Share

บทที่ 573

Author: ฉินอันอัน
ในวันที่อ๋องฉีออกจากเมืองหลวง เป็นวันที่สามเดือนสามพอดี

เทศกาลซ่างซื่อในเมืองหลวง ถือเป็นวันสำคัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของบรรดาสตรี สายลมอ่อนพัดให้กิ่งหลิวไหวระริก ดอกไม้ปลิวว่อนทั่วทั้งเมือง มีหญิงสาวมากมายออกเดินทางไปเที่ยวเล่นนอกเมือง ขบวนรถที่ออกจากเมืองเรียงยาวเหยียด

แต่เขาเป็นท่านอ๋อง ย่อมไม่จำเป็นต้องไปเบียดเสียดต่อแถวกับผู้คนเช่นนั้น

เขาออกนอกเมืองโดยลำพังทางประตูตะวันตกของประตูเก้าชั้น

ยามออกจากเมือง ขุนพลเวรยามหลิวจวี้ นำเหล่าทหารมาโค้งคำนับอ๋องฉีอย่างพร้อมเพรียง

อ๋องฉีในยามนี้ลดทิ้งความทะนงจองหองในอดีตไปหลายส่วน แลดูสุขุมมั่นคงยิ่งขึ้น เขายื่นมือออกไปเบา ๆ อย่างถ่อมตน กำลังจะเอ่ยวาจาทักทายพอเป็นพิธี แต่สายตากลับเหลือบไปเห็นร่างหนึ่งที่คุ้นตาอยู่บนโรงเตี๊ยมที่อยู่ไกลออกไป

ผู้อื่นอาจจำผิดได้ แต่เขาไม่มีทางจำผิดเป็นอันขาด

เพราะเขาเคยเห็นนางในความฝันนับครั้งไม่ถ้วน

นางยืนอยู่บนระเบียงชั้นสองอย่างสูงส่ง มือหนึ่งวางบนราวระเบียง สายตามองตรงมาทางเขา

ทั้งที่ห่างกันมาก ทว่าอ๋องฉีกลับมั่นใจยิ่ง

ว่ายามนี้ใบหน้าของนางจะต้องแต้มไว้ด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันอย่างแน่นอน

ใช่แล้ว นางสมควรจะรู้ส
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 574

    เรื่องนี้เป็นที่กล่าวขานกันอย่างกว้างขวางหลังจากยามานะ มัตสึ สังหารคนแล้วกลับไม่แสดงความตื่นตระหนกแต่อย่างใด กลับเปิดเผยตัวตนต่อขุนนางต้าโจวอย่างตรงไปตรงมา และยังระบุชัดเจนว่าต้องการพบเจ้ากรมพิธีการกับราชเลขาธิการแห่งสำนักขุนนางหลวง พร้อมทั้งกล่าวหาว่าชินอ๋องหวยเหลียงมีเจตนาไม่บริสุทธิ์ ที่แท้กองกำลังโจรสลัดที่รุกรานชายฝั่งเจ้อเจียงอยู่เนือง ๆ นั้น ก็ล้วนแล้วแต่ได้รับการหนุนหลังจากชินอ๋องหวยเหลียงทั้งสิ้นเขายังแสดงความจริงใจในการร่วมมืออย่างชัดเจน ยินดีที่จะก้มกราบสวามิภักดิ์ นำเครื่องราชบรรณาการมาถวายตลอดกาล อีกทั้งยังยินยอมมอบเหมืองแร่เงินสามแห่งให้ราชสำนักต้าโจวเพื่อแลกกับการร่วมมือเมื่อเปรียบเทียบกับชินอ๋องหวยเหลียงก่อนหน้านี้แล้ว แน่นอนว่า ยามานะ มัตสึดูนอบน้อมและร่วมมือได้ง่ายกว่ามากนักฮ่องเต้หย่งชางจึงโบกพระหัตถ์ รับสั่งให้ไล่เฉิงหลงเป็นราชทูต คอยคุ้มกันกลับสู่ตงอิ๋งที่จริงแล้วแม้จะบอกว่าเป็นไล่เฉิงหลง แต่คณะทูตชุดนี้กลับมีจำนวนมากถึงเจ็ดถึงแปดร้อยคนในนั้นรวมทั้งเจ้าหน้าที่จากกรมโยธา กรมยุทธนาการ และกรมพิธีการ รวมถึงองครักษ์ผู้ติดตามส่วนองค์หญิงเป่าหรงนั้น นับตั้งแ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 573

    ในวันที่อ๋องฉีออกจากเมืองหลวง เป็นวันที่สามเดือนสามพอดีเทศกาลซ่างซื่อในเมืองหลวง ถือเป็นวันสำคัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของบรรดาสตรี สายลมอ่อนพัดให้กิ่งหลิวไหวระริก ดอกไม้ปลิวว่อนทั่วทั้งเมือง มีหญิงสาวมากมายออกเดินทางไปเที่ยวเล่นนอกเมือง ขบวนรถที่ออกจากเมืองเรียงยาวเหยียดแต่เขาเป็นท่านอ๋อง ย่อมไม่จำเป็นต้องไปเบียดเสียดต่อแถวกับผู้คนเช่นนั้นเขาออกนอกเมืองโดยลำพังทางประตูตะวันตกของประตูเก้าชั้นยามออกจากเมือง ขุนพลเวรยามหลิวจวี้ นำเหล่าทหารมาโค้งคำนับอ๋องฉีอย่างพร้อมเพรียงอ๋องฉีในยามนี้ลดทิ้งความทะนงจองหองในอดีตไปหลายส่วน แลดูสุขุมมั่นคงยิ่งขึ้น เขายื่นมือออกไปเบา ๆ อย่างถ่อมตน กำลังจะเอ่ยวาจาทักทายพอเป็นพิธี แต่สายตากลับเหลือบไปเห็นร่างหนึ่งที่คุ้นตาอยู่บนโรงเตี๊ยมที่อยู่ไกลออกไปผู้อื่นอาจจำผิดได้ แต่เขาไม่มีทางจำผิดเป็นอันขาดเพราะเขาเคยเห็นนางในความฝันนับครั้งไม่ถ้วนนางยืนอยู่บนระเบียงชั้นสองอย่างสูงส่ง มือหนึ่งวางบนราวระเบียง สายตามองตรงมาทางเขาทั้งที่ห่างกันมาก ทว่าอ๋องฉีกลับมั่นใจยิ่งว่ายามนี้ใบหน้าของนางจะต้องแต้มไว้ด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันอย่างแน่นอนใช่แล้ว นางสมควรจะรู้ส

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 572

    วุ่นวายมาตั้งนาน สุดท้าก็แค่ทำแทนคนอื่นเสียเปล่า ๆ“ไม่เป็นไร” อ๋องฉีกล่าวด้วยอารมณ์ดี สีหน้าก็แลดูดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เอนกายพิงพนักเก้าอี้อย่างสบายใจ พลางยกคิ้วถามขันทีสวีอย่างเรียบเฉย “ข่าวที่ข้าให้เจ้าไปส่งนั้น ได้ส่งออกไปหรือยัง?”พูดถึงเรื่องนี้ ขันทีสวีก็รู้สึกแปลกใจ ข่าวที่ท่านอ๋องสั่งให้เขาส่งออกไปนั้นคือส่งไปยังตระกูลเฝิงแต่ตระกูลเฝิงแต่เดิมก็เป็นแค่โคลนบนพื้น ใครจะเหยียบก็ได้อีกทั้งท่านอ๋องกับตระกูลเฝิงก็หาได้มีความเกี่ยวพันใด ๆ มาก่อน เหตุใดจึงอยู่ ๆ ถึงส่งข่าวไปหาพวกเขาได้ล่ะ?แต่พอคิดไม่ออก เขาก็ไม่คิดต่อ เพียงแต่ก้มหน้าพูดกับอ๋องฉีเสียงเบา “ท่านอ๋อง เกรงว่าจะชักช้าไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว พวกเราควรรีบออกจากสถานที่อันยุ่งเหยิงนี้จะดีกว่า!”อ๋องฉีไม่เคยมีสติเช่นในตอนนี้มาก่อน แม้ว่าเขาอยากจะไปพบชีหยวนอีกสักครั้งก่อนจาก แล้วถามให้รู้แน่ว่า ชีหยวนลืมตระกูลเฝิงไปจริง ๆ แล้วหรือ ลืมเฝิงไฉ่เวยในชาติปางก่อนแล้วจริงหรือจากนั้นก็ดูด้วยตาตัวเองว่าชีหยวนมีปฏิกิริยาอย่างไรทว่าในใจเขาก็รู้ดีเช่นกันหากเขาทำเช่นนั้นจริง เกรงว่าเขาจะไม่ได้เห็นปฏิกิริยาของชีหยวน กลับจะถูกชีหยวนแ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 571

    จนกระทั่งจัดการเรื่องราวทางนี้เสร็จสิ้นแล้ว ชีหยวนจึงกลับไปยังจวนตระกูลชีฮูหยินผู้เฒ่าชีเฝ้ารอแต่นางอยู่แต่เนิ่น ๆ พอเห็นหน้านางก็โล่งใจไปเปลาะหนึ่ง พลางลดเสียงลงกล่าวว่า “ใต้เท้าชุยมาแล้ว บอกว่าองค์หญิงเป่าหรงปลอดภัยดี เพียงแต่พระวรกายไม่แข็งแรง จึงพักฟื้นอยู่ที่วัดหวงเจวี๋ย……”ฮ่องเต้หย่งชางทรงจัดการชีหยวนเช่นนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกตั้งแต่เซียวอวิ๋นถิงพูดกับนางว่า การตายขององค์หญิงเป่าหรงจะเป็นเพียงการฆ่าตัวตาย นางก็ทราบดีแล้วว่าผลลัพธ์จะลงเอยอย่างไรสำหรับองค์หญิงเป่าหรง ฮ่องเต้หย่งชางเรียกได้ว่าเมตตาแล้วถึงที่สุดพระองค์ทรงทำถึงขนาดแล้ว แต่องค์หญิงเป่าหรงกลับยังอกตัญญูและเนรคุณ ไม่ต่างอะไรกับการแทงข้างหลังพระองค์อย่างไร้ปรานีนางหัวเราะเบา ๆ เอ่ยอย่างมีเลศนัยว่า “นี่ก็เพื่อให้ทุกคนจำเอาไว้ ว่าคืนวันนั้นที่วัดหวงเจวี๋ยมิได้เกิดเรื่องอันใดขึ้นเลย องค์หญิงเป่าหรงก็ย่อมมิได้ประสบเหตุอันใด”ฮูหยินผู้เฒ่าชีย่อมเข้าใจความหมายเช่นกัน ท่านจึงตบหน้าอกตัวเองเบา ๆ พลางมองชีหยวนด้วยแววตาวิตก “แต่แม่หนูหยวน อ๋องฉีก็เข้าวังไปประทับแล้ว เจ้า......”นางกังวลจริง ๆ!ก่อนหน้านี้ชีหยวนเคยพูดไ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 570

    แม้จะไม่ส่งอาวุธปืนให้พวกมัน แต่พวกมันก็ยังสามารถซื้อเหล็ก เส้นเอ็นวัว เขาวัว และของพวกนี้ที่ใช้ทำธนูจากต้าโจวได้อยู่ดีไล่เฉิงหลงก็พลันเข้าใจขึ้นมาไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมชีหยวนถึงได้ฆ่าชินอ๋องหวยเหลียง แถมยังมั่นใจนักว่าทางราชสำนักจะไม่สอบสวนเรื่องนี้อย่างเข้มงวดแน่นอน ที่แท้นางก็หาคนรับผิดชอบชินอ๋องหวยเหลียงเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว!สตรีคนนี้จะเกินไปแล้ว สมองของนางทำมาจากสิ่งใดกัน?ไฉนเดินไปแค่ก้าวเดียว แต่กลับวางแผนล่วงหน้าถึงสิบก้าวแล้ว?ตอนที่นางนอนก็ยังลืมตาคิดแผนอยู่กระมัง?ชีหยวนคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม มองสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเขา “ดังนั้น ตอนนี้ใต้เท้าไล่เข้าใจแล้วใช่หรือไม่? ข้าชวนท่านมาวันนี้ก็เพื่อให้การตายของชินอ๋องหวยเหลียง มีคนยอมแบกรับความผิดอย่างเต็มใจ ให้พวกมันฆ่ากันเอง ไม่ดีกว่าหรือ?”ไล่เฉิงหลงก็พลันเข้าใจเจตนาของชีหยวนให้ตระกูลยามานะ แบกรับข้อหาฆ่าชินอ๋องหวยเหลียง เมื่อข่าวนี้ไปถึงตงอิ๋ง กลุ่มที่อยู่ฝ่ายชินอ๋องหวยเหลียงจะต้องชิงชังตระกูลยามานะเข้าไส้ถึงตอนนั้น ต้าโจวเพียงแค่ยื่นมือช่วยเหลือตระกูลยามานะพอตอนที่ตระกูลยามานะเริ่มได้เปรียบ ก็ช่วยฝ่ายชินอ๋องหวยเหลีย

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 569

    ไล่เฉิงหลงขมวดคิ้วแน่น สะกดกลั้นความตกตะลึงในใจไว้แล้วเอ่ยถามชีหยวน “พวกเขาเป็นใคร?”แต่ที่จริงแล้วก็แทบไม่ต้องถามเลยด้วยซ้ำ ในใจของเขาก็พอจะเดาออกอยู่แล้วก่อนหน้านี้ เขายังเคยแอบคิดในใจว่าหากคุณหนูใหญ่ชีจะฆ่าใครก็ฆ่าได้ขนาดนี้ แล้วไยไม่ขึ้นเป็นฮ่องเต้เสียเลยแต่ตอนนี้คุณหนูใหญ่ชีคงไม่คิดจะเป็นฮ่องเต้จริง ๆ หรอกกระมัง?!ไฉนนางถึงเกี่ยวข้องกับพวกคนจากตงอิ๋งได้?!และเป็นไปตามคาด ชีหยวนรู้จักที่มาที่ไปของพวกนี้อย่างทะลุปรุโปร่ง นางกล่าวอย่างไม่สะทกสะท้านว่า “ขุนพลของตงอิ๋ง ก็เหมือนอ๋องของต้าโจวเรา และยังเป็นอ๋องที่มีอำนาจมากเสียด้วย คนผู้นี้คือนายน้อยของตระกูลยามานะ นามว่ายามานะ มัตสึ”ไล่เฉิงหลงถึงกับสูดลมหายใจเข้าลึก เขาอดไม่ได้ที่จะถามซักไซ้ชีหยวน “คุณหนูใหญ่ชี ท่านอ๋องทราบเรื่องนี้หรือไม่? หรือว่าท่านอ๋องก็เห็นดีเห็นงามด้วย?!”นี่มันจะเป็นไปได้อย่างไร?!พวกโจรสลัดจากตงอิ๋ง ตลอดหลายปีมานี้พวกมันฆ่าชาวต้าโจวไปตั้งเท่าไร!ชาวบ้านตามแนวชายฝั่งของต้าโจว ส่วนใหญ่ล้วนเคยถูกรุกรานโดยพวกโจรสลัด ที่น่าชิงชังยิ่งกว่าก็คือ พวกมันโจมตีแล้วก็กลับมาอีก โจมตีแล้วก็กลับมาอีก ช่างน่ารังเกียจถ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status