอรับ ไม่เพียงแต่ได้อาจารย์หลีอบรมสั่งสอนวิชากระบี่ ยังมีท่านพ่อที่ช่วยเสริมสร้างลมปราณอยู่อ
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 57 คิดมากเกินไป
ตอนที่ 57 คิดมากเกินไป หวังเว่ยซินวางจอกชาลง ดวงตาคู่งามจ้องมองหวังอี้หยางด้วยความรู้สึกจนใจอยู่จาง ๆ พลางกล่าว “ชาติที่แล้วข้าเป็นฮูหยินเอกของแม่ทัพเสิ่นเยี่ยหง...แต่ว่าเมื่อทำภารกิจสำเร็จข้าได้คืนร่างให้เจ้าของเดิมแล้วขอมาเกิดใหม่...เป็นช่วงเวลาที่พี่สาวของเจ้าได้ตรอมใจยอมตายเสียดีกว่าอยู่อย่างอดสู มอบร่างให้แก่ข้า...” กล่าวถึงตรงนี้โจวชุนก็สะอื้นไห้พูด “อี้หยาง...เจ้าคงไม่คิดว่าพวกพี่เป็นพวกข้าเป็นปีศาจหรอกนะ”เด็กชายส่ายหน้ารีบพูดอธิบาย “ข้าจะคิดอย่างนั้นได้อย่างไร...พี่สาวทั้งสองล้วนเป็นคนสำคัญของข้า...ข้าไต่ถามเพราะอยากรู้ให้กระจ่างใจเท่านั้น หาได้มีเจตนาอื่นขอรับ”หวังเว่ยซินเอามือมาตบไหล่หวังอี้หยางเบา ๆ แล้วพูด “การเป็นคนฉลาดหลักแหลมมองเรื่องราวได้ทะลุปรุโปร่งก็มีข้อเสียคือคิดมากเกินไป...หลายคืนที่ผ่านมาเจ้าคงคิดเชื่อมโยงเรียบเรียงจนไม่ได้หลับได้นอนกระมัง”หวังอี้หยางพยักหน้ารับเบา ๆ หวังเว่ยซินรู้สึกสะท้านในใจแต่กระนั้นก็ยิ้มอ่อนโยนกล่าวต่อ “เรื่องในวันนี้...ก็เป็นสิ่งที่เจ้าคาดเดาไว้ล่วงหน้า ด้วยความสัมพันธ์ของข้ากับใต้เท้าหลี อีกฝ่ายย่อมสอดม
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 56 รู้แล้วจะอย่างไร
ตอนที่ 56 รู้แล้วจะอย่างไร รถม้าเคลื่อนออกไปไกลแล้ว หวังอี้หยางก็ยืนนิ่งไม่ขัดขืนองค์รักษ์ที่จับตัวเขาก็ปล่อยตัวโค้งศีรษะก้าวเท้าออก เด็กชายหันหน้ามายิ้มอ่อนกล่าว “ข้ามิทราบมาก่อนว่าใต้เท้าชอบเล่นงิ้ว” หลีเซียวหยวนยักไหล่ขึ้น “ลองทำอะไรใหม่ๆ ดูบ้างเป็นสีสรรของชีวิต ก็นับว่าคิดไม่ผิด..สนุกไม่น้อย..แต่ว่าเจ้าไม่กลัวพวกเขาจะรู้ความจริงภายหลัง ...แล้วหันกลับมาโวยวายหรือ” หวังอี้หยางยิ้มเยาะรู้แล้วจะอย่างไร “ยามคนเจ็บแค้นที่สุดก็เพราะถูกหลอกลวง...ข้ายิ่งกลัวว่าพวกเขาจะไม่รู้ความจริง” หลีเซียวหยวนเลิกคิ้วขึ้นแววตาแฝงนัยความหมาย “เจ้าช่างแตกต่างจากเมื่อหลายวันก่อน...ดูเจ้าเล่ห์เจ้าแค้น” หวังอี้หยางซ้อนตามองบุรุษตรงหน้าใบหน้าระบายยิ้ม “ใต้เท้าย่อมรู้สาเหตุดี...ไม่ใช่หรือขอรับ” หลีเซียวหยวนชะงักเล็กน้อยแล้วหัวเราะเบา ๆ “ช่างน่ากลัวยิ่งนัก...ต่อไปข้าเองก็ต้องระวังเจ้าเช่นกัน” จากนั้นชายหนุ่มก็เดินขึ้นรถม้าออกไป หวังอี้หยางยกมือประสานแล้วหันกลับเข้าไปในเรือน เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็เห็นมารดารอด้วยสีหน้ากังวล
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 55 แยกบ้านมาแล้ว
ตอนที่ 55 แยกบ้านมาแล้ว เสียงฝีเท้าของคนจำนวนหนึ่งดังกึกก้องอย่างเป็นระเบียบดังขึ้นต่อเนื่องเมื่อเสียงเข้ามาใกล้ก็ปรากฏเหล่าองค์รักษ์เสื้อแพรดุดันเดินตรงเข้ามาในห้องโถง พวกเขายืนเรียงตัวตรงเหลือช่องว่างตรงกลาง ชั่วอึกใจก็เห็นบุรุษเจ้าของเสียงทรงอำนาจเมื่อสักครู่ ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว คนของตระกูลหวังต่างแตกตื่นแขนขาไร้เรี่ยวแรงจะยืนใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก หลีเซียวหยุดยืนตรงเบื้องหน้า แววตาหรี่มองอย่างชั่วร้าย “ว่าอย่างไร อี้หยางไม่ได้ยินที่ข้าเอ่ยถามหรือ” หวังอี้หยางสะดุ้งตัวโยก รีบเข้าไปประจบอีกฝ่าย “เป็นเงินที่พี่เว่ยซินฝากไว้ที่ข้าขอรับ” แม้ใบหน้าหลีเซียวหยวนจะประดับรอยยิ้มอยู่จาง ๆ แต่ทั่วกายกลับแผ่ซ่านความกดดัน เมื่อเขาขมวดคิ้วแม่เฒ่าหวังเนื้อตัวสั่นเทาอย่างห้ามไม่อยู่ ยิ่งได้ฟังคำถามของชายหนุ่มอีกครั้ง “แล้วเหตุใดเจ้าต้องเอาไปให้ผู้อื่น” ตุ๊บ!! เงินในมือร่วงหล่นออกมา หวังอี้หยางก้มลงไปเก็บแล้วพูดขึ้น เขาหันไปมองคนตระกูลหวังเล็กน้อยกล่าวด้วยสีหน้าลำบากใจ “มิได้เป็นเช่นนั
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 54 เงินใคร
ตอนที่ 54 เงินใคร คนตระกูลหวังนำโดยสองผู้เฒ่าเมื่อไปถึงหน้าเรือน หวังเยี่ยก็เคาะประตูเรียก “จือซือ จือซือ มีคนอยู่หรือไม่” เสียงเรียกไม่เบาทำให้หลายครอบครัวในแถบนั้นต่างได้ยิน บางคนเปิดประตูชะโงกดูแต่ไม่ได้เข้ามาพูดคุย ทำให้หวังเยี่ยขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ “มีคนอยู่หรือไม่” เขาตัดสินใจเรียกอีกครั้ง “เจ้าแน่ใจหรือว่าเป็นหลังนี้?” แม่เฒ่าหวังเอ่ยถาม “แน่ใจขอรับ ข้าได้มาแอบดูแล้วพวกเขาอยู่ที่นี่จริง ๆ” เอี๊ยด เสียงประตูเปิดออกคนที่โผล่หน้าออกมาเป็นอี้ซิง เด็กชายมองคนเบื้องหน้าด้วยสายตางุนงงพลางถาม “พวกท่านมาหาใครขอรับ” “เจ้าหนู...จางฮูหยินพักอยู่ที่นี่หรือไม่” อี้ซิงพยักหน้าตอบ “อยู่ขอรับ ฮูหยินอยู่ในเรือนกำลังนอนพักกลางวัน” พี่สาวของหวังเยี่ยเบ้ปากความไม่พอใจผุดขึ้นในขณะที่นางยืนตากแดดร้อนรออยู่หน้าประตู น้องสะใภ้ของตนเองกลับนอนหลับสบายในเรือน นางอยากจะโวยวายด่าสักหลายประโยคแต่มันอาจจะทำให้เสียเรื่องจึงได้แต่กลืนความไม่พอใจลงไปเอ่ย “เจ้าช่วยไปปลุกนางได้หรือไม่
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 53 คุณธรรมเพียบพร้อม
ตอนที่ 53 คุณธรรมเพียบพร้อมหวังเว่ยซินยืนดูอยู่เบื้องหน้าโรงเตี๊ยม แหงนหน้ามองเบื้องหน้าด้วยแววตาภาคภูมิใจ อีกไม่กี่วันทุกอย่างที่นี่ก็จะเสร็จสมบูรณ์หัวหน้าช่างเดินเข้ามาทักทาย “คุณหนูหวัง เป็นอย่างไรบ้างขอรับ ยังมีส่วนที่จะต้องแก้ไขเพิ่มเติมบอกข้าได้เลยนะขอรับ”หวังเว่ยซินหันมายิ้มร่าเอ่ย “ก็ยังมีส่วนที่ขัดใจข้าอยู่บ้าง ดูต้นไม้พวกนั้นสิ เมื่อไรนะจะออกดอกบานสะพรั่งกันนะ”หัวหน้าช่างมองตามหญิงสาวแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยนพูดขึ้น “สักวันก็คงถึงช่วงเวลาของมันขอรับ”จากนั้นทั้งสองก็พากันเดินเข้าไปตรวจสอบข้างใน ตะวันเริ่มลอยสูงขึ้นโจวชุนก็มาถึง สอบถามบ่าวรับใช้พอรู้ว่านางอยู่สวนดอกไม้หน้าเรือนใหญ่ก็ก้าวฝีเท้าเข้าไปพลางเอ่ยเรียก“พี่สาว...” หวังเว่ยซินเงยหน้าขึ้นจากเอกสารแล้วส่งยิ้มให้ “เจ้าตรวจตราเรือนของตนเองแล้วหรือยัง ถ้ายังขาดเหลือสิ่งใดก็รีบให้คนนำเข้ามาเติมให้เรียบร้อย”โจวชุนหยุดฝีเท้ายืนนิ่งอยู่บนเบื้องหน้าแล้วตอบ “ครบหมดแล้วเจ้าค่ะ...ข้าได้คนแล้วนะเจ้าค่ะ จะพากลับเรือนด้วย”หวังเว่ยซินพยักหน้า “อืม...แล้วได้คุยกับอี้หยางหรือยัง”โจวชุนส่ายหน้า “ข้าไม่กล้าคุยหรอกเจ้าคะ
You may also like
ย้อนชะตากลับมาทวงแค้น
เสี่ยวชิงเทียน9.8K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ22.5K viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น10.4K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง27.9K viewsสอนรักพยัคฆ์หน้าตาย
ชาไทยเย็น910 viewsหวนคืนครานี้ไม่เป็นแล้วสตรีโง่งม
กะปอมพ่นไฟ2.0K viewsนางร้ายของท่านเสนาบดี
l3oonm@2.0K viewsรอยลิขิตภพนิรมิต
ลันลาบายหมายเลขแปด49 views
