บทที่ 276

"ใต้เท้าเฟิงช่างกล่าวน่าขำ ข้าน้อยจะบังอาจได้อย่างไร ข้าแค่เพียงขุนนางผู้บัญชาการศาลต้าหลี่ผู้น้อย ไม่บังอาจกล้าเป็นได้จริงๆ เชิญองค์หญิงสือโปรดเลือกแต่งงานกับคนอื่นจะดีกว่า" ตอนนี้สีหน้าของเย่อู่เหิงยากจะดูได้อย่างมาก

ไม่ว่าอย่างไรเขาก็แทบไม่คาดคิดว่าตนเองจะกลายเป็นคนที่ต้องมาแต่งงาน

องค์หญิงสือทันใดนั้นก็ถึงกับหลั่งน้ำตาพร้อมกับมองไปที่เย่อู่เหิงและกล่าวโทษตัวเอง : "ใต้เท้าเย่คงรังเกียจอาหย่าใช่ไหม?"

"แน่นอนว่าไม่ใช่ องค์หญิงล้ำค่าอย่างกับทองหยกล้ำค่า เป็นข้าน้อยเองที่ไม่คู่ควรกับท่าน" เย่อู่เหิงประสานมือพร้อมกล่าวกับนาง แต่สายตาของเขากลับไม่ได้เหลือบมององค์หญิงสือ

"อาหย่าไม่สนใจเรื่องพวกนี้ อาหย่ารู้สึกว่าใต้เท้าเย่นั้นคู่ควร" องค์หญิงสือถือว่ามีความกล้าอย่างมาก ยอมทำเพื่อให้ตัวเองได้มีความสุข

เย่อู่เหิงก็รีบกล่าวขึ้นมา : "องค์หญิงสือ ข้าน้อยได้มีหญิงสาวที่จ้าน้อยชอบแล้ว องค์หญิงสือเลือกแต่งงานกับคนอื่นเถอะพะยะค่ะ"

"งั้นหากองค์หญิงอย่างข้ายอมให้กับผู้หญิงในใจของเจ้ามีสามีร่วมกันล่ะ? เจ้าจะยังยอมแต่งงานกับข้าไหม" อาหย่าโมโหเล็กน้อย นางยอมใช้สรรพนามเรียกตัวเองว่าองค์หญิงแล้ว

"ต