แชร์

ตอนที่ 9

ผู้เขียน: หงสรถ วรัมพร
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-24 20:50:52

ตอนที่ 9

 “นังแพท! แกกับไอ้แขกฝรั่งนั่นทำอะไรกัน ทำไมมีรอยแบบนี้ ฉันไม่เคยสั่งสอนให้แกปล่อยตัวแบบนี้นะ” ต่อว่าเสียงเขียว แม้ในใจอยากให้ลูกสาวได้คนรวยๆ มาเป็นคู่ชีวิต แต่ถ้าได้ด้วยวิธีการเอาตัวเข้าแลกฟรีๆ แบบนี้เห็นจะไม่ได้

“เปล่านี่แม่ แพท...เอ่อ...แพท ...โดนมดกันน่ะ” เธอพูดปดคำโต ยกมือลูบบริเวณซอกคอพร้อมทั้งเบี่ยงตัวหลบสายตามารดา

“มดบ้านแกน่ะสินังแพท รอยใหญ่ขนาดนี่ แล้วไอ้มดของแก ทำไมมันจ้องกัดเฉพาะซอกคอแกล่ะ” คนเป็นแม่ตวาดกลับเสียงดัง พลางหมุนตัวบุตรสาวให้หันมาเผชิญหน้า แล้วก้มมองสำรวจตั้งศีรษะจรดปลายเท้า พัทตรารีบเปลี่ยนเป้าหมายของมือมาปิดที่เนินอก แล้วเบี่ยงตัวหลบตามเคย

“ก็...พ่อมดน่ะแม่ มันก็เลยกัดเป็นรอยใหญ่แบบนี้แหละ แล้วนี่แม่จะมาซักอะไรแพทนักหนา แพทต้องไปดูแลลูกค้านะ” รู้ว่าโกหกแล้วมันบาปแต่ก็ยอม เพราะไม่อยากให้มารดาคิดมาก แล้วไหนเรื่องราวต่างๆ จะตามมาอีกเป็นขบวน หากเธอบอกไปว่าโดนอีตาฝรั่งนั่นลวนลาม

พิไลลักษณ์พยักพเยิดให้บุตรสาวออกไป เมื่อมองเห็นหนทางบางอย่าง หลังจากสายตาเหลือบไปเห็นหนังสือพิมพ์ฉบับเมื่อวานวางหลา โชว์หน้าบุรุษหนุ่มที่นางเห็นเมื่อสักครู่ พิไลลักษณ์ไล่อ่านทุกตัวอักษรพร้อมรอยยิ้มเต็มหน้า มีมหาเศรษฐีหลงเข้ามาใช้บริการสปาเล็กๆ ทั้งที แล้วจะให้บุตรสาวของตนพลาดโอกาสทองครั้งนี้ได้ยังไง             

“โห! เจ้าของเรือกาสิโนอันน์เบริกส์ อะไรจะโชคดีขนาดนี้นะ นังพิไล แกจะได้ลูกเขยรวยๆ กับเขาแล้ว ยัยแพท ยัยพีช แกต้องทำเพื่อแม่กันบ้างแล้วล่ะ” หลังจากคิดแผนการได้ พิไลลักษณ์นวยนาดเดินออกไปพบปะกับลูกค้าคนพิเศษ พร้อมกับท่วงท่าและน้ำเสียงที่กล่าวทักทายมหาเศรษฐีหนุ่มดูแปลกประหลาดไป ทำให้สองศรีพี่น้องมองตากันเลิ่กลั่ก

พัทตราที่เริ่มทนไม่ไหวแอบไปสะกิดแขนมารดา พร้อมกับลากออกไป ปล่อยให้พาธินีย์อยู่รับหน้าไปก่อน เพราะฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก ทำให้สองพ่อลูกยังไม่ยอมกลับง่ายๆ หนำซ้ำยังยินดีอยู่ร่วมรับประทานอาหารเย็น โดยคนเป็นแม่กล่าวเชื้อเชิญและอวดสรรพคุณของลูกสาวซะเต็มที่ แถมสองพ่อลูกต่างแดนก็น้อมรับแต่โดยดี โดยเฉพาะแอนโทนี่ยิ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ส่งมาให้เธอจนอยากจะหาอะไรปาใส่

“อะไรกันนังแพท มันเสียมารยาทไหมเนี่ยลากฉันออกมา” เมื่อเข้ามาอยู่ในห้องครัวกันตามประสาแม่ลูก พิไลลักษณ์ตวาดแว้ดใส่บุตรสาวให้พอได้ยินกันสองคน พร้อมกับหันมองแขกคนสำคัญไปด้วย ซึ่งดูแล้วคนเป็นพ่อดูเหมือนจะพอใจลูกสาวคนรองของนาง แต่ติดที่จะดูแก่ไปสักหน่อย

“จะอะไรล่ะอีกแม่ นี่แม่คิดจะทำอะไร” พัทตราดักคออย่างรู้ทัน เพราะอาการแบบนี้เธอเคยเห็นแม่เธอคะยั้นคะยอให้เธอลงเอยกับพี่หมอมาหลายปีแล้ว แต่เธอก็ไม่เอาด้วยเพราะไม่แน่ใจกับความรู้สึกที่เป็นอยู่

“นังแพท แกกล้าขึ้นเสียงกับฉันหรือไง”

“เปล่านี่แม่ แพทก็แค่ถาม ว่าแม่จะทำอะไร”

“นังโง่ แกนี่มันไม่รู้อะไรเลย รู้ไหมสองพ่อลูกนั่นเป็นใคร เขาเป็นเจ้าของเรือกาสิโน แล้วยังมีธุรกิจอีกหลายพันล้าน ทั้งในยุโรป มาเก๊า ฮ่องกง  รวยๆ แบบนี้ แกกับยัยพีช อย่าปล่อยไปเชียวนะ”

“จะบ้าหรือไงแม่ แพทกับพีชไม่ได้อยากรวยด้วยวิธีของแม่นะ แค่เรามีร้านสปาเล็กๆ แล้วแม่ก็เลิกเล่นการพนันซะ อีกหน่อยเราก็มีเงินมากพอแล้ว”

“แล้วเมื่อไหร่ล่ะนังแพท รอให้ฉันตายก่อนหรือไง รู้ไหมกว่าฉันจะเลี้ยงแกกับยัยพีชมาได้ ต้องอดมื้อกินมื้อแทบตาย แล้วพ่อแกมันเคยมาดูดำดูดีบ้างไหม”

“แล้วแม่จะให้แพทไปเร่ขายตัวให้ไอ้ฝรั่งบ้านั่นหรือไงล่ะ” พูดด้วยความอัดอั้นตันใจ ใช่ว่าเธอจะไม่เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่ที่ทนลำบากตรากตรำมาตั้งเท่าไหร่ จะพอลืมตาอ้าปากได้หน่อยก็ตรงที่ได้เจอพี่หมอและเขาก็ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ จนชาตินี้เธอก็ไม่อาจตอบแทนเขาได้ ไหนยังจะน้องสาวของเธอที่ต้องเปลี่ยนถ่ายเลือดทุกเดือน ค่าใช้จ่ายครั้งหนึ่งก็หลายหมื่น แต่พี่หมอก็ยินดีรับผิดชอบให้

“ฉันได้บอกสักคำไหมว่าให้แกไปขายตัว นังแพท! แกอย่าตีความหมายที่ฉันพูดผิดสิ ฉันแค่ต้องการให้แกทำความรู้จักกับเขา เผื่อบางทีเขาอาจจะหลงเสน่ห์ลูกสาวของแม่ก็ได้ แกไม่รู้ตัวเลยหรือไง แกสองคนทั้งสวยทั้งน่ารัก งานบ้านงานเรือนก็เพียบพร้อม แม่รับรองใครได้ลูกสาวแม่ไปเป็นภรรยาจะโชคดียิ่งกว่าถูกหวยเสียอีก” คนเป็นแม่บอกเหตุผล ยกมือลูบศีรษะบุตรสาวอย่างรักใคร่ เห็นนางดุด่าก็ใช่ว่านางจะไม่รัก ไม่ห่วง แต่คนเป็นแม่ก็อยากให้ลูกๆ ทุกคนได้ดี

“แต่เราก็อยู่กันแค่นี้ก็ได้นี่ แพทสัญญาจะมีเงินให้แม่ใช้ทุกเดือนเลย นะ แต่แม่ต้องไปไล่สองคนนั้นกลับไปนะ” พัทตราออดอ้อนเสียงหวาน เพราะไม่อยากทนอยู่เห็นหน้าคนบ้ากาม

“ได้ยังไงยัยแพท แม่เชิญเขาอยู่ทานข้าวเย็นแล้ว ปล่อยแม่ได้แล้ว แกสองคนจะได้อยู่ทำอาหาร ส่วนร้านก็ไปติดป้ายว่าปิดซะ อีกแค่ครึ่งชั่วโมงก็ได้เวลาปิดแล้วนี่ เด็กๆ ในร้านจะได้กลับไปพักผ่อนกันบ้าง”

“แหม...ใจดีขึ้นมาเชียวนะ ปล่อยให้เด็กๆ ในร้านกลับก่อนเวลาได้ แล้วให้หนูกับยัยพีชมานั่งทำกับข้าวเลี้ยงต้อนรับใครที่ไหนก็ไม่รู้เนี่ยนะ” คนเป็นลูกได้ทีต่อว่าด้วยเสียงกระเง้ากระงอด

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ม่านรักมาเฟีย   ตอนอวสาน

    ตอนอวสาน “น้องทาม ฟังแม่นะครับ” เมื่อได้ยินเสียงมารดา ลูกชายตัวน้อยก็หันมองมารดาด้วยความสงสัย ก่อนพยักหน้ารับฟังแต่โดยดี“ลุงคนนั้น เขาเป็นพ่อของน้องทามครับ น้องทามจำได้ไหม ที่แม่แพทเอารูปของคุณพ่อวางไว้ข้างเตียงของน้องทาม” หลังจากได้ฟังสิ่งที่มารดาบอก เด็กชายวัยสี่ขวบเศษค่อยๆ หันไปมองคุณลุงที่ตอนนี้กำลังส่งยิ้มมาให้ “จำได้ครับ จริงๆ เหรอครับแม่แพท” เพียงเท่านั้นเสียงของน้องทามเอ่ยออกมาด้วยความดีใจ กระโดดกอดแม่แพทจนแทบจะล้มไปด้วยกัน “จริงครับ แต่ตอนนี้ แม่ว่าน้องทามขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่านะครับ เปียกฝนแบบนี้เดี๋ยวจะไม่สบาย ส่วนเ

  • ม่านรักมาเฟีย   ก่อนอวสาน

    ก่อนอวสานน้องทามกระโดดเหยงๆ บนเตียงนุ่ม ออกอาการดีใจเมื่อได้เห็นคุณลุงคนที่พ่อหนุ่มน้อยเฝ้าคิดถึง ก่อนที่ดวงตากลมใสของพ่อหนุ่มน้อยจะสะดุดเข้ากับกรอบรูปที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ซึ่งแม่แพทคนสวยนำมาวางไว้นับตั้งแต่ตนอายุได้สามขวบ พลันให้หันไปจ้องมองภาพถ่ายนั้นพร้อมกับการชะเง้อมองคนที่อยู่ข้างล่าง“เหมือนกันเลย” เสียงร้องด้วยความดีใจของพ่อหนุ่มน้อยลั่นคับห้อง ก่อนหันกลับมากระโดดโลดเต้นอยู่บนเตียงเช่นเดิมทันทีที่ได้เห็นหน้าพ่อหนุ่มน้อยซึ่งยิ่งโตก็ยิ่งมีใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับคนที่เป็นต้นแบบของเด็กหนุ่ม ก็ชะงักมือแล้วส่งยิ้มให้อย่างอบอุ่น แถมท้ายด้วยการยักคิ้วให้ลูกรัก ซึ่งน้องทามก็เฉลียวฉลาดยักคิ้วกลับไป แล้วรีบวิ่งลงมาจากชั้นบน ก่อนเลียบๆ เคียงๆ มองหามารดา พอมารดาเผลอ สองเท้าเล็กๆ ทำท่าย่องเบา แล้วไปคว้าเอาร่มกันฝน พอได้ก็รีบวิ่งไปหน้าร้านทันที “คุณลุงครับ ทามเอาร่มมาให้ครับ” มือน้อยยื่นร่มในมือให้ พร้อมด้วยรอยยิ้มกว้าง เมื่อยิ่ง

  • ม่านรักมาเฟีย   ตอนที่ 108

    ตอนที่ 108สามปีผ่านไป...หลังจากเจมส์จากไปในวันนั้นจวบจนมาถึงวันนี้วันที่เด็กชายเอเรส อายุย่างเข้าสู่วัยห้าขวบ ซึ่งกำลังแผลงฤทธิ์นิสัยเอาแต่ใจที่ได้เชื้อจากพ่อมาแบบเต็มๆ ทพัทตราวิ่งวุ่นกับการตามหาลูกชายตัวน้อยที่มักเล่นซน แล้วชอบหาที่หลบซ่อนทำให้ผู้เป็นแม่ต้องเหนื่อยแทบทุกวัน ส่วนลูกชายตัวดีก็แอบหนีไปเล่นที่ซุ้มดอกไม้มุมโปรดของมารดา ก่อนปาก้อนหินลงไปในน้ำเล่นอย่างเพลิดเพลิน โดยมีเจ้าเฉาก๊วยและเจ้าไอติม บรรดาลูกหลานของเจ้าหวานเย็นอดีตลูกสุนัขพันธุ์บลูด๊อกตัวโปรดของมารดา คอยเฝ้าคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง ฝ่ามือน้อยของเด็กชายเอเรสลูบที่ศีรษะของเจ้าลูกหมาแสนน่ารัก ด้วยความรักและเด็กน้อยก็มีเจ้าสองตัวเป็นเพื่อนเล่นอยู่ตลอด ในเวลาที่มารดายุ่งอยู่กับงานในร้านจ๋อม! เสียงปาก้อนหินลงในแม่น้ำซึ่งมีแนวกั้นตลอดแนวเพื่อความปลอดภัยยังคงดังไม่หยุด ก่อนที่เด็กชายเอเรส อันน์เบริกส์ จะหยุดปาเมื่อเมื่อยแขน ดวงตากลมใสไร้เดียงสาเริ่มเห

  • ม่านรักมาเฟีย   ตอนที่ 107

    ตอนที่ 107ในค่ำคืนที่ว้าเหว่ยามบนท้องกำลังโปรยปรายหยาดฝน ภายในห้องนอนพัทตราวางภาพถ่ายของน้องสาวลงอย่างช้าๆ เมื่อได้อ่านข้อความข้างหลังภาพจบลง ความรู้สึกที่ปักใจเชื่อมาตลอดว่าคุณแดเนียลทำร้ายน้องสาวของเธอเริ่มกระจ่างแจ้ง ความโกรธค่อย ๆจางหายไป เมื่อได้รับรู้ความจริงที่ชายหนุ่มพร่ำบอกเธอในวันที่เธอรู้ว่าน้องสาวได้จากโลกนี้ไป ในตอนนั้นพัทตรายอมรับกับตัวเองว่าจะไม่มีวันให้อภัยเขาเด็ดขาด เพราะพ่อของเขาเป็นคนทำให้พีชต้องตาย เธอเชื่ออย่างนั้น! แต่ในตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอเองที่ผิด ผิดที่ไม่เชื่อในตัวเขาและยังเอาความโกรธมาตัดสินเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด‘คุณเอริค ฉันขอโทษ ฉันคงเป็นผู้หญิงที่งี่เง่าที่สุดเลยใช่ไหม’ แววตาเศร้าหมองก้มมองลูกน้อย สายใยรักที่เขาได้ฝากไว้ให้เธอและยังเป็นแรงใจให้เธอต่อสู้กับความว้าเหว่ในวันที่ไม่มีพ่อของเขาเคียงข้าง“แม่ขอโทษนะครับน้องทาม” เสียงเศร้าของผู้เป็นแม่พึมพำเบาๆ ก่อนจัดการห่มผ้าให้ลูกน้อยที่อากาศภา

  • ม่านรักมาเฟีย   ตอนที่ 106

    ตอนที่ 106หนึ่งปีผ่านไป...ภายในร้านสปาเพลินรัก เจ้าของร่างบอบบางวุ่นวายอยู่กับการสวมเสื้อผ้าให้ลูกน้อยที่กำลังซุกซน โดยการดิ้นหนีไม่ยอมให้มารดาสวมเสื้อผ้าให้ พัทตราส่งสายตาดุไปยังลูกน้อย ก่อนยกมือปาดเม็ดเหงื่อที่ผุดเต็มหน้าผาก เมื่อตั้งแต่ตื่นเช้ามาเธอก็วิ่งวุ่นกับการเปิดร้าน เมื่อพนักงานในร้านลาหยุดกะทันหันถึงสองคนแล้ว ไหนพอลูกชายตัวแสบตื่นนอนมาก็ร้องกระจองอแง ครั้นพอได้เห็นหน้ามารดาเท่านั้นเจ้าลูกชายตัวแสบก็เงียบกริบ ทั้งยังส่งยิ้มแป้นหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ พานทำให้ผู้เป็นมารดานึกถึงคนเป็นพ่อที่นิสัยเอาแต่ใจคงได้กันมาแบบเต็มๆ“น้องทาม นอนนิ่งๆ นะครับ เดี๋ยวแม่แพทจะใส่เสื้อให้นะครับ ดูสิเนี่ย เสื้อน่ารักไหม ลายการ์ตูนด้วย เห็นไหมครับ น่ารักไหมครับ” เมื่อส่งตาดุๆ ไปปรามเจ้าลูกชายตัวแสบก็หาได้รู้เรื่องไม่ คนเป็นแม่ก็พยายามหว่านล้อมหลอกล่อด้วยเสื้อลายการ์ตูนโดเรมอน เพียงเท่านั้นเจ้าของดวงตากลมโตใสวัยขวบเศษนอนนิ่งจ้องเขม็ง เรียวปากจิ้มลิ้มแย้มยิ้ม ก

  • ม่านรักมาเฟีย   ตอนที่ 105

    ตอนที่ 105ร่างสูงใหญ่ยืนนิ่งใกล้เนินหญ้าเขียวขจี ดวงตาคู่คมภายใต้แว่นกันแดดสีดำสนิทเฝ้ามองหลุมฝังศพของบิดา ซึ่งอยู่เคียงคู่หลุมศพของพาธินีย์“คุณพ่อ คุณพีช ผมมาเยี่ยมแล้วนะครับ สบายดีใช่ไหมครับ” เจ้าของแววตาคู่คมกล่าวเพียงเบาๆ ก่อนย่อตัวลงนำช่อดอกไม้ช่อใหญ่วางไว้หน้าหลุมศพของคนทั้งสอง“คุณพีช ผมเอาดอกลิลลี่ช่อโตที่คุณชอบมาให้แล้วนะครับ บ้างทีช่อนี้อาจจะอยู่นานหน่อยนะครับ อีกนานกว่าผมจะได้มาเยี่ยมและเปลี่ยนดอกไม้ให้คุณ” สิ้นเสียงทุ้มที่พึมพำเช่นนี้ทุกครั้งนับแต่กลับมาพักพิงอยู่ที่เมืองไทย เจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่หันไปมองเสียงรถที่แล่นเข้ามาใกล้และจอดนิ่งสนิท เรียวปากได้รูปยกยิ้มน้อยๆ ก่อนเดินเข้าไปจับมือกับเจมส์รซึ่งได้นัดพบกันหลังจากที่แอนโทนี่ได้ให้เจมส์ติดต่อกว้านซื้อที่ดินและเกาะส่วนตัวเพื่อสร้างอนาคตใหม่ และในวันนี้ยังทำให้เขาได้รับทราบข่าวดีว่าตอนนี้ลูกน้อยที่เฝ้ารอได้ลืมตาดูโลกแล้ว และยิ่งดีใจเป็นที่สุดเมื่อดวงใจคนแรกเป็นลูกชาย“ลูกชาย! แพทมีลูกช

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status