ปรึกษาหารือ

ซึมเป็นส้วมคืออาการของแม่ที่มีลูกกำลังโตเป็นวัยรุ่น ว่ากันว่าคนที่รู้สึกอ่อนไหวไม่แพ้วัยรุ่นก็น่าจะเป็นคุณแม่นี่แหละ

“เป็นอะไรอีก?”

คุณพ่อตัวโตเดินออกมานอกห้องน้ำหลังอาบน้ำเปลี่ยนผ้าปูที่นอนก็ยังเห็นแม่ของลูกนั่งเหม่อหน้าทีวีห้องรับแขก ทั้งคู่มีห้องส่วนตัวมาตังแต่แรก แยกห้องกันตั้งแต่แรก ช่วงมีลูกคนแรกมักจะรวมตัวกันที่ห้องโถงกว่าจะใส่เฟอร์นิเจอร์เข้ามาในบ้านก็หลังจากลูกคนสุดท้องคลอดจนอายุสามขวบ แมนจึงมักจะกินนอนอยู่ห้องรับแขกเสมอ

คนที่ไม่กล้าเลี้ยงลูกไม่กล้าห้ามไม่กล้าบอก สอนไม่รู้จะทำตัวอย่างไร เอาแต่จ้องมองใกล้ๆ ตลอดเวลาทั้งที่จริงเป็นคนคิดมากเรื่องลูกตั้งแต่ตั้งท้องแท้ๆ

แต่เพราะช่วงวัยรุ่นขาดหายไปจึงต้องการมันเสมอที่ชอบออกไปดื่มกับเพื่อนสมัยเรียนมัธยมเพราะแบบนั้น

“ลูกโตแล้วกูไม่คิดว่าลูกจะโตเร็วขนาดนี้” คนทะเล้นเสียงหม่น

มือใหญ่ของคนเป็นพ่อวางบนผมชื้นที่สระแต่ไม่ถูกเช็ดให้แห้ง ดีหยิบผ้าเช็ดโต๊ะสีขาวมาเช็ดผมให้คุณแม่แม้จะถูกมองค้อนแต่แววตาอ่อนแรงคล้ายจะบอกว่าไม่มีแรงจะตอบโต้

“ใช้ชีวิตลืมวันลืมคืนแบบมึงรู้สึกเหมือนวาปมาจากตอนเจอกูหรือไงลืมช่วงที่มีลูกมาสิบกว่าปีหรือไง”

ผ้าคลุมบนหัวแมนถูกขยำขยี้แรงเจ้าตัวก็ไม่ปริปากด่าเช่นทุกครั้ง ดีบีบคางเรียวเชิดขึ้นมาสบตามองลึกลงไปในความสั่นไหวหวั่นวิตก ครั้งนี้แรงกระตุ้นต่อมคุณแม่หนักหน่วงเสียจนคนร่าเริงสลดหดหู่ได้

“กูตั้งตัวไม่ทันไม่เคยคิดว่าลูกจะอายใคร ก็บ้านเราสองคนรวยจะตาย”

“มึงเครียดจริงจังมากนะเนี่ย ชีวิตลูกก็ของลูก มึงคิดว่าจะห้ามเขาได้หรือไง ลองนึกดูสิว่าพ่อแม่มึงห้ามมึงได้ไหมเมื่อสิบกว่าปีก่อน”

“อือออ มันแปลกว่ะ ไม่เคยเป็นแบบนี้ตอนท้องน้องวันแค่สับสนแต่มีมึงให้ระบายอารมณ์มันก็เลยง่ายขึ้นต่อให้กังวลก็ไม่เป็นอะไร แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกัน”

“มึงไหวไหมเนี่ยแม่หมู อารมณ์แปรปรวนนะ ท้องหรือเปล่าเนี่ย?"

“ท้องได้ที่ไหนเอาท่าพิศดารลูกไม่อยากเกิดหรอก"

"ตรรกกะเหี้ยอะไรอีก"

"ลูกวันที่แสนดีของกูกำลังจะเปลี่ยนไป กูทำใจไม่ได้ หัวใจกูรับไม่ทัน กูไม่เคยรักใครมาก่อนมึงก็รู้ขนาดมึงเป็นผัวกูยังไม่รักเลย แต่สามหน่อนี่กู..รักมาก”

“งั้นมึงก็ไปคุยกับขี้เลยไม่ต้องมาคุยกับกู ไอ้บ้านี่ ”

“อย่าเมินกู...กูกำลังเสียใจมากที่สุดในโลก”

“เรื่องของมึง"

"ผัวอย่าไป"

"...ขนลุก เลิกงี่เง่าเป็นพ่อแม่คนก็แบบนี้แหละ ไม่อยากทนก็ต้องทน เหมือนเราตอนมัธยมไง”

“แต่พ่อแม่เรารวยนะส่วนเราจนเรียนไม่จบงานก็ไม่ทำ”

“มีแต่มึงนั่นแหละที่ไม่ทำ ”

“กูทำนะมึงเอาแต่เล่นเกมจะไปรู้อะไร"

"ทำอะไร"

"วางแผนปล้นเงินร้านสะดวกซื้อ~"

"ร้านใคร"

"ร้านแม่กู~"

"กูจะฟ้องแม่ยายให้จับมึงเข้าคุกไปเลย สันดาน"

"อย่าดิ๊ กูแค่พูดเล่น ..เรื่องพ่อแม่เอาไว้ก่อนได้ไหมกูว่าลูกวัน..กำลังสนใจเรื่องความรัก หรือบางทีอาจจะมีแฟนไปแล้วก็ได้”

“ลูกพึ่งจะสิบสองขวบเอง”

“ตอนสิบสองกูดูหนังโป๊แล้ว กูเริ่มเล่นจู๋ตอนสิบสาม ชักว่าวเป็นตอนสิบสี่ อยากเย็ดตอนสิบ ห้าโดนมึงเอาตอนสิบหก ท้องตอน..สิบเจ็ด..อ่าว ไม่ได้เย็ดคนอื่นนี่หว่า กูโดนมึงแทงนี่หว่ายังไม่ได้เอาใครเลย”

“หึหึ ไอ้บ้า ไหนลองบอกมาสิมึงจะห้ามวงจรความไวไฟของเรายังไง ลูกวันน่ะฉลาดเหมือนคุณยาย หน้านิ่งตลอดมองไม่ออกหรอกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ชอบล็อคห้องมีความรับผิดชอบสูงแล้วก็มีโลกส่วนตัวสูงด้วย”

“ไอ้ดีกูขอตังหน่อย”

“เอาไปทำอะไร”

“งบประมาณการตามดูลูก”

“มึงจะบ้าเหรอ”

.