อาคันตุกะผู้งดงาม 2

“บุรุษพันหน้า”

มู่เหรินทวนคำพูดก่อนจะพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วยหลิงหวางเปลี่ยนโฉมหน้าบ่อยจริงๆ นั่นแหละ

“เจ้าย่อมรู้จัก หลิงหวางเป็นองครักษ์เงาของเจ้า”

“ท่านพี่รู้จักหลิงหวาง”

“แม้บิดาไม่ได้เอ่ยถึงแต่ข้าก็สืบจนรู้ว่าหลิงหวางเป็นองครักษ์เงาของเจ้าและมีท่านอาโม่เซียนสอนการแปลงโฉมหน้าได้นับพัน หากบรรพบุรุษตระกูลเรามิได้มีความสัมพันธ์อันดีให้กับท่านอาโม่เซียนผู้นั้นหลิงหวางคงไม่ได้มาอยู่ที่จวนเรา”

ข่าวใหม่ที่ได้ฟังทำให้มู่เหรินประหลาดใจเล็กน้อย ไม่คิดว่าท่านอาโม่เซียนผู้นั้นจะเป็นคนนำพาหลิงหวางมาเป็นองค์รักษ์เงาของเขา ก่อนจะถอนหายใจแม้อดีตจะเป็นเช่นไรปัจจุบันหลิงหวางก็เป็นถึงรัชทายาทอันดับหนึ่งของแคว้นฉิน

“เรื่องนั้นข้าพอรู้ ว่าแต่ท่านพี่เราจะเข้าไปแคว้นฉินได้อย่างไร”

“เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าพี่เจ้าเป็นหมอเทวดา หากจะไปช่วยผู้บาดเจ็บย่อมง่ายดายนัก แต่ข้ามิใช่คนใจดี ข้ารับปากพี่ใหญ่ว่าจะมาช่วยสหายเขาด้วยการแลกกับมังกรเก้าราก”

มู่เหรินเหลือบมองพี่ชายที่ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ได้แต่ถอนหายใจอย่างระอา เจ้าเล่ห์