แชร์

21 เป็นมิตรหรือศัตรู

ผู้เขียน: บ้านเขมปัณณ์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-12 18:36:17

ผิงจงหันไปทางเด็กชาย เพื่อซักถาม

“เด็กน้อยเจ้าพลัดหลงกับมารดาหรือไม่”

เหวินเจิ้งเทาอ้ำอึ้ง พร้อมรีบซุกองุ่นพวงหนึ่ง กับน้ำตาลกรวดที่ขโมยมาได้จากโรงครัวเข้าอกเสื้อ

“ข้าเป็นขอทาน อดยาก และต้องการอาหารเยอะๆ”

“หึๆ ยากจะเชื่อถือได้ ขอทานอย่างไรถึงผิวพรรณดี รู้หรือไม่ข้าถนัด จับเด็กไปสอบสวน และรีดความลับมากๆ หากดื้อรั้น หรือไม่ยอมไขความจริง ไม่ว่าใครข้าก็มีวิธีทรมานอย่างโหดเหี้ยม”

ท่าทางของผิงจงทั้งคำพูดเป็นการข่มขู่เกินไป เฮ่อชวีหังเลยต้องส่งสายให้นางลดความดุดันลง

“บอกข้ามาตามตรง บิดามารดาของเจ้าอยู่ที่ใด”

ผิงจงซักต่อ แม้ผ่อนปรนลงมาก แต่ก็ยังฉายแววราวกับเจ้าหน้าที่ในศาล

เหวินเจิ้งเทาอยากปิดปากเงียบ แต่ท้องร้องหิวเขาเลยกระวนกระวาย อีกทั้งมารดาป่วยหนัก นางฟื้นขึ้นเมื่อเช้าเล่าหลายสิ่งให้เขาฟัง พร้อมจดหมายฉบับหนึ่งและป้ายหยกที่ให้เขาติดตัวไว้ ซึ่งตลอดระยะเวลาที่หลบหนีจากเมืองหลวง จนมาถึงที่นี่ ต้องอดๆ ยากๆ และหวิดถูกจับตัวได้หลายหน หากเป็นเมื่อสามวันก่อน มารดาจับไข้ เพ้อหนัก นั่นจึงเป็นให้เขาออกขโมยของ ทั้งยังต้องการหมอไปช่วยดูอา
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    22 ขึ้นเตียงกับมังกร

    ขึ้นเตียงกับมังกร จือฮวนไม่อาจรอเวลาได้อีก นางต้องเร่งรัดทุกอย่างให้รวดเร็ว ด้วยท้องโตขึ้นทุกวัน ยามนี้ราชโองการสมรสพระราชทานยังไม่ถูกประกาศ นั่นเป็นเพราะฮ่องเต้ประชวร และมีการขัดขวางจากไทฮองไทเฮา นางสิงห์แก่ผู้นั้นสำหรับสกุลจือ เป็นไม้เบื่อไม้เมากัน แต่ไม่นานหรอก สกุลจือย่อมควบคุมทุกอย่างในวังหลวง ยามนี้ พี่ชายนางติดต่อกับต่างชาติ รวมถึงการคบค้ากับชาวสุยจ้วงอย่างลับๆ ฝ่ายนางรู้ว่าสวีเกาหานเดินทางไปเยี่ยมราษฎรที่ประสบภัยพิบัติน้ำท่วมในเมืองฝาง ห่างจากเมืองหลวงราวๆ สองร้อยลี้ นางปรารถนาติดตามเขาไป แผนของนางย่อมสกปรกสักนิด แต่จะมีสิ่งใดขัดขวางในเรื่องที่นางอยากทำได้เล่า ในเมื่ออย่างไร สวีเกาหานกับนางก็ต้องร่วมหอลงโรงด้วยกัน เขาย่อมไม่วันสลัดนางหลุดได้แน่นอน หญิงสาวเดินทางไปพร้อมห่าวเจีย แม้ยามนี้เกลียดขี้หน้าอีกฝ่ายมาก ทว่าเขาฝีมือดี มีกำลังเสริมช่วยนางเสมอ โดยเฉพาะหน่วยองครักษ์แพรม่วง ขณะที่นางมาถึงภัตตราคารชื่อดังของเมืองทางทิศใต้ บริเวณด้านหลัง มีแม่น้ำสายกว้าง เรือสำราญลำใหญ่จอดอยู่นับสิบ มีทางเชื่อมไปหากัน ยามนี้มีงานเลี้ยงสำคัญเกิดขึ้น คนที่ร่วมงาน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-13
  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    23 ขึ้นเตียงกับมังกร (ต่อ)

    ฝ่ายห่าวเจียก็พยายามใช้ของมีคมกรีดฝ่ามือของคนเพื่อกรีดเลือดขับพิษ ทว่าเขากลับถูกชายผู้หนึ่งที่ใบหน้างดงาม โน้มริมฝีปากลงมาแล้วบดเบียดริมฝีปากอุ่นจัดทาบทับลงไป “มะ ไม่... อ๊าส์ มะ ไม่” ห่าวเจียเป็นขันที และบุรุษเหล่านี้รักสนุกที่จะอุ่นเตียงกับทั้งชายหญิง แต่สำหรับเขา มิได้พิศวาสเช่นนั้น เขาหลงใหลเพียงจือฮวน ทว่ายามนี้ชายงดงาม จูบเขา ก่อนจะตามด้วยการบี้ยอดหน้าอกห่าวเจีย พอเขาตัวสั่น ทั้งเผลอครางเสียงแหบพร่า ลิ้นของอีกฝ่ายก็ชกชิมยอดหน้าอกที่ตั้งชัน สลับการดูดเม้ม แล้วขบกัดจนเขาอ่อนระทวย ห่าวเจียหัวหมุนไปหมด เมื่อรู้ตัวอีกที กลีบเบญจมาศที่ขับแน่นของเขาก็ถูกสตรีนางหนึ่งใช้กัวซาหัวเห็ดถูไถ พร้อมพยายามแทรกมันเข้าไปด้านในส่วนคับแน่น “ท่านเป็นบุรุษที่ชวนให้ค้นหา” ได้ยินแล้ว ห่าวเจียก็อยากถีบนางไปให้ไกลๆ แต่พิษที่แทรกซึมในร่างกาย รวมถึงการปลุกเร้าตัณหาอย่างผู้ชำนาญนั้นทำให้เขายากขัดขืน กระทั่งถูกจับมือมัดไพล่หลัง และมีเทียนเล่มใหญ่มาอยู่ตรงหน้า ห่าวเจียจึงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “แค่น้ำตาเทียนเล็กน้อย ทนร้อนนิดเดียว มินานท่านก็ครางราวกับสุนัขต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14
  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    24 ไม่ผิดตัวแน่

    เหวินซืออี้หวีดร้องลั่น นางไม่คาดคิดว่า จะมีคนใจร้ายกับเด็กเล็กเพียงนี้ อย่างไรก็ตาม นางจะไม่ยอมให้พี่สี่เป็นอะไรเด็ดขาด หญิงสาวพยายามวิ่งไปข้างหน้า แต่ด้านหลังมีมือสังหารพุ่งมาอีกสามคน นางไม่ใช่คนมีวรยุทธ์ แม้ใจสู้หากทำได้แค่หลบหลีก แม้มือสังหารพวกนั้น ไม่ใช่ยอดฝีมือ แต่สามารถฆ่าเหวินซืออี้ได้ ดาบในมือของพวกเขาหมายฟันเข้ากลางแผ่นหลังนาง ยามนั้นเหวินซืออี้หมุนตัวหลบได้ทันอย่างเฉียดฉิว ขณะเดียวกันก็มีอีกคนจับแขนนางไว้ และหมายจะฉุดให้ขึ้นไปบนม้าตัวโต “เป็นนาง... ใช่แล้ว ไม่ผิดแน่ จับตัวไป” เหวินซืออี้หรือจะยอมเป็นเป้านิ่ง นางล้วงเข้าไปในอกเสื้อ ได้มีดสั้นที่พกติดตัวเป็นประจำออกมา นอกจากความคมของมัน ยังเป็นอาวุธชั้นดี และแม้ด้อยฝีมือ แต่เจ้าของร่างหาใช่คนอ่อนแอ ส่วนตัวนางมีความแค้นสุมอยู่ในอก “สุนัขอย่างพวกเจ้าหมายจะจับตัวข้าไปให้ผู้ใด” “ฮ่ะๆ ๆ คนที่ต้องการตัวแม่นาง ย่อมเป็นนายใหญ่ และเมื่อได้พบเขา เจ้าจะรู้เอง” ฝ่ายนั้นว่าและฉุดเหวินซืออี้ให้ก้าวตาม แต่นางตวัดมีดสั้นอย่างเร็ว คมมีดบาดเนื้ออีกฝ่าย เป็นเหตุให้มีเสียงโอดโอย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14
  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    25 มารหัวขนต้องอยู่รอด

    จือฮวนตื่นขึ้นมาในจวนรับรองใหญ่เมืองฝาง นางไม่อยากพูดคุยสิ่งใดได้แต่เงียบเนื่องจากร่างกายอ่อนเพลียมาก พอห่าวเจียอยากเข้ามาพบ นางก็ไล่ตะเพิดไป ยามนั้นหิวจัด หงุดหงิดมิน้อย ทว่าเหนืออื่นใดคืออยากกลับจวนจือหยวนโหว และพบคือคังโดยเร็วที่สุด นางมีหลายสิ่งที่ต้องพึ่งพาพี่ชาย กระทั่งประตูห้องพักนางเปิดเข้ามา ชายที่ปรากฏตัวกลับทำให้จือฮวนขวัญผวา เหตุใดเขาถึงไม่เหมือนคนที่นางรู้จัก และภาพของคนผู้นี้ ในการร่วมรักระหว่างหนึ่งหญิงชายนั้นก็หลอกหลอนนางเหลือเกิน “ยังมีอาการแพ้ท้องหรือไม่” สวีเกาหานถามนาง น้ำเสียงเขา สีหน้า และท่าทางล้วนไม่เป็นมิตร หรือยามนี้มังกรที่หลับใหลมานานได้ตื่นแล้ว “หานอ๋อง ท่านถามเรื่องเหลวไหลอันใด” “เสี่ยวฮวน ข้าถามอย่างตรงไปตรงมา ยังมีอาการคลื่นไส้ เหมือนเมื่อสองคืนก่อนหรือไม่ และข้าจำได้ว่าเจ้าเดี๋ยวอาเจียน เดี๋ยวก็ถ่ายเบา” จือฮวนสับสนไปหมด นางไม่ได้สตินานเท่าใดกันแน่ ยามนี้นางตัวสั่น หวาดผวา และหวิดจะร้องหาพี่ชาย “เห็นว่าเจ้าอยากคุยด้วย และมีเรื่องตกลง ตอนนี้สติก็คงอยู่ครบ เอาล่ะ... เริ่มเรื่องกันเสียเถอะ” หญ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14
  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    26 ตำหนักบรูพา

    ตำหนักบูรพา การเดินทางถึงเมืองหลวงของเหวินซืออี้ล่าช้าอยู่สักหน่อย ระหว่างทางผิงจง ส่งข่าวให้เฉิงเซ่าเทียนตลอด ฝ่ายนั้นไม่ได้เปิดเผยที่อยู่ เขาทำภารกิจลับตามไทฮองไทเฮาสั่งการ และนั่นยิ่งทำให้เหวินซืออี้สงสัยว่า เขามีแผนใดในใจ และสิ่งที่เหวินซืออี้ต้องทำคือ การเป็นนางกำนัล แล้วถูกคัดตัวเข้าไปรับใช้ในตำหนักบูรพา ทุกอย่างเหมือนจะราบรื่นเสียทั้งหมด กระทั่งเมื่อไปถึงจุดหมาย หญิงสาวได้พบว่า ในเรือนเล็กๆ ด้านหลังสุดจือฮวนอาศัยอยู่ที่นั่น เรื่องดังกล่าวเหนือความคาดหมายมาก และน่าประหลาดใจ ครรภ์ของนางโตไว ผิวก็ซีด สีหน้าไร้ความสุข แววตาเหม่อลอยไม่เหมือนสตรีที่มีความอาฆาต และมีพิษสงอย่างที่เห็นก่อนหน้านี้ ยิ่งพินิจ เหวินซืออี้ก็ครั่นคร้ามใจว่า สวีเกาหานทำสิ่งใดกับนางกันแน่ “อี๋เหนียงจือ” (อนุภรรยาจือ) เหวินซืออี้เรียกตามฐานะของอีกฝ่าย จือฮวนดูตื่นกลัว และถอยห่างไปหลายช่วงตัว ขณะเดียวกันนางก็กุมท้องของตนด้วย “เขาต้องลืมตามาดูโลก ข้าต้องรักษาชีวิตน้อยๆ นี้” “ท่านตื่นตระหนกเกินไป จำข้าได้หรือไม่... เราล้วนเป็นคนคุ้นเคย” หญิงสาวถามคนท้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14
  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    27 ครั้งนี้ข้าจะไม่ออมแรง

    ครั้งนี้ข้าจะไม่ออมแรง ห่าวเจียไม่อยากเชื่อว่าสิ่งที่เขาได้อ่านผ่านนกพิราบสื่อสารจะเป็นความจริง แต่มันคือลายมือของจือฮวน “อาฮวน อยู่ในตำหนักคนชั่ว เจ้าคงลำบากไม่น้อย รอข้าสักหน่อยเถิด ไม่นานเราจะกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง” ขันทีหนุ่มรำพึงในใจ แล้วจัดเตรียมหลายสิ่งเอาไว้ เพื่อทำให้ภารกิจครั้งนี้สำเร็จลุล่วง แม้เขาจะไม่ได้อยู่ในวังหลวง และออกมาประจำที่สุสานหลวง แต่มีสายมากมายคอยรายงานความเป็นไปต่างๆ นอกจากนั้น ฝ่ายจือคังแจ้งชัดว่า ไม่นานจะได้ทำงานใหญ่ กระทั่งวันนี้มีเรื่องลับสำคัญที่จือฮวนส่งมา สามวันหลังจากนั้น เขาถูกเรียกตัวกลับเข้าวังหลวง เป็นเรื่องชวนให้ประหลาดใจ ด้วยคนที่อยู่เบื้องหลังครั้งนี้ คือสวีเกาหาน “รัชทายาทต้องการสิ่งใดกันแน่” “ข้าเห็นแก่ความรักของเจ้ากับเสี่ยวฮวน อีกทั้งเด็กน้อยไม่นานคงได้ลืมตาขึ้นมาดูโลก ตัวข้าแม้จะร้ายกาจอย่างไร ทว่าสำหรับผู้บริสุทธิ์ ข้าคงต้องละเว้นชีวิตไว้” ห่าวเจียโกรธจัด แต่เขาเข้าใจสถานการณ์ต่างๆ ได้ดีจือฮวนอยู่ในมืออีกฝ่าย เรื่องนี้ละเอียดอ่อน และมังกรหลับตนนี้พอตื่นก็ดูเหมือนจะมากด้วยพลังอำน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14
  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    28 ครั้งนี้ข้าจะไม่ออมแรง (ต่อ)

    ใครกันที่กล้าใช้กำลังในตำหนักบูรพา หากไม่ใช่คนที่มีอำนาจ สวีเกาหานคิดแล้วจึงหัวเราะร่วน อันที่จริง เขาไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องร้ายแรง แต่การอยู่ในวังหลวง มีการแก่งแย่งกันอยู่เสมอ หากเขาไม่ชิงลงมือก่อน สักวันเขาคงเป็นฝ่ายตกที่นั่งลำบาก อีกอย่างยามนี้เหลียงอ๋อง ผู้เป็นบิดาและฮ่องเต้ก็ประชวร ฝ่ายไทฮองไทเฮา สตรีจอมเผด็จการแทนที่จะยินยอมให้เขาได้ก้าวขึ้นนั่งบัลลังก์ นางกลับอยากยึดมันกลับคืน เมื่อเป็นเช่นนี้เขาหรือจะยอมงอมืองอเท้า “ปกป้องรัชทายาท” หลายเสียงดังขึ้น เหล่าองครักษ์เงาได้ปรากฏตัว ทว่าความโกลาหลยังไม่หยุดลงเพียงเท่านั้น เสียงดาบ เสียงลูกธนูที่มาจากที่สูงดังผ่านหูชายหนุ่ม ทุกอย่างตรงหน้าชวนให้ครั่นคร้ามใจยิ่ง “ฮ่าๆ ๆ ใครเป็นสุนัขรับใช้ในเรื่องนี้ ข้าหวังว่าคงไม่ใช่ คนโปรดของไทฮองไทเฮาหรอกนะ” สวีเกาหานว่าแล้วก็มองไปยังประตูด้านหน้า และเป็นตอนนั้นที่เฉิงเซ่าเทียนมาพร้อมคนของเขา “เทียนเกอ มาได้จังหวะพอดี แต่ไม่รู้ด้วยเหตุใด ข้าถึงคิดว่า ท่านนั้นอาจร่วมมือกับจือหยวนโหว” เฉิงเซ่าเทียนโบกมือปฏิเสธและรู้สึกเบื่อหน่ายการเล่นละครของสวี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14
  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    29 ความสุขในบ้านสวน

    เหวินซืออี้อยู่ในตำหนักลับมาเกือบห้าเดือนแล้ว นางถูกซ่อนตัวไว้ที่นี่ เนื่องจากวังหลวงมีหลายสิ่งเกิดขึ้น พร้อมการเปลี่ยนแปลงมากมาย หญิงสาวรู้ข่าวจากผิงจง และเฮ่อชวีหังที่แวะเวียนมาหาบ่อยๆ “อี๋เหนียงจือ คลอดเด็กหญิงออกมา ตัวเล็ก และสุขภาพไม่ดี และไม่ได้เลี้ยงดู รัชทายาทส่งไปอยู่ในความดูแลของแม่ชีบนเขา” ได้ยินอย่างนั้น เหวินซืออี้ก็คิดตาม หากจือฮวนไม่ได้เลี้ยงลูกของนาง เช่นนั้นอีกฝ่ายจะใช่องค์หญิงหกหรือไม่ “ส่วน... องค์หญิงจากแคว้นฉาง นางอยู่ที่ตำหนักบรูพา มีฐานะเป็นพระชายารอง” “สุดท้าย หานอ๋องก็ไม่ปล่อยสตรีคนในให้หลุดมือ” “ใช่ และอีกอย่าง นางกำลังตั้งครรภ์” “เจี่ยจง รู้หรือไม่เด็กในคนนั้น มีเลือดเนื้อของหานอ๋องหรือไม่” ทั้งคำถามสีหน้าของเหวินซืออี้ดูเครียดจัด ผิงจงเลยมองไปยังเฮ่อชวีหังด้วยเขาผ่านโลกมามากกว่านาง อีกทั้งล่วงรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงได้ดี “เสี่ยวเหยา ฟังข้าให้ดี... สำหรับผู้เป็นรัชทายาทแล้ว อย่างไรเขาก็ต้องมีทายาทเพื่อสืบเชื้อสาย ดังนั้นเด็กในครรภ์ขององค์หญิงแคว้นฉาง ย่อมเป็นบุตรของเขา”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-14

บทล่าสุด

  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    68 ชู้รักฮูหยินหม้าย

    ร่างงดงามเข้าไปมาอยู่ในห้องนอนที่ข้าวของทุกอย่างล้วนเป็นสีแดง มีกลิ่นหอมของดอกไม้แห้ง เทียนไขถูกจุดให้ความสว่าง เนื้อตัวของอวี้เพ่ยเอ๋อร์ได้รับการดูแลอย่างดี สะอาดหมดจด กลีบอวบอิ่มถูกชโลมด้วยน้ำมันกับขี้ผึ้ง ยอดหน้าอกทาด้วยน้ำมันหอมซึ่งจะเป็นพื้นที่ให้บุรุษใช้ปาก ลิ้น และฟันเล่นสนุกด้วย อวี้เพ่ยเอ๋อร์เคลิ้มอย่างหนัก และร้อนรุ่มในร่มผ้า กระทั่งไม่มีผู้ใดวุ่นวายกับนาง ซึ่งแม้สติจะดับๆ ติดๆ แต่นางมีความปรารถนาอันแรงกล้าที่ต้องการช่วยให้ตนดับตัณหาที่ลุกโชนในร่างกาย มือของนางค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าของตน ยามนี้ไม่ละอายสิ่งใด นางแค่ต้องการคลายความอึดอัด นิ้วเรียวสวยไล้ไปตามสัดส่วนงดงาม สัมผัสผิวกายที่นุ่มเนียนละเอียด บางครานางครางเสียงแปลกๆ บางครานางส่งเสียงหวีดสูงต่ำ เมื่อคลึงยอดหน้าอกตนแรงขึ้น สลับการบีบบี้ อวี้เพ่ยเอ๋อร์ก็ฉ่ำเยิ้มอย่างพึงใจ “ชะ ช่วยข้าด้วย” อวี้เพ่ยเอ๋อร์คงบ้าไปแล้ว แต่นางปรารถนาบุรุษสักคน ที่พอจะทำให้นางหลุดพ้นจากพิษร้ายที่อยู่ในร่างกาย ถึงจะมีบาดแผลที่เหนือหัวไหล่ข้างขวา แต่เล็กน้อยมาก อีกทั้งได้รับการใส่ยาอย่างดี ดังนั้นอวี้เพ่ยเอ๋

  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    67 ชู้รักฮูหยินหม้าย

    พวกเขาเลยต้องหาเจ้าสาวสักคนแต่งไปเป็นฮูหยินใต้เท้าเซี่ย ซึ่งแม้ชิงถงจะหวงหาและพิศวาสอวี้เพ่ยเอ๋อร์มากอย่างไร ทว่าเขารักตัวกลัวตายยิ่งกว่า ดังนั้นที่ทำได้ตอนนี้คือวางยานางให้สูญเสียความทรงจำชั่วขณะ แล้วย้อมแมวให้ปลอมตัวเป็นเจ้าสาวที่มีชื่อว่า จ้าวรั่วรั่ว เสียงบ้านแม่เหลียวดังขึ้นก่อนใคร ตามด้วยสาวใช้ฉีหนวนกับบ่าวชายที่อยู่ด้านหลัง “แม่บ้านเหลียว มั่นใจหรือว่า นี่คือเจ้าสาวที่จะพาไปส่งใต้เท้าเซี่ย!” บ่าวชายถาม แม้เขาอยู่ห่างออกไป แต่เหมือนจะพบพิรุธหลายอย่าง “ใช่หรือไม่ ข้าย่อมล่วงรู้กว่าผู้ใด อีกอย่าง มิเห็นหรือว่านางมีเสื้อคลุมเจ้าสาว ผ้าคลุมหน้าก็ใช่ มิหนำซ้ำยังได้รับบาดเจ็บ หากข้าคาดการณ์ไม่ผิดคงหนีตายมา แล้วหลบซ่อนตัวในบ้านร้างหลังนี้” เหลียวจูเอ่ย พลางสำรวจรูปร่างของอวี้เพ่ยเอ๋อร์ และนางชอบใจเป็นอย่างมาก สตรีผู้นี้ผิวขาวอมชมพู เอวคอด หน้าอกที่อยู่ในเสื้อผ้าที่ขาดวิ่น เห็นได้ชัดว่าอวบสวย นางเหมาะเป็นแม่พันธุ์โดยแท้ ฝ่ายอวี้เพ่ยเอ๋อร์ ที่ถูกมีดแทงเข้าหัวไหล่ ทั้งยังมีพิษเคลือบอยู่ทำให้นางอ่อนเพลีย มิหนำซ้ำมันให้สตินางหลงลืมชั่วขณะ นอกจากนั้นเหลีย

  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    66 ชู้รักฮูหยินหม้าย

    จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อออก และส่งให้นาง “เสื้อตัวนี้ มีกลิ่นเล็กน้อย แต่รับรองสะอาด เจ้าใส่ไปก่อน ส่วนเรื่องอื่นๆ พี่จะแก้ปัญหาให้เอง” อวี้เพ่ยเอ๋อร์ยื่นมือไปรับเสื้อจากอีกฝ่าย และกลับกลายเป็นว่าชิงถง ดึงมือนางไว้ ก่อนออกแรงมากกว่าเดิม จนนางถูกรั้งเข้ามาหาอกเปลือยเปล่าของเขา “พี่ถง ทะ ท่านต้องการทำสิ่งใด” “อยากสูดกลิ่นหอมๆ ของเจ้า อยากมอบจูบที่เจ้าคู่ควรได้รับ มิใช่การถูกขบ ดูดเม้ม หรือกัดอย่างป่าเถื่อน เยี่ยงสุนัขบ้า” เขาว่าแล้วก็ฉีกเสื้อที่ขาดของอวี้เพ่ยเอ๋อร์ ในตอนนั้น ผิวขาวอมชมพูเผยให้เขาเห็นมากกว่าเดิม “โอ้ใช่แล้ว กลิ่นกายนี้ ความงาม เนื้อนุ่มนิ่มอ่อนหวาน คือสิ่งที่ข้าฝันถึงมานาน” อวี้เพ่ยเอ๋อร์ตัวสั่น นางตกเป็นของเหวินมู่ถังแล้ว และไม่ปรารถนาเป็นของชายใดอีก เพียงแค่นี้ก็ผิดต่อป้ายวิญญาณสามีที่ตายจาก “พี่ถง ข้าชอบความเปิดเผย และความมีน้ำใจของท่าน แต่สตรีผู้นี้ เหมาะสมที่จะเป็นคนที่ท่านอยากให้อยู่เคียงข้างจริงๆ หรือ” ชิงถงไม่เสียเวลาคิด เขาตอบว่า “ให้ฟ้าดินเป็นพยาน ขอให้ข้ากับเจ้าได้เป็นสามีภรรยา ร่วมทุกข์และสุข ด้วยกันตลอดไป” อว

  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    65 ชู้รักฮูหยินหม้าย

    อวี้เพ่ยเอ๋อร์ ยังปวดศีรษะด้านหลัง ทั้งถูกยากล่อมประสาททำให้ มึนงงอยู่มิน้อย กระนั้นการถูกตบอย่างแรง ก็ทำให้นางฟื้นคืนสติ “ลงนามเดี๋ยวนี้!” อวี้เพ่ยเอ๋อร์ไม่ยอมจับปากกา ดังนั้นจึงถูกจับทั้งฝ่ามือ และหัวนิ้วโป้งลงไปในตลับหมึกสีแดงๆ “ไม่... ข้าไม่ยอมให้ทรัพย์สินใด กับคนช่วยอย่างพวกเจ้า” อวี้เพ่ยเอ๋อร์ร้องประท้วง แต่มือนางถูกซ่งหลันบีบเอาไว้ และสุดท้ายก็วางลงในกระดาษแผ่นดังกล่าว “ฮิๆ ๆ ยอมหรือไม่ เรื่องนี้เจ้าไม่สิทธิ์ขัดขืนหรอก” เมื่อได้หนังสือมอบอำนาจของอวี้เพ่ยเอ๋อร์ สิ่งที่ซ่งหลันกระทำก็นับว่าสำเร็จ ยามนั้นนางเกิดความคิดหนึ่งขึ้น มันฉายวาบในหัว จะดีเท่าใด หากให้เหตุการณ์ต่อจากนี้คือ อวี้เพ่ยเอ๋อร์ มีความสัมพันธุ์กับน้องสามี และเพื่อปกปิดความลับ จึงพยายามจะฆ่าอนุผู้ที่กำลังตั้งท้องอย่างซ่งหลัน! ในตอนนั้น ไฟเริ่มลุกลามเข้ามาทีละนิด ความร้อนทำให้ซ่งหลันไม่อาจอยู่ในพื้นที่ดังกล่าวได้อีกต่อไป ซึ่งด้านนอกเริ่มมีเสียงเอะอะ โวยวายดังอึงอล “ฮูหยินหม้าย แซ่อวี้ เจ้าอยู่ข้างในหรือไม่!” “แม่นางอวี้... ป้าเจี้ยนมาหา เจ้ารีบออกมาจากเรือนก

  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    64 ชู้รักฮูหยินหม้าย

    อวี้เพ่ยเอ๋อร์เคลิ้มไปกับการนวด และการจูบหนักหน่วง ทั้งลิ้นเรียวเล็กที่เลื่อนไปตามจุดที่ไวต่อการปลุกเร้า แม้นางจะฟื้นจากยาสลบแล้ว หากยามนี้สิ่งที่ได้รับเข้าไปใหม่ คือยากล่อมประสาท และถุงหอมราคะ ซึ่งกระตุ้นให้หญิงสาวร้อนอบอ้าวในกลีบบุปผางาม และนางจะไวต่อสัมผัสของบุรุษเช่นนี้ อย่างน้อยที่สุดก็เป็นเวลาเกือบสามวันสามคืน! ทั้งหมดนี้คือการกลั่นแกล้งของซ่งหลัน ด้วยต้องการให้อวี้เพ่ยเอ๋อร์ถูกย่ำยี และไม่เหลือความภาคภูมิใจต่อตนเองอีกต่อไป ซ่งหลันอยากให้อีกฝ่าย มีชีวิตอยู่ก็เหมือนตาย และกลายเป็นโสเภณี ที่มีตราบาปไปชั่วชีวิต! “นางมิใช่สตรีบริสุทธิ์ อีกทั้งยามที่ข้า ใช้กัวซาไล้วนที่กลีบฉ่ำแฉะนั้น คุณชายเจี่ยง ก็เห็นและได้ยินนางครางเสียงหวานเช่นไร” ซ่งหลันพยายามเหลือเกินที่จะทำให้อวี้เพ่ยเอ๋อร์กหลุดครางเสียงกระเส่าอย่างสตรีไร้ยางอาย ซึ่งการกระทำดังกล่าวก็ทำให้เจียงเซียนแถบจะโผเข้าไปย่ำยีอวี้เพ่ยเอ๋อร์ เจี่ยงเซียนมองร่างที่นอนบนเตียง และไล้เลียริมฝีปากตน ส่วนมือเขาก็จับเป้า และลูบไปมา เพราะส่วนที่แข็งขันกำลังสู้มือ อยากออกมาสูดอากาศนอกกางเกงเหลือเกิน “ให้ข้าส่ง

  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    63 ชู้รักฮูหยินหม้าย

    ยามเช้าวันนี้อวี้เพ่ยเอ๋อร์แปลกใจอยู่สักหน่อย นั่นเป็นเพราะตั้งแต่เมื่อคืน นางรีบปิดประตูห้องก่อนผล็อยหลับไป รู้สึกตัวก็ฟ้าสว่างแล้ว หญิงสาวสำรวจเนื้อตัว และโล่งใจที่ไม่ถูกข่มเหง กระนั้นก็อดครั่นคร้ามใจมิได้ ด้วยนางคาดว่าตนถูกวางยา! หญิงสาวออกจากห้องนอน ไม่เห็นทั้งซ่งหลัน หรือเจี่ยงเซียน จึงเดินตรวจสอบข้าวของคนทั้งคู่ พบว่าห่อผ้า ทั้งของใช้จุกจิกยังอยู่ครบ นั่นอาจหมายความว่าพวกเขา อาจออกไปข้างนอก จากนั้น อวี้เพ่ยเอ๋อร์ก็แอบไปดูเหวินมู่ถัง ซึ่งเป็นรอบที่สามแล้วแม้ไม่พบเขา อีกฝ่ายหายตัวไปและทำให้นางน้อยใจมาก ด้วยเหวินมู่ถัง ไม่บอกกล่าวสิ่งใด แม้จะเขียนจดหมายแจ้งข่าวคราวก็ยังไม่มี เมื่อมั่นใจว่า เหวินมู่ถึงไม่ได้อยู่ในห้องเก็บฟืน ใจก็เคว้งเหลือเกิน กระนั้นกลิ่นกายของเขาจางๆ ยังลอยอ้อยอิ่งอยู่ในโรงเก็บฟืนนี้ อวี้เพ่ยเอ๋อร์กำซาบถึงความรู้สึก ระหว่างเขากับนาง มือเรียวสวยเผลอลูบไล้ตัวตน ทั้งภายในร่มผ้าร้อนเร่าขึ้น นางยอมรับว่าเมื่อใกล้ชิดเหวินมู่ถัง ความปรารถนาอยากตกเป็นของอีกฝ่ายรุนแรงเหลือเกิน ยามเขาซุกไซ้เรือนกาย ขบเม้มไปจุดที่ไวต่อความรู้สึก ก็ประหนึ่งว่านางได้ขึ้

  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    62 ชู้รักฮูหยินหม้าย

    “เสี่ยวเอ๋อร์... พี่ถง จะทำให้เจ้า ลืมผู้ชายทุกคน เชื่อเถิด น้ำของพี่จะอาบทั้งกลีบเนื้อนี้ และเรือนกายเจ้าจนเปียกชุ่ม” แม้ประหลาดใจที่อีกฝ่ายเรียกตนว่า ‘พี่ถง’ แต่ซ่งหลันก็มิอาจหยุดความต้องการได้แล้ว นางต้องปล่อยให้ศึกรักดุเดือดนี้เดินหน้าต่อไป “บีบรัดกว่าสิ เจ้าเคยทำได้ดีกว่านี้ ข้าเห็นชัดด้วยสองตาของตน!” ซ่งหลันได้ยินอย่างนั้น นางก็อยากเอาใจชิงถง ด้วยตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ยามร่วมรักกับเจี่ยงเซียน คนใจทราม และหยาบคาย เขาหาได้เล้าโลมนางไม่ ก็เพียงแค่กระแทกกระทั้น ถ้อยคำหวานใดๆ ก็ไม่เคยปริปากบอก มิหนำซ้ำยังเสร็จคนเดียว ปล่อยให้นางจมอยู่กับความรู้สึกน้อยใจเพียงลำพัง “ข้าทำได้ เชื่อข้าหรือไม่ ข้าทำให้ท่านได้” หญิงสาวว่าแล้ว ก็ร้องเสียงครางหวานจัด และบีบรัดแกนกายของชิงถง ยามนั้นเขาส่งแรงจากสะโพกเข้าไปลึก ทั้งคู่จึงแทบจะปล่อยความสุขออกมาพร้อมกัน “เสี่ยวเอ๋อร์... เจ้าช่างเอาใจเก่ง” ชิงถงเอ่ยจบก็สับสะโพกรัวแรงกว่าเดิม และยามนั้น ร่างหนึ่งที่ไร้อาภรณ์สืบเท้าเข้ามา “ฮ่าๆ ๆ พี่สะใภ้ ออกมากลางค่ำ กลางคืนให้ ผู้อื่นเย่อ ราวกับหมาตัวเมียเช่นนี้

  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    61 ชู้รักฮูหยินหม้าย

    หลังอาหารมื้อค่ำที่ดึกอยู่สักหน่อย เจี่ยงเซียนขอดื่มสุราในห้องโถง อันที่จริงอวี้เพ่ยเอ๋อร์ปฏิเสธแล้ว และบอกว่านางหาได้มีสุราในเรือนหลังนี้แม้แต่ป้านเดียว ทว่าอีกฝ่ายยิ้มร่า บอกว่าเตรียมมาด้วย นอกจากนั้นยังมีกัญชา และฝิ่นใช้สำหรับสูบ ได้ยินเช่นนั้นหญิงสาวรใจคอไม่สู้ดี นางอยากออกปากไล่เขาไปให้พ้นๆ หน้า ซึ่งยามนี้ฝนหยุดตกแล้ว ทว่าเจี่ยงเซียนหาเหตุผลยกมาอ้างว่าเดินทางเข้าเมืองฮุ่ยลำบากมิน้อย ส่วนซ่งหลันก็เข้านอนไปแล้ว กระทั่งปลายยามห้าย (21.00-22.59น.) ร่างหนึ่งในชุดเสื้อผ้าสตรีทำงานครัวก็ก้าวออกจากเรือนหลังเล็ก ลัดเลาะไปตามกำแพง ก่อนสืบเท้าพ้นประตูด้านหลัง จุดหมายคือบริเวณลำธารสายเล็กๆ ที่ทอดตัวมาจากภูเขาสูง เมื่อนั่งที่หินก้อนใหญ่อย่างผ่อนคลาย สตรีนางนั้นก็แกะชุดด้านในออก มือข้างหนึ่งเอื้อมไปหยิบหินจากลำธาร ก่อนนำมาถูไถร่างกาย คืนนี้แสงจันทร์มืดอยู่มาก อีกทั้งบริเวณนั้นมีต้นไม้หนาทึบแผ่กิ่งก้านบดบังแสงจันทร์เอาไว้ ผู้ที่แอบซุ่มดูอยู่จึงได้แต่จินตนาการว่า หญิงสาวกำลังทำสิ่งใดกันแน่! อีกทั้งเสียงครวญครางนาง ก็ช่างหวานล้ำ ชวนให้บุรุษเกิดความกระสัน! ชิงถ

  • พ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่    60 ชู้รักฮูหยินหม้าย

    เอาเข้าจริงๆ อวี้เพ่ยเอ๋อร์ไม่อยากต้อนรับเจี่ยงเซียน และสตรีอีกคนที่ชื่อซ่งหลัน ฝ่ายนั้นประกาศตัวชัดเจนว่าตนคือ อนุของเจี่ยงซาน โดยเรื่องนี้หญิงสาวไม่ล่วงรู้มาก่อน ที่สำคัญคนทั้งคู่มากับรถม้าคันหนึ่ง เห็นว่ามีสาวใช้รุ่นใหญ่ติดตามมาด้วย แต่แยกตัวออกไป อ้างว่าจะไปพบญาติที่อยู่ใกล้ๆ เมืองนี้ ถึงอย่างนั้นอวี้เพ่ยเอ๋อร์ก็คลางแคลงใจ หนึ่งคือน้องชายสามี อีกหนึ่งเป็นอนุผู้ที่ตายไปแล้ว พิจารณาอย่างละเอียด อย่างไรพวกเขาก็ไม่ควรเดินทางมาด้วยกัน ภายในเรือนหลังเล็ก เมื่อต้องต้อนรับคนแปลกหน้า ยิ่งทำให้อวี้เพ่ยเอ๋อร์เกิดความเครียด ทั้งยังกังวลใจว่า ทั้งคู่อาจเดินทางมาด้วยความประสงค์ร้ายแอบแฝง เจี่ยงเซียนมองสำรวจทุกอย่างในเรือน แม้ไม่ได้กว้างขวาง แต่สะอาดสะอ้าน และเห็นได้ชัดว่า อวี้เพ่ยเอ๋อร์ ไม่ใช่แค่หญิงสาวทั่วไป นางมีฝีมือด้านการปักผ้า ซ้ำยังอ่านหนังสือ และเขียนตัวอักษรได้ดี สตรีเช่นนี้สมแล้วที่พี่ใหญ่ให้แม่สื่อสู่ขอมาเป็นภรรยา ทว่าผิดแต่ครอบครัวนางละโมบ โดยเฉพาะพี่ชายของอวี้เพ่ยเอ๋อร์ที่ ถูกจำคุกในข้อหาหลีกเลี่ยงการจ่ายภาษี ซ้ำยังทำร้ายเจ้าขุนนางของศาล จนเป็นเหตุให้อีกฝ่ายเสียชีวิต

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status