Share

บทที่ 1505

Author: หว่านชิงอิ๋น
อวี๋หลินมองผู้คุ้มกันที่ติดตามลั่วชิงยวนมา แล้วตวาดด้วยความโกรธ “พวกเจ้าถูกสตรีผู้นี้ซื้อตัวไปแล้วรึ?”

“ข้าต่างหากคือคนสกุลอวี๋! ข้าต่างหากคือเจ้าเมืองในภายภาคหน้า! พวกเจ้าต้องฟังข้า!”

“จับตัวนางมาให้ข้า!”

ทว่าผู้คุ้มกันทุกคนในห้องกลับถือกระบี่ชี้ตรงไปยังอวี๋หลิน ไม่มีผู้ใดฟังคำของเขาแม้แต่คนเดียว

อวี๋หลินโกรธมากจนชักกระบี่พุ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนรีบลงมือทันที ฉวยกระบี่จากมืออวี๋หลินแล้วโยนทิ้งไปข้าง ๆ

ก่อนจะยกมือขึ้นชกเข้าที่ใบหน้าของอวี๋หลินอย่างแรง

“อุตส่าห์ให้หน้าเจ้าสองครา เจ้ากลับคิดว่าตัวเองเป็นใคร? ถือเอาตำแหน่งว่าที่เจ้าเมืองไปข่มขู่ผู้คน เจ้ามิคู่ควรที่จะเป็นสุนัขของเจ้าเมืองเสียด้วยซ้ำ!”

ลั่วชิงยวนกล่าวแล้วก็ชกเขาซ้ำอีกครั้งอย่างแรง

อวี๋หลินพยายามต่อสู้สุดกำลัง ทว่าลั่วชิงยวนว่องไวนัก อวี๋หลินช้ากว่านางครึ่งก้าวตลอด กระทั่งชายเสื้อของลั่วชิงยวนก็ยังแตะต้องมิได้

การต่อสู้ของคนทั้งสอง มีเพียงอวี๋หลินที่ถูกชกอยู่ฝ่ายเดียว

“นางสารเลว!” อวี๋หลินโกรธจัด ความแค้นเต็มอก แต่กลับระบายออกมามิได้ ทั้งยังถูกทำร้ายจึงยิ่งรู้สึกอัดอั้น

ลั่วชิงยวนชกอวี๋หลินอย่างหนักหน่วง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1508

    “เจ้าค่ะ”ลั่วชิงยวนอดมิได้ที่จะเผยรอยยิ้มนางสัมผัสได้ถึงความรักที่พ่อบุญธรรมมีให้นางอย่างแท้จริง ความรู้สึกที่ถูกดูแลประคบประหงมราวกับเด็กน้อยนี้ มิเคยได้รับอีกเลยนับตั้งแต่ท่านอาจารย์ลั่วกับท่านอาลั่วหรงจากไป......สามวันต่อมา ในที่สุดกระบี่หมื่นทิศเล่มนั้นก็ถูกนำมาจัดแสดงที่ลานประมูลทองคำแต่ก่อนหน้านั้น ลั่วชิงยวนได้ไปพบชายผู้นั้นเป็นการส่วนตัวเพื่อหารือเรื่องราวบางอย่าง และได้ตกลงความร่วมมือกันบางประการแล้วการประมูลเริ่มต้นขึ้น ค่ำคืนนี้ในลานประมูลมีผู้คนแน่นขนัด เกือบทั้งหมดล้วนมาเพื่อกระบี่หมื่นทิศเมื่อกระบี่หมื่นทิศถูกนำออกมา เห็นได้ชัดว่ามีเสียงฮือฮาดังขึ้นจากทุกห้องเสียงของอวี๋หลินดังขึ้นเป็นเสียงแรก “หนึ่งแสนตำลึง!”ราคานี้ตัดความหวังของคนมากมายไปทันทีโฉวสือชีเสนอราคา “สามแสนตำลึง”อวี๋หลินหมอบอยู่นอกหน้าต่าง เหลือบมองมาทางแวบหนึ่ง จากนั้นก็กัดฟันคำราม “ห้าแสนตำลึง!”การเดิมพันครั้งนี้เป็นการเดิมพันกันอย่างเปิดเผย แท้จริงแล้วก็คือการประลองว่าใครมีเงินมากกว่ากันประลองกันว่าใครสามารถนำเงินสดมาได้มากกว่าหลังจากอวี๋หลินตะโกนราคาห้าแสนตำลึงแล้วมิได้ยินเสียงจ

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1507

    “เจ้าต้องการจะประลองอย่างยุติธรรมเช่นไร?”อวี๋หลินเกรงว่าตนเองจะถูกขับไล่แล้วจะพลาดกระบี่หมื่นทิศไปเขาจึงรีบกล่าว “ประมูล! เราจะประลองกันอย่างยุติธรรม ใครให้เงินมากกว่า คนนั้นก็จะได้กระบี่หมื่นทิศไป!”“ต้องเป็นเงินสดเท่านั้น!”อวี๋หลินขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเขาดูเหมือนจะมั่นใจว่าในตลาดมืดไม่มีเงินสดมากมายถึงเพียงนั้นเงินสดทั้งหมดที่หมุนเวียนอยู่ที่นี่เป็นเงินที่ใช้ในการค้าขายอย่างรวดเร็ว ถึงแม้ตลาดมืดจะหักส่วนแบ่ง แต่ก็มิมาก อีกทั้งยังต้องเลี้ยงดูคนในตลาดมืดมากมายถึงเพียงนี้ เงินสดที่หมุนเวียนจึงมิสามารถนำมาใช้ได้อวี๋หลินเคยอยู่ที่นี่มาก่อน เขาจึงเข้าใจเรื่องเหล่านี้ดีลั่วชิงยวนยกยิ้ม “ดีสิ เช่นนั้นก็ประมูลกันอย่างยุติธรรม”นางมิได้สนใจกระบี่หมื่นทิศนี้เลย เพราะท้ายที่สุดแล้ว ในบรรดากระบี่ที่ฝูเหมิ่งสร้างขึ้น กระบี่หมื่นทิศก็มิได้จัดอยู่ในอันดับต้น ๆเพียงแต่เห็นอวี๋หลินหมายมั่นปั้นมือที่จะได้ของสิ่งนี้ นางก็พลันอยากจะแกล้งเขาดูว่า เขาจะยอมทุ่มเทให้กระบี่เล่มนี้มากเพียงใดอวี๋หลินจึงกล่าวคำท้า “ดี! เช่นนั้นเพิ่มเดิมพันอีกอย่างดีหรือไม่?”“เดิมพันกระไร?”“หากเจ้าแพ้ เจ้าต้อง

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1506

    เพียงแต่กระบี่ที่ฝูเหมิ่งสร้างขึ้นนั้นส่วนใหญ่เหมาะสำหรับฝูเหมิ่งเอง ทักษะกระบี่ของเขาบรรลุถึงขั้นที่คนและกระบี่หลอมรวมเป็นหนึ่งแล้วแต่เมื่อผู้อื่นถือกระบี่เล่มเดียวกัน กลับมิอาจบรรลุถึงขั้นและพลังฝีมือเช่นนั้นได้คาดมิถึงว่าฝูเหมิ่งตายแล้ว แต่กระบี่ของเขาจะถูกขโมยออกมาประมูลอวี๋หลินป่าวประกาศไปทั่วว่าตนเองคือเจ้าเมืองคนใหม่ในอนาคต คงหวังจะอาศัยตำแหน่งนี้กดราคากระบี่หมื่นทิศไว้ล่วงหน้ากระมังหากเป็นเช่นนั้น นางย่อมมิอาจปล่อยให้อวี๋หลินสมปรารถนาได้มิเช่นนั้นหนี้บุญคุณนี้จะต้องตกเป็นของตลาดมืดจากนั้นนางก็ออกคำสั่งในทันที “ให้ลานประมูลทุกแห่งจับตาดู หากมีข่าวคราวของกระบี่หมื่นทิศ อย่าปล่อยให้อวี๋หลินซื้อไปก่อนได้เป็นอันขาด”“ขอรับ!”จากนั้นก็รออีกห้าหกวันในที่สุดกระบี่หมื่นทิศก็ปรากฏตัวขึ้นเป็นไปตามคาด อวี๋หลินเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว รีบไปยังลานประมูล แล้วพาชายที่นำกระบี่มาไปยังโรงน้ำชาที่อยู่ข้าง ๆขณะมองฝักกระบี่บนหลังของชายคนนั้นด้วยดวงตาเป็นประกาย “พี่ชาย นี่คือกระบี่หมื่นทิศใช่หรือไม่?”อีกฝ่ายมองเขาอย่างระแวดระวัง “ท่านต้องการสิ่งใด?”“คือว่าข้าอยากซื้อมัน! ท่านตั้

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1505

    อวี๋หลินมองผู้คุ้มกันที่ติดตามลั่วชิงยวนมา แล้วตวาดด้วยความโกรธ “พวกเจ้าถูกสตรีผู้นี้ซื้อตัวไปแล้วรึ?”“ข้าต่างหากคือคนสกุลอวี๋! ข้าต่างหากคือเจ้าเมืองในภายภาคหน้า! พวกเจ้าต้องฟังข้า!”“จับตัวนางมาให้ข้า!”ทว่าผู้คุ้มกันทุกคนในห้องกลับถือกระบี่ชี้ตรงไปยังอวี๋หลิน ไม่มีผู้ใดฟังคำของเขาแม้แต่คนเดียวอวี๋หลินโกรธมากจนชักกระบี่พุ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวนลั่วชิงยวนรีบลงมือทันที ฉวยกระบี่จากมืออวี๋หลินแล้วโยนทิ้งไปข้าง ๆก่อนจะยกมือขึ้นชกเข้าที่ใบหน้าของอวี๋หลินอย่างแรง“อุตส่าห์ให้หน้าเจ้าสองครา เจ้ากลับคิดว่าตัวเองเป็นใคร? ถือเอาตำแหน่งว่าที่เจ้าเมืองไปข่มขู่ผู้คน เจ้ามิคู่ควรที่จะเป็นสุนัขของเจ้าเมืองเสียด้วยซ้ำ!”ลั่วชิงยวนกล่าวแล้วก็ชกเขาซ้ำอีกครั้งอย่างแรงอวี๋หลินพยายามต่อสู้สุดกำลัง ทว่าลั่วชิงยวนว่องไวนัก อวี๋หลินช้ากว่านางครึ่งก้าวตลอด กระทั่งชายเสื้อของลั่วชิงยวนก็ยังแตะต้องมิได้การต่อสู้ของคนทั้งสอง มีเพียงอวี๋หลินที่ถูกชกอยู่ฝ่ายเดียว“นางสารเลว!” อวี๋หลินโกรธจัด ความแค้นเต็มอก แต่กลับระบายออกมามิได้ ทั้งยังถูกทำร้ายจึงยิ่งรู้สึกอัดอั้นลั่วชิงยวนชกอวี๋หลินอย่างหนักหน่วง

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1504

    “เจ้า!” นัยน์ตาของโฉวสือชีเต็มไปด้วยความโกรธ“วางกระบี่ลง ยอมจำนนแต่โดยดีเสีย!”ฉีอวี้มองเขาด้วยดวงตาแดงก่ำ ความหวังทั้งหมดฝากไว้ที่เขาโฉวสือชีขมวดคิ้วแน่น หลังจากต่อสู้กับใจตนเองแล้ว เขาก็โยนกระบี่ทิ้งไปคนของอวี๋หลินกระโจนเข้ามาจับตัวโฉวสือชีในทันที โฉวสือชีมิได้ต่อสู้“จับไปพร้อมกัน!”อวี๋หลินเห็นว่าฟ้ามืดลงแล้ว จึงสั่งให้คนจับตัวทั้งสองมัดไว้ แล้วมุ่งหน้าไปยังลานประมูลทองคำ......ลั่วชิงยวนเพิ่งกินอาหารเย็นกับพ่อบุญธรรมเสร็จ จู่ ๆ ก็มีผู้คุ้มกันมารายงานว่า “มิดีแล้วขอรับ อวี๋หลินกำลังเกี้ยวพาราสีฉีอวี้อยู่บนถนน โฉวสือชีเข้าช่วยเหลือ จึงถูกจับตัวไปพร้อมกันขอรับ”เมื่อได้ยินดังนั้น ลั่วชิงยวนก็รีบลุกขึ้นยืน “ว่ากระไรนะ?!”“อวี๋หลินไปที่ใด?”กล้าจับคนของนางได้อย่างไร!“ไปที่ลานประมูลทองคำขอรับ!”ลั่วชิงยวนรีบพาคนวิ่งออกจากประตูใหญ่ไปทันใด......ที่ลานประมูลทองคำในห้องพัก โฉวสือชีและฉีอวี้ถูกมัดด้วยเชือกฉีอวี้หวาดกลัวมาก โฉวสือชีคอยปลอบโยนนางด้วยสายตาตลอดเวลาแสดงว่าพวกเขาจะมิเป็นอะไรเพราะที่นี่คือตลาดมืด อวี๋หลินมิสามารถก่อเรื่องใหญ่ได้ทว่าการสบตากันของทั้

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1503

    ฉีอวี้ฉวยโอกาสที่สินค้าดี ๆ เพิ่งถูกนำออกมาขาย ตั้งใจจะเลือกพู่กระบี่ชิ้นหนึ่งมอบให้โฉวสือชีในขณะนั้นเอง อวี๋หลินก็กำลังเดินเล่นไปตามถนนเช่นกันเขาเห็นเงาร่างของฉีอวี้แวบหนึ่งเขาลูบปลายคางแล้วเดินเข้าไป มองสำรวจเด็กสาวตรงหน้า “แม่นางผู้นี้ช่างคุ้นตา ข้าเคยพบเจ้าที่ใดมาก่อนหรือไม่?”ฉีอวี้ตกใจจนรีบถอยหลังไปก้าวหนึ่ง ขมวดคิ้วมองเขา “ข้ามิรู้จักท่าน จะเคยพบกันได้อย่างไร”กล่าวจบ ฉีอวี้ก็หันหลังเดินจากไปอวี๋หลินกลับรีบวิ่งเข้าไปขวางนางไว้ ใช้สายตามองสำรวจฉีอวี้ “เช่นนั้นพวกเรามารู้จักกันตอนนี้เลยดีหรือไม่ แม่นางมีนามว่าอะไร?”“ข้าคือหลานชายแท้ ๆ ของเจ้าเมืองตลาดมืด! ต่อไปทั้งตลาดมืดนี้จะเป็นของข้า!”“แม่นางใคร่ได้สิ่งใด ข้าก็จะซื้อให้!”ขณะที่อวี๋หลินกล่าว บ่าวรับใช้ด้านหลังก็รีบเข้ามาล้อมฉีอวี้ไว้ฉีอวี้มองพวกเขาอย่างระแวดระวัง “มิต้องการ ข้ามิซื้อสิ่งใดหรอก!”“แล้วข้าก็มิได้รู้จักท่านด้วย”กล่าวจบ ฉีอวี้ก็เตรียมจะเดินเลี่ยงพวกเขาออกไป แต่ก็ถูกขวางไว้อีกครั้ง“พวกเจ้าต้องการอะไร!” ฉีอวี้เริ่มโกรธเล็กน้อยอวี๋หลินมองสำรวจฉีอวี้แล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะก้าวเข้าไปคว้าข้อ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status