บทที่ 2 ยัยปากดี

@คาสิโน

รถคันหรูเคลื่อนตัวมาจอดลงยังคาสิโนที่ตั้งอยู่แถวชานเมืองไม่ค่อยมีผู้คนพลุกพล่านเท่าไรนัก จะมีก็แต่ลูกค้าของคาสิโนที่แวะเวียนมาไม่ขาดสายซึ่งทุกคนที่มาล้วนมีระดับ มีอันจะกินกันทั้งนั้นเพราะมาตรฐานของที่นี่ได้คัดลูกค้าไว้เรียบร้อยหมดแล้ว

มาเฟียหนุ่มกวาดสายตามองสำรวจความเรียบร้อยไปรอบ ๆ บริเวณคาสิโนครู่หนึ่ง ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถเดินเข้าไปข้างใ น ถามไถ่ลูกน้องที่มีหน้าที่ดูแลคาสิโน “เป็นไงเรียบร้อยดีไหม”

"เรียบร้อยดีครับคุณเดย์" 

"อืม" เขาเพียงพยักหน้ารับ ก่อนเดินขึ้นไปยังห้องทำงานที่อยู่ชั้นสอง

ครืด! ครืด!

โทรศัพท์เครื่องหรูแผดเสียงดังขึ้นขณะที่มาเฟียหนุ่มกำลังนั่งตรวจบัญชีรายรับ รายจ่าย ของคาสิโนอยู่เขาละสายตาจากหน้ากระดาษ ก่อนล้วงไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมาดูเมื่อเห็นว่าเป็นวายุเพื่อนชายคนสนิทจึงกดรับสาย

"ว่าไงไอ้วายุ" 

(มึงไม่คิดจะโผล่หัวกลับไทยบ้างหรือไง) 

"เสือก! ว่าแต่มึงมีอะไรถึงโทรมาได้" เสียงเข้มสวนกลับปลายสายทีเล่นทีจริง

(กูจะชวนมึงมาเที่ยวภูเก็ต อาทิตย์หน้ากูจัดงานเลี้ยงฉลองกูจะขอเมียแต่งงาน)

"เออ ๆ! ถ้าว่างจะไปแสดงความยินดีด้วย"

(เออ! มาให้ได้แล้วกันแค่นี้แหละจะไปนอนกอดเมียกับลูกต่อ)

"ติดเมียจังนะมึง"

(อิจฉากูเหรอ)

"เหอะ..ไม่ว่ะกูรักสนุกแต่ไม่ผูกพันเว้ย"

(กูจะรอดู)

"ไอ้สัส! พูดมากไปนอนกอดเมียเถอะมึง"

มาเฟียหนุ่มพ่นคำหยามใส่เพื่อนชายด้วยความหมั่นไส้ ก่อนวางสายจากนั้นก็หยิบบัญชีรายรับ รายจ่ายของคาสิโนมาดูต่อ 

@คอนโดเสี่ยวหมี่

เสี่ยวหมี่เดินเข้ามาหย่อนก้นนั่งบนโซฟาภายในห้องด้วยความเหนื่อยล้า วันนี้ทั้งวันกว่าจะจบเรื่องรถและกลับมาถึงคอนโดก็เกือบค่ำแล้ว

"เฮ้อ!" เธอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่พลางกวาดสายตามองไปรอบห้องด้วยความรู้สึกหว่าเหว้ในใจ เมื่อก่อนเธอเคยอยู่กับเพื่อนสนิทอย่างหลินและน้ำตาลแต่ตอนนี้เพื่อน ๆ ของเธอต่างแยกย้ายไปมีครอบครัวกันหมดแล้ว มีเพียงเธอคนเดียวในกลุ่มที่ครองโสดมานาน และไม่มีทีท่าว่าจะสนใจใครเลยถึงแม้จะมีผู้ชายมากหน้าหลายตาเข้ามาขายขนมจีบเธอ

ครืด! ครืด!

โทรศัพท์แผดเสียงดังขึ้นขณะที่เธอกำลังนั่งพักผ่อนสายตาอยู่บนโซฟาเพื่อพักผ่อนสายตา เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายที่แผดเสียงดังอย่างต่อเนื่องมากดรับสาย

"ฮัลโหล ว่าไงคะคุณนายน้ำตาล" เสี่ยวหมี่เอ่ยทักเพื่อนสนิทอย่างน้ำตาลด้วยน้ำเสียงสดใส

(พี่วายุโทรมาชวนเราสองคนไปเที่ยวภูเก็ตอาทิตย์หน้า พี่วายุจะจัดงานเซอร์ไพรส์ขอหลินแต่งงาน)

"อ๋อ! ดูก่อนว่าลางานได้รึเปล่า"

(ขอให้ลาได้ทีเถอะ สาธุ!)

"ฮ่าฮ่า..ถึงกับต้องบ่นเลยเหรอ"

(ก็อยากให้ไปด้วยกันนิ) 

"ในที่สุดหลินก็มีความสุข มีครอบครัวที่สมบรูณ์แบบอย่างที่หวังไว้สักทีเนาะ"

(อืมใช่...แล้วแกเมื่อไหร่จะมีแฟนกับเขาสักที)

"เงอะ! อยู่แบบโสดๆ แหละดีแล้วผู้ชายเดี๋ยวนี้หาคนดีๆ ยาก ถ้าไม่เจ้าชู้ก็ยุ่งกับสิ่งไม่ดี"

(แกอะอคติกับผู้ชายเกินไปรึเปล่า)

"ไม่ได้อคติสักหน่อย"

(จ้า ไม่อคตินิดเดียวล่ะสิไม่ว่า)

"พอเลยไม่ต้องมาย้อน เดี๋ยวยังไงจะโทรบอกอีกทีนะว่าได้ไปไหม"

(โอเค ๆ) 

เมื่อวางสายจากเพื่อนสาว เสี่ยวหมี่ก็หอบร่างของตัวเองเข้าห้องน้ำอาบน้ำชำระร่างกายแล้วเข้านอนทันที เพราะวันนี้รู้สึกเหนื่อยแปลก ๆ ยังไงไม่รู้