Home / มาเฟีย / มาเฟียหลงเด็ก / ตอนที่26 สู้ไม่ได้

Share

ตอนที่26 สู้ไม่ได้

last update Last Updated: 2025-08-09 11:30:58

ฉันเห็นข้อความของพี่เขาแล้วก็จริงแต่ฉันเลือกที่จะไม่ตอบดีกว่า ตอนนี้ฉันสับสนเหลือเกินว่าตัวเองควรจะทำยังไงต่อไปดี

พอมาถึงที่มหาวิทยาลัยฉันก็เดินไปที่ห้องเรียนทันทีเพราะนี้ก็เกือบจะถึงเวลาเข้าเรียนแล้วด้วย ฉันเดินเข้าไปก็เจอกับกายและเกมที่กำลังนั่งอ่านหนังสือกันอยู่

"แปลกๆ ว่ะ พวกมึงเนี่ยนะอ่านหนังสือ"

"ใกล้สอบแล้วไงมึง กูก็ต้องอ่านไว้ก่อนปะไม่ได้ฉลาดเหมือนมึงหนิ"

"เดี๋ยวกูติวให้ก็ได้รับรองสอบได้แน่นอน"ไม่ได้อวดฉลาดแต่ฉันเป็นพวกที่อ่านหนังสือแค่สองรอบก็ทำได้แล้วและเรื่องคำนวณก็เป็นเรื่องชิวๆ มากสำหรับฉัน

ตอนอยู่ม.ปลายฉันก็ติวให้พวกมันตลอดและสอบผ่านทุกครั้ง ทุกครั้งในการติวมันทำให้ฉันได้ทบทวนตัวเองไปด้วยอีกต่างหากและพอพวกมันอ่านและเข้าใจแล้วฉันก็ให้พวกฉันลองสอนว่าเข้าใจจริงมั้ย

"เอ่อ แต่ก็ต้องอ่านหน่อยปะ"

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • มาเฟียหลงเด็ก   ตอนที่28 ไม่มีเวลา

    "พี่สงครามคะช่วยแพรวด้วย"หญิงสาวรีบวิ่งเข้ามาในบ้านอย่างหน้าตาตื่นพร้อมกับเสียงร้องไห้ของเธอที่แสดงออกมาให้เห็นพี่สงครามรีบลุกขึ้นไปและสวมกอดเธอไว้ทันทีเพื่อปลอบเธอเบาๆ อ้อมกอดและสัมผัสที่อ่อนนุ่มมันแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้คิดที่จะทำกับฉันเพียงคนเดียว แต่เขาทำแบบนี้กับทุกคนต่างหาก"มีอะไรแพรว""คุณแม่เข้าโรงพยาบาลค่ะ พี่ครามช่วยคุณแม่ด้วยนะคะ"พูดจบทั้งสองก็รีบวิ่งออกไปทันทีและทิ้งฉันไว้ตรงนั้นเพียงลำพัง ฉันอยากจะเห็นแก่ตัวจริงๆ และรั้งเขาไว้ เขาไม่ใช่หมอสักหน่อยจะให้ไปช่วยได้อย่างไรกันล่ะ"เฌอรอพี่ก่อนนะ แล้วพี่จะรับกลับมา"ฉันนั่งนิ่งเงียบเพียงลำพังก่อนที่พี่สงกรานต์จะเดินเข้ามาและยืนข้างๆ ฉันพร้อมกับมือหนาที่ลูบหัวฉันให้อ่อนโยน สัมผัสนี้ฉันไม่รู้ว่าเขาเคยให้ใครมาก่อนรึไม่แต่พี่เขาทำกับฉันแบบนี้มาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว"จะร้องก็ร้องออก

  • มาเฟียหลงเด็ก   ตอนที่26 สู้ไม่ได้

    ฉันเห็นข้อความของพี่เขาแล้วก็จริงแต่ฉันเลือกที่จะไม่ตอบดีกว่า ตอนนี้ฉันสับสนเหลือเกินว่าตัวเองควรจะทำยังไงต่อไปดีพอมาถึงที่มหาวิทยาลัยฉันก็เดินไปที่ห้องเรียนทันทีเพราะนี้ก็เกือบจะถึงเวลาเข้าเรียนแล้วด้วย ฉันเดินเข้าไปก็เจอกับกายและเกมที่กำลังนั่งอ่านหนังสือกันอยู่"แปลกๆ ว่ะ พวกมึงเนี่ยนะอ่านหนังสือ""ใกล้สอบแล้วไงมึง กูก็ต้องอ่านไว้ก่อนปะไม่ได้ฉลาดเหมือนมึงหนิ""เดี๋ยวกูติวให้ก็ได้รับรองสอบได้แน่นอน"ไม่ได้อวดฉลาดแต่ฉันเป็นพวกที่อ่านหนังสือแค่สองรอบก็ทำได้แล้วและเรื่องคำนวณก็เป็นเรื่องชิวๆ มากสำหรับฉันตอนอยู่ม.ปลายฉันก็ติวให้พวกมันตลอดและสอบผ่านทุกครั้ง ทุกครั้งในการติวมันทำให้ฉันได้ทบทวนตัวเองไปด้วยอีกต่างหากและพอพวกมันอ่านและเข้าใจแล้วฉันก็ให้พวกฉันลองสอนว่าเข้าใจจริงมั้ย"เอ่อ แต่ก็ต้องอ่านหน่อยปะ"

  • มาเฟียหลงเด็ก   ตอนที่22 ดูจริงจัง

    'พี่ชอบเฌอนะ'และคำว่านี้ก็วนเวียนอยู่ในหัวฉันตลอดเวลาไม่ยอมออกมาสักที ฉันเอาแต่หลบหน้าพี่เขาอยู่ตลอดเวลาเพราะไม่เข้าใจและสับสนในการกระทำของพี่เขาโชคดีมากที่พี่ครามติดงานจึงทำให้ฉันแทบจะไม่ได้เจอเขาเลยนอกซะจากตอนดึกก่อนนอนและตอนเช้าเพียงเท่านั้นเช้าวันนี้เป็นอีกวันเช่นเคยฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้าตรู่และพบว่าตัวเองกำลังนอนกอดพี่สงครามอยู่และพี่สงครามก็กำลังกอดฉันอยู่เช่นกัน ร่างกายที่เปลือยเปล่าของทั้งคู่สามารถรับรู้ได้เลยว่าเมื่อคืนผ่านศึกอะไรมาบ้างฉันเดินลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาและออกมาแต่งหน้าทำผมให้เรียบร้อย พอหันไปมองที่เตียงก็กลับพบว่าไอ้คนตัวสูงกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่ที่เตียงโดยมือที่กำลังถือโทรศัพท์อยู่"ใกล้สอบแล้ว สอบเสร็จเดี๋ยวพี่พาไปเที่ยว""เฌอไม่อยากไปค่ะ"พูดจบฉันก็เดินไปหยิบกระเป๋าและชีทที่โต๊ะก่อนที่พี่สงครามเองจะลงมาจากเตียงและเดินเ

  • มาเฟียหลงเด็ก   ตอนที่ 30 จับตัว

    ฉันตื่นขึ้นมาและพบกับว่าตัวเองได้ถูกมัดขาไว้กับเตียงพอมองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นอะไรสักอย่าง ฉันรีบลุกไปและวิ่งไปที่ประตูหน้าต่างซึ่งตอนนี้มีชายฉกรรจ์ชุดดำยืนถือปืนอยู่รอบอย่างน่ากลัวแกร๊ก"ตื่นแล้วงั้นสิลูกสาวคนสวยของแม่""อย่ามาพูดแบบนั้นกับฉันนะ!""หึ มึงอย่ามาปีนเกลียวกับกูนะอีเฌอ"แม่เดินเข้ามาบีบแก้มฉันอย่างแรงและกดให้ฉันอยู่ตํ่าไปกว่าแม่ก่อนที่แม่เองจะนั่งลงมาให้เท่าฉันและดึงผมฉันไว้อย่างแน่น"ไหนๆ มึงก็จะตกนรกทั้งเป็นอยู่ละ กูจะบอกให้เอาบุญนะสำหรับการตายของพ่อแม่มึง มึงอยากรู้ไหมว่าวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้น""ไม่ต้องเล่าหรอกเพราะฉันจำได้ แกมันฆาตกรแสร้งทำเป็นคนดีมารับฉันไปเลี้ยงในฐานะเพื่อนสนิท แต่ที่จริงแล้วพวกแกเป็นคนจัดฉากตัดเบรกรถของพ่อแม่ฉันจนควํ่าตาย"ฉันพูดออกมาทั้งนํ้าตาเมื่อเรื่องราวนั้นฉันเป็นคนเห็นมาตั้งแต่แรกแต่ด้วยความเป็น

  • มาเฟียหลงเด็ก   ตอนที่ 25 แฟน

    หลังจากที่เมื่อคืนโดนศึกหนักไปฉันก็ตื่นเช้ามาของอีกวันด้วยความอ่อนล้าและอ่อนเพลียเอามากๆ พอตื่นขึ้นก็พบเข้ากับพี่ครามที่นั่งพิงหัวเตียงเล่นโทรศัพท์อยู่ฉันเอื้อมมือไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาเพื่อที่จะสวมใส่แต่ทว่าก็ถูกอีกคนดึงเข้าไปสวมกอดและหอมลงมาที่แก้มฉันเบาๆ"เฌอมีเรียนนะคะ""หนูเรียนบ่ายหนิคะ อยู่กับพี่ก่อน"ฉันนิ่งไปและแอบมองไปทางมือถือของเพื่อดูเวลาและนี้ก็เข้าอยู่ด้วยไม่ต้องรับอะไรมากนัก"เป็นแฟนกับพี่นะ""คะ"ฉันแทบตกใจเป็นบ้าเมื่ออีกฝ่ายพูดแบบนี้มาได้ ฉันเห็นหน้าขึ้นไปมองเขาด้วยความสงสัยแต่ก็มีเพียงรอยยิ้มที่ตอบกลับมาเท่านั้น"ถือว่าหนูตกลงแล้ว ต่อไปนี้ใครถามก็บอกไปว่าเป็นแฟนพี่ เข้าใจนะคะ"ยังไม่ทันจะได้โต้กลับพี่เขาก็เดินลงไปจากเตียงทันทีและเดินเข้าไปในห้องนํ้าเพื่อชำระล้างร่างกายฉัน

  • มาเฟียหลงเด็ก   ตอนที่27 จดทะเบียน

    "ไอริส"ชื่อเก่าที่ถูกเปิดเผยจากเสียงที่คุ้นเคยจากที่เมาอยู่จนตอนนี้มันกลับตื่นได้ที่เลย และไม่ต้องเดาเลยด้วยซํ้าว่านั้นคือเสียงใครร่างสูงเดินเข้ามาอยู่ข้างๆ ฉันพร้อมกับรอยยิ้มที่เผยออกมา ฉันยิ้มหน้าเจื่อนๆ ให้กับพี่เขาและส่งสายตามองไปทางเพื่อนๆ เพื่อขอความช่วยเหลือ"ไปคุยกันหน่อยสิ"ฉันลังเลใจเล็กน้อยเพราะคิดว่าพี่เขาคงรู้แล้วว่าฉันเป็นใคร ไม่ใช่ว่าไม่อยากบอกใคร แต่ฉันอยากลบภาพของไอริสไปซะให้พ้นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับไอริสแย่มากกว่าฉันจะยอมรับและเริ่มต้นใหม่กับฉันที่เป็นเฌอเอมและโรงเรียนใหม่ๆ ก็นานมากพอสมควรที่จะปรับตัวได้ ตัวตนที่แท้จริงของไอริสที่ถูกทิ้งไว้ในโรงเรียนดัดนิสัยฉันแทบจะไม่อยากรื้อฟื้นเลยด้วยซํ้าฉันเดินตามพี่สงกรานต์ออกไปจากผับนั้นและเดินไปที่รถของเขาเองและหยิบแจ็กเกตด้านหลังมาให้ฉันได้สวมใส่"แม่พี่ไม่ได้รังเกียจเราหรอกนะ แต่แม่แค่อยากให้พี่ครามแต่งงานสั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status