บทที่ 14 หน่วยลาดตระเวน

บทที่ 14

หน่วยลาดตระเวน

จวนตระกูลชุน

'เสนาบดีชุนเจ๋อ' มองหน้าบุตรสาวที่หน้าตาดูไม่ได้จนลมแทบจับ เขาไต่ถามนางอยู่สองสามคำก็พอรู้แล้วว่าจะต้องเป็นฝีมือของท่านหญิงผู้นั้นเป็นแน่ ช่างร้ายกาจมิต่างจากมารดาของนางเลย

"ฮือ ๆ ท่านพ่อ ท่านต้องไปเอาเรื่องนางนะเจ้าคะ ถ้าเกิดข้าเสียโฉมขึ้นมาจะทำอย่างไร"

ชุนฮุ่ยผิงเขย่าแขนบิดาพลางร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร นางไม่ยอมเจ็บตัวฝ่ายเดียวแน่

"ข้ารู้แล้ว เจ้าก็พักรักษาตัวให้หายก่อนเถิด แล้วข้าจะจัดการท่านหญิงผู้นั้นให้เจ้าเอง กล้ามาทำร้ายบุตรสาวของข้าก็ต้องรอรับผลที่จะตามมาด้วย ต่อให้นางมีเบื้องหลังเป็นวังชินอ๋องแล้วอย่างไร บัดนี้ตระกูลชุนของข้าก็ยิ่งใหญ่มิต่างกัน"

ชุนเจ๋อพลันย้อนนึกไปถึงเรื่องราวเมื่อหลายสิบปีก่อน ตอนนั้นเขาถูกท่านพ่อผู้มีตำแหน่งแค่รองเสนาบดีคอยชักจูงให้แต่งงานกับหวังลี่จู เขาก็เห็นดีด้วยเพราะนางนั้นก็มีรูปโฉมมิธรรมดา ทว่านางกลับปฏิเสธเขาแล้วไปเข้าหาชินอ๋องเสียได้ สตรีเช่นนางก็แค่หวังในอำนาจเท่านั้นเอง ฉะนั้นแล้วตัวเขาจะพยายามปีนป่ายให้สูงขึ้นไปอีก

ตอนนี้เขาได้เป็นถึงเสนาบดีกรมคลังแล้ว ต่อไปในภายภาคหน้าจะต้องมีฐานะที่สูงส่งกว่านี้ไปอี