บทที่ 1189

"จู่ ๆ เวดก็ทะลวงถึงขั้นสุดยอดของเทพแท้จริง ถ้านายน้อยเฟนด์ไม่ค่อยเก่งเรื่องการแพทย์และช่วยพ่อของเขาได้ไม่ทันเวลา เวดก็คงประสบความสำเร็จไปแล้ว แต่นายท่านฆ่าพวกเขาไปแล้ว และนายหญิงคนแรกก็ไม่มีพลังอีกต่อไป เธอโดนไล่ออกจากตระกูลวู๊ด! เราไม่ต้องกังวลอีกต่อไปแล้ว!"

แลนเซล็อตหัวเราะขณะอธิบายให้ฟัง

ก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยรู้วิธีโต้ตอบตระกูลสาขา เขารู้ว่าทุกคนเก็บความแค้นเอาไว้

ตอนนี้พวกเขาก็ผ่านความยากลำบากมาได้แล้ว

"มหัศจรรย์มาก เวดน่าจะตายไปได้ตั้งนานแล้ว!"

"ใช่ น่าเสียดายที่เราไม่เห็นนายท่านฆ่าเขาด้วยตาตัวเอง!"

"วิเศษมากจริง ๆ หมายความว่าร่างกายของนายท่านฟื้นตัวได้ดีแล้วสิ ตอนนี้ตระกูลวู๊ดก็จะรุ่งเรืองเพราะนายท่านแล้ว!"

"งั้นนายท่านก็โดนวางยาพิษน่ะสิ ขอบคุณพระเจ้าที่นายน้อยมีฝีมือรักษาเขาได้ ไม่อย่างนั้นพวกเราจะต้องทุกข์ทรมานถ้าไอ้เลวเวดนั่นเป็นผู้นำ!"

สมาชิกของตระกูลสาขาตื่นเต้นมากและเริ่มคุยกันอย่างกระตือรือร้น

เฟนด์มองดูพวกเขาคุยกันด้วยอารมณ์ยุ่งเหยิง การใช้ทรัพยากร 50 เปอร์เซ็นต์อาจจะเป็นเรื่องปกติของตระกูลอื่น สำหรับตระกูลสาขาของตระกูลวู๊ด การกลับไปใช้จำนวนเดิมนั่นเป็นข่าวใหญ่ม