26 - เคลียร์ปัญหา

เคลียร์ปัญหา

หนึ่งเดือนต่อมา

ทางด้านของปีเตอร์ หลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นในวันนั้น ก็แวะมาอยู่ที่ผับของรันเวย์แทบจะทุกคืน เพราะอยากจะหาโอกาสที่จะขอโทษธนาเรื่องในวันนั้น แต่ไม่กล้าไปสู้หน้าตรงๆ จึงได้แต่มาอาศัยเพื่อนอย่างรันเวย์ให้ช่วย

และคืนนี้เองรันเวย์จึงยอมนัดธนาให้เข้ามาหาที่ผับ เพื่อทนการรบเร้าของปีเตอร์ไม่ไหว และอีกอย่างเขาก็อยากให้เพื่อนทั้งสองได้เคลียร์ใจกันทุกอย่างให้จบลงด้วย จะได้ไม่ต้องมาผิดใจกันนานขนาดนี้

“กูโทรนัดมันให้แล้ว แต่คงจะดึกๆโน้นแหล่ะมันถึงจะเข้ามา” รันเวย์พูดขึ้นมาทันที ที่เดินเข้ามายังห้องวีไอพี ที่ปีเตอร์นั่งดื่มอยู่คนเดียว

“แล้วได้บอกไหม ว่าให้มันพาเมียมันมาด้วยไหม” ปีเตอร์พูดขึ้นมาอย่างหน้าตาเฉย

“นี่มึงคิดจะทำอะไรอีกว่ะไอ้เตอร์” รันเวย์ตวาดเสียงใส่ทันที เมื่อได้ยินปีเตอร์พูดดังนั้น

“กูไม่ได้มีแผนอะไร กูแค่อยากจะขอโทษน้องเขา ก็แค่นั้นเอง ที่วันนั้นเผลอทำให้ตกใจมากไปหน่อย” ปีเตอร์พูดขึ้นอย่างรู้สึกผิดจริงๆ

“มึงไม่ต้องห่วงหรอก ไอ้ธนามันติดเมียมันยังกว่าอะไรดี ไปไหนมาไหนทุกวันนี้ มันหิ้วเมียมันมาด้วยอยู่แล้ว” รันเวย์พูดบอกปีเตอร์ให้หายห่วงเรื่องของเดียน่า

“ขอบคุณมึงมากน่ะ ที่เป็นธุระให้”

“กูไม่รับประกันน่ะโว้ย ว่ามันจะไม่กระทืบมึง”

“ไม่เป็นไรหรอก กูโดนตีนมันมาเยอะแล้ว เจออีกหน่อยถ้าพอจะปรับความเข้าใจกันได้ กูก็จะยอมเจ็บอีกครั้ง” ปีเตอร์พูดพร้อมกับยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นมากระดก

“อื้ม...กูไปตามเมียกูก่อนแล้วกัน” รันเวย์พยักหน้ารับ แล้วขอตัวเดินออกไป เมื่อที่จะให้ภรรยาสาวของตนมาอยู่ในสถาการณ์นี้ด้วย เผื่อจะได้ช่วยกันเคลียร์ทุกอย่าง

“เอาเด็กมาให้กูบ้างสิ” ปีเตอร์พูดแซวขึ้นมา เมื่อรันเวย์กำลังจะเดินออกไป

“คืนนี้มึงงดบ้างเถอะ ไหนว่าจะเคลียร์กันยังไงล่ะ” รันเวย์หันมาต่อว่าทันที

“โอเคครับ”

บ้านปัญญาพิวัฒน์

“คืนนี้ ไปหาไอ้เวย์ กับวีนัสที่ผับกันน่ะ มันอยากเจอเรา” ธนาเดินมานั่งซ้อนหลัง แล้วสวมกอดหญิงสาวที่กำลังนั่งอยู่หน้าจอ แล้วพูดขึ้นบอก

“แต่เดียร์ต้องทำวิจัยจบน่ะค่ะ” หญิงสาวหันหลังไปบอก เพราะตอนนี้เธอต้องเร่ง รีบเรียนให้จบเร็วๆ เพื่อเป็นรางวัลให้แก่ธนาบ้าง

“ทำวันหลังก็ได้ครับ” ธนาเอ่ยบอกขึ้นมา ด้วยไม่ได้รู้สึกอะไร พร้อมกับจับทุกอย่างที่หญิงสาวถืออยู่ออกมาวางไว้ที่โต๊ะ

“ไหนเฮียบอกอยากให้เดียร์เรียนจบไวไวยังไงล่ะค่ะ” เดียน่าหันมาถามด้วยความสงสัย

“เฮียรอหนูได้เสมอครับ ไม่ต้องกดดันตัวเองหรอก ตอนนี้หนูเรียนหนักเกินไปแล้วครับ ไปกันอาบน้ำแต่งตัว คืนนี้เฮียจะพาไปปลดปล่อยบ้าง” ธนาเอ่ยบอก พร้อมกับพาหญิงสาวลุกขึ้น

“...” หญิงสาวไม่ได้เอ่ยตอบอะไรออกมา และก็ไม่ได้ปฏิเสธใดๆ จึงได้แต่ทำตามร่างสูงบอกอย่างว่าง่าย

และใช้เวลาไม่นานนักทั้งคู่ก็มาถึง ยังผับของรันเวย์ หญิงสาวในชุดเซ็กซี่เพียงเล็กน้อยในวัย 21 ปี ดูน่ารักสดใสตามวัย แต่ร่างสูงก็ยังเอาเสื้อสูทของตัวเองสวมทับให้แก่หญิงสาวอยู่ดี

“แล้วจะให้เดียร์ใส่มาทำไมค่ะ ถ้าจะให้ใส่สูทคลุมขนาดนี้” เดียน่าตวาดสายตามองร่างสูง แล้วเอ่ยถามขึ้น พร้อมกำมองสำรวจตัวเอง

“ก็เฮียหวงนี้ครับ ดูที่บ้านเฮียก็ว่าน่ารักดี แต่พอมาถึงที่นี่ ทำไมดูเซ็กซี่จังเห็นยังไงก็ไม่รู้ เอาเป็นว่าชุดสั้นๆ เซ็กซี่ๆ รอใส่ให้เฮียดูที่บ้านคนเดียวพอ เฮียหวงครับ” ธนาเอ่ยบอก พร้อมกับช่วยจัดสูทให้เข้าที่เข้าทาง เตรียมตัวลงจากรถ

“ชิ...ไปกันได้แล้วค่ะ” หญิงสาวจิปากใส่อย่างหมั่นไส้ แล้วเปิดประตูรถลงทันที

“ทำไมไอ้เวย์ให้มาห้องนี้ ห้องประจำไม่ว่างหรือยังไง” ธนาเอ่ยออกมาอย่างสงสัย ที่วันนี้รันเวย์เปิดอีกห้องให้

“ห้องไหนก็เหมือนกันนั้นแหล่ะค่ะ...” เดียน่าพูดสวนขึ้นมา เพราะช่วงนี้ธนาเริ่มเป็นคนที่ชอบสงสัย และขี้บ่นขึ้นมามากจากเมื่อก่อนที่แทบจะไม่พูดเลย ถามคำตอบคำ

แกร๊กกก!!

เสียงเปิดประตูเข้ามาจากคนด้านนอก ทำให้คนที่อยู่ในห้องหันไปในทางเดียวกันทันที และเป็นรันเวย์ที่เอ่ยถามเมื่อคนทั้งสองเข้ามา

“มากันแล้วเหรอ...” รันเวย์เอ่ยถามขึ้น

“ไอ้เตอร์...มึง!” ธนาพุ่งเข้าใส่ทันที

ผัวะ!

รันเวย์เอ่ยไม่ทันที่จะจบ ร่างสูงของธนาที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เมื่อเจอกับปีเตอร์ รีบถลาพุ่งหมัดเข้าไปใส่ปีเตอร์ทันที โดยไม่สนใจหญิงสาวที่มาด้วย ในตอนนี้มีอาการสั่นวิตกกลัวจนตัวสั่น เมื่อเจอหน้าของปีเตอร์ ภาพในเหตุการณ์วันนั้นโผล่เข้ามาทันที สายตาวาวโรจน์ดุจปีศาจร้ายของปีเตอร์ในวันนั้น เธอยังจำติดตาไม่เคยลืม

“ไอ้ธนา!/พี่ธนา” รันเวย์กับวีนัสอุทานออกมาพร้อมกันทันที

“คือ...กู...” ปีเตอร์กำลังจะเอ่ยขึ้น แต่สายตากลับมองไปทางหญิงสาวที่ยืนตัวสั่น อย่างรู้สึกผิดต่อเธอมาก และกำลังจะก้าวเท้าออกไป

“น้องเดียร์” วีนัสเรียกหญิงสาวเข้าเสียก่อน

“คือเรื่องเมียมึง...” ปีเตอร์ได้แต่อ้ำอึ้ง

“มึงอย่าเข้ามาน่ะ หนูไม่เป็นอะไรน่ะครับ” ธนาชี้หน้าต่อว่าปีเตอร์ แล้วรีบเข้าไปสวมกอดเดียน่าด้วยความเป็นห่วง

“กูขอโทษเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมาที่เข้าใจมึงผิดมาตลอด รวมถึงเรื่องเมียมึงด้วยในวันนั้น กูผิดไปแล้ว” ปีเตอร์พูดออกมาอย่างรู้สึกต่อธนา

“เรื่องอื่นกูให้อภัยมึงได้ แต่เรื่องเมียกูในวันนั้น มึงหยามหน้ากูเกินไป กูไม่ให้อภัย” ธนาพูดสวนขึ้นมาทันที เรื่องอื่นเขายอมให้อภัยเพื่อนได้ทุกอย่างอยู่แล้ว แต่มีเรื่องเดียวที่ยอมไม่ได้คือเรื่องของหญิงสาวที่เขารัก

“แล้วกูต้องทำยังไง ชดเชยแบบไหน มึงถึงจะหายโกรธเรื่องนี้ แล้วเรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม” ปีเตอร์ถามออกไปอย่างมีความหวัง

“...เรื่องนี้กูแล้วแต่เดียร์ หนูจะเอายังไงครับ” ธนาถอนหายใจยาวออกมา ก่อนจะบอกกับปีเตอร์ แล้วหันไปถามหญิงสาวข้างกายของเขาตอนนี้

“...” เดียน่าไม่รู้จะทำอย่างไร หันหน้าไปขอความเห็นจากทุกคนที่อยู่ในห้อง

“แล้วแต่น้องเดียร์เลยครับ ว่าจะจัดการหรือลงโทษคนแบบนี้ยังไง พวกพี่หนุนหลังเต็มที่ครับ” รันเวย์จึงเป็นฝ่ายเอ่ยบอกขึ้นมา

“ใช่ค่ะ แล้วแต่น้องเดียร์ พี่มีปืนน่ะค่ะ” วีนัสจึงเอ่ยเสริมขึ้นมา พร้อมกับยื่นปืนกระบอกสั้นที่พกติดมาด้วยยื่นให้แก่เดียน่า

“เฮ้ยๆ ไอ้เวย์ เมียมึงโหดเกินไปแล้ว” ปีเตอร์ ตาลุกวาวขึ้นมาทันที ที่เห็นวีนัสยื่นปืนให้แก่เดียน่า

“เดียร์จัดการยังไงก็ได้ใช่ไหมค่ะ” เดียน่าถามความเห็นจากทุกคนอีกครั้ง

“แล้วแต่หนูเลยครับ” ธนาพยักหน้าให้เชิงเป็นคำตอบอีกที

“...” เดียน่าไม่พูดอะไรต่อ เดินเข้าไปหาปีเตอร์ อย่างกล้าๆ กลัวๆ