84. ไพจิตร 1

“ชัย เป็นอะไรวันนี้หน้ามุ่ยเชียว” เมื่อเห็นใบหน้าบึ้งตึงของเด็กหนุ่มซึ่งเดินเข้ามาที่คาเฟ่พร้อมแดนไทยในตอนเย็นหลังเลิกเรียน ปิ่นแก้วจึงอดถามออกมาไม่ได้

ตอนนี้ชิงชัยและแดนไทยเรียนชั้นมัธยมปีที่หนึ่งที่โรงเรียนประจำจังหวัดด้วยกันทั้งคู่ จึงได้มาใช้ชีวิตในตัวเมืองเป็นหลัก โดยแดนไทยอาศัยอยู่ที่หอพักกับแดนดิน ส่วนชิงชัยและไพจิตรได้เช่าบ้านเป็นหลังอยู่

บ้านที่เช่านี้ สุขและมาลีเป็นฝ่ายหาให้ อยู่ติดกับบ้านของสองสามีภรรยานี้เอง ซึ่งไพจิตรถูกใจมากเพราะนับถือมาลีและสุขเหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง

โชคดีที่บ้านเช่าทำเลค่อนข้างดี ติดถนนใหญ่ ไพจิตรจึงเปิดเป็นร้านรับตัดเย็บเสื้อผ้าไปด้วย เพราะฝีมือการตัดเย็บของไพจิตรซึ่งดีมาก ร้านตัดเย็บของเธอจึงมีชื่อเสียงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ส่วนงานขายเสื้อผ้าที่หน้าโรงภาพยนตร์ไพจิตรก็ไม่ได้ทิ้งเพราะถือเป็นแหล่งรายได้ชั้นดี

แม้จะไม่มีเสื้อผ้าของปิ่นแก้วมาขายแล้ว แต่เธออาศัยคำแนะนำของปิ่นแก้วที่ให้ตัดเย็บเสื้อผ้าเด็กและเสื้อผ้าผู้ใหญ่แบบสำเร็จคล้ายผ้าโหลทั่วไปออกมาขาย ซึ่งขายดิบขายดีเป็นอันมากเพราะแบบเสื้อผ้าที่นำมาตัดน