แชร์

แค่เริ่มต้น(จบ)

ผู้เขียน: มณีภัทรสร
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-23 15:52:49

ภาพผ้าม่านหน้าต่างห้องสั่นไหวยังติดอยู่ในหัว เขารู้ว่าลันลดาอยู่บนนั้น แต่คุณประกรเลือกที่จะส่งลลนามาให้เขาแทน แต่จะเป็นใคร   เขาไม่เกี่ยง เพราะสุดท้ายเธอก็จะมีจุดจบเดียวกัน ไม่นานคนที่นั่ง     คอแข็งหลับตานิ่งก็คออ่อนพับลงมากับเบาะรถ เผ่าเพชรเหลือบมองหน้าเธออีกครั้ง ทั้งที่บอกไม่สนใจเธอ แต่สายตาเจ้ากรรมกลับเฝ้าวนเวียนมองไปแต่ที่ใบหน้าสวยหวาน ผู้หญิงคนนี้ชื่อลลนา คนที่จะไปใช้ชีวิตอยู่กับเขา 

รถเอสยูวีหักพวงมาลัยเข้าปั๊ม เมื่อเผ่าเพชรอยากทำธุระส่วนตัว ร่างสูงก้าวลงจากรถเมื่อหาที่จอดได้ เขาไม่สนใจคนที่นั่งหลับ ไม่ปลุกไม่ถาม อยากนอนก็ให้เธอนอนไป

ลลนารู้สึกตัวเมื่อเริ่มร้อน นี่เธออยู่ที่ไหน หญิงสาวถามตัวเอง กวาดตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะไปสะดุดกับร้านสะดวกซื้อ ปั๊มน้ำมันคือคำตอบที่ได้ เมื่อเห็นโลโก้ประจำปั๊ม เผ่าเพชรคงแวะเติมน้ำมัน        แล้วตอนนี้เขาหายไปไหน และที่น่าโมโหคือเขาดับเครื่องยนต์แล้วทิ้งรถไว้กลางแดด ทั้ง ๆ ที่เธอยังอยู่ในรถนี่นะ มือบางกำเข้าหากันแน่น       จะเกินไปแล้วนะ! ถ้าเธอขาดอาการหายใจตายขึ้นมาจะทำยังไง       

หญิงสาวเปิดประตูก่อนจะก้าวลงจากรถ ไม่ลืมใส่แว่นกันแดดกับหมวกแก๊ปเพื่อพรางตัว ยังไงเธอก็เป็นดารา คงไม่ดีแน่ถ้ามีคนจำได้ แล้วถ่ายรูปเธอเอาไปลงโซเชียล เธออยากใช้ชีวิตอย่างสงบ ไม่อยากให้ใครตามไปขุดคุ้ยอะไรอีก เส้นทางในวงการของเธอ ขอให้จบลงตั้งแต่ตอนที่เธอตัดสินใจก้าวขาขึ้นรถมากับเขาแล้ว

ทำธุระส่วนตัวเสร็จ เดินเข้าร้านสะดวกซื้อเพื่อหาอะไรรองท้อง เพราะตอนนี้เริ่มหิวขึ้นมาจริง ๆ ก็ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นเธอยังไม่ได้แตะอาหารเลย เมื่อได้ของที่ต้องการลลนาก็อาศัยเก้าอี้หน้าร้าน  สะดวกซื้อจัดการกับอาหาร บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกับน้ำผลไม้เป็นทางเลือกด่วนของเธอ เพราะไม่รู้ว่าจะต้องนั่งอยู่ในรถอีกนานแค่ไหน ระหว่างทางถ้าเกิดหิวมาก ๆ ก็ไม่รู้ว่าถ้าขอให้เขาจอด คนเถื่อนนั่น     จะยอมจอดรถให้เธอไหม ไม่คิดนานเมื่อมีเวลาจำกัด รีบ ๆ กินจะได้   รีบกลับไปขึ้นรถ เดี๋ยวจะโดนคนหน้าโหดดุอีก

เมื่อกลับมาขึ้นรถ เผ่าเพชรนั่งรออยู่แล้ว ลลนาเปิดประตูขึ้นไปนั่งเงียบ ๆ เผ่าเพชรปรายตามองเธอนิดหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปมองทางแล้วขับรถออกไป ลลนาลอบถอนหายใจ อึดอัดกับสิ่งที่เกิดขึ้น นี่เขา   ไม่คิดจะพูดคุยกับเธอบ้างเลยหรือ อย่างน้อยชวนเธอคุยบ้างสักคำ        ก็ยังดี

“คุณเผ่าคะ” เมื่อทนไม่ไหวลลนาก็เป็นฝ่ายเรียกเขาก่อน

เผ่าเพชรหันมามอง ก่อนจะขานรับห้วน ๆ

“มีอะไร!”

“คือ... เราจะไปที่ไหนกันคะ”

“บ้านผม พ่อแม่คุณไม่บอกข้อมูลอะไรเลยหรือไง”

นั่นไง... โดนแล้ว ลลนาอยากจะตบปากตัวเอง ไม่น่าหาเรื่อง  ชวนคุยให้เขาได้ช่องกวนประสาทเธอได้เลย

“ทราบค่ะว่าบ้านคุณอยู่เชียงราย”

“อืม” เผ่าเพชรขานรับสั้น ๆ

“ขอถามนะคะ คุณเอาตัวฉันมาทำไมในเมื่อคุณหมั้นกับน้องฉัน”

“ก็พ่อคุณไม่ให้ตัวน้อง ผมก็ต้องเอาพี่”

“คือคุณไม่ต้องเอาฉันมาก็ได้นี่คะ ทางเราก็คืนของหมั้นให้คุณทุกอย่าง คุณมีแต่ได้กับได้ ไม่เห็นคุณจะเสียเปรียบอะไรเลย ที่ทาง       ที่เป็นสินสอด คุณก็ได้คืนทั้งหมด”

“ผมจะเอาคุณมาทรมานไง เอามาเป็นทาสผม!”

“จะบ้าเหรอคะ เอาฉันมาทรมาน คุณคงไม่ได้หมายความว่า…”

“ใช่! ผมจะเอาคุณไปเป็นของเล่นคนงานในไร่ ให้พวกมันมาหาความสุขกับคุณ คุณชอบแบบนี้อยู่แล้วนี่ ผมจะให้พวกมันผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนมาปรนเปรอให้คุณ ดีไหม”

“จะบ้าเหรอ! จอดรถเดี๋ยวนี้ ฉันไม่ไป!”

“ไม่ทันแล้ว ลลนา... คุณพลาดแล้ว”

“คุณมันบ้า โรคจิต! จอดรถนะ ฉันจะลง”

“ที่ไร่ผมมีคนงานหนุ่ม ๆ เยอะนะ รับรองคุณจะสนุก”

“ไอ้บ้า!”

“นั่งเงียบ ๆ ไปเลยนะ อย่าแหกปากอีก”

“ไอ้!”

คำด่าต่อจากนี้ถูกกลืนหาย เมื่อดวงตากลมโตหันมาสบกับดวงตาแข็งกร้าวของชายหนุ่ม ลลนากลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะสะบัดหน้าหนีผู้ชายร้ายกาจคนนี้ นี่แค่เริ่มต้นเขาก็ทำให้เธอประสาทเสียขนาดนี้ แล้วต่อจากนี้เธอจะต้องเจอกับอะไรอีก ลลนาคิดอย่าง    เหนื่อยใจ ก่อนจะถอนหายใจแล้วหลับตาลงอีกครั้ง เมื่อป้ายข้างทางบอกให้รู้ว่าเหลืออีกหลายร้อยกิโลกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]   สงสาร(โจร)

    ลลนาอยากจะกัดลิ้นตัวเองตาย เมื่อเผ่าเพชรพูดประโยคนั้นออกมา ทำให้เขาพอใจก่อน เขาถึงจะยอมปล่อยเธอไปอย่างนั้นหรือ อยากจะกลอกตาเป็นเลขเจ็ดไทยสักแปดตลบ นี่เขาคิดว่าเขากำลัง ทำอะไรอยู่ สิ่งที่เขากำลังทำกับเธอตอนนี้มันห่างจากคำว่าเพศสัมพันธ์แค่กางเกงกั้น ถ้าเธอไม่มีกางเกงขวางไว้ เผ่าเพชรคงทำแบบนั้นกับเธอไปแล้ว คนจะหื่น... ทำยังไงเขาก็หื่น นาทีนี้เธอต้องใช้สมองเท่านั้น เพราะดิ้นก็แล้ว ต่อสู้ก็แล้ว เธอก็แพ้เขาราบคาบ เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ลลนาก็กลั้นใจ ข่มความอายไปจนหมดสิ้น ไหน ๆ เขาก็เห็นของเธอไปหมดแล้วนี่ จะเห็นอีกครั้งจะเป็นไรไป ขืนมัวชักช้า คนบ้านี่เกิดเปลี่ยนใจไม่ยอมปล่อยเธอขึ้นมา เธอคงได้ เสียตัวจริง ๆเมื่อตัดสินใจได้แบบนั้นหญิงสาวก็กลั้นใจ คิดเสียว่ากำลัง ถ่ายละครฉากหนึ่งเท่านั้น เธอเป็นมืออาชีพอยู่แล้ว ส่วนเขาก็แค่ ตัวประกอบ หญิงสาวนับหนึ่งถึงสามในใจ ก่อนจะค่อย ๆ หยัดกาย ลุกขึ้นช้า ๆ ตากลมโตมองไปยังใบหน้าของคนที่นอนหนุนแขนต่างหมอนรออย่างมีจริต เธอเห็นเผ่าเพชรขมวดคิ้วนิดหนึ่ง ก่อนมันจะคลายออกอย่างเร็ว ร่างบางสะบัดผมไปมา ก่อนจะรวบเป็นห่างม้า ลวก ๆ ไว้ด้านหลัง ต

  • พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]   แค่กอดคุณ(จบ)

    ร่างบางดิ้นหนี ร่างสูงตามติด หญิงสาวดิ้นมากเท่าไร เผ่าเพชรก็ยิ่งออกแรงกับเธอมากขึ้นเท่านั้น ที่นอน หมอน ผ้าห่มกระจุยกระจายจากแรงต่อสู้ มุ้งที่กางทิ้งไว้สายขาดร่วงลงมาพันจนทั้งเขาและเธอ เหมือนมัมมี่ แต่เผ่าเพชรไม่สนใจ เขายังกอบโกยความหวานจาก หญิงสาวอย่างเอาแต่ใจ ด้วยประสบการณ์ที่ช่ำชอง บวกกับกำลัง ที่เหนือกว่า ไม่นานคนที่ดิ้นเอาเป็นเอาตายก็เริ่มหมดแรง จังหวะการจูบที่หนักหน่วงในตอนแรกค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความนุ่มนวล ชายหนุ่มยิ้มในใจ เมื่อคนใต้ร่างตอบสนองเขาแบบสะเปะสะปะ จูบของผู้หญิง ที่มีข่าวคาวรายวันกลับดูไร้เดียงสาเหมือนกับสาวน้อยที่เพิ่งถูกขโมยจูบ เผ่าเพชรแปลกใจตั้งแต่ตอนที่เขาปล้ำจูบเธอในห้องทำงาน แต่ก็เข้าใจเธอเป็นดารานี่ เป็นนักแสดง คงรู้ว่าต้องแสดงแบบไหนถึงจะทำให้ตัวเองดูน่าสงสาร และน่าค้นหาในเวลาเดียวกันเผ่าเพชรถอนปากออกเมื่อคนใต้ร่างขาดอากาศหายใจ ตาดุมองใบหน้าสวยที่เห่อแดง มองปากอิ่มที่บวมเจ่อ ก่อนจะจูบหนัก ๆ บน ปากบางอีกครั้ง แต่ยังไม่ลุกออกไปไหนลลนารีบโกยอากาศเข้าปอดเมื่อปากเป็นอิสระ กลิ่นบุหรี่กับรสชาติของแอลกอฮอล์ยังติดอยู่ที่ปลายลิ้น กลิ่นเหงื่อเจือกลิ่นบุห

  • พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]   แค่กอดคุณ

    ลลนาร้องลั่น เมื่อถูกโยนลงมาบนพื้นอย่างแรง ดีที่เขายังเลือกเพราะยังมีที่นอนรองอยู่อีกชั้น แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น เพราะที่นอนยางพารามันบางจนแทบติดกับแผ่นกระดาน โยนลงมาแบบนี้มีแต่เจ็บกับเจ็บ“โอ๊ย!! เจ็บ” ร่างบางเจ็บจนตัวงอ “สำออย เมื่อกี้ทำอะไร!”“จุกค่ะ” ลลนาตอบไปอีกทาง ร่างบางนอนตัวงออยู่บนที่นอน “หึ!” ชายหนุ่มคำรามในลำคอ ก่อนจะยืนดูคนที่นอนตัวงอนิ่ง ๆ หรือเธอจะเจ็บจริง ๆ จำได้ว่าตอนที่ตกน้ำ เขานึกว่าเธอแกล้ง แต่ที่ไหนได้ เธอว่ายน้ำไม่เป็นจริง ๆ“จุกจริงเหรอ ไหนดูซิ” ร่างสูงเดินเข้ามาใกล้ ๆ ก่อนจะย่อเข่าลงดู มือแกร่งเอื้อมไปข้างหน้า หวังจะจับร่างบางให้หันหน้ามาหา ก่อนที่มือจะสัมผัสโดนตัว คนที่นอนตัวงอก็หันกลับมา แล้วใช้หมอนฟาดไปบนหน้าชายหนุ่มแรง ๆ มือบางฟาดไม่ยั้ง โดนส่วนไหนบ้างเธอไม่สนใจ“นี่แน่ะ ๆ ๆ ๆ” ลลนาหลับหูหลับตาฟาดหมอนใส่เผ่าเพชรรัว ๆ“ โอ๊ย!” เผ่าเพชรร้องลั่น ร่างสูงเบี่ยงหลบแต่คนตัวเล็กยังตามฟาดไม่หยุด“ว้าย!” ลลนากรีดร้องเมื่อถูกร่างหนาโถมเข้าใส่ ชายหนุ่มทับหญิงสาวไว้ทั้งตัว ก่อนจะแย่งหมอนออกแล้วรวบมือที่ทำร้ายเขา ทั้งสองข้างไว้บนหัวด้วยมือเพียงข้างเดียว

  • พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]   เพราะตกใจ

    แม้จะตกใจกับเสียงที่ดังกังวานของคนร่างสูง แต่ลลนากลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เมื่อมองจนแน่ใจแล้วว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของ เผ่าเพชร ร่างบางก็หมุนตัวกลับ ลงมือไขกุญแจบ้านต่อ เธออยากพักผ่อน เพราะตอนนี้เวลาก็ปาเข้าไปเกือบสามทุ่มแล้ว วันนี้เธอเหนื่อยมาทั้งวัน แถมพรุ่งนี้ต้องตื่นตั้งแต่ไก่โห่จึงไม่อยากเสียเวลา เผ่าเพชร ก็คงตามมาหาเรื่องเธอเหมือนเคย สิ่งที่เขาทำกับเธอวันนี้มันยังติดอยู่ในหัว พอนึกถึงทีไรขนอ่อนก็พากันลุกชัน คนบ้า... ลลนาก่นด่าในใจ “ไม่ได้ยินหรือไง ถามว่าไปไหนมา จะบอกไม่บอกวะ!” เผ่าเพชรเริ่มโมโหเมื่อคนตัวเล็กมองเขาเป็นอากาศ ลลนามองบน ก่อนจะหันมาเผชิญหน้า ถ้าเธอหนีเข้าบ้าน มีหรือที่คนบ้าอำนาจอย่างเขาจะยอม ดีไม่ดีอาจจะพังบ้าน หรือเกิดโมโหหนัก จุดไฟเผาบ้านขึ้นมา มีหวังเธอได้โดนไฟคลอกตายแน่ ๆ“มีอะไรคะ”“ถามก็ตอบมา!”“แน่ใจนะคะว่าคุณไม่รู้จริง ๆ ว่าฉันไปไหนมา”ถึงแม้จะรู้ว่าเขากำลังโมโห แต่มีหรือที่เรื่องนี้เขาจะไม่รู้ แตงไปยืมรถจากนายแสง นายแสงคงรายงานให้เขารู้แล้ว แล้วเขาจะมาถามเอาอะไร“ลลนา! อย่ามากวนประสาท”“ค่ะ ถ้าคุณอยากรู้ฉันก็จะบอกให้ ฉันไปบ้านมารีมาค่ะ พอใจหรือยัง”“ไปท

  • พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]   คนเกรี้ยวกราด

    ลลนาเดินกลับมาที่บ้านพัก เมื่อเผ่าเพชรสั่งให้กลับบ้าน หญิงสาวไม่ได้ไปห้องพยาบาล เพราะตอนนั้นรู้สึกอาย เลยอยากหนีมาให้พ้น ๆ ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน หวังว่าบุษบากับอาคมคงไม่เอาเรื่องของเธอกับเผ่าเพชรไปพูดหรอกนะ “ปอ... เป็นไงบ้าง คุณเผ่าว่าอะไรเธอไหม คิดแล้วโมโห พวกนังสายใจนี่ร้ายกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะเลยนะ”แตงที่นั่งรออยู่หน้าบ้านรีบเดินเข้ามาหาเมื่อเห็นลลนากลับมาใบหน้าสวยแดงก่ำ เมื่อนึกถึงสิ่งที่คนบ้านั่นทำโทษเธอ ดีที่อากาศร้อน แตงเลยไม่สังเกตอะไร“ไม่มีอะไรหรอกพี่แตง ก็แค่โดนดุแล้วก็ถูกอบรมนิดหน่อยน่ะพี่”“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ฉันเป็นห่วงเธอแทบบ้า เสร็จงานก็รีบมารอเธอเลย”“ขอบใจนะพี่”“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกพี่ เรียกแค่แตงก็พอ อ้ะ นี่ของเธอ”แตงบอกพร้อมกับส่งถุงในมือให้ลลนา“ถุงอะไรเหรอ เอาอะไรมาให้อีกแล้ว เกรงใจจัง” ลลนาบอกอย่างเกรงใจ ก่อนจะรับถุงมาถือไว้“ไม่เป็นไร เอาไปเถอะ”“ไหนดูซิ มีอะไรบ้าง ไว้วันอาทิตย์จะเลี้ยงของอร่อยตอบแทนน้า”ลลนาเปิดดูอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะนิ่วหน้าเมื่อเห็นเสื้อแขนยาวเหมือนแบบที่ใส่อีกสามตัว มีหมวกกับผ้าโพกหน้ามาด้วย“แตง ทำไมซื้อมาให้เยอะจัง

  • พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]   โชว์หนังสด

    ลลนาขยับตัวลุกขึ้น เมื่อรู้สึกเมื่อยที่ต้องนั่งอยู่บนตักของ เผ่าเพชรนาน ๆ ทันทีที่ร่างบางขยับ แขนข้างที่เผ่าเพชรวางไว้บนต้นขาตัวเองก็กอดหมับเข้าที่เอวคอด ร่างบางสะดุ้งเพราะตกใจ ก่อนจะย่นคอหนี เมื่อจมูกของชายหนุ่มฝังลงมาบนต้นคออย่างจงใจ“คุณเผ่า!” ลลนาตวาดแหว เมื่อลมหายใจร้อน ๆ ยังเป่ารดอยู่ ที่เดิม แสดงว่าเขาตั้งใจหอมต้นคอของเธอ ลลนาคอแข็ง พยายามแกะมือหนาออกจากเอว เธอนั่งบนตักเขานานเป็นชั่วโมง ๆ เขาไม่เมื่อยบ้างหรือไง เธอยังเมื่อยแถมปวดไปทั้งตัว ไหนจะต้องคอยหลบจมูกจากด้านหลัง ไหนจะต้องสะดุ้งทุกครั้งเมื่อเผ่าเพชรขยับตัว“นั่งเฉย ๆ จะทำงาน” เผ่าเพชรดุ เมื่อหัวทุยสวยบังหน้าจอคอมฯ มือแกร่งกดหัวเธอจนไปจมอยู่กับอกแกร่ง ท่านี้ถ้าใครมาเห็นก็เหมือนเธอนั่งซบอกเขาอยู่นั่นแหละลลนาแอบกลอกตา จะทำงานก็ทำไปสิ แล้วจะเอาเธอมานั่งตักทำไม ยิ่งเวลาที่ชายหนุ่มยกมือทั้งสองข้างขึ้นมากดแป้นพิมพ์ ร่างบางก็ยิ่งเกร็งหนัก“เมื่อยค่ะ”“เมื่อยแล้วนั่งเกร็งทำไม พิงมาสิ”เขาลืมไปหรือเปล่าว่ากำลังนั่งซ้อนอยู่ด้านหลัง ถ้าเธอพิงไป ก็เท่ากับเธอนั่งซบอกเขา ลลนามองนาฬิกาบนผนัง นึกแปลกใจว่าทำไม เลขาฯ ของเขาถึง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status