ตอน 2

       เทพแห่งดวงชะตาที่เมตตาสงสารโชคชะตาของฟู่หยุนชิงที่ทำหน้าที่ของตนเองเป็นอย่างดีแล้ว แต่กลับถูกเหล่าขุนนางที่ไม่ยอมรับนางถวายฎีกาให้สังหารนางอย่างไม่เป็นธรรมเช่นนี้ เทพแห่งดวงชะตาจึงฝืนกฎของตนเองช่วยนำวิญญาณของฟู่หยุนชิงไปที่อีกภพหนึ่งซึ่งมีคนชื่อเดียวกับนางเพิ่งเสียชีวิตลงเช่นกัน

       ฟู่หยุนชิงที่เป็นร่างไร้วิญญาณไปแล้วได้แต่แปลกใจที่ได้ยินเสียงเหมือนผู้เฒ่าคนหนึ่งพูดกับนางแต่นางมองไม่เห็นตัวเขา เขาบอกนางว่าจะพานางไปยังภพอื่นและยังขอให้นางใช้ชีวิตใหม่ในภพนั้นให้ดี อย่าได้คิดถึงเรื่องราวในภพนี้อีกเลย จากนั้นเสียงนั้นก็หายไปพร้อมกับสติของนาง

       ฟู่หยุนชิง นักแสดงปลายแถวที่จับพลัดจับผลูได้มาเป็นนักแสดงสมทบเพราะคนเก่าบาดเจ็บก็ซุ่มซ่ามจนตกลงไปในสระน้ำลึกสองเมตรทั้งที่ตัวเองว่ายน้ำไม่เป็นจนเธอต้องตายลง เธอได้แต่มองร่างไร้วิญญาณของตนเองที่ถูกคนช่วยขึ้นมาพร้อมกับปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้เธออย่างดี เธอรู้ดีว่าเธอหมดบุญในชาตินี้แล้วจึงไม่ได้เสียใจอะไร อย่างไรในภพนี้เธอก็ไม่มีครอบครัวให้กังวลแต่แรกแล้ว เธอต้องปากกัดตีนถีบมาตั้งแต่ยังเด็ก การตายของเธอครั้งนี้ทำให้เธอหลุดพ้นจากชีวิตที่ต้องต่อสู้อย่างเหน็ดเหนื่อยเช่นกัน เทพชะตาเห็นว่าฟู่หยุนชิงคนนี้ก็ไม่เลวร้ายนักจึงปล่อยให้นางไปเวียนว่ายตายเกิดตามดวงชะตาของนาง

       เทพชะตาใช้พลังที่สะสมมาหลายพันปีนำวิญญาณของฟู่หยุนชิงเข้าสู่ร่างใหม่อย่างไม่ยากนัก เมื่อเขาเห็นว่ามีคนกำลังช่วยชีวิตนางอยู่ก็ได้แต่ยิ้มพร้อมกล่าวบอกให้นางดูแลตัวเองให้ดี เขามาส่งนางได้เพียงเท่านี้แล้ว

       ฟู่หยุนชิงที่ได้ยินเสียงเทพชะตาได้แต่กล่าวขอบคุณเขาในใจ ไม่นานนักนางก็ฟื้นขึ้นมาพร้อมกับความทรงจำมากมายของร่างเดิม ตอนนี้นางรู้แล้วว่านางจะต้องใช้ร่างนี้ไปจนตายในภพที่แปลกใหม่แห่งนี้ ฟู่หยุนชิงขอบคุณคนที่มาช่วยร่างนี้จนนางฟื้นขึ้นมาได้

       ทีมงานถ่ายทำต่างโล่งใจที่เห็นฟู่หยุนชิงฟื้นขึ้นมาเสียที พวกเขาไม่รู้ว่าฟู่หยุนชิงว่ายน้ำไม่เป็นจึงไม่ได้ลงไปด้วยแต่แรก พวกเขาเพียงนึกว่าเธอเรียกร้องความสนใจเท่านั้น เพราะฝีมือการแสดงของเธอก็ไม่ได้ดีนัก หากไม่ใช่ว่าคนแสดงคนก่อนบาดเจ็บกระทันหัน บทนี้ก็คงไม่ตกเป็นของฟู่หยุนชิงแต่แรก แต่ด้วยเวลาการถ่ายทำกระชั้นชิด พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกเลยต้องให้เธอมาแสดงแทนนั่นเอง

       ผู้กำกับหลังจากเห็นว่าฟู่หยุนชิงฟื้นแล้วก็ให้ทีมงานพาเธอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและเลิกกองก่อนในวันนี้ พรุ่งนี้ค่อยให้เธอมาถ่ายทำต่อไป ฟู่หยุนชิงได้แต่กล่าวขอบคุณผู้กำกับอย่างไม่เคยชินกับคำพูดของคนในภพนี้นัก เธอได้แต่คิดว่าในเมื่อมาอยู่ร่างนี้แล้วเธอก็คงต้องทำตัวให้เหมือนร่างเดิมเสียก่อนกระมัง ไม่เช่นนั้นคนอื่นอาจจะสงสัยได้ว่าเธอไม่ใช่ฟู่หยุนชิงคนเดิมอีกแล้ว

       ทีมงานพาฟู่หยุนชิงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและส่งเธอกลับไปที่โรงแรม นี่เป็นเพราะพวกเขาถ่ายทำหนังพีเรียดกันอยู่จึงต้องมาถ่ายทำที่เมืองโบราณแห่งนี้ ทุกคนจึงต้องพักในโรงแรมที่ทีมงานจัดให้เท่านั้น

       คนอื่น ๆ ที่ต้องร่วมเข้าฉากกับฟู่หยุนชิงก็ได้พักด้วยเช่นเดียวกัน ผู้กำกับสั่งถ่ายฉากใหม่ที่ไม่มีฟู่หยุนชิงเสียก่อนเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา บรรดานักแสดงต่างรีบเตรียมตัวกับการแสดงที่เลื่อนเวลาเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว แต่ด้วยประสบการณ์การทำงานมาหลายปีพวกเขาก็สามารถเตรียมตัวแสดงได้ทันเวลาที่ผู้กำกับต้องการเช่นกัน

       ฟู่หยุนชิงที่กลับมาถึงห้องพักได้แต่ขอบคุณทีมงานที่มาส่งเธอจนถึงที่นี่ เธอเข้าไปในห้องแล้วก็อาบน้ำอุ่นเพื่อป้องกันการเป็นหวัดแล้วมานั่งคิดว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไปดี ฟู่หยุนชิงทบทวนความทรงจำของร่างเดิมที่มีมากตั้งแต่ร่างเดิมเกิดจนกระทั่งเธอตายไป

       ฟู่หยุนชิงเห็นว่าชีวิตของร่างเดิมเองก็ไม่ง่ายเลย เธอเป็นเด็กกำพร้าเหมือนกัน แถมยังต้องทำงานตัวเป็นเกลียวเพื่อให้มีเงินเข้าเรียนจนจบมัธยมปลาย เธอไม่มีเงินเรียนต่อจึงออกหางานทำจนได้มาทำงานเป็นทีมงานในหนังเรื่องหนึ่งเมื่อห้าปีก่อน หลังจากนั้นเธอเห็นว่าการเป็นนักแสดงได้เงินมากกว่าที่เธอจะเป็นทีมงาน อีกอย่างยิ่งเธอโตขึ้นเธอก็ยิ่งสวยจนทีมงานหลายคนได้แต่อิจฉา อีกทั้งผู้กำกับหลายคนก็มองเห็นว่าเธอเหมาะที่จะเป็นนักแสดง ตอนนั้นฟู่หยุนชิงที่ครูพักลักจำจากนักแสดงมากฝีมือที่เธอเคยดูก็ตัดสินใจลองแคสติ้งบทบาทในหนัง แม้ว่าจะเป็นบทเล็ก ๆ เธอก็รับหมด ตัวเธอเองไม่มีผู้จัดการคอยหางานให้แต่แรก ฟู่หยุนชิงจะต้องหาข่าวการแคสติ้งงานด้วยตัวเองมาตลอดหลายปี เธอไต่เต้ามาเรื่อย ๆ จนได้เป็นนักแสดงปลายแถวหรือตัวประกอบนั่นเอง ซึ่งเธอก็ไม่เคยย่อท้อ ร่างเดิมนี้พยายามแสดงอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่เหมือนโชคไม่เข้าข้างเธอ ขณะที่เธอกำลังเดินท่องบทกลับตกลงไปในน้ำจนตาย ส่วนบทที่เปียกน้ำไปนั้น ทีมงานให้บทใหม่กับเธอมาแล้ว

       หลังจากทบทวนความทรงจำทั้งหมด ฟู่หยุนชิงได้แต่มองตนเองผ่านกระจกก็เห็นว่าร่างเดิมนี้หน้าตาเหมือนกับเธอในภพก่อนไม่มีผิด แถมยังผิวพรรณดีกว่าเธอในภพก่อนอีกด้วย เธอจำได้ว่าฟู่หยุนชิงใช้ครีมทาผิวอย่างไร ต่อไปนี้ตัวเธอเองก็จำเป็นต้องรักษาร่างกายนี้ให้ดีเช่นกัน ตอบแทนที่เธอได้มาเกิดใหม่พร้อมกับความทรงจำเดิม

       ฟู่หยุนชิงที่มีวรยุทธรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปอย่าง เธอลองใช้พลังปราณของเธอแต่กลับไม่ได้ผล ฟู่หยุนชิงได้แต่ถอนหายใจและสงสัยว่าเธอคงต้องฝึกฝนใหม่ตั้งแต่ต้นกระมังหากต้องการมีวรยุทธเอาไว้ป้องกันตัวในภพนี้

       ในเมื่อพรุ่งนี้ฟู่หยุนชิงต้องถ่ายทำแล้ว เธอจึงนำบทมาท่องจำให้ขึ้นใจ พร้อมทั้งลองแสดงที่หน้ากระจกดูก็พบว่าเธอแสดงได้ไม่เลว เธอยังสงสัยอยู่ว่าทำไมร่างเดิมถึงแสดงไม่ได้กันในเมื่อบทนี้เป็นบทง่าย ๆ ของแม่ทัพหญิงเท่านั้นเอง

       หลังจากท่องจำบทจนขึ้นใจแล้ว ฟู่หยุนชิงก็เริ่มฝึกฝนพลังปราณ เธอพบว่าในภพนี้สามารถสะสมพลังปราณได้จริง ๆ เพียงแต่มีน้อยกว่าพลังปราณในภพที่เธอจากมากเท่านั้น อย่างไรเรื่องนี้ก็จำเป็นต่อการใช้ชีวิตของเธอ ฟู่หยุนชิงจึงอดทนฝืนเปิดจุดต่าง ๆ ทั่วร่างกายเพียงค่ำคืนเดียวอย่างเหน็ดเหนื่อย

       กว่าที่เธอจะเปิดจุดได้หมดก็เกือบเช้าแล้ว ฟู่หยุนชิงเห็นว่าเหลือเวลาอีกเพียงสามชั่วโมงก่อนจะเช้าเธอจึงรวบรวมพลังปราณไปทั่วร่างกายแล้วหลับไปอย่างอ่อนเพลีย พรุ่งนี้เธอหวังว่าตนเองจะทำงานแทนร่างเดิมได้เป็นอย่างดี