ตอนที่32 ใบหย่า

ผมนั่งคิดอยู่กับตัวเองอยู่นานกับคำพูดของพ่อและแม่ที่เอ่ยออกมาแบบนี้ ตอนนี้เฌอเอมอยู่ในขีดอันตรายเพราะกระสุนดันโดนเข้าจุดสำคัญอีกต่างหาก

ผมจ้องมองผู้เป็นภรรยาอยู่บนเตียงอย่างใจชํ้าผมอยากจะให้เป็นผมจริงๆ ที่นอนอยู่ตรงนั้นไม่ใช่เฌอเอมเลยสักนิด

หยดนํ้าตาไหลรินออกมาเหมือนจะขาดใจตายอยู่แล้วรอมร่อมือหนาคว้ามือเรียวบางของร่างเล็กขึ้นมาจัลและทางไว้ที่แก้มของตนเอง

"ฮึ้ก พี่อยากให้เป็นพี่นะที่นอนอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่เฌอที่นอนอยู่เลย"

แกร๊ก

"ขออนุญาตครับนาย ผมได้เบาะแสครับ"

ฉันตื่นขึ้นมาและพบกับความเจ็บปวดตามร่างกาย สายตาที่เบลอมองอะไรแทบไม่ชัดเลยด้วยซํ้าเมื่อลืมตาตื่นขึ้น

"นํ้า .....ขอนํ้าหน่อย"เมื่อรู้สึกตัวคนรอบข้างที่อยู่ตรงนั้นรีบเรียกพยาบาลให้ฉันทันทีและรีบนำนํ้ามาให้ฉันได้ดื่ม