Share
บทที่ 560
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 561
“ถ้าเขาไม่มางั้นเหรอ?” เซนแสยะยิ้มอย่างเย็นชา “เขาจะต้องมาแน่นอน ฉันบอกเขาไปว่าถ้าเขาไม่มา เขาจะไม่ได้เจอกับภรรยาและลูกสาวสุดที่รักของเขาอีก ฉันแค่พูดออกไปเพื่อขู่เขา ฉันมีนิสัยประหลาด เฟนด์คือคนที่ฉันอยากฆ่า ฉันไม่สนใจที่จะทำร้ายครอบครัวของเขาหรอก ฉันอยากฆ่าเขาเพื่อล้างแค้นให้อาจารย์ของฉันเท่านั้น!” “คุณ คุณมันโง่มาก! คำพูดของคุณจะทำให้เขากลัวและเขาอาจจะพาครอบครัวหนีไป! พวกเขาอาจจะออกจากไปจากอาณาเขตกลางโดยที่เราไม่รู้ตัว! และมันคงจะยากที่คุณจะตามหาเขาเจอ!” ควิลรู้สึกโกรธมาก ที่เขาออกไปท้ายอย่างอุกอาจ “ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าให้หาโอกาสลอบฆ่าเขา? คุณเป็นจอมพลประสาอะไร! ถ้าคุณลอบสังหารเขา เขาก็จะตายแน่ ๆ แล้วนั่นไม่ใช่แผนที่ดีที่สุดเหรอ? ถ้าคุณฆ่าเขาได้โดยที่เขาไม่รู้ตัวมันคงจะดีมาก!” เซนยิ้มเหยียดหยามและสแยะยิ้มเยาะเย้ย “นายน้อยเซนอส นั่นคือคำแนะนำของคุณและฉันก็ไม่จำเป็นต้องทำตาม ถูกไหม? ฉันเป็นจอมพล ถ้าฉันต้องการชีวิตของชายคนหนึ่งฉันต้องทำอย่างลับ ๆ เหรอ? นี่ไม่ใช่สิ่งลูกผู้ชายควรทำ! การต่อสู้ระหว่างลูกผู้ชายควรทำอย่างตรงไปตรงมาและต้องมีเกียรติ! ฉันชอบแบบนี้มากกว่า” “ฉัน…”
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 562
“ใช่ เธอพูดถูก! พี่ชาย ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ ฉันไม่ได้น่าสนใจเลย! ฉันจะให้เงินพวกพี่อีกหนึ่งหมื่นเหรียญ ใช้เงินหนึ่งหมื่นเหรียญไปหาผู้หญิงสวย ๆ ให้กับนายน้อยของพวกพี่ แล้วเอาเงินของฉันไว้ซื้อไวน์ดี ๆ ให้ตัวเอง ไม่ดีกว่าเหรอ?” เมื่อยืนอยู่ต่อหน้าคนที่แข็งแกร่งพวกนี้ ซีน่ารู้สึกกลัวมากจริง ๆ เธอหยิบกระเป๋าเงินออกมาทันทีและเตรียมจ่ายเงินหนึ่งหมื่นเหรียญให้กับพวกเขา “เฮ้! เงินงั้นเหรอ? วันนี้เราไม่ได้มาเพื่อเงิน!” บอดี้การ์ดอีกคนหนึ่งพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนใบหน้าของเขา “เอาตัวทั้งคู่ไป!” “ว้าว ลูกพี่ เดี๋ยวก่อน” บอดี้การ์ดคนแรกหยุดเดินทันที “พวกเธอสองคน เอาเงินสดทั้งหมดที่มีมา!” “ลูกพี่ออคโต้ นี่คือ...ลูกพี่จะขัดคำสั่งของนายน้อยเหรอ?” บอดี้การ์ดอีกคนสบตากับบอดี้การ์ดที่เขาเรียกว่า ลูกพี่ออคโต์ สีหน้าของเขาก็ซีดลง ถึงอย่างนั้น ลูกพี่ออคโต้ก็หยุดฟังคำพูดของเขา ยื่นมือออกมา และพูดกับฟีโอน่าและซีน่าว่า “เร็วเข้าสิ! ช้าจริง ๆ!” จิตใจของหญิงสาวทั้งสองคนก็ดีขึ้นทันทีและรีบนำเงินสดทั้งหมดที่มีมอบให้กับลูกพี่ออคโต้ “ว้าว! ไม่เลวเลย ประมาณเจ็ดหมื่นถึงแปดหมื่นเหรียญ พวกเธอสองคน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 563
“ใช่! รีบถอดมันออกซะ! ไม่งั้นฉันจะกรีดหน้าของคุณซะ!” บอดี้การ์ดอีกคนหนึ่งหยิบมีดสั้นขึ้นมาและเยาะเย้ย “ร-เราจะถอดมันออก ปล่อยพวกเราไปได้ไหม?” ขาของฟีโอน่าอ่อนแรงเมื่อเห็นบอดี้การ์ดหยิบมีดสั้นออกมา แม้ว่าเธอจะลังเลและไม่เต็มใจที่จะให้เครื่องเพชรราคาไม่แพงแก่พวกเขา แต่ชีวิตของเธอนั่นก็สำคัญกว่าวัสถุทางโลกพวกนี้ อีกอย่างเธอยังถือว่าตัวเองโชคดีเพราะอีกฝ่ายไม่ได้บังคับให้เธอไปธนาคารและถอนเงินทั้งหมดออกมา “คุณคิดว่ามันเป็นไปได้เหรอ? ฮ่าฮ่า! ใช้สมองของคุณสิ! คำสั่งของนายน้อยพวกเราไม่อาจขัดขืนได้ เขาบอกเราอย่างชัดเจนว่า ไม่ใช่แค่พาตัวผู้หญิงคนนี้ไป แต่ยังต้องพาตัวลูกสาวของคุณ เซเลน่า เทย์เลอร์ไปด้วย คนของเรากำลังตามล่าเธออยู่ตอนนี้ และเธอจะถูกพาตัวไปก่อนที่จะไปถึงออฟฟิศ” ออคโต้ตะโกนออกมา “นายน้อยของเราถูกใจผู้หญิงสวยสองคนนี้ เขาชอบร่างกายที่เย้ายวนและใบหน้าที่สวยงามของพวกเธอ เขาสั่งให้พวกเราพาตัวพวกเธอไปให้เขาและเขาจะเล่นสนุกกับพวกเธอ!” “แม่คะ ทั้งหมดนี่เป็นเพราะเฟนด์! หมอนั่นไปทำให้นายน้อยบางคนโกรธอีกแล้ว! ทำให้เราต้องเจอแบบนี้” ซีน่ากำลังหัวร้อนและร่างกายของเธอสั่นด้วยความโกรธ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 564
“ไม่ ไม่นะ ได้โปรด ลูกพี่ออคโต้! ฉันไม่ได้อายุ 20 หรือ 30 ปีนะ และหัวใจของฉันก็อ่อนแอมากด้วย! จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพี่ชายทำให้ฉันกลัวจนตาย?” ฟีโอน่าทำหน้าบิดเบี้ยวตามคำพูดของเธอ จากนั้นเธอก็กลัวมากจนล้มลงกับพื้นและเริ่มโมโหออกมา “ฮ่าฮ่า! มันไม่สำคัญหรอก! คุณคิดว่าคุณยังคงมีโอกาสรอดเหรอหลังจากที่ถูกพาตัวไป?” หนึ่งในบอดี้การ์ดเข้าไปหาฟีโอน่าและดึงเธอให้ลุกจากพื้น กลิ่นน้ำหอมจาง ๆ บนร่างของฟีโอน่าลอยเข้ามาในจมูกของเขา เขารู้สึกตื่นเต้นและสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์ “อืมมม ผู้หญิงอายุมากคนนี้ดูแลร่างกายของเธออย่างดี! เธอยังสวยอยู่เลย! ที่สำคัญที่สุดคือรูปร่างอวบ ๆ แบบนี้ฉันชอบมาก!” “ฮ่าฮ่า! ลอรี่ นายชอบแบบป้าแก่ ๆ เหรอ?” บอดี้การ์ดที่ยังหนุ่มหัวเราะออกมาเสียงดัง ตีบอดี้การ์ดวัยกลางคนอีกคนหนึ่งเบา ๆ ขณะที่พวกเขาพาซีน่าเข้าไปในรถ “ฮ่า ๆ! หนุ่ม ๆ อย่างนายไม่เข้าใจหรอก! ผู้หญิงอย่างเธอเป็นผู้ใหญ่และมีประสบการณ์มากกว่า จริงไหม?” บอดี้การ์ดที่มีรสนิยมแปลก ๆ ที่ชอบผู้หญิงคนนั้นค่อนข้างมีอายุแล้ว เขาดูเหมือนเขาจะอายุ 40 ปีแล้ว เขาหัวเราะและพูดว่า “ผู้หญิงที่มีอายุแล้วไม่ใช่แบบที่นายน้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 565
สีหน้าของฟีโอน่าซีดเผือดและไม่น่ามองเมื่อได้ยินคำพูดของชายวัยกลางคนคนนั้น เธอหุบปากสนิทและไม่พูดอะไรออกมาอีกเลย ในรถคันอีกคัน ซีน่าขมวดคิ้วกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ตอนนี้เธอทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากใจเย็น เพราะยังไงซะเธอก็ถูกคุมตัวโดยชายร่างใหญ่สองคนที่นั่งอยู่คนละข้าง เธอนั่งอยู่ตรงกลาง และเธอรู้ว่าคงไม่มีทางที่จะหนีหรือสู้กลับได้เลย ตอนนี้เธอใช้เซลล์สมองทุกเซลล์คิดว่าเธอควรทำอย่างไรดีเพื่อไม่ให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วในที่สุดก็เปิดปากพูดออกมาว่า “ลูกพี่ออคโต้ นายน้อยของคุณเป็นใคร? เฟนด์เคยไปทำให้คนมากมายโกรธเคืองและฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าครั้งนี้เขาไปทำให้ใครโกรธ” เธอหันน้าไปหาออคโต้ ออคโต้หัวเราะเยาะอย่างเย็นชาออกมา “คุณไม่ต้องสงสัยเรื่องนี้หรอก คุณจะรู้เองเมื่อคุณไปถึง ฉันไม่จำเป็นต้องบอกความจริงกับคุณ เพราะว่าเดี๋ยวคุณก็จะตายแล้ว” มุมปากของซีน่ากระตุกอย่างไม่รู้ตัว เธอครุ่นคิดอยู่สักพักแล้วพึมพำออกมา “พี่ชายออคโต้ นายน้อยของคุณมาจากตระกูลวิลสันไม่ไหม?” ซีน่าคิดว่าผู้บงการน่าจะเป็นนายน้อยวิลสันมากที่สุด เพราะยังไงซะเขาก็ถูกตบจนหมดสติโดยฝีมืออีวาน เทย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 566
ขณะเดียวกัน เซเลน่าก็กำลังไปที่ทำงานแต่ทันใดนั้น ก็มีรถออดี้สีดำเข้ามาจอดขวางรถของเธอและหยุด “เฮ้! ดูทางมั่งสิ!” เธอมีความขุ่นเคือง รีบปลดเข็มขัดนิรภัยเพื่อลงจากรถ ความโกรธเดือดปุดขึ้นมาบนใบหน้า จากนั้นเธอก็รู้สึกหวาด ๆ ทันทีที่ได้ลงจากรถ เธอเห็นว่ามีรถอีกคันจอดอยู่ต่อท้ายเธอ และทำให้ไม่สามารถถอยรถออกไปได้ ชายร่างใหญ่แปดคนในชุดดำล้วนลงจากรถและกรูกันเข้ามาหาเธอ ใบหน้าของพวกเขานิ่งเฉย “ทำอะไรน่ะ?"เซเลน่าตกใจจนหน้าถอดสี “นี่! เราทำอะไรกันอยู่? มันไม่โจ่งแจ้งไปหน่อยเหรอ? เรามาที่นี่เพื่อพาตัวเธอไป!”ชายร่างใหญ่คนหนึ่งเยาะเย้ย เขามองเธอเขม็ง และก็ปรากฏรอยยิ้มชั่วร้ายขึ้นมา “ไม่แย่นี่! เธอคือ ‘สาวสวยแห่งอาณาเขตกลาง’ แล้วการแต่งงานก็ช่วยให้เธอเพิ่มเสน่ห์และความสวยเข้าไป เธอทำให้ฉันอยากจะชิมเธอเสียเหลือเกิน!” ชายคนหนึ่งแทรกขึ้นมาว่า “เธอคือคนที่นายน้อยกำลังสนใจ รีบพาตัวเธอไปหาเขาเถอะ! อย่าไปยุ่งเลย!” “พ-พวกแกไปให้พ้นนะ! ถ้าไม่ไปฉันจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!”เซเลน่าตกใจมาก เธอได้ยินเสียงหัวใจเต้นดังขึ้นมา เธอพยายามมีสติและประเมิณสถานการณ์ จากนั้นก็พูดว่า “สามีฉันแข็งแร่งและทรง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 567
“เฮ้! ไอ้หนุ่ม แกไม่สมควรที่จะได้รู้ว่านายน้อยของเราคือใคร!” ชายคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าและพูดเสียงดังว่า “ถ้ามีสมองก็รีบหนีไปซะ! ไม่อย่างงั้นอย่าโทษหมัดของฉันละกัน!”“หมัดแก? ฉันว่าพวกนายคงไม่ได้เห็นอีกหลังจากนี้ เธอก็บอกแล้วนะว่าฉันเป็นจอมพล กล้าดียังไงทำอวดดีต่อหน้าฉัน? เหลียง จิ้งหรูได้ร้องเพลง 'ความห้าวหาญ' ให้พวกแกฟังหรือเปล่า?" เดนนิสแซะ "ถ้าแกบอกชื่อนายน้อยของแกมาตอนนี้ ฉันก็อาจจะไว้ชีวิตพวกแกนะ ไม่อย่างนั้น อย่ามาโทษฉันละกันกับเรื่องที่จะเกิดขึ้น” “โอ้ว้าว! นายแข็งแกร่งมากเลยสิ? มาลองดูกันว่าหมัดแกมันหนักแค่ไหน!”ชายคนนั้นกำหมัด เตรียมเหวี่ยงแขน “ลูกพี่ มาล้มไอ้คนนี้ด้วยกัน ทำให้มันพิการซะ!”“ใช่! อย่าเสียเวลาเลย มาเลยเถอะ นายน้อยของเรารออยู่นะ!” เสี้ยววินาทีเท่านั้น ชายทั้งหมดก็พุ่งเข้ามาหาเดนนิส เปรี้ยง! ปัง! ทั้งแปดคนร่วงหล่นราวกับแมลงวันปีกหัก พวกเขาเหมือนแครอทบนเขียงขณะที่เดนนิสเป็นพ่อครัวและสับแครอทอย่างไร้ความปราณีพวกนั้นห้าคนตายขณะที่สองคนนอนอยู่บนพื้นพยายามหายใจ ไม่สามารถขยับร่างกายได้ เหลือคนเดียวที่ยังหายใจอยู่ เดนนิสตั้งใจไว้ชีวิตพวกเขา แม้จะบาดเจ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 568
"ฮิฮิ! เยี่ยมมาก! ตราบใดที่คุณไม่มายุ่งเกี่ยวกับธุรกิจของฉัน ฮ่า ๆ!” ควิลหัวเราะอย่างชั่วร้ายก่อนจะพูดว่า “ฉันจะไม่มีวันลืมว่าเฟนด์ฆ่าลุงของฉัน คุณฆ่าเขาเพื่อล้างแค้นให้นายท่าน ส่วนฉันจะสนุกกับผู้หญิงของเขาเพื่อล้างแค้นให้ลุง!” “หึ! ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่านายน้อยของตระกูลเซนอสจะเป็นแมงดาที่ผิดศีลธรรม คุณจะกลบการกระทำที่สกปรกของคุณกับคำพูดเช่นนี้ได้ยังไง?” เซนพูดอย่างดูถูก เขาเห็นควิลด้านที่เปลี่ยนไปจากเดิม ด้านที่ร้ายกาจ “คนที่เคยเรียนมหาวิทยาลัยอย่างคุณต้องติดต่างออกไป” ควิลทำหน้าบึ้งอีกครั้ง "มหาวิทยาลัย? ฮ่า! หมายถึงใบรับรองที่ไร้ประโยชน์ที่ฉันจ่ายไปเพื่อให้ได้มันมาน่ะเหรอ? ฉันคิดว่านับมันด้วยนะ!” ควิลยิ้มกว้างเมื่อคิดไปถึง ‘วันดี ๆ เมื่อก่อน’ ในมหาวิทยาลัย “พูดถึงแล้วก็ คิดถึงคนสวย ๆ ในมหาวิทยาลัยนะ พวกเธอดูดีและมีรสนิยม ฉันล่ะคิดถึงวันดี ๆ ช่วงนั้นจริง ๆ ชีวิตมีอิสระมาก สิ่งที่ดีที่สุดคือมันรายล้อมไปด้วยผู้หญิงที่สวยงาม ฮ่า ๆ!”เซนไม่ใส่ใจกับเรื่องของเขาในมหาวิทยาลัย ผู้ชายคนนี้เป็นแค่ขยะในสายตาของเขา อย่างเดียวที่เขาให้ความสนใจคือการได้ฆ่าเฟนด์รถสองคันวิ่งออกจากหัวม
Latest chapter
