MasukShare
บทที่ 588
Bab terbaru
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 590
ทว่าแม้เรือพังก็ยังมีตะปูถึงสามชั่ง สกุลเฝิงในชาติที่แล้วหลังจากอาศัยเซียวอวิ๋นถิงเดินทางไปที่ยูนนาน ก็ได้ร่วมมือกับเซียวอวิ๋นถิงปราบปรามทหารกบฏของเผ่ายูนนาน และสามารถเดินทางกลับเมืองหลวงได้อย่างรุ่งเรืองด้วยคุณูปการทางทหารส่วนนี้เอง ก่อนหน้านี้ยังช่วยฮองเฮาเฝิงลักฟ้าเปลี่ยนวันพาเซียวอวิ๋นถิงไปส่งที่ภูเขาหลงหู่ เห็นได้ชัดว่าสกุลเฝิงให้ความสนใจกับสถานการณ์ในเมืองหลวงมาตลอด การให้ความสนใจยังพอเข้าใจได้ แต่การร่วมมือกันระหว่างนางและเซียวอวิ๋นถิง จนถึงตอนนี้ยังไม่เคยถูกล่วงรู้ไปถึงฝ่ายวังบูรพา ในเมื่อรัชทายาทยังไม่ทราบ แล้วฮองเฮาเฝิงจะไปทราบได้อย่างไร ในเมื่อสกุลเฝิงไม่มีทางได้ข่าวกรองจากสองฝ่ายนี้แน่ ๆ เช่นนั้นแล้วจะนำเรื่องนี้ไปบอกเฝิงไฉ่เวยได้อย่างไร? นอกเสียจากว่า ยังมีคนอื่นที่นำข่าวมาให้เฝิงไฉ่เวย ส่วนจะเป็นใคร คำตอบนั้นแทบจะชัดเจนจนเรียกออกมาได้แล้ว คิดถึงอ๋องฉีที่หายจากเมืองหลวงไปแล้วขึ้นมา ชีหยวนก็หัวเราะออกมาช้า ๆ อ๋องฉีมักจะแสดงตัวเป็นผู้ถูกกระทำเสมอ ให้ดูเหมือนว่านางเป็นคนทรยศความสัมพันธ์นี้ แต่ความจริงเขาทำอะไรลงไปบ้าง? เขาเมินเฉยต่อเกียรติคุณของนาง กดควา
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 589
เฝิงไฉ่เวยเปล่งประกายโดดเด่นขึ้นมาโดยอาศัยภาพเขียนอักษรชิ้นนั้นจริงดังคาด พระชายาอ๋องโจวได้เห็นภาพเขียนอักษรชิ้นนั้นแล้วก็เอ่ยปากชื่นชมไม่หยุด เอาแต่ชื่นชมตลอดว่าอักษรของเฝิงไฉ่เวยยอดเยี่ยมที่สุดในหมู่สตรีแล้ว ชมจนฮูหยินเฝิงอดรู้สึกปลาบปลื้มยินดีไม่ได้เลย นางย่อมทราบดีว่าเฝิงไฉ่เวยนั้นโดดเด่นยอดเยี่ยม แต่ก็ไม่ได้คาดคิดว่าวันนี้จะมาถึงอย่างรวดเร็วและราบรื่นได้ขนาดนี้ กระทั่งกลับไปที่รถม้า ฮูหยินเฝิงพาเฝิงไฉ่เวยมานั่งบนรถม้าด้วยกันตามลำพัง กุมมือเฝิงไฉ่เวยไว้แน่นและจ้องมองนาง “พระชายาอ๋องโจวประเมินคุณค่าของเจ้าไว้สูงถึงเพียงนี้แล้ว อีกไม่นานเจ้าก็จะได้มีชื่อเสียงในหมู่ดรุณีผู้สูงศักดิ์ทั่วเมืองหลวงแล้ว” ยากเย็นแค่ไหนกว่าจะรอถึงวันนี้ ต่อให้ฮูหยินเฝิงจะสุขุมเยือกเย็นเพียงใด แก่ชราแค่ไหน ก็ยังต้องเผยความรู้สึกตื้นตันออกมาอย่างอดเอาไว้ไม่ได้ สะอึกสะอื้นพลางเอ่ยว่า “ครอบครัวเราผ่านความยากลำบากมามากมายเพียงนั้น ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ไฉ่เวย เจ้าอย่าทำให้ความหวังของสกุลเราต้องพังทลายเด็ดขาด จะต้องเดินไปสู่จุดสูงสุดให้ได้!” เฝิงไฉ่เวยยังคงสุขุมเยือกเย็น นางยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ฮูหยินเฝิง
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 588
ตอนนั้นคุณหนูใหญ่สกุลหลิ่วนางยังกล้าปล่อยให้คนร่วงตกจากหลังม้าเกือบตายได้เลย นับประสาอะไรกับตนเอง? นางกัดริมฝีปากแล้วเงียบไปทันที ท่านหญิงลั่วชวนเอ่ยปากขึ้นในเวลาที่เหมาะสม “คุณหนูใหญ่ชีพูดถูก ไม่สู้เลิกประชันการเขียนอักษรก่อนเถิด คุณหนูเฝิงดีดพิณเป็นหรือไม่? พอดีข้าเพิ่งได้พิณชั้นดีมาหนึ่งตัว…” พูดเป็นเล่น นางไม่อยากให้จวนอ๋องโจวต้องเกิดเรื่องทุกครั้งที่จัดงานเลี้ยงหรอกนะ สายตาของนางมองไปยังชีหยวนอีกครั้งด้วยความรู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย เด็กผู้หญิงคนนี้ช่างเหมือนกับถั่วทองแดงเสียจริงจะทุบก็ไม่แบนจะตีก็ไม่แหลก ชีหยวนกลับไม่รู้สึกอะไรแม้แต่น้อย สายตาของนางทิ้งมองไปยังบทพระสูตรว่าด้วยกาบรรลุธรรมโดยการภาวนาถึงพระอมิตาภะพุทธเจ้าทุกห้วงขณะจิตของพระมหาสถามปราปต์โพธิสัตว์ที่เพิ่งเขียนเสร็จแผ่นนั้น ก่อนจะถามเฝิงไฉ่เวยด้วยเสียงแผ่วเบา “คุณหนูเฝิงศรัทธาในองค์พระอมิตาภะพุทธเจ้าหรือไม่?” เฝิงไฉ่เวยมองบ่าวรับใช้ที่กำลังเก็บภาพเขียนอักษรของตนเองอย่างระมัดระวัง ก่อนจะอมยิ้มพลางส่ายศีรษะ “พูดไปก็กลัวว่าคุณหนูใหญ่ชีจะหัวเราะเยาะ แต่ข้าไม่เชื่อในองค์พระพุทธเจ้า เพราะข้าเชื่อเพียงว่าคนต้องชน
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 587
นางยืนอย่างเงียบสงัด ราวกับเป็นต้นไผ่มรกตที่ตั้งตระหง่านก่อนพายุใหญ่จะมาเยือน แม้แต่ท่านหญิงลั่วชวนยังทำเป็นมองข้ามนางไปไม่ได้ จึงอมยิ้มพลางถามว่า “คุณหนูใหญ่ชี ทุกคนต่างกำลังแลกเปลี่ยนฝีมือกัน เจ้าอยากจะลองด้วยสักครั้งหรือไม่?” ชีหยวนส่ายศีรษะ ทันใดนั้นก็มีคนหลุดขำพรืดออกมา หวังฉานและเซี่ยงหรงก็เดินเข้ามาในตอนนั้นด้วยเช่นกัน พอได้ยินเสียงหัวเราะของคนผู้นั้น ใบหน้าก็ฉายประกายไม่พอใจออกมาทันที โดยเฉพาะเซี่ยงหรง นางถึงกับโพล่งถามขึ้นมาทันทีเลยว่า “เว่ยชิงยาง ขำอะไรของเจ้า?” เฝิงไฉ่เวยในตอนนี้ก็เขียนอักษรตัวสุดท้ายเสร็จเรียบร้อยแล้ว สิ่งที่นางเขียนก็คือพุทธคัมภีร์บทหนึ่ง ซึ่งว่าด้วยการบรรลุธรรมโดยการภาวนาถึงพระอมิตาภะพุทธเจ้าทุกห้วงขณะจิตของพระมหาสถามปราปต์โพธิสัตว์ เมื่อจรดปลายพู่กันเขียนอักษรตัวสุดท้ายออกมาแล้ว เว่ยชิงยางก็เลิกคิ้วพลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันขึ้นมาว่า “เปล่านี่ ข้าก็แค่รู้สึกว่า การรู้แจ้งย่อมมีลำดับก่อนหลัง ศาสตร์แต่ละแขนงย่อมผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง คุณหนูใหญ่ชีอาจจะขี่ม้าได้ไม่เลว แต่เรื่องการคัดอักษร เกรงว่าอย่าฝืนจะดีกว่า” สกุลเว่ยมีชาติกำเนิดมาจากอวิ๋น
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 586
เฝิงไฉ่เวยสวมเสื้อคลุมสตรีแขนยาวสีเหลืองอ่อน ด้านในเป็นเสื้อคอตั้งปักลายเมฆมงคล ส่วนท่อนล่างสวมกระโปรงหม่าเมี่ยนแปดจีบสีขาวนวล มองแล้วสะโอดสะองอ่อนช้อยยิ่งนัก เทียบกับแม่นางสกุลเฝิงคนอื่นแล้ว ผิวพรรณนางขาวเนียน ยิ่งอยู่กับสีเหลืองอ่อนยิ่งขับให้สว่างโดดเด่น นิสัยสงบเสงี่ยม กิริยามารยาทครบถ้วนไม่บกพร่อง ท่วงท่าการคารวะช่างงดงามน่าชื่นชม ยิ่งทำให้ดูโดดเด่นดั่งกระเรียนในฝูงระกา รอยยิ้มบนใบหน้าของพระชายาอ๋องโจวยิ่งกว้างขึ้น นางกุมมือของเฝิงไฉ่เวยไว้ แล้วถอดกำไรหยกขาวมัดไหมแบบสามวงหนึ่งเส้นบนข้อมือของตนเองส่งให้เฝิงไฉ่เวย “พบหน้ากันครั้งแรก สิ่งนี้ให้เจ้าไว้เป็นของขวัญแรกพบหน้า เอาไปสวมเล่นเถิด” เฝิงไฉ่เวยผินใบหน้าเหลือบสายตามองไปยังฮูหยินเฝิงที่อยู่ด้านข้าง เห็นฮูหยินเฝิงพยักหน้าให้ นางจึงกล่าวขอบคุณพระชายาอ๋องโจวอย่างสง่างาม พระชายาอ๋องโจวก็สั่งให้สาวใช้ที่รอคำสั่งอยู่ด้านข้างเชิญเหล่าแม่นางสกุลเฝิงไปเล่นสนุกที่พลับพลึงกลางทะเลสาบทันที ก่อนจะเอ่ยยิ้ม ๆ “พวกนางไปเล่นกันที่พลับพลึงกลางทะเลสาบแล้ว พวกเจ้าเองก็ไปเล่นด้วยกันสิ” พูดจบก็หันมามองชีหยวนด้วย “คุณหนูใหญ่ชีก็ไปเล่นกับพวกนางด
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 585
ฮูหยินรองชีกระทั่งขึ้นมาบนรถม้ากับชีหยวนแล้ว ทว่าหัวใจยังคงเต้นตุบ ๆ อย่างรุนแรงมากมาตลอด เมื่อครั้งก่อนหน้านั้น ตอนอยู่บนรถม้านางยังคิดว่าชีหยวนเป็นเด็กว่านอนสอนง่ายฉลาดเฉลียวรู้สถานการณ์ ทว่านับแต่วันนั้นเป็นต้นมา นางก็รู้แล้วว่าทุกสิ่งไม่ควรตัดสินกันเพียงแค่ภายนอกคืออะไร เมื่อใดที่เจ้ามิได้ยั่วโทสะล่วงเกินชีหยวนก่อน นางก็จะสงบนิ่งจนดูราวว่าไร้ซึ่งพิษสง แต่ถ้าหากเจ้าเกิดไปยั่วโทสะล่วงเกินนางขึ้นมา นางก็จะเผยคมเขี้ยวของนางออกมาทันที และที่ไปครั้งนี้… ฮูหยินรองชีลองหยั่งเชิงเหลือบสายตามองไปที่ชีหยวน กลับค้นพบว่าชีหยวนกำลังมุ่นหัวคิ้วท่าทางเหม่อลอย นางอดไม่ได้ก็ส่งเสียงเรียกเบา ๆ “อาหยวน?” ชีหยวนหลุดจากห้วงภวังค์ เห็นฮูหยินรองชีมองตนเองอย่างตระหนกแล้ว ก็หัวเราะออกมาเบา ๆ พลางปลอบ ว่า “น้าสะใภ้รองอย่าได้เคร่งเครียดไปเลย ที่ข้าไปครั้งนี้ก็เพราะอยากคลี่คลายข้อสงสัยเรื่องหนึ่งให้กระจ่างเท่านั้น ไม่มีเรื่องใหญ่อะไรหรอกเจ้าค่ะ” ฮูหยินรองเผลอถอนหายใจออกมาโดยไม่รู้ตัว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรก็ดี กระทั่งพวกนางมาถึง ก็พบว่ามีคนจำนวนมากมาถึงก่อนแล้ว ด้วยตำแหน่งของจวนหย่งผิงโหวใน
Anda juga akan menyukai
หญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง9.0K Dibacaยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น397.2K Dibacaท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ23.4K Dibacaทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น28.9K Dibacaสตรีที่ท่านไม่ได้รัก
วริษา1.7K Dibacaนักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก
ชาไทยเย็น9.0K Dibacaทะลุมิติไปเปลี่ยนนางร้ายในนิยายยุค80
moonlight -mini1.1K Dibacaซูเจิน นายหญิงแห่งพฤกษา
l3oonm@4.7K Dibaca
