นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน ตัวละคร สถานที่ เป็นเพียง เรื่องราวสมมุติขึ้นเพียงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนา หรือพาดพิงถึงบุคคลใด บุคคลหนึ่งทั้งสิ้น
คำบรรยายบางตอนอาจใช้คำที่ไม่สุภาพ หรือไม่เหมาะสม ข้าพเจ้าในนามของนัก(หัด)เขียนจึงขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
โดยนามปากกา : โอชิม่อน
พจีพัฒน์ หรือ พีท ชายหนุ่มในวัย 18 ปี ลูกชายคนเล็กของบ้าน มีพี่น้องร่วมท้องเดียวกันสามคน ครอบครัวประกอบธุรกิจส่วนตัว เกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ต่างๆ ชายหนุ่มที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง เพราะเป็นคนที่เพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ทั้งหน้าตาฐานะ และการเรียน ไม่เคยแพ้ใครในห้อง แถมยังเป็นที่ชื่นชอบในหมู่ของสาวสวยจำนวนมาก และเชื่อฟังพ่อ แต่ข้อเสียคือ เป็นคนหยิ่งยโส เอาแต่ใจตัวเอง เพราะเป็นลูกคนแรกของบ้าน มักจะคิดอยู่เสมอว่าตนทำอะไรไม่เคยผิด
พีรดา หรือ หรีดหริ่ง หญิงสาววัยเพียง 18 ปี ซึ่งเป็นหลานสาวแท้ๆของแม่บ้านในบ้านเรืองพาณิชยากุล หรือ ป้าพิมพ์ เพราะพ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก ป้าพิมพ์จึงนำหญิงสาวมาอยู่ด้วย และมีเจ้านายอย่าง พัฒน์พงษ์ คอยส่งเสียเลี้ยงดู จนเรียนจบในระดับมัธยมปลายพร้อมกับลูกชายคนเล็กเจ้าของบ้าน ทำให้ทั้งคู่ไม่ค่อยจะถูกกันนัก
เพชร พงศกร ชายหนุ่มวัย 28 ปี พี่ชายคนโตของ พีท ดำรงตำแหน่งรองผู้บริหารประธานบริษัทของครอบครัว หนุ่มโสดสุภาพ พูดน้อยแต่ต่อยหนัก เป็นคนที่ยึดมั่นในอุดมการณ์ของตัวเองสูง
แพท พจีกานต์ หญิงสาวในวัย 25 ปี ลูกคนที่สองของบ้าน และเป็นพี่สาวของพีท หญิงสาวที่โตมากับการตามใจของมารดา เพราะเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของบ้าน
นัชชา หญิงสาววัย 18 ปี เป็นลูกสาวเพื่อนสนิทของแม่ชายหนุ่มอย่างพีท หญิงสาวที่เพรียบพร้อมไปทุกอย่าง ทั้งด้วยหน้าตาอันสวยงาม ฐานะที่ร่ำรวย รวมไปถึงวงค์ตระกูล ที่มารดาของพีทต้องการมาเป็นลูกสะใภ้อย่างมาก
ไลลา เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของพีรดาตั้งแต่มัธยม จนถึงมหาวิทยาลัย ฐานะทางบ้านร่ำรวย จิตใจดี โอบอ้อมอารี และมักจะคิดอยู่เสมอ หากเธอใช้ความจริงใจกับใคร เธอต้องได้รับความจริงใจกับคนนั้นกลับ
กวิน หรือ กวินพัทธ์ คาสโนว่าที่สาวๆวิ่งเข้าหา แถมยังเป็นเพื่อนสนิทของพจีพัฒน์ตั้งแต่สมัยมัธยมจวบจนจบมหาวิทยาลัย ทางบ้านร่ำรวยไม่แพ้พจีพัฒน์เลย แถมพ่อก็ยังเป็นหุ้นส่วนกันอีก
ชนาภัทร หรือ ภัทร หนุ่มโสดคาสโนว่า เจ้าชู้ หล่อ รวย ซึ่งเป็นเพื่อนในมหาวิทยาลัยปีเดียวกันกับพจีพัฒน์อีกด้วย แถมยังหมายปองพีรดาอีกด้วย เมื่อถูกสาวหักอกมาหมาดๆ แต่อยู่มาวันหนึ่งตัดสินใจที่จะจีบพีรดา จึงให้พจีพัฒน์ช่วยเป็นพ่อสื่อในความรักของครั้งนี้
เรื่องราวความรัก และอุปสรรค ระหว่างพจีพัฒน์ และพีรดา จะเป็นอย่างไรต่อจากนี้ ไปติดตามอ่านต่อกันได้เลยค่ะ
ครอบครัวสุขสันต์(จบ)หนึ่งปีต่อมาเข้าปีที่สามของการเป็นนักศึกษาของทั้งคู่แล้ว โดยพจีพัฒน์ตั้งเป้าเอาไว้ว่า จะพาหญิงสาวจบภายในปีนี้ให้ได้ เพราะวางแผนว่าจะมีหลานให้กับแม่ของเขาเพิ่มอีก และเขาก็อยากมีด้วย เพราะไม่อยากให้ลูกอายุห่างกันมากตอนนี้ลูกชายของเขาอายุได้สองขวบกว่าแล้ว และเข้าโรงเรียนเป็นที่เรียบร้อย นิษฐาเลยว่างในช่วงกลางวัน เพราะหลานไปโรงเรียน เลยมาเย้าแหย่ให้พจีพัฒน์มีหลานให้เลี้ยงอีก เหตุผลเพราะว่าเหงาเพราะพี่ชายและพี่สาว ก็ไม่เห็นท่าทีว่าจะมีแฟนกันเลย ผลเลยมาตกอยู่ที่ลูกชายคนเล็กอย่างเขาที่ยังเรียนไม่จบ แต่แม่อยากที่จะมีหลานเพิ่ม จึงต้องทำให้ทั้งคู่เร่งให้จบภายในปีนี้“ดึกมากแล้วนะพักผ่อนเถอะ พีทอย่าฝืนร่างกายตัวเองเลย ปีนี้เราไม่จบปีหน้าก็รอจบพร้อมกันกับเพื่อนๆก็ได้นี้” พีรดาเอ่ยบอกร่างสูง เมื่อเห็นว่าดึกมากแล้ว แต่ร่างสูงเอาแต่หมกมุ่นอยู่กับการทำวิจัยจบอย่างเดียว“ใกล้จะเสร็จแล้ว หริ่งหริ่งง่วงก็ไปนอนก่อนเถอะ” พจีพัฒน์ตอบออกมาโดยไม่หันหน้าไปมองหญิงสาวเลย“ไม่ค่ะ หริ่งจะเอาเปรียบพีทคนเดียวได้ยังไงกัน แค่พีทอดหลับอดนอนช่วยทำวิจัยให้หริ่ง แค่นี้ก็เกรงใจอยู่แล้ว” หญิงสาวรีบป
เปิดตัวอย่างเป็นทางการซึ่งก็เป็นการชื่นชอบ มีทั้งชื่นชมและทั้งวิจารณ์บ้างต่างๆนาๆ และก็ทำเอาตกใจเป็นอย่างมากในวงเพื่อนฝูงอยู่ไม่น้อย เพราะบางคนที่สนิทต่างไม่มีใครทราบข่าวมาก่อน แม้กระทั้งกวินพัทธ์เอง ที่สนิทกันมามากพอสมควร ก็พึ่งจะทราบข่าวมาก่อนหน้านี้เอง จึงอดไม่ได้ที่จะคอมเมนต์แซวทั้งคู่ออกมาไม่ได้ ‘เปิดตัวทั้งที ทำเอาคนอึ้งไปเลยน่ะมึง ทำไมไม่รอให้ลูกบวชก่อนวะ...ค่อยเปิดตัว 555’“พีท โพสต์อะไรลงไปแบบนั้นค่ะ...” หญิงสาวต่อว่าออกมาทันที เมื่อโทรศัพท์มือถือดังขึ้นมาไม่หยุด เพราะเสียงแจ้งเตือนข้อความ แม้กระทั้งสายเรียกเข้า“ก็โพสต์ความจริงยังไงล่ะ” ร่างสูงเอ่ยตอบได้แค่นั้น เพราะตอนนี้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เหลือล้นมีความสุขมากมาย ที่ได้ปลดล็อคออกมา“แต่เรา...” หญิงสาวยังคงมีใบหน้าที่วิตกอยู่ไม่น้อย“ไม่มีอะไรต้องกลัวทั้งนั้นแหล่ะ ความจริงก็คือความจริงอยู่วันยังค่ำ ไม่ช้าก็เร็วคนต้องรู้อยู่ดีแหล่ะหริ่งหริ่ง” พจีพัฒน์ได้แต่ปลอบให้หญิงสาวเชื่อมั่นในตัวเอง พร้อมกับมือที่ยกขึ้นลูบศีรษะของเธออย่างเอ็นดู ถึงแม้ว่าหญิงสาวจะอายุเยอะกว่าเขาตั้งสามเดือน แต่หญิงสาวในสายตาเขาก็ยังเป็นน้องเขาอ
จากนี้และตลอดไป NCทางด้านของพจีพัฒน์เอง ตอนนี้ขับรถพาพีรดาออกจากเมืองกรุงในเวลากลางดึก มุ่งหน้าตรงสู่ยังภาคเหนือของประเทศ ในเมื่อสัปดาห์ไม่สามารถที่จะกลับบ้านไปได้ จึงถือโอกาสนี้พาหญิงสาวไปพักผ่อน และปรับความเข้าใจกันเสียเลย โดยที่หญิงสาวไม่อาจที่จะปฏิเสธได้“พีทจะพาหริ่งไปไหน...นี้มันดึกมากแล้วน่ะ” หญิงสาวถามขึ้นมาทันที เมื่อเห็นว่าพจีพัฒน์ขับรถออกนอกเส้นทาง“...” ชายหนุ่มไม่เอ่ยใดๆ กลับขับรถไปตามเส้นทางเรื่อยๆ เพราะเส้นทางที่ไม่ค่อยชิน“พีท...ทางมันมืดมากเลยน่ะ แถมยังปลอดรถคันอื่นอีกด้วย” หญิงสาวถามขึ้นอย่างสงสัย เพราะกับมองไปตามเส้นทางเรื่อยๆ ที่ไม่คุ้นชินเอาเสียเลย แถมไม่มีรถคันอื่นๆอีก“กลัวเหรอ...ไม่ต้องกลัวหรอก พีทไม่ให้หริ่งหริ่งเป็นอะไรหรอกน่า” ชายหนุ่มถามออกมาเมื่อสังเกตุเห็นอาการวิตกของหญิงสาว แล้วพูดติดตลกออกมาเพื่อให้หญิงสาวสบายใจ และคลายความกังวล“ไม่ใช่แบบนั้น หริ่งเป็นห่วงพีทต่างหาก ที่ขับรถมานานแล้ว กลัวพีทจะง่วงเอา” หญิงสาวเอ่ยบอกออกไปด้วยความเป็นห่วง“เดี๋ยวก็ถึงแล้ว...ขอบคุณน่ะ ที่คุยเป็นเพื่อนมาตลอดทาง ถึงแม้ว่าจะเป็นคำพูดที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ก็ช่วยได้ดีเลย ไม
ความจริงก็คือ...พจีพัฒน์ตามหญิงสาวออกมาจนทัน เห็นหญิงสาวกำลังยืนโบกแท็กซี่อยู่พอดี จึงรีบวิ่งเข้าไปใกล้ พากลับมายังรถของเขาที่จอดอยู่ แต่ไปยังไม่ถึงหญิงสาวก็สะบัดแขนออก เดินหน้างอไปที่รถเองโดยไม่พูดไม่จาสักคำ“หริ่งหริ่ง...” เสียงนุ่มเอ่ยเรียกชื่อของหญิงสาวเมื่อเดินมาถึงรถ“ไม่ต้องมาพูดเสียงหวานใส่เลยน่ะ...ไอ้คนโกหกกะล่อนปลิ้นป้อนไปทั่ว ที่แท้ก็แอบไปมีแฟนอยู่แล้ว ฮึก...” ใบหน้างอยับยู่ยี่พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจนักร่างสูงไม่พูดพร่ำ รีบเดินเข้าไปใกล้ๆ กับหญิงสาวแล้วสวมกอดเธอไว้จากทางด้านหลังทันที โดยที่เธอไม่สามารถที่ขยับหนีไปไหนได้อีก“หริ่งหริ่งครับ...” พร้อมกับน้ำเสียงที่อ่อนละมุนเอ่ยเรียกชื่อของเธอ“ไอ้คนบ้า...” พีรดาพยายามที่จะขยับและดิ้นหนีออกจากอ้อมแขนนั้น“หริ่งหริ่งครับ ช่วยมีเหตุผลหน่อย” เสียงนุ่มเอ่ยขึ้นมาที่ข้างหูของเธอ “ปล่อย...ใช่สิหริ่งมันคนไม่มีเหตุผล งี่เง่าเอาแต่ใจตัวเอง ปล่อย...หริ่งจะกลับบ้านไปหาลูก” หญิงสาวเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีที่ประชดประชัน และพยายามที่จะดิ้นออกจากอ้อมแขนเพื่อให้เป็นอิสระ“ไม่ให้กลับ...ขึ้นรถครับ เรามีเรื่องต้องเคลียร์กันอีกยาว” ร่างสูง
เข้าใจผิด“แต่งตัวโป๊เกินไปหรือเปล่า แค่จะไปรับไลลาเองน่ะ ทำไมต้องจัดเต็มขนาดนี้ด้วย พีทไม่เข้าใจผู้หญิงเลยจริงๆ” พจีพัฒน์พูดขึ้นมาทันที เมื่อเห็นว่าวันนี้หญิงสาวแต่งตัวนุ่งน้อยห่มน้อยจนเกินไป และหุ่นก็เริ่มที่จะอวบขึ้น เนื้อหนังเต่งตึงขึ้นมาบ้างแล้ว ทุกสัดส่วนช่างยั่วยวนเหลือเกิน ไม่พอแค่นั้นยังโชว์ไหล่ขาวเนียนๆนั้นอีก“พูดมาก พีทก็ไม่ต้องไป หริ่งจะไปหาไลลาคนเดียวเอง” หญิงสาวเอ่ยคำขาดขึ้นมาขู่ทันที เมื่อเห็นว่าร่างสูงเริ่มจะบ่นเธอ“ได้ยังไงกัน หริ่งหริ่งเป็นเมียพีทน่ะ ใครจะยอมปล่อยให้แต่งตัวแบบนี้ออกไปเป็นอาหารตาของคนอื่นได้ยังไงกัน พีทต้องไปคุมสิ แล้วอีกอย่างไลลาก็เป็นเพื่อนของเราทั้งคู่น่ะ” พจีพัฒน์ยกเหตุผลขึ้นมาอ้างกับหญิงสาวทันที“จะไปหรือไม่ไปค่ะ” หญิงสาวหันมาร่างสูงที่ตอนนี้ทำหน้างอเหมือนเด็กใส่เธออยู่“ไปครับ” ร่างสูงรีบลุกขึ้น แล้วหยิบเอากุญแจรถ เดินตามหญิงสาวออกจากห้องไปทันที อย่างไม่อาจที่มีสิทธิ์คัดค้านหรือปฏิเสธอะไรได้เลยเดิมทีวันนี้ทั้งคู่จะต้องกลับไปค้างที่บ้านกับลูกเพราะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่พีรดาขอปฏิเสธที่จะไม่ไป เพราะพึ่งจะมีเรื่องที่เข้าใจผิดกัน และไม่อยากให้พจ
ไม่อาจทนทางด้านของไลลาที่พึ่งจะเลิกกับแฟนหนุ่มมาหมาดๆ เพราะจับได้ว่าธันวาแอบไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับหญิงอื่น และยังมารู้อีกว่าตลอดเวลาที่ชายหนุ่มคบอยู่กับเธอ ก็แอบไปมีสัมพันธ์กับคนอื่นตลอด โดยที่เธอไม่เคยรู้เลย เพราะเธอไม่ยอมมอบความสาวนั้นให้เขาคืนนี้เลยตัดสินใจออกมาดื่มคนเดียวตั้งแต่ร้านพึ่งจะเปิด เพราะอยากลืมทุกอย่าง และทิ้งไม่ไปให้หมดภายในวันนี้“มันก็แค่ไอ้ผู้ชายเฮงซวยละว่ะ ไปได้เร็วๆสะยิ่งดี ฮึก...” ใบหน้าเคียดแค้นก้นด่าออกมา พร้อมกับเสียงเค้นหัวเราะอยู่ในลำคอ“พี่สาว...เมาหรือเปล่าค่ะ” ปรียาภัทร หรือ เอิงเอย หญิงสาววัย 20 ปี สาวเสิร์ฟที่พึ่งจะมาทำงานที่นี่ได้ไม่กี่วันมานี้เอง เพราะต้องการหารายได้ระหว่างเรียน“พี่ไม่เป็นอะไรค่ะน้อง พี่แค่อยากดื่มเพื่อให้ลืมสิ่งที่ไม่ดีเฉยๆค่ะ ถ้าพี่เมาน้องช่วยโทรหาเพื่อนพี่ที่เบอร์นี้ทีน่ะค่ะ” ไลลาพูดขึ้นด้วยใบหน้าเยือกเย็น พร้อมกับยื่นกระดาษโน๊ตให้แก่ปรียาภัทรทันทีหญิงสาวรับไว้โดยที่ไม่พูดอะไรตอบ แล้วจึงขอตัวกลับไปทำหน้าที่ของเธอต่อ ปล่อยให้ไลลาได้นั่งดื่มอยู่คนเดียว แต่เธอก็จะคอยมาสอดส่องดูตลอดหากว่างจากโต๊ะอื่นคอนโดฯหรูของพจีพัฒน์พจีพัฒน์พา