ep15-ลืม
หนึ่งนารายณ์มุ่งตรงไปที่ผับหรูของตัวเองทันที เพราะนี่ก็ใกล้ถึงเวลานัดหมาย กับกลุ่มแขก VIP ที่จะมาสังสรรค์กันที่ผับของหนึ่งนารายณ์ เพียงแค่หนึ่งนารายณ์เดินเข้ามาเหล่าพนักงานก็หยุดมือที่ทำงาน ทักทายเจ้านายหนุ่มทันทีด้วยความเคารพ "ผมเตรียมห้องกับพนักงานพร้อมแล้วครับนาย" เมื่อเข้ามานั่งในห้องทำงานราเชนก็เข้ามารายงานเกี่ยวกับสถานที่ที่ลูกค้าจองไว้ และรายงานเรื่องอื่นๆ อีกหลายอย่าง หนึ่งนารายณ์รับฟังอย่างพึงพอใจ เวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมง ตอนนี้หนึ่งนารายณ์กำลังนั่งเคลียร์งานอยู่ในห้องทำงานของเขาอย่างสบายใจ โดยลืมไปว่ามีใครบางคนรอให้เขาไปรับ "หนึ่ง นายไปรับน้องนิวหรือยัง" เสียงทุ้มของหมอภาคินถามขึ้นเมื่อหนึ่งนารายณ์รับสาย "เอ่อเห้ย! ลืมไปเลยเพื่อน " " นายลืมได้ยังไง คนทั้งคน รู้อย่างนี้ฉันพาน้องนิวไปส่งเองดีกว่า " หมอภาคินโวยให้หนึ่งนารายณ์เขาไม่น่าไว้ใจเรื่องนี้ให้หนึ่งนารายณ์เลย ใช่ว่าหมอภาคินจะไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของความเฉยชาที่เพื่อนรักมีต่อเด็กสาว แต่เห็นตอนพามากระวนกระวายใจเหมือนเป็นห่วงนักหนา พอเอาเข้าจริงๆ ก็ปล่อยปละละเลยนิวเคลียร์อีกตามเคย เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรก ที่หนึ่งนารายณ์ลืมนิวเคลียร์ เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นประจำจนใครๆ ก็รู้ว่าอย่าไว้ใจให้หนึ่งนารายณ์ดูแลนิวเคลียร์เด็ดขาด เวลาล่วงเลยมาถึงตอนผับปิด หนึ่งนารายณ์ให้ราเชนเป็นคนไปรับนิวเคลียร์ที่โรงพยาบาลแทนตัวเขา ทั้งที่หมอภาคินก็อาสาพานิวเคลียร์มาส่ง แต่หนึ่งนารายณ์ก็ไม่ยอม นิวเคลียร์ลงจากรถยนต์คันหรูโดยมีราเชนเดินไปช่วยพยุง เขาพาเธอขึ้นไปชั้นบนสุดของตึกซึ่งมีห้องพักอยู่หลายห้อง " คุณนิวพักผ่อนนะครับ มีอะไรโทรหาผมที่เบอร์ ที่ผมให้ไว้ได้เลยนะครับ " ราเชนรอบคอบเห็นแววว่านิวเคลียร์จะต้องได้อดข้าวแน่ถ้าเขาไม่ทิ้งเบอร์ไว้ "ขอบคุณพี่เชนมากนะคะ " "ด้วยความยินดีครับ ห้ามเกรงใจผมเด็ดขาด คิดว่าผมเป็นพี่ชายสักคนหนึ่งก็แล้วกันครับ " นิวเคลียร์ยิ้มแป้นให้ราเชน " จริงๆ นะคะ" หญิงสาวถามกลับอย่างดีใจราเชนส่งยิ้มอบอุ่นให้สาวน้อย เขาทำได้เพียงแค่นี้ เห็นการกระทำของเจ้านายหนุ่มแล้วสงสารนิวเคลียร์จับใจ เหตุการณ์ครั้งนี้ราเชนรู้และเห็นกับตัวเองว่าหนึ่งนารายณ์ไม่ได้ยุ่งอะไรขนาดไปรับนิวเคลียร์ไม่ได้ งานทุกอย่างเขาแบ่งสัดส่วนให้พนักงานอย่างดี ไม่มีอะไรที่ต้องกังวลเลย แต่ก็ปล่อยให้คนป่วยนั่งรอจนดึกดืนเที่ยงคืน ก๊อกๆ แกร๊ก~ หื้อ~ นิวเคลียร์ต้องย่นจมูกแล้วเอาฝ่ามือปิดจมูกไว้ เมื่อเปิดประตูแล้วเจอเข้ากับหนึ่งนารายณ์ กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งจนเธอต้องรีบปิดจมูกไว้ " เป็นไงบ้าง " เสียงทุ้มของหนึ่งนารายณ์ถามขึ้น เอนลำตัวพิงเข้ากับวงกบประตูห้อง เพราะอาการมึนเมาทำเขาไม่มีแรงยืนด้วยขาตัวเองอาศัยกำแพงช่วยพยุง "ดีขึ้นแล้วค่ะ " เสียงหวานแหบแห้งตอบกลับ เธออาการดีขึ้น แต่สีหน้ายังซีดอยู่ ริมฝีปากแห้งผากด้วยฤทธิ์ยา หน้าผากงามถูกติดแปะด้วยเจลลดไข้ แววตาเศร้าซึมไม่ค่อยกล้าสบตากับหนึ่งนารายณ์นัก เธอรู้สึกเหนื่อยล้าและอ่อนเพลียมากดูจากท่ายืนที่เอาฝ่ามือเกาะฝาผนังแล้วคงอ่อนเพลียมาก มือหนาของหนึ่งนารายณ์ยกขึ้นหมายจะลูบศีรษะของคนป่วย แต่เธอกลับเอี่ยวหลบมือของเขาแถมทำท่าหวาดระแวงอีก ทำเอาหนึ่งนารายณ์ชะงักมือแทบไม่ทัน "เป็นอะไร " "นิวอยากพักแล้วค่ะ " เธอตอบตามตรง วันนี้เธอเหนื่อยเหลือเกินกับคนเอาแต่ใจอย่างเขา อือ~ เขาตอบกลับเสียงเรียบ ขาแกร่งก้าวเข้าไปในห้องนอนของเธออย่างถือวิสาสะ หมับ! มือเรียวของนิวเคลียร์จับข้อมือของหนึ่งนารายณ์ไว้ ก่อนเสียงแหบแห้งของเธอจะเอ่ยบอกเขา "คุณหนึ่งกลับห้องของคุณเถอะค่ะ " นิวเคลียร์พยายามพูดบอกคนที่กำลังรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวของเธอด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาฟังแทบไม่ได้ยิน " ทำไมตัวยังร้อนอยู่เลย " เพียงนิ้วเรียวที่กำรอบข้อมือของเขาก็ทำให้เขารับรู้ได้ถึงไอร้อนที่มาจากตัวของนิวเคลียร์ มือหนาตวัดกลับมาจับข้อมือเรียวของคนตัวเล็กที่กำลังฝืนตัวเองให้ยืนอยู่ให้ได้ คนเมาเริ่มมีสติและเห็นว่าคนป่วยนั้นแทบยืนไม่อยู่แล้ว พรึ่บ! เขาหมายจะอุ้มนิวเคลียร์ไปที่เตียงนอน แต่เธอปัดป้องและเดินไปที่เตียงด้วยตัวเองอย่างไม่รั้งรอสะบัดมือให้เขาปล่อยเธอ เมื่อถึงเตียงนิวเคลียร์นั่งลงทันทีก่อนที่ตัวเองจะล้มหัวคะมำ แล้วจึงยกขาเรียวขึ้นสอดใต้ผ้าห่มเอนตัวนอนหันหลังให้ประตูห้องทันที เธออยากให้คนที่ยืนอยู่ไม่ยอมไปไหน เข้าใจว่าเธออยากนอนพักแล้วจริงๆ "ออกไปแล้ว ปิดประตูให้หนูด้วยนะคะ" เธอพูดบอกคนตัวโตที่ยืนมองเธอนิ่งอย่างใช้ความคิด กรึบ! เสียงปิดประตูดังขึ้น ไม่นานนักเตียงนอนกลับมีการเคลื่อนไหวคลายมีคนขยับอยู่บนเตียง นิวเคลียร์เอะใจรีบหันกลับมาทันที จึงได้สบตาเข้ากับคนที่กำลังเอนกายกำยำนอนอยู่ด้านหลังเธอ " ทำไมมานอนตรงนี้ละคะ" เมื่อเห็นหนึ่งนารายณ์นอนอยู่จึงถามกลับไปทันควัน อื่ม คนตัวโตไม่ตอบแต่ประทับริมฝีปากหนาเขากับริมฝีปากซีดเซียว เรียวลิ้นหนาพยายามชอนไชเข้าปากเล็กอย่างช่ำชอง ด้วยประสบการณ์ที่มีมากกว่าทำให้สาวน้อยต้องเปิดปากปล่อยให้คนที่กำลังหื่นกระหายดูดชิมปากของเธอได้ตามอำเภอใจ เธอเหนื่อยมากแล้วไม่มีเรี่ยวแรงจะต่อล้อต่อเถียงกับเขาแล้ว คิดว่าถ้าเขาได้สิ่งที่ต้องการไม่นานคงไปเอง ไม่นานหนึ่งนารายณ์ก็ปล่อยปากออก แล้วประคองศีรษะของเธอขึ้นด้วยมือข้างหนึ่ง แล้ววางลำแขนแกร่งบนหมอนและวางศีรษะของเธอบนลำแขนของเขา หนึ่งนารายณ์เอี่ยวตัวไปปิดไฟที่หัวเตียง การกระทำของเขาทำใจหญิงสาวเต้นรัว เนื้อตัวร้อนวูบงาบไปหมด เมื่อความมืดปกคลุมภายในห้องเธอจึงลืมตาขึ้นมองที่ใบหน้าหล่อนั้นอีกครั้ง เธอถอนหายใจพร้อมพูดบอกให้เขากลับไปที่ห้อง " กลับไปนอนที่ห้องตัวเองสิคะ จะมานอนเบียดกับหนูทำไม " " เธอป่วยหนักฉันต้องอยู่เป็นเพื่อน " "ไม่ต้อง...อื้อ " นิวเคลียร์พูดไม่ทันจบประโยคก็ถูกปากหนาคุกคามอีกครั้งแต่ไม่นานก็ปล่อยออก " จะนอนดีๆ หรือต้องให้ฉีดยาก่อน " นิวเคลียร์ชะงักแล้วหันหลังให้คนตัวโตทันที แน่นอนแล้วว่าเขาไม่กลับไปนอนห้องตัวเองหรอกไม่ต้องพูดให้เสียเวลา 👉คนทั้งคนลืมกันได้ลงคอนะคุณหนึ่ง 👉ฝากกดใจ+คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ❤️❤️ep20-แช่น้ำด้วยกันสิทั้งสองขับรถวนหาร้านขายยาทั่วท้องที่ ถิ่นแถวนี้หนึ่งนารายณ์เคยมาแค่ผ่านๆ ไม่รู้จะไปเจาะจงว่าตรงไหนมีร้านขายยา ต้องแวะสอบถามคนท้องที่จนวุ่นวายไปหมด ทำเอาเหนื่อยไม่น้อยก่อนไปรีสอร์ตที่จองห้องพักไว้หนึ่งนารายณ์สังเกตเห็นร้านเสื้อผ้าสตรีเขาอยากพานิวเคลียร์ไปซื้อ เพราะเธอมาด้วยชุดตัวเดียวและที่ห้องก็ไม่มีชุดแล้วที่สำคัญเขาอยากจะหาเสื้อยืดและกางเกงไว้ให้เธอใส่ด้วย ความขาวนวลเนียนของเธอทำเธอสวยสะพรั่งจนเขารู้สึกหวงไปหมด อยากชุดแขนยาวขายาวไว้ให้ใส่"จอดรถทำไมคะพี่หนึ่ง" นิวเคลียร์สงสัย"ซื้อเสื้อผ้า เธอไม่มีชุดใส่นอน "ตอบนิวเคลียร์ไปแต่ในใจก็คิดว่าคืนนี้คงไม่ได้ใส่อยู่แล้ว แต่ก็ต้องเตรียมไว้ใส่ตอนเช้าเลือกซื้อเสื้อผ้าเสร็จก็พากันเดินทางไปรีสอร์ตทันที เพราะตอนนี้ค่ำมืดแล้วเมื่อมาถึงรีสอร์ตที่จองไว้ก็พากันเข้าห้องทันที วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้วห้องพักแห่งนี้มีลักษณะเหมือนบ้านหลังน้อยยกสูงมีกำแพงกระจกเป็นบางส่วน พอเดินเข้ามาข้างในจึงเห็นเตียงนอนกว้าง ที่นอนนุ่มมากๆนิวเคลียร์กระโจนเข้าใส่เตียงนุ่มทันที เธอนอนยืดแขนยืดขาปล่อยน้ำหนักทั้งหมดไปที่เตียงนุ่ม วันนี้มีกิจกรรม
ep19-สอบขับรถ 18+ระหว่างทางไปต่างจังหวัดมีวิวทิวทัศน์ที่นิวเคลียร์ไม่เคยเห็นมากมาย เธอไม่เคยได้ออกไปไหนนอกจากโรงเรียนจัดทัศนศึกษา ความตื่นตาตื่นใจจึงเกิดขึ้น"ว้าว วิวตรงนั้นสวยจัง ""ชอบเหรอ ""ชอบมากค่ะ""เสร็จงาน เราจะไปพักที่นั่นกัน""ดีใจจังค่ะ พี่หนึ่งใจดีที่สุดเลย "ไม่พูดเปล่าเธอดันหันไปจุ๊บแก้มของหนึ่งนารายณ์โดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว ทำเอาคนโดนกระทำหูแดงหน้าแดงจนเธอสังเกตได้"เขินเหรอคะ น่ารักจัง "นิวเคลียร์เห็นอาการหน้าแดงหูแดงของหนึ่งนารายณ์อดพึมพำไม่ได้ แต่การพึมพำของเธอนั้น หนึ่งนารายณ์ได้ยินทั้งหมดเขาอดยิ้มไม่ได้กับความสดใสของเธอ การมีเธออยู่ตรงนี้ทำให้เขามีความสุขและสนุกกับการทำงานมากกว่าทุกครั้งในที่สุดก็มาถึง หนึ่งนารายณ์เขาเพียงมาดูที่สำหรับโครงการใหม่ที่จะเริ่มขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้าความจริงแล้วเรื่องพวกนี้เขาไม่ต้องมาเองก็ได้ แต่รอบนี้โฉมฉายเลขาส่วนตัวเป็นคนเดินเรื่องไว้ให้เมื่อนัดหมายงานแล้วรองผู้บริหารอย่างเขาจึงต้องมาแต่ก็ถือว่าไม่เสียเที่ยว ถือโอกาสพาเด็กน้อยเปิดหูเปิดตาบ้าง อย่างที่เธอบอก เขาไม่เคยพาเธอไปไหนเลยแม้ครั้งเดียว นี่เป็นครั้งแรกสำหรับนิวเคลี
ep18-ห้ามยั่วคนอื่นเวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมง หนึ่งนารายณ์จึงประชุมเสร็จ"คุณหนึ่งค่ะให้โฉมเตรียมตัวเลยไหมคะ "ระหว่างทางหลังจากออกมาจากห้องประชุมโฉมฉายเลขาของหนึ่งนารายณ์ถามขึ้น วันนี้มีแพลนงาน ต่อเป็นโปรเจคงานอยู่ต่างจังหวัดจึงต้องเดินทางไปดูงานที่ต่างจังหวัด"ครั้งนี้คุณไม่ต้องไปนะครับ ""ทำไมละคะ โฉมเตรียมตัวหมดแล้วนะคะ "เลขาของหนึ่งนารายณ์ถามกลับอย่างไม่เข้าใจครั้งนี้มีการค้างคืนด้วยหนึ่งคืนเธอวางแผนไว้ว่าจะสารภาพความในใจกับหนึ่งนารายณ์ แต่ถ้าเธอไม่ได้ไปด้วยทุกอย่างที่วางแผนไว้ก็คงต้องล้มเลิกถึงแม้ว่าภายในใจนั้นแสนจะเสียดายโอกาสดีๆ ที่จะได้ไปกับหนึ่งนารายณ์สองต่อสอง แต่เธอก็ต้องปรับอารมณ์ตัวเองให้คงเดิมความสัมพันธ์ที่เธอนึกคิดเป็นอะไรที่ไม่ถูกต้อง แต่เธอเห็นว่าหนึ่งนารายณ์ยังโสดอยู่ คงไม่ผิดอะไรถ้าเธอจะคิดกับเขาเกินกว่าเจ้านายกับลูกน้องเมื่อพูดคุยเรื่องงานกับโฉมฉายเรียบร้อยแล้วหนึ่งนารายณ์จึงเดินเข้ามาในห้องทำงานของเขานิวเคลียร์ยังนอนอยู่ที่เดิมแต่ที่แปลกไปคือเธอใส่เสื้อสูทที่เขาห่มให้ เธอคงหนาวเพราะเขาเปิดแอร์ไว้ให้หนึ่งนารายณ์ยืนมองนิวเคลียร์ด้วยสายตาที่เรียบนิ่ง เขาไม่สา
ep17-มีอาการ ด้วยการดูแลอย่างดีของหนึ่งนารายณ์ อาการของนิวเคลียร์จึงดีขึ้นเป็นลำดับแต่เขายังไม่อนุญาตให้เธอไปมหาวิทยาลัยประจวบเหมาะกับที่เธอไม่ได้เตรียมชุดนักศึกษามาด้วยจึงต้องลาเรียนเพราะในวันนั้นวันที่ป้าสายใส่ชุดมาในกระเป๋าให้นิวเคลียร์มีแค่ชุดนอนกับชุดใส่เล่นอย่างละชุดแค่นั้นเองคงเพราะความรีบร้อนและคิดว่าไปโรงพยาบาลเดี๋ยวคงกลับถึงแม้ว่าจะดีขึ้นมากแล้วแต่หนึ่งนารายณ์ก็ไม่ได้ให้นิวเคลียร์ทำอะไร เขาให้เธอนอนพักอยู่ที่ห้องส่วนตัวเขาเองกำลังเตรียมตัวออกไปข้างนอก วันนี้เขาต้องเข้าบริษัทด้วย"นอนพักอยู่ในนี้น่ะห้ามออกไปไหน "" ค่ะ"ก่อนออกไปหนึ่งนารายณ์กำชับนิวเคลียร์ไว้ นิวเคลียร์เองได้แต่รับคำสั้นๆ เธอไม่ได้พูดอะไรต่อเมื่อเห็นหญิงสาวเงียบไป หนึ่งนารายณ์ยืนมองเธออยู่ครู่หนึ่ง เหมือนเขามีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอแต่สุดท้ายแล้วเขาก็เลือกที่จะเดินออกไปทางประตูโดยไม่ได้เอ่ยคำใดอีกแกร๊ก~~หนึ่งนารายณ์เปิดประตูห้องออก เพิ่งก้าวเท้าแกร่งออกมาได้ก้าวเดียวก็เจอเข้ากับลูกน้องคนสนิท" สวัสดีครับคุณหนึ่ง "เสียงของราเชนดังขึ้นเมื่อเห็นเจ้านายออกจากห้องของนิวเคลียร์"มาทำอะไรแต่เช้า "เมื่อเห็น
ep16-เด็กเลี้ยง18+ความรู้สึกมากมายตีตื้นขึ้นในหัวของนิวเคลียร์ การได้ซุกอยู่ในอ้อมกอดของเขา ทำเธอรู้สึกมีความสุข รู้สึกดีอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หัวใจดวงน้อยเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง เคยนึกชอบเขาอยู่ในใจแต่ไม่เคยคิดว่าจะได้อยู่ในอ้อมกอดของเขาแบบนี้มือหนาของคนที่นอนอยู่ด้านหลังสอดใต้เสื้อของเธอ เขาลูบไล้ทั่วทองน้อยและไล่เรื่อยมาจนถึงก้อนเนื้ออวบตรงทรวงอก บีบเคล้นเบาๆ ทำคนถูกกระทำต้องกัดริมฝีปากแน่น"นิว...ขอได้ไหม"เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบที่ข้างหูของเธอ น้ำเสียงกระเส่าของเขายิ่งทำเธอสยิวเสียวที่ท้องน้อย รู้สึกมวนท้องไปหมด ขนอ่อนลุกซู่เมื่อเขายังไม่หยุดการกระทำปลุกเร้าอารมณ์เธอ" ทำไมถึงทำแบบนี้ค่ะ "เสียงหวานถามกลับไป ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร แต่สิ่งที่เธอเสียไปนั้นในครั้งแรกเธอยอมรับว่าไม่สามารถห้ามตัวห้ามใจตัวเองได้แต่เหตุการณ์ในครั้งนี้ เธอคิดดูแล้วไม่ควรเกิดขึ้นอีก ไม่ว่าตัวเธอเองจะต้องการอย่างที่เขาต้องการเหมือนกันก็ตาม ความสัมพันธ์แบบนี้ควรจบลงดีกว่าเธอรู้ดีว่าคนที่รู้สึกมากกว่าย่อมเจ็บมากกว่า และนั่นคือตัวเธอเองเขาคือผู้ชายคนหนึ่ง ความบริสุทธิ์ของเธอใช่ว่าไม่สำคัญสำหรับเ
ep15-ลืมหนึ่งนารายณ์มุ่งตรงไปที่ผับหรูของตัวเองทันที เพราะนี่ก็ใกล้ถึงเวลานัดหมาย กับกลุ่มแขก VIP ที่จะมาสังสรรค์กันที่ผับของหนึ่งนารายณ์เพียงแค่หนึ่งนารายณ์เดินเข้ามาเหล่าพนักงานก็หยุดมือที่ทำงาน ทักทายเจ้านายหนุ่มทันทีด้วยความเคารพ"ผมเตรียมห้องกับพนักงานพร้อมแล้วครับนาย"เมื่อเข้ามานั่งในห้องทำงานราเชนก็เข้ามารายงานเกี่ยวกับสถานที่ที่ลูกค้าจองไว้ และรายงานเรื่องอื่นๆ อีกหลายอย่าง หนึ่งนารายณ์รับฟังอย่างพึงพอใจเวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมง ตอนนี้หนึ่งนารายณ์กำลังนั่งเคลียร์งานอยู่ในห้องทำงานของเขาอย่างสบายใจ โดยลืมไปว่ามีใครบางคนรอให้เขาไปรับ"หนึ่ง นายไปรับน้องนิวหรือยัง"เสียงทุ้มของหมอภาคินถามขึ้นเมื่อหนึ่งนารายณ์รับสาย"เอ่อเห้ย! ลืมไปเลยเพื่อน "" นายลืมได้ยังไง คนทั้งคน รู้อย่างนี้ฉันพาน้องนิวไปส่งเองดีกว่า "หมอภาคินโวยให้หนึ่งนารายณ์เขาไม่น่าไว้ใจเรื่องนี้ให้หนึ่งนารายณ์เลย ใช่ว่าหมอภาคินจะไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของความเฉยชาที่เพื่อนรักมีต่อเด็กสาว แต่เห็นตอนพามากระวนกระวายใจเหมือนเป็นห่วงนักหนาพอเอาเข้าจริงๆ ก็ปล่อยปละละเลยนิวเคลียร์อีกตามเคย เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรก ที่หนึ่งนาราย