Share

บทที่ 1515

Author: หว่านชิงอิ๋น
อวี๋หลินล้มลงกับพื้น มิกล้าลุกขึ้นอีก เขาตะโกนด้วยความหวาดกลัว “จูลั่ว! เจ้ามัวยืนเฉยอยู่หาปะไร ลงมือสิ!”

จูลั่วที่ยืนอยู่ห่าง ๆ เหลือบมองมา

ลั่วชิงยวนเหยียบอกอวี๋หลิน พลางจ้องมองเขาจากเบื้องบนด้วยสายตาคมกริบ “ข้าบอกแล้วว่าวันนี้ข้าจะเอาแขนของเจ้าให้ได้!”

เมื่อกล่าวจบ นางก็หยิบกระบี่ขึ้นมาจากพื้น

แล้วฟันเข้าที่แขนของอวี๋หลินอย่างแรง

เสียงกรีดร้องอันน่าเวทนาดังก้อง

เลือดแดงฉานสาดกระเซ็น

อวี๋หลินกุมแขนที่ขาดสะบั้นไว้พลางกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

ภาพนี้โหดร้ายนองเลือดอย่างยิ่ง

ทว่าลั่วชิงยวนกลับมิได้กะพริบตาแม้แต่น้อย

“เจ้าน่ะรึ? คู่ควรที่จะมาแย่งตำแหน่งเจ้าเมืองหรือไร? เจ้าคนไร้ค่า!”

ลั่วชิงยวนเตะเขาออกไป

แต่ในเวลานั้นเอง จูลั่วก็ฉวยกระบี่หมื่นทิศมาอย่างรวดเร็ว แล้วเงื้อกระบี่พุ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนหรี่ตาลงมองเขา ก่อนจะเดาะลิ้นแล้วส่ายหน้า “แม้จะถือกระบี่หมื่นทิศแล้ว ทว่าเทียบท่าทีของเจ้ากับฝูเหมิ่งแล้วก็ยังห่างไกลนัก”

ท่าทีของฝูเหมิ่งเมื่อถือกระบี่นั้นสามารถทำให้ผู้คนใจสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวได้ แต่จูลั่วกลับมิเป็นเช่นนั้น

จูลั่วหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าลั่วชิงยวน ส
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1516

    ในขณะที่อวี๋หงกำลังไล่ตามมาทันใดนั้นก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นแล้วกระโจนเข้าสู่บริเวณการต่อสู้ ผู้คนโดยรอบต่างหยุดมือในทันทีพากันมองไปยังทิศทางที่ผู้คนกลุ่มนั้นกรูกันเข้ามาหลังจากองครักษ์จำนวนมากกรูกันเข้ามาแล้ว ก็เห็นเงาร่างสง่างามค่อย ๆ ก้าวเข้ามาในใจของทุกคนกระวนกระวายเมื่อฉีเฮ่าเห็นผู้มาเยือนก็ตื่นเต้นอย่างยิ่ง พยายามคลานขึ้นแล้วกระโดดเข้าไปหาเฉินชีด้วยความทุลักทุเล“ท่านแม่ทัพใหญ่! ท่านมาได้จังหวะพอดี!”ฉีเฮ่าชี้ไปยังอวี๋หงและลั่วชิงยวนด้วยความโกรธ “ท่านรีบส่งกำลังทหารไปปราบเมืองป้านกุ่ยเถิดขอรับ! เจ้าเมืองผู้นั้นคิดจะสังหารข้า!”“ส่วนสตรีผู้นี้กล้าท้าทายข้า ข้าจะจับนางกลับไปเป็นนางบำเรอกองทัพ”ฉีเฮ่าในเวลานี้เต็มไปด้วยบาดแผล เห็นได้ชัดว่ามิอาจต้านทานอวี๋หงได้จึงจำต้องหาที่พึ่งบังเอิญว่าเฉินชีมาถึงพอดี เขามั่นใจว่าเฉินชีจะลงมือช่วยเหลือทว่าเมื่อเฉินชีได้ยินคำสุดท้าย สีหน้าก็พลันมืดมนลงในทันทีดวงตาคมกริบมองฉีเฮ่าอย่างดุร้าย “เจ้าว่ากระไรนะ?”“สตรีผู้นั้นเป็นกระไรไป?”ฉีเฮ่ายังมิได้ตระหนักถึงแววตาและน้ำเสียงที่เย็นชาลงอย่างกะทันหันของเฉินชี เพียงกล่าวด้วยค

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1515

    อวี๋หลินล้มลงกับพื้น มิกล้าลุกขึ้นอีก เขาตะโกนด้วยความหวาดกลัว “จูลั่ว! เจ้ามัวยืนเฉยอยู่หาปะไร ลงมือสิ!”จูลั่วที่ยืนอยู่ห่าง ๆ เหลือบมองมาลั่วชิงยวนเหยียบอกอวี๋หลิน พลางจ้องมองเขาจากเบื้องบนด้วยสายตาคมกริบ “ข้าบอกแล้วว่าวันนี้ข้าจะเอาแขนของเจ้าให้ได้!”เมื่อกล่าวจบ นางก็หยิบกระบี่ขึ้นมาจากพื้นแล้วฟันเข้าที่แขนของอวี๋หลินอย่างแรงเสียงกรีดร้องอันน่าเวทนาดังก้องเลือดแดงฉานสาดกระเซ็นอวี๋หลินกุมแขนที่ขาดสะบั้นไว้พลางกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดภาพนี้โหดร้ายนองเลือดอย่างยิ่งทว่าลั่วชิงยวนกลับมิได้กะพริบตาแม้แต่น้อย“เจ้าน่ะรึ? คู่ควรที่จะมาแย่งตำแหน่งเจ้าเมืองหรือไร? เจ้าคนไร้ค่า!”ลั่วชิงยวนเตะเขาออกไปแต่ในเวลานั้นเอง จูลั่วก็ฉวยกระบี่หมื่นทิศมาอย่างรวดเร็ว แล้วเงื้อกระบี่พุ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวนลั่วชิงยวนหรี่ตาลงมองเขา ก่อนจะเดาะลิ้นแล้วส่ายหน้า “แม้จะถือกระบี่หมื่นทิศแล้ว ทว่าเทียบท่าทีของเจ้ากับฝูเหมิ่งแล้วก็ยังห่างไกลนัก”ท่าทีของฝูเหมิ่งเมื่อถือกระบี่นั้นสามารถทำให้ผู้คนใจสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวได้ แต่จูลั่วกลับมิเป็นเช่นนั้นจูลั่วหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าลั่วชิงยวน ส

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1514

    การแพ้ให้กับสตรีนางหนึ่งช่างเป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่งฉีเฮ่ายอมสังหารผู้คนในที่นั้นทั้งหมดดีกว่าต้องคุกเข่าขออภัยต่อสตรีผู้นี้!ในวินาทีต่อมาผู้คุ้มกันที่ฉีเฮ่านำมาก็กรูกันเข้ามา แล้ววิ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวนในขณะนั้นเอง ผู้คุ้มกันตลาดมืดก็เคลื่อนไหวในทันทีบรรยากาศพลันตึงเครียดขึ้นในพริบตาทำให้ผู้คนจำนวนมากที่มุงดูอยู่ต่างถอยกรูดด้วยความหวาดกลัว ด้วยเกรงว่าจะโดนลูกหลงฉีเฮ่าจ้องลั่วชิงยวนเขม็ง แล้วพุ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวนในเวลานั้นเอง เงาร่างสีดำก็ร่อนลงมากลางอากาศ เข็มเงินหลายเล่มพุ่งตรงมาจิตสังหารพวยพุ่งฉีเฮ่าตอบสนองอย่างรวดเร็ว ถูกบังคับให้ถอยหลังไปหลายก้าวเข็มเงินพุ่งปักลงบนพื้นเสียงอันเปี่ยมด้วยอำนาจและทรงพลังดังมาจากฟากฟ้า “ข้าจะดูว่าใครกล้าแตะต้องน้องสาวของอวี๋หงผู้นี้!”เมื่อเสียงนั้นดังขึ้นก็ดึงดูดสายตาของผู้คนมากมายนับมิถ้วนทุกคนพากันมองไปตามเสียง จึงเห็นเงาร่างในชุดคลุมสีดำอยู่บนชายคา ภายใต้หน้ากากผีนั้นเพียงพอที่จะสะกดข่มผู้คนที่อยู่ในที่นั้นได้ฉีเฮ่าขมวดคิ้ว ทันใดนั้นก็เกิดความคิดที่จะถอยหนีมิอยากเป็นศัตรูกับตลาดมืดแต่มินานเขาก็ถูกความโกรธในใจครอบงำ

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1513

    ทั้งสองปะทะกันหลายสิบกระบวนท่า ลั่วชิงยวนเอาแต่หลบหลีก แต่เพียงแค่หลบหลีกก็สามารถทำให้ฉีเฮ่าโกรธแทบตายได้จูลั่วที่ยืนมองอยู่ตลอดเวลารู้สึกกังวลสตรีผู้นี้มิได้อ่อนแอเลยท่านแม่ทัพใหญ่ประมาทแล้ว!ทันใดนั้นเอง เสียงฮือฮาด้วยความตื่นเต้นก็ดังขึ้นโดยรอบเพราะลั่วชิงยวนถูกบีบให้ถอยไปจนถึงขอบลานประลองแล้วอาจตกลงไปได้ทุกเมื่อสายตาของฉีเฮ่าเย็นชา ฉวยโอกาสจับบ่าของลั่วชิงยวน มุมปากแสยะยิ้มเย็น “จับเจ้าได้แล้ว!”“ดูสิว่าตอนนี้เจ้าจะหลบได้อย่างไรอีก!”หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็ลงมือหนักขึ้น ลั่วชิงยวนรับมือด้วยความตึงเครียด แต่ด้วยความแตกต่างของน้ำหนักตัว ฉีเฮ่าจึงจับแขนและขาของนางแล้วยกขึ้นฉีเฮ่ายกตัวลั่วชิงยวนขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง เตรียมจะโยนนางออกจากลานประลองทว่าในชั่วขณะนั้นเอง ลั่วชิงยวนก็ออกแรงอย่างแรง ใช้เท้าข้างหนึ่งเกี่ยวคอของฉีเฮ่าไว้จากนั้นก็หมุนตัวหลุดจากมือของฉีเฮ่า แล้วเกี่ยวคอฉีเฮ่าแล้วล้มลงกับพื้นลั่วชิงยวนร่วงลงสู่พื้นก่อนแล้วฟาดฝ่ามือลงไป แรงลมยกฝุ่นคละคลุ้งก่อนจะกระโจนตัวขึ้นในพริบตาแต่ขาทั้งสองข้างยังคงล็อกคอของฉีเฮ่าไว้แน่นกดฉีเฮ่าลงกับพื้นอย่างแรงจากนั้น

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1512

    รอยยิ้มหยอกเย้าปรากฏบนริมฝีปากของฉีเฮ่า แววตาจาบจ้วงราวกับมองเห็นสตรีตรงหน้าถูกโยนเข้าไปในหมู่ทหารแล้วในชั่วขณะเดียว แววตาหยาบโลนนั้นก็จุดประกายเพลิงโทสะในใจของลั่วชิงยวนลั่วชิงยวนกำหมัดแน่น“สู้กันบนลานประลองนี้ ผู้ใดถูกผลักตกจากลานประลองก่อน ผู้นั้นแพ้!”จากนั้นลั่วชิงยวนก็ออกคำสั่งให้คนที่อยู่ในที่นั้นถอยออกไปผู้คุ้มกันทั้งหมดพากันถอยไป ส่วนคนอื่น ๆ ก็ทยอยกันออกไปบนลานประลองจึงเหลือเพียงลั่วชิงยวนและฉีเฮ่าสองคนฉีเฮ่ามองสำรวจลั่วชิงยวนด้วยแววตาดูถูกเหยียดหยาม “เจ้ากล้าหาญถึงเพียงนี้ ข้าชื่นชมอยู่บ้าง”“เพียงแต่น่าเสียดายที่มิฉลาดนัก”ร่างอันบอบบางเช่นนี้ เขาสามารถชกให้ปลิวได้ในหมัดเดียวเสียด้วยซ้ำนางเอาความกล้าหาญมาจากที่ใด จึงได้มาเดิมพันครั้งใหญ่กับเขาเช่นนี้?ในขณะนั้นเอง โฉวสือชีและฉีอวี้ก็ปรากฏตัวขึ้นในฝูงชนที่มามุงดูอยู่ แล้วมองเห็นร่างสองร่างบนลานประลองโฉวสือชีเหงื่อตกในใจกังวลว่าลั่วชิงยวนจะวู่วามเกินไปเมื่อฉีอวี้เห็นชายคนนั้นบนแท่นประลอง หัวใจก็เต้นผิดจังหวะฉีเฮ่ามาได้อย่างไร!ฉีอวี้ถอยหลังไปสองก้าวด้วยความกังวลโฉวสือชีสังเกตเห็นจึงหันกลับมามองนาง

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1511

    “ลั่วชิงยวน ข้าขอเตือนเจ้าว่าอย่าได้ล่วงเกินท่านแม่ทัพใหญ่!”เมื่อได้ยินชื่อนั้น ลั่วชิงยวนก็ขมวดคิ้ว แล้วเลิกคิ้วถาม “ตำแหน่งนี้ใหญ่มากนักหรือ?”“สมควรให้ข้าให้เกียรติด้วยหรือ?”เมื่อสิ้นคำนั้น สีหน้าของคนหลายคนก็พลันเปลี่ยนไปในทันทีอวี๋หลินตวาดว่า “ไร้ความรู้! ทั่วทั้งแคว้นหลีมีเก้าหัวเมือง แม่ทัพใหญ่ค่ายทหารอวิ๋นโจวคือผู้ปกครองสูงสุดของอวิ๋นโจว!”“เจ้ายังมิรีบมอบกระบี่หมื่นทิศอีก! เพื่อขอให้ท่านแม่ทัพใหญ่ไว้ชีวิตอย่างไรเล่า!”ฉีเฮ่าเผยสีหน้ามิพอใจ ท่าทีสูงส่งราวกับกำลังรอให้ลั่วชิงยวนคุกเข่าขออภัยแล้วมอบกระบี่หมื่นทิศให้ผู้คนโดยรอบต่างอุทานด้วยความตกใจ“แม่ทัพใหญ่ค่ายอวิ๋นโจวหรือ? ถึงกับมาตลาดมืดเลยหรือนี่”“ได้ยินมาว่า ค่ายอวิ๋นโจวคือค่ายที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาเก้าหัวเมือง มิใช่เพียงทหารที่แข็งแกร่ง แม่ทัพก็ยังแข็งแกร่งยิ่งนัก!”“หากตลาดมืดกล้าล่วงเกินพวกเขา เมืองป้านกุ่ยคงจะต้องถูกทำลายมิใช่หรือ?”ฉีเฮ่าฟังคำพูดเหล่านั้นแล้วยิ่งพึงพอใจตลาดมืดเล็ก ๆ นี้จะกล้าล่วงเกินค่ายอวิ๋นโจวได้อย่างไร?ทว่าลั่วชิงยวนกลับยังคงมีสีหน้าสงบ มิได้แสดงความหวาดกลัวแม้แต่น้อยนางกลับ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status