Accueil / โรแมนติก / มารยายั่วรัก / บทที่ 32 ไม่อยู่ในสายตา I

Share

บทที่ 32 ไม่อยู่ในสายตา I

Auteur: Mamaya Writer
last update Dernière mise à jour: 2025-11-20 10:15:00

Chapter 25

เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบหน้านาทีจิรภาณินท์เดินออมาจากข้างหลังครัวด้วยความรีบร้อนมองไปยังโต๊ะโซฟารับแขกขนาดเล็กที่ชายหนุ่มนั่งอ่านหนังสือพิมพ์

“งั้นณินท์ไปทำงานก่อนนะคะ” เธอกล่าวพร้อมยกมือไหว้ผู้เป็นแม่

“ตั้งใจทำงานนะณินท์” ผู้เป็นแม่เอ่ยพูดกับลูกสาวก่อนหันไปมองชายหนุ่มใบหน้าคมกำลังลุกขึ้นยืนจากโซฟาพร้อมเดินมาหา

“ฝากดูแลยัยณินท์ด้วยนะคะ”

“ครับ” เขาตอบ

“ณินท์ไปทำงานก่อนนะคะแม่” หญิงสาวพูดอีกครั้งก่อนเดินออกไป ณัฐภัทรยกมือไหว้ลาสายพิรุณพร้อมตามออกไป

เขาดูแลเธอตอนทำงาน แต่ให้เธอดูแลหัวใจเขาจะได้ไหมนะ

ภายในห้องทำงานสี่เหลี่ยม ที่มีเพียงแค่หญิงสาวนั่งอยู่หน้าจอคอม เป็นเวลาเกือบสองชั่วโมงที่มีแต่เสียงถอนหายใจออกมาเป็นระยะ ๆ

ณัฐภัทรออกไปประชุมตั้งแต่เมื่อสองชั่วโมงที่แล้วจนป่านนี้ยังไม่เสร็จ หญิงสาวหันไปมองนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงานพร้อมเตรียมเก็บของเพื่อรอชายหนุ่มออกไปรับประทานข้าวพร้อมกันในตอนเที่ยง

เสียงประตูเปิดขึ้นมา จิรภาณินท์เงยหน้าขึ้นไปมองด้วยความดีใจ รอยยิ้มหวานปรากฏบนใบหน้าพร้อมต้อนรับชายหนุ่ม แต่ทว่า...

หญิงสาวเจ้าของใบหน้าเรียวสวย ดวงตากลม ในชุดเดรสเดินเข้ามาภายในห้องพร้อ
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Latest chapter

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 48 รอวันนี้มานานแค่ไหน

    Chapter 41ช่วงเวลาที่เหมือนจะยาวนาน แต่ความจริงแล้วเพิ่งจะผ่านไปได้เพียงแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้นเอง อาหารมื้อเย็นที่ควรจะมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะพูดคุย กลับมีแต่ความเงียบนานเกือบสองชั่วโมงหลังอาหารมื้อเย็นสิ้นสุดลง ทุกคนต่างมานั่งรวมตัวกันที่ห้องรับแขกอีกครั้ง แต่ทว่าก็ยังไม่พ้นจากการโต้เถียงเรื่องเดิม ๆ เพ็ญรตียังคงยืนยันที่จะคัดค้านการแต่งงานของณัฐภัทรด้วยเพราะไม่ชอบในตัวจิรภาณินท์ เพราะว่าหญิงสาวเป็นเพียงพริตตี้ธรรมดาเท่านั้นไม่มีอะไรดี ไม่เหมาะสมกับลูกชายแต่ถึงอย่างงั้นจินดารัตน์และทศวรรษก็ไม่ได้คัดค้านกลับเห็นชอบด้วยซ้ำไปที่ลูกชายกำลังจะมีความรักใหม่อีกครั้งและมีครอบครัว“ผมเพิ่งรู้ว่าคุณยอมเป็นเงาของผู้หญิงที่ผมรัก ทั้งที่ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณมากกว่าคนรู้จักกัน” ณัฐภัทรพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นแม้แต่จิรภาณินท์ต้องรู้สึกกลัวมุกวารีได้แต่นั่งนิ่งเงียบโดยไม่พูดอะไรออกมา เพราะทุกคำที่เธอได้รับฟังจากปากของเขาทำให้เธอแทบจุกอยู่ที่หน้าอกหายใจไม่ออกทุกคำของเขาล้วนเน้นว่า เขาไม่เคยรักเธอ !“ผมขอไปส่งณินท์ก่อนนะครับ&rd

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 47 ไม่ยอมรับผู้หญิงคนนี้

    Chapter 40มุกวารีเดินเข้ามาพร้อมฉีกยิ้มหวานให้กับชายหนุ่มและหญิงสาวตรงหน้า นิ้วเรียกกำแน่นซ่อนอยู่หลังกระเป๋าหรูสะพายยาวข้างตัว“จะไปไหนกันเหรอคะ” มุกวารีถามด้วยน้ำเสียงหวาน“ผมไม่จำเป็นต้องตอบเรื่องส่วนตัวกับคนนอก” ณัฐภัทรพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่กลับหลายเป็นมีดที่กรีดลงหัวใจของมุกวารีจนเจ็บแสบ“มุกก็ไม่ใช่คนนอกนี่คะ ภัทรก็น่าจะรู้ว่ามุกกำลังจะมาเป็นภรรยาภัทรแล้วไม่ใช่หรือคะ คุณแม่ทาบทามมุกไว้ตั้งหลายครั้งเลยนะคะ” มุกวารีพูดพร้อมยิ้มหวานให้กับจิรภาณินท์“คงจะไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ ถ้ามุกอยากจะรู้เรื่องด้วย” มุกวารีพูดพร้อมจ้องมองจิกสายตาไปหาหญิงสาวข้างกายชายหนุ่ม“ไม่ว่าหรอกครับ แต่ผมไม่อยากพูดเรื่องสำคัญกับคนที่ไม่สำคัญสำหรับผม” ณัฐภัทรตอบด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเช่นเดิม แต่ทว่าคำพูดของเขาถึงกับทำให้มุกวารีแทบเซล้มทั้งยืน แต่ถึงอย่างงั้นหญิงสาวก็ยังคงซ่อนความรู้สึกเจ็บแค้นทั้งหมดไว้ภายใต้ใบหน้าเรียวสวยของเธอ พร้อมกับแสร้งบีบน้ำตาเรียกร้องความเห็นใจจากชายหนุ่ม“คุณพูดจาทำร้ายจิตใจมุก ทำไม

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 46 ความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป II

    Chapter 39ณัฐภัทรลงบันไดด้วยสีหน้าสีดูสดใส เมื่อมาถึงโต๊ะอาหารอดที่จะแปลกใจไม่ได้ว่าวันนี้มีอะไรที่ผิดปกติไป“วันนี้ทุกคนตื่นเช้ากัน มีอะไรหรือเปล่าครับ” ชายหนุ่มนั่งลงที่เก้าอี้ สังเกตสีหน้าผู้เป็นแม่ที่อารมณ์ไม่ค่อยดี“ไม่มีอะไรหรอก แล้ววันนี้จะกลับดึกอีกไหม” จินดารัตน์กล่าวขึ้น“คุณแม่จะไปถามทำไมล่ะคะ ก็รู้ ๆ อยู่ว่าคงจะกลับดึก มัวแต่อยู่กับแม่พริตตี้คนนั้นจนลืมกลับบ้าน” เพ็ญรตีเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่ชอบพอใจ“ไม่หรอครับ” เขาตอบ นัยน์ตาคมมองไปยังผู้เป็นแม่ที่นั่งนิ่งเหมือนจะโกรธเขาอยู่นั่งเอง“ถ้าวันนี้กลับบ้านเร็ว งั้นพาหนูณินท์มาหาย่าสิ” จินดารัตน์ชวน แต่คนที่ไม่เห็นด้วยก็มีเพียงเพ็ญรตีที่แสดงสีหน้าบึ้งตึงออกมาอย่างชัดเจน“คุณแม่จะชวนมันมาที่บ้านทำไมคะ !”“ฉันก็แค่อยากเจอ ทำไมเธอถึงจงเกลียดจงชังเขาแบบนั้น”“เพ็ญไม่ชอบค่ะ แค่ผู้หญิงที่คิดจะจับผู้ชายรวยๆ ถึงต้องใช้มารยายั่วซะขนาดนั้น ตาภัทรคงไม่ใช่รายแรกหรอกค่ะ”เสียงพูดคุยโต้เถียงระหว่างแม

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 45 ความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป I

    Chapter 38“เรื่องมุกวารีอีกสินะ ไม่ต้องไปบังคับฝืนใจตาภัทรหรอกนะ”“เพ็ญไม่ได้บังคับนะคะ แต่ค่ะอยากให้ตาภัทรหันมามองก้อนเพชร มากกว่าก้องกรวดก้อนทรายน่ะค่ะ” เพ็ญรตีพูดเปรียบเปรย“พูดจาแรงไปหรือเปล่า หนูณินท์ก็เป็นคนเหมือนกับเรานั่นแหละ อีกอย่างที่ฉันชอบหนูณินท์ไม่ได้วัดกันที่ฐานะหรอกนะ”“แต่เพ็ญยอมรับนะคะ ว่าเลือกที่ฐานะก่อน แค่ไม่อยากให้ตาภัทรอายคนอื่นนี่คะ มีภรรยาเป็นแค่ พริตตี้กระจอก ๆ เท่านั้น” น้ำเสียงเอ่ยขึ้นบ่งบอกถึงความไม่ชอบในตัวของจิรภาณินท์ออกมาอย่างชัดเจน“ฉันชอบหนูณินท์เพราะถูกชะตากัน ส่วนเรื่องอื่นที่ตาภัทรจะชอบหรือไม่ชอบไม่ได้อยู่ที่ฉัน เธอเองก็น่าจะให้ตาภัทรได้เลือกคู่ชีวิตเองบ้าง...”“ที่ผ่านมาเพ็ญก็ให้ภัทรเลือกแล้วนี่คะ ตอนนี้เพ็ญอยากให้ตาภัทรลองฟังเพ็ญดูบ้าง ไหน ๆ หนูมนต์ก็จากไปนานแล้ว ให้ตาภัทรลองเปิดใจกับหนูมุกบ้างไม่เห็นจะเสียหายเลยนี่คะคุณแม่” เพ็ญรตีอธิบายพร้อมทั้งยิ้มออกมาเมื่อพูดถึงมุกวารี“ฉันหมายถึงตอนนี้ เรื่องหนูมนต์เป็นอดีตไปแล้ว เธอจะไปสนใจห

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 44 ไม่ได้บังคับ

    Chapter 37“ครับ” ชายหนุ่มขานรับ ขณะเดินเข้าไปกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง ไออุ่นจากอกแกร่งผ่านเข้าแผ่นหลัง เขากระชับกอดเธอแน่นมากขึ้นพร้อมก้มลงซุกไซ้คอและเส้นผมบาง “ณินท์ของพี่”หญิงสาวคลายอ้อมกอดออกก่อนจะหันหน้ามามองชายหนุ่มด้วยแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความสุข...“มานี่สิครับ” ว่าแล้วชายหนุ่มก็พาเธอเดินมาที่โต๊ะอาหาร ซึ่งเต็มไปด้วยเทียนอโรม่าที่ล้อมรอบเป็นรูปหัวใจณัฐภัทรเดินมาถึงใกล้โต๊ะ เอื้อมหยิบของที่วางอยู่ขึ้นมา จิรภาณินท์ได้แต่มองทำตาปริบ ๆ ด้วยความงุนงงชายหนุ่มเดินเข้ามาหาพร้อมรอยยิ้มที่ยิ้มให้ดั่งเช่นทุกครั้ง นัยน์ตาคมจ้องมองใบหน้าสวยอยู่นานก่อนจะค่อย ๆ คุกเข่าลงตรงหน้าเธอ“พี่ภัทรจะทำอะไรคะ” จิรภาณินท์แทบอายเมื่อชายหนุ่มคุกเข่าต่อหน้า...หญิงสาวหันไปมองซ้ายมองขวาเหมือนกลัวว่าจะมีใครมาเห็น“แต่งงานกับพี่นะคะคนดี” น้ำเสียงนุ่มและหนักแน่นของเขาทำให้เธอแทบเป็นลมทันที เธอกำลังฝันไปใช่หรือไม่ ช่วยตบให้เธอตื่นทีเถอะ !“พี่ภัทรหมายความว่าอย่างไรคะ !” เสียงหวานเอ่ยขึ้นด้วยความตก

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 43 กลิ่นดอกกุหลาบ

    Chapter 36หลังจากที่มุกวารีออกจากห้องไปความเงียบสงบก็กลับคืนสู่ที่เดิมอีกครั้ง ณัฐภัทรยิ้มมองจิรภาณินท์ก่อนลุกขึ้นเดินเข้ามาหาคนถูกมองไหวตัวทันจึงรีบถอยออกห่าง ณัฐภัทรเห็นท่าทางของเธอก็อดหัวเราะและยิ้มออกมาไม่ได้“พี่ภัทร ! ห้ามเดินมาเลยนะคะ ไม่งั้นณินท์จะโกรธจริงๆ ด้วย” เธอขู่ฟ่อ ทั้งที่รู้ว่าชายหนุ่มไม่ยอมทำตามอย่างแน่นอน“พี่สัญญาเลยครับว่าจะไม่ทำอะไรเกินเลยณินท์” เขายกมือขึ้นอย่างยอมแพ้พร้อมส่งสายตาอ้อนวอน “นะครับ”“ไม่ค่ะ” หญิงสาวส่ายหน้าพลางเดินถอยหลังออกห่าง เมื่อมั่นใจว่าคงเดินตามมาไม่ทัน จึงรีบหมุนตัวเดินอย่างเร็วเพื่อกลับไปที่โต๊ะ ทว่ากลับไม่เป็นเช่นนั้นเสียแล้วเธอถูกดึงเข้าไปกระแทกที่อกแกร่งอย่างเร็วจนไม่ทันตั้งตัว ร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดร้องโวยายจนชายหนุ่มต้องพูดขู่เธอ“พี่ภัทร !” เธอพยายามดิ้นหลุดเป็นอิสระ“พี่ยังไม่ทันทำอะไรเลย” น้ำเสียงนุ่มของเขากระซิบข้างหลังใบหู“พี่ภัทรชอบรังแกณินท์” เธอว่าชายหนุ่ม“เเต่ณินท์ก็ชอบไม่ใช่หรือ

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status