ตอนที่17.ณ ฐานลับแก๊งมังกรดำ – เวลาเดียวกัน
อาตงเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกล่องเอกสารเซียวเล่ห์ยังคงนั่งนิ่งอยู่ตรงหน้าจอคอม ข้อมูลของพี่เคียวกำลังไล่เรียงต่อกันอย่างรวดเร็ว
“นายครับ…ผมว่าเราเจอคนในแก๊งยากูซ่าบางคนที่หายไปช่วงเวลาเดียวกับเคียวครับ”
“หนึ่งในนั้นชื่อทาเคดะ” เซียวเล่ห์เลิกคิ้วทันที“ทาเคดะ? ลุงคนสนิทของฮานะ?”
“ครับ และเขาเพิ่งถอนตัวออกจากตำแหน่งเมื่อห้าปีก่อน…โดยไม่มีเหตุผล” เซียวเล่ห์หยิบภาพถ่ายจากกล่องขึ้นมาดู
ในภาพ ทาเคดะและเคียวยืนข้างกัน ในการประชุมลับก่อนวันเคียวหายตัวหนึ่งวัน“เรากำลังเล่นเกมหมากล้อมที่ใหญ่กว่าที่คิด”
เขาพึมพำเบา ๆ แล
ตอนที่17.ณ ฐานลับแก๊งมังกรดำ – เวลาเดียวกัน อาตงเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกล่องเอกสารเซียวเล่ห์ยังคงนั่งนิ่งอยู่ตรงหน้าจอคอม ข้อมูลของพี่เคียวกำลังไล่เรียงต่อกันอย่างรวดเร็ว “นายครับ…ผมว่าเราเจอคนในแก๊งยากูซ่าบางคนที่หายไปช่วงเวลาเดียวกับเคียวครับ” “หนึ่งในนั้นชื่อทาเคดะ” เซียวเล่ห์เลิกคิ้วทันที “ทาเคดะ? ลุงคนสนิทของฮานะ?”“ครับ และเขาเพิ่งถอนตัวออกจากตำแหน่งเมื่อห้าปีก่อน…โดยไม่มีเหตุผล” เซียวเล่ห์หยิบภาพถ่ายจากกล่องขึ้นมาดูในภาพ ทาเคดะและเคียวยืนข้างกัน ในการประชุมลับก่อนวันเคียวหายตัวหนึ่งวัน“เรากำลังเล่นเกมหมากล้อมที่ใหญ่กว่าที่คิด”เขาพึมพำเบา ๆ แล
ตอนที่16. ความสงสัย โคจิโร่ตัวแข็ง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันทีจากโกรธเป็น "ตกใจขั้นลึก" แววตาคนนิ่งเฉียบอย่างเขากลับสั่นวูบ มือที่ถือบุหรี่สั่นน้อย ๆ โดยไม่รู้ตัว ก่อนบุหรี่จะหล่นลงพื้น “เธอพูด…อะไรนะ?”เสียงของเขาเบาเหมือนลมกระซิบ แต่แฝงความระทึกจนโซระขยับเข้ามาใกล้ฮานะโดยอัตโนมัติฮานะยังจ้องหน้าพ่อ“หรือว่าพี่ยังอยู่จริง ๆ คะพ่อ…” “พอ!” โคจิโร่ตะโกนลั่นเสียงดังฟาดพื้นด้วยกำปั้น “อย่าพูดถึงชื่อเขาอีก!”ฮานะสะดุ้ง ดวงตาเบิกกว้าง “เพราะพี่เคียวตายไปแล้ว&hell
ตอนที่15. ความสงสัยคอนโดของฮานะ ยามค่ำคืนเสียงประตูห้องเปิดออก ฮานะเดินเข้ามาพร้อมกับร่างกายที่ยังไม่ฟื้นดีจากความเหนื่อยล้า แต่เพียงไม่กี่ก้าว เธอก็ต้องชะงัก ไฟห้องนั่งเล่นเปิดอยู่ และชายที่เธอไม่คิดว่าจะมารอ…ก็นั่งอยู่บนโซฟาพร้อมบุหรี่ในมือมิยูกิ โคจิโร่ พ่อของเธอ ข้าง ๆ เขาคือ โซระ เพื่อนสนิทที่ดูอึดอัดอย่างเห็นได้ชัด“หายหัวไปไหนมา?” เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นทันทีที่เธอก้าวข้ามประตูเข้ามา ฮานะกลืนน้ำลาย แม้จะเตรียมใจไว้แล้ว แต่แววตาของพ่อที่จ้องเธอราวกับนักโทษก็ทำให้เธอสะอึก“หนู...แค่หนีออกมา ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ใครเป็นห่วง”“ใครเป็นห่วง?” โคจิโร่แค่นหัวเราะเบา ๆ “ฉันถามว่าหนีไปไหน ไปกับใคร และใครช่วยเธอหนีออกมาจากการลอบสังหาร?”ฮานะเบือนสายตาไปทางโซระที่มองเธออย่างร้อนรน“หนูหนีคนเดียว ไม่มีใครช่วย”เสียง "เพี๊ยะ!" ดังขึ้นทันทีที
ตอนที่14. สงบศึกเซียวเล่ห์กอดฮานะไว้แนบออก มือหนาเลื่อนมาเกี่ยวไรผมของเธอด้วยความอ่อนโยนเป็นอย่างมาก และกดริมฝีปากไปที่ไหล่มนของฮานะอย่างอ่อนโยน “อือ ปล่อยนะจะทำบ้าอะไร” หญิงสาวร้องครางเสียงหลงทำเอา คนตัวโตอย่างเซียวเล่ห์ยิ้มด้วยความพอใจเป็นอย่างมาก “น่ารักจัง”“อย่ากวนได้ไหม มีอะไรก็ว่ามาและปล่อยฉันได้ไหม” ฮานะยังคงพูดทั้งที่พยายามจะสะบัดเซียวเล่ห์ให้ออกห่างจากร่างกายของเธอ แต่มันใช้ไม่ได้กับเซียวเล่ห์เมื่อเขาอุ้มเธอในท่าเจ้าสาวและตรงไปที่เตียงนอน“อย่างนี้เขาไม่เรียกว่ากวน ถ้ากวนต้องแบบนี้” ไม่พูดเปล่าเพราะคราวนี้เซียวเล่ห์ขยับพลิกตัวมาคร่อมร่างของฮานะไว้ ก่อนจะกระซิบเบาๆ“พี่รู้ว่าเธออาย ไม่ต้องอาย เพราะถ้าอายจะทำอีก และจะทำให้มากกว่าเมื่อคืนด้วย” เขากระซิบก่อนจะขโมยจูบจากเธอไปอีกหนึ่งที“คนเลว !! ” ฮานะพูด ทำเอาเซียวเล่ห์หัวเรา
ตอนที่13. คนรอแต่ในอีกฟากเมือง เคียวกำลังจับตามองแผนลอบสังหารล่ม และสายสืบของเขารายงานว่า“ทั้งสองคน...หายตัวไปจากเรดาร์แล้วครับ”ชายหนุ่มในเงามืดยิ้มมุมปาก “ให้พวกมันรักกันตายไปก็เถอะ...สุดท้าย ความจริงจะฆ่าความรู้สึกได้อยู่ดี” “ครับนาย ว่าแต่เราจะตามหาคุณหนูฮานะอยู่อีกหรือไม่ครับ” ลูกน้องคนสนิทเอ่ยถามขึ้นมา “ไม่ต้อง เพราะถึงเวลาเธอจะกลับมาเอง”เช้าวันต่อมาแสงแดดอ่อนยามเช้าสาดลอดผ่านบานม่านเข้ามาในห้องเซฟเฮาส์ เงียบ...จนน่าประหลาดใจ หากไม่นับเสียงลมหายใจของคนสองคนที่นอนเคียงกันอยู่บนเตียงเดียวฮานะลืมตาขึ้นก่อน ใบหน้าเธอซีดเผือดเมื่อพบว่าร่างกายของตัวเองอยู่ภายใต้ผ้าห่มเพียงผืนเดียว… ไม่มีเสื้อคลุม ไม่มีอาวุธติดตัว และ… ไม่มีเส้นแบ่งระหว่างเธอกับผู้ชายข้างกาย"…บ้าเอ๊ย!"เธอเด้งตัวขึ้
ตอนที่12. จังหวะตกหลุมรัก “เพราะถ้านายยังไม่แน่ใจว่ารักฉัน...ฉันจะเป็นฝันร้ายของนายไปจนวันตาย” พูดจบ เธอเดินหนี แต่เซียวเล่ห์กลับคว้าแขนเธอไว้ แล้วเหวี่ยงเข้ากำแพงเบาๆ ไม่ใช่ด้วยแรงทำร้าย แต่ด้วยแรง “ต้องการ” ที่กดดันมาทั้งคืน “ปล่อยก่อนฉันหิวน้ำ” ฮานะพูดพร้อมกับสะบัดมือเซียวเล่ห์ออก และเดินไปอีกทางหยิบขวดน้ำมาดื่มในทันที“เดี๋ยวก่อน...นั่นไม่ใช่ขวดน้ำนะนะ” เซียวเล่ห์รีบคว้าขวดยามาจากมือเธอด้วยสีหน้าตกใจ แต่ไม่ทันเพราะฮานะดื่มมันไปจนหมดแล้ว “มันคือยา ‘ทดลอง’ ตัวใหม่ของลูกค้าคนหนึ่ง เป็นยาปลุกอารมณ์ทางเพศ...ยังไม่ได้รับการรับรองทางการแพทย์ด้วยซ้ำ”ฮานะที่เริ่มรู้สึกความเปลี่ยนแปลงในร่างกาย เริ่มมีความร้อนรุ่มไหลไปทั่วตัว หัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุอก ใบหน้าร้อนผ่าว แววตาเริ่มเปลี่ยนไปเหมือนมีไฟบางอย่างถูกจุดขึ้น“แล้วจะทำยังไงดีเนี่ย...” ฮานะบ่นอย่างร้อนใจเซียวเล่ห์มองเธออย่างลำบากใจ ก่อนจะถอนหายใจหนักๆ “ทางเดียวที่จะช่วยเธอได้คือ…ต้องหาทาง ‘ตัดฤทธิ์ยา’ ออก ก่อนที่มันจะทำให้เธอเสียการควบคุม” “เราต้องรีบหายาแก้” เซียวเล่ห์พู