ログイン共有
ตอนที่3 สูญสิ้น
最終更新日:
2025-05-26 15:12:55“ฮ่าๆ ภรรยารัก เจ้าไม่เดินไปหาท่านพ่อตาของข้าเล่า ไยคลานเหมือนสุนัขเช่นนี้ มันไม่สมศักดิ์ศรีของบุตรสาวแม่ทัพใหญ่สองสกุลเลยนะ”
อ๋องจิ้งหยวน ก้าวมาหยุดยืนข้างใบหน้าบวมช้ำของภรรยา โดยมีร่างอ้อนแอ่นของนางอันเป็นที่รัก ยืนแนบชิดมิห่างกายอยู่ พร้อมเสียงหัวเราะคิกคัก ราวกับความตายของคนสกุลลั่ว เป็นเสมือนเรื่องบันเทิงใจของสตรีผู้นี้ก็มิปาน
ลั่วคังอันกัดฟันแน่น นางยังคงพยายามตะเกียกตะกายไปหาบิดา โดยไม่แม้แต่จะสนใจคนที่ยืนอยู่ข้างๆ สายตา แค่ชายเสื้อของเขาที่ขยับไหวมาให้เห็น นางก็รู้สึกอยากที่จะอาเจียนออกมาแล้ว
“ท่านอ๋อง ช่วยสงเคราะห์นางหน่อยสิเจ้าคะ พาหัวของบิดานางมาตรงนี้ดีหรือไม่เจ้าคะ นางจะได้ไม่ต้องเสียเวลาคลานไป อิอิ!”
คำพูดของหญิงสาวอันเป็นที่รักของสามี ทำให้ตลอดร่างที่เจ็บร้าว สั่นเทาไปทั้งกาย ดวงตาคู่งามที่นองไปด้วยน้ำตา จ้องมองไปที่บิดาด้วยความห่วงใย
“ไม่!!! อ๊าก!!! ท่านพ่อ!!”
หญิงสาวคำรามลั่นราวสัตว์บาดเจ็บ เมื่อบัดนี้ศีรษะของบิดา ถูกบั่นขาดออกจากร่าง หญิงสาวดวงตาเหลือกค้าง ด้วยความตะลึงงัน ตุบ! ศีรษะของชายชรา ถูกนำมาโยนลงต่อหน้าของหญิงสาว
มืออันสั่นเทาค่อยๆ เอื้อมไปประคองใบหน้า ของบิดาเอาไว้ด้วยความรัก สองข้างแก้มอาบไปด้วยน้ำตา ชายที่ไม่เคยทำร้ายนางสักครั้ง บัดนี้ต้องมาตายเพราะความโง่งมของนาง
“อ๊ากกก!!! ท่านพ่อ!! ข้าขอโทษ ฮือๆๆ เพราะข้าคนเดียว ข้ามันโง่ที่หลงเชื่อคนชั่ว ข้าทำลายพวกท่านทุกคน ท่านพ่อ!!”
หญิงสาวที่นอนอยู่บนพื้นหินอันเย็นเยียบ กอดศีรษะบิดาเอาไว้แนบอก ร่างที่เคยสง่าบัดนี้คดคู้อยู่อย่างน่าเวทนายิ่งนัก แสงไฟที่ค่อยๆ ลุกลามเลียจวนแม่ทัพอันหญิงใหญ่ ค่อยๆ ที่จะโหมกระหน่ำขึ้นเรื่อย ๆ
“กรี๊ด!!! ปล่อยข้านะ!”
ลั่วคังอันลืมตาโพลงในทันที เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของน้องสาว นางพลิกกายมองไปตามที่มาของเสียง ภาพที่ทำให้หญิงสาวด้านชาไปทั้งกายและใจ มือที่สั่นเทาจากความเจ็บปวด
เอื้อมลงไปยังลูกธนูที่เสียบอยู่ที่ขา ก่อนจะดึงมันออกมาสุดกำลัง และนั่นเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ สำหรับคู่รักที่ยืนมองทุกอย่างอยู่ ลั่วคังอันเอาแรงมาจากไหนกัน
ไม่มีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด ทว่าหญิงสาวกลับตะเกียกตะกายลุกขึ้น ด้วยขาอันสั่นเทา ก่อนจะใช้ทุกความคลั่งแค้นพาตัวเอง พุ่งไปหาน้องสาว
ทหารหลายคนที่กำลังช่วยกัน กระชากเสื้อผ้าของลั่วอันผิงออก เพื่อจะได้เชยชมนางให้สมอยาก ทำให้ลั่วคังอันอยากที่จะบั่นคอพวกมันทุกคนเสีย เสียงหัวเราะอันน่าขยะแขยงของพวกมัน นางจะจดจำไว้ จะกี่ชาติภพนางก็จะตามล่าพวกมันทุกคน
ลั่วคังอันทิ้งลูกธนูในมือ ก่อนจะจับโซ่ที่ล่ามคอนางซึ่งลากยาวตามพื้นมาถือไว้ มืออีกข้างยังคงกอดศีรษะของเอาไว้แน่น หญิงสาวใช้โซ่ในมือ ฟาดลงไปบนกายทหารเหล่านั้น
ซึ่งมันทำให้พวกเขา ผงะถอยออกไปเล็กน้อย และจังหวะนั้นหญิงสาวโถมกายเข้าทับร่างน้องสาวเอาไว้ นางรู้ดีว่าไร้หนทางหนีไปไหนได้ เพราะพลังกำลังเฮือกสุดท้าย มันสิ้นสุดลงแล้ว
“พี่จะปกป้องเจ้าผิงเอ๋อร์ หลับตาซะ...อย่าได้กลัว พี่จะไม่อยู่ห่างจากเจ้า”
หญิงสาวกล่าวปลอบโยนน้องสาว ด้วยน้ำตาที่แดงเป็นสีเลือด ลั่วอันผิงสะเอื้อนไหอย่างเจ็บปวด นางช่างโง่เขลาทั้งที่บิดา ซ่อนนางไว้อย่างดี แต่เพราะนางเห็นการตายของบิดา ทำให้เผลอส่งเสียง สุดท้ายนางก็กลายมาเป็นความว้าวุ่นใจของพี่สาวอีกครั้ง
หญิงสาวยกแขนขึ้นโอบกระชับร่างพี่สาวเอาไว้แน่น อย่างน้อยนางก็รู้ว่ามีบิดาและพี่สาว ที่เคียงข้างนางในการเดินทางไกลครั้งนี้
“อย่าได้กลัว...”
คำพูดปลอบโยนแผ่วเบาดังอยู่ข้างหู นางรู้ดีว่าพี่สาวกำลังจะทำสิ่งใด นางเต็มใจต่อการกระทำของพี่สาว เพราะมันคือการปกป้องที่ดีที่สุดแล้วในตอนนี้
ฉึก! ปิ่นปักผมในมืออันสั่นเทา ยังคงปักอยู่ที่ลำคอของน้องสาว หนทางเดียวเท่านั้น ที่น้องสาวของนาง จะไม่ต้องอยู่อย่างอดสูหรือต้องตายอย่างเสื่อมเกียรติ การจากโลกนี้ไปพร้อมกันย่อมดีต่อนางทั้งคู่ ดวงตาที่อ่อนล้า ได้หลับลงด้วยความเจ็บปวดร้าวลึก
ลั่วอันผิงยังคงกระชับอ้อมแขนแน่นดังเดิม แม้จะเป็นลมหายใจเฮือกสุดท้ายที่มีของนาง กำลังขาดห้วง แบบนี้ดีแล้ว นางจากไปอย่างมีเกียรติ ดีกว่าถูกย่ำยีจนไม่เหลือสิ่งใด
“เสียของหมด นังโง่!”
ฉึก! ฉึก! ฉึก! ทหารผู้นั้นใช้ดาบ แทงไปที่ร่างของชายาเอกในจิ้งอ๋อง ด้วยความเคียดแค้น ที่มาขัดความสำราญของพวกเขา โดยทุกการกระทำ ตกอยู่ในสายตาเย็นชาของอ๋องหนุ่มและคนรัก
เมื่อเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ของคนสกุลลั่วสิ้นสุดลง เปลวเพลิงสีแดงฉานก็โหมกระหน่ำขึ้นมาแทนที่ นับจากนี้คงหลงเหลือเพียงเถ่าถ่านจากพายุเพลิงเท่านั้น...
最新チャプター
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่10 ครอบครัวข้ายังอยู่
“เจ้าเห็นความรักของข้าที่มีต่อเจ้า เป็นเรื่องล้อเล่นเช่นนั้นรึ! เจ้ามองข้าที่รักเจ้า เฝ้ารอเจ้ามานานนับสิบปี คือความหน้าหนาอย่างนั้นหรือ เหอะๆ ข้าไม่ยักรู้ว่าตัวเอง กลายเป็นคนแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่” คำพูดตัดพ้อของอ๋องหนุ่ม ไม่ได้ทำให้ใจของหญิงสาวอ่อนลงแม้แต่น้อย เพราะภาพการตายของทุกคนในบ้าน มันฝังอยู่ในหัวของนางไม่เคยเสื่อมคลาย แค่รอวันที่นางจะทำให้คนตรงหน้า และทหารชั่วช้าของเขา ที่ทำร้ายมารดาเลี้ยงและน้องสาวของเขา ได้ชดใช้มันอย่างสาสม “ข้าเป็นทหารยอมเผชิญโลกมาไม่น้อย สิ่งที่เห็นล้วนหลากหลายรูปแบบ ข้าย่อมมองออกว่าสิ่งใดแท้จริง สิ่งใดเสแสร้ง วันนี้ข้าเดินทางมาไกล ย่อมอยากอยู่กับครอบครัว หวังว่าท่านอ๋องจะเข้าใจนะเจ้าคะ” เป็นการไล่ที่ถือว่าสุภาพมากแล้ว ในความคิดของหญิงสาว หากไม่เพราะเขายังไม่ถึงคราวแสดงธาตุแท้ นางจะทำสิ่งใดโดยพลการก็คงดูไม่เหมาะสมนัก ปล่อยให้เหยื่อดิ้นต่อไป ไม่ช้าก็ก้าวพลาดเข้าสู่กับดักของนางเอง ข้าจะให้เจ้าตายช้าๆ ทรมานกว่าครอบครัวของข้านับหมื่นเท่า จิ้งหยวน “ข้าหวังว่าท่านแม่ทัพใหญ่ จะลองทบทวนอีกครั้ง อย่างไรข้าต้องขอตัวก่อน”
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่9 คนหน้าหนา
“มิใช่เรื่องที่ท่านอ๋องต้องมาตัดสินใจแทนข้า ครอบครัวเห็นงามในเรื่องใด ข้าก็ไม่จำเป็นต้องตั้งแง่” แม่ทัพสาวยังคงมีน้ำเสียงเย็นชาดังเดิม แววตาที่นางมองไปที่เขา มันไม่ได้มีคำว่ารักใคร่หรืออาวรณ์ใดๆ หลงเหลืออยู่ หากเขาจ้องมองเข้าไปในแววตานางให้ลึกกว่านี้ จะเห็นเพียงความชิงชังเท่านั้น “ทำไมกัน! ท่านด้วยท่านแม่ทัพใหญ่ ไยจึงคิดมอบบุตรสาวไว้ในมือคนพิการ สภาพตัวเขายังเอาไม่รอด จะเอาสิ่งใดมาดูแลอันเอ๋อร์ได้” อ๋องหนุ่มหันไปต่อว่าบิดาของหญิงสาว และนั่นเองที่ทำให้แม่ทัพสาวสะบั้นความอดทน คนชาติชั่วผู้นี้ มีสิทธิ์อันใดมากล่าวโทษบิดาของนางกัน “ท่านอ๋องโปรดระวังวาจาด้วย เรื่องของครอบครัวข้า ย่อมต้องผ่านการหารือกันมาเป็นอย่างดีแล้ว และยังไม่ถึงคราวที่คนนอกจะเข้ามายุ่ง” หญิงสาวขยับขึ้นมาเผชิญหน้า กับบุรุษหน้าหนาตรงหน้า อย่างไม่คิดที่จะถอยหนี ไยนางต้องกลัวคนแบบนี้ด้วย การที่เขายินยอมทำทุกอย่างในตอนนี้ มิใช่เพราะรักในตัวนาง แต่เป็นเพราะเขาวาดหวังถึงกองทัพสกุลเชี่ย “แต่ข้าไม่เห็นด้วย เรารักกันมาตั้งหลายปี ทำไมจึงเป็นเขาที่เจ้าเลือก”แม่จะรู้สึกหน้าชาต่อ
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่8 การเผชิญหน้า
“อันเอ๋อร์!”บุรุษทั้งสอง เรียกชื่อของผู้มาใหม่พร้อมๆ กัน ทว่าความรู้สึกนั้นแตกต่างกันยิ่งนัก โดยเพราะสำหรับอ๋องจิ้งหยวน เขารู้สึกตนเองด้อยกว่าหญิงสาว ที่เคยอ่อนโยนบอบบาง ทว่าเวลานี้นางกลับดูองอาจสูงสง่าไม่ต่างจากบุรุษยอดนักรบใบหน้าที่เคยหวานละมุน มันกลับเต็มไปด้วยความเย็นชาและกร้าวกระด้าง ดวงตาที่เคยสุกใส แปรเปลี่ยนเป็นคมเฉี่ยวประดุจเหยี่ยวนักล่า ทำให้อ๋องหนุ่มต้องฝืนกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคออย่างฝืดเคือง “อันเอ๋อร์คารวะท่านพ่อเจ้าค่ะ ข้าต้องขออภัยที่เสียมารยาท สอดแทรกการสนทนาเมื่อครู่ หวังว่าท่านพ่อกับท่านอ๋องจะไม่ถือสานะเจ้าคะ” หญิงสาวที่เปลี่ยนเป็นชุดของสตรี เดินเข้ามาหยุดอยู่ต่อหน้าของบิดา ก่อนจะย่อกายลงอย่างมีอ่อนน้อม ทว่าความองอาจของนางหาได้ลดน้อยลงไปเลยท่านแม่ทัพใหญ่รีบยื่นมือไปประคองบุตรสาว ให้ยืนขึ้นด้วยความรักและคิดถึง ก่อนจะรั้งร่างของบุตรสาวเข้ามากอดเอาไว้แน่น ท่านแม่ทัพใหญ่น้ำตาเอ่อคลอ ด้วยความดีใจ ที่คนเป็นลูกกลับบ้านมาอย่างปลอดภัย“พ่อดีใจเหลือเกินที่เจ้ากลับมา”“ตาเฒ่าขี้แย ข้าอยู่ตรงนี้อีกนานเชียวล่ะ”หญิงสาวหยอกเย้าบิดา ด้วยคำพูดที่มักมีให้กันเฉพาะใ
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่7 กล่าวหา
ครึ่งเดือนต่อมา ณ จวนสกุลลั่ว ท่านแม่ทัพชรากำลังนั่งเผชิญหน้า กับแขกที่เขาไม่ได้เชื้อเชิญ และดูเหมือนการมาของคนตรงหน้า จะไม่ได้เป็นมิตรเท่าใดนัก แต่กระนั้นท่านแม่ใหญ่ ก็ยังคงต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดี ด้วยมารยาทของเจ้าบ้าน “ข้าอยากรู้ว่าทำไม ท่านแม่ทัพใหญ่ ต้องรับการสู่ขอจากสกุลหยาง ทั้งที่ข้ารอนางมาตั้งหลายปี สกุลลั่วทำแบบนี้มาเห็นแก่หน้าข้าเลยหรืออย่างไร” อ๋องจิ้งหยวน เอ่ยถามบิดาของหญิงสาวที่เขาหมายตา อย่างไม่คิดที่จะอ้อมค้อม น้ำเสียงที่เขาใช้กับเจ้าบ้าน มันแฝงไปด้วยความขุ่นเคืองเรื่องเมื่อครั้งที่เขาถูกปฏิเสธการขอหมั้น ยังไม่กระจ่างแก่ใจ ครานี้นางกับตอบรับการแต่งงานจากคนไร้ค่า โดยไม่แม้แต่จะสนใจว่าเขารอนางมานานแค่ไหนนางเลือกที่จะหันหลังให้แก่การแต่งงานกับเขา ก้าวสู่กองทัพ จนเวลาก็ล่วงเลยมานับสิบปี แทบจะเรียกว่าผ่านวัยของเรือนของหญิงชั้นสูงมาแล้ว พอนางคิดว่าต้องแต่ง ใครมาสู่ขอก็ตอบรับเลยอย่างนั้นรึ! น่าตายนัก! “ท่านอ๋องเองก็มีคนรักอยู่แล้วมิใช่หรือ ไยยังต้องวนเวียนเฝ้ารออันเอ๋อร์อยู่อีกเล่า” ท่านแม่ทัพใหญ่เอ่ยถามอ๋องหนุ่ม ที่ไม่ยอมแต่งภรร
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่6 ยินดี
“ที่นี่คือเรือนของผู้นำคนต่อไป ใครก็ตามที่เข้ามาเพื่อทำลายความสงบ โจวเชามีสิทธิ์ที่จะกำราบ อำนาจนนี้เป็นคำสั่งของข้า ส่วนเจ้ากับลูกรักของเจ้า มีเรื่องอะไรกับทายาทหรือ จึงได้มารบกวนเขา ทั้งที่พระอาทิตย์เพิ่งพ้นขอบฟ้า” ชายชราประกาศกร้าวถึงอำนาจ ที่มอบให้แก่โจวเชา อีกทั้งยังย้อนถามถึงการมาเยือนที่เรือนนี้ ของลูกสะใภ้ด้วยน้ำเสียงตำหนิ “ไยท่านปู่ลำเอียง...” หยางเฮ่อหลง แทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ “หุบปาก! ใครสอนให้เจ้าสอดแทรกการสนทนาของผู้อื่น แค่หมัดเดียวข้าว่ามันยังไม่พอกระมัง” ชายชราตวาดหยางเฮ่อหลงเสียงกร้าว สายตาที่มองไปยังชายหนุ่ม ไร้ซึ่งความรักใดๆ ทั้งสิ้น มันแตกต่างจากสายตาที่มองหยางเหยาเหอ และลูกหลานคนอื่นๆ “ท่านแม่” หยางเฮ่อหลงรีบเรียกมารดา พร้อมแสดงถึงความหวาดกลัว ต่ออำนาจของผู้เป็นปู่ ด้วยเขารู้ดีว่าถ้าท่านปู่ลงมือเอง เขาจะต้องลำบากไปนานนับเดือนทีเดียว “ข้าเป็นแม่ของเหยาเกอ การที่ข้ามาเยี่ยมเยียนลูกของตัวเอง มันผิดนักหรือเจ้าคะ” ฮูหยินน้อยหยาง เชิดใบหน้าขึ้นสูงอย่างทะนง พร้อมตั้งคำถามกับพ่อสามี “ไม่ผ
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่5 หยวนเหยาเกอ
“คุณชายขอรับ นายท่านบอกว่าจะให้นายท่านรับภรรยาขอรับ”พ่อบ้านโจวพูดด้วยน้ำเสียงเริงร่า เมื่อนึกถึงการที่ผู้เป็นนาย มีสตรีมาคอยดูเอาใจใส่ “หึๆ ใครกันจะมายอมทิ้งทั้งชีวิต ให้กับคนพิการเยี่ยงข้าเล่า หรือท่านลุงเบื่อหน่ายที่จะดูแลข้าแล้ว” ในตอนท้ายประโยค ชายหนุ่มแสร้งเย้าพ่อบ้านโจว “ข้าน้อยย่อมไม่เคยเบื่อหน่ายคุณชายขอรับ ส่วนว่าที่ฮูหยินน้อยนั้น คือท่านแม่ทัพหญิงลั่วคังอันขอรับ”พ่อบ้านโจวแม้จะรู้ว่าคือคำหยอกเย้า แต่เขาก็ไม่เคยคร้านที่จะตอบกลับ ในทุกครั้งว่าเขายินดีเป็นที่สุด ต่อการดูแลนายน้อย ทว่าสำหรับชายหนุ่มบนเตียง เมื่อได้ยินชื่อของคนที่เขาคะนึงหา ชายหนุ่มกำผ้าปูที่นอนแน่น เพื่อลดความตื่นเต้น มันจะเป็นไปได้อย่างไร ที่สตรีมากด้วยสามารถ อีกทั้งรูปโฉมงดงามขนาดนั้น จะโน้มกายลงมาร่วมหมอนกับคนไร้ค่าเยี่ยงเขา “นางคงคิดจะใช้ข้า เป็นเพียงตัวช่วยกระมัง” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน เมื่อนึกถึงความเป็นจริง ว่าอ๋องจิ้งหยวน มีคนรักเป็นบุตรตรีรองเจ้ากรมการคลัง ข่าวที่บุตรสาวสกุลแม่ทัพ เลือกที่จะหันหน้าเข้าสู่เส้นทางทหาร หลังปักปิ่นเพียงข้ามวันเท่านั้น
あなたも気に入るかもしれません
ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่123.0K ビューสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ20.7K ビューสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน661.2K ビューทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง9.0K ビューยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย
บ้านเขมปัณณ์452 ビューลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ25.2K ビューล่ามสวาทนางร้าย
บ้านเขมปัณณ์1.0K ビューขยะผู้นี้ข้ายกให้เจ้า
BigM00N83 ビュー
