เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1615
บทล่าสุด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2410
หลิงอวี๋ชี้แจงข้อดีข้อเสียให้เย่ซวินฟังเย่ซวินคิดถึงความไร้น้ำใจของหยางหงหนิงเมื่อคำนึงได้ว่าหากตนถูกหยางหงหนิงผลักออกไปรับผิดแทนคงมิแคล้วต้องตาย จึงรับปากทันทีว่าจะชี้ตัวหยางหงหนิงดังนั้น จึงเกิดฉากที่เย่ซวินแกล้งตายแล้วฟื้นคืนชีพ ประสานกับหลิงอวี๋ที่แสร้งทำเป็นผี หลอกล่อจนหยางหงหนิงยอมรับสารภาพผิดออกมาแน่นอนว่าเรื่องนี้มิได้อาศัยเพียงเย่ซวินแสร้งทำเป็นผีเท่านั้น ขณะที่เย่ซวินกระโจนเข้าใส่หยางหงหนิง เขายังได้ป้ายยาหลอนประสาทที่หลิงอวี๋ปรุงขึ้นเป็นพิเศษไว้ที่ปลายจมูกของนางด้วยหลายวันมานี้ หยางหงหนิงใช้ชีวิตอยู่ด้วยความหวาดผวา สภาพจิตใจอ่อนแอ ครั้นถูกเย่ซวินแกล้งทำเป็นผีหลอกเข้าอีก จึงมิอาจแยกแยะระหว่างความจริงกับภาพมายาได้ ยอมรับสารภาพการกระทำของตนออกมาแต่โดยดี“แล้วหลังจากนั้นเล่า?”เย่ซวินเห็นหลิงอวี๋ส่งสัญญาณให้ จึงซักไซ้ไล่เลียงต่อไปอย่างมิลดละเขายังคงกดตัวหยางหงหนิงไว้ขณะที่เจ้ากรมหยางถูกเย่ซื่อเจียงและเย่หรงขัดขวางไว้จนมิอาจเข้าใกล้ได้ จึงมิอาจช่วยเหลือหยางหงหนิงได้เลย“หลังจากนั้น… สิงอวี๋คว้าเชือกไว้ได้ ข้าเห็นนางส่งให้หลงเพ่ยเพ่ย ข้าจึงรีบพุ่งเข้าไปคว้าเชือกนั
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2409
“อ๊า...”หลงเพ่ยเพ่ยกรีดร้องสุดเสียงกลางอากาศ นางนึกว่าสัตว์ประหลาดเกิดคลุ้มคลั่ง เตรียมจะจู่โจมพวกนางแล้ว!เซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ ก็คิดเช่นเดียวกับหลงเพ่ยเพ่ยเซียวหลินเทียนยืนอยู่ริมกราบเรือแล้ว เพียงรอให้หลิงอวี๋ตกลงไปในน้ำ เขาก็จะกระโจนลงไปช่วยนางทันทีใครเลยจะคาดคิดว่าในวินาทีต่อมา หลิงอวี๋และหลงเพ่ยเพ่ยกลับเหาะข้ามศีรษะของพวกเขาไป ตกลงบนดาดฟ้าเรือหลิงอวี๋กลิ้งตัวหลายตลบบนพื้นเพื่อลดแรงกระแทกจากการตกกระทบเมื่อเซียวหลินเทียนได้สติ ก็รีบทะยานเข้าไปประคองหลิงอวี๋ขึ้นมา“อาอวี๋ เจ้ามิเป็นไรใช่หรือไม่!”เซียวหลินเทียนสำรวจร่างกายหลิงอวี๋อย่างละเอียดเมื่อเห็นว่าหลิงอวี๋ปลอดภัยดีทุกประการ เซียวหลินเทียนก็ดึงนางเข้ามากอดไว้ในอ้อมอกแน่น“สวรรค์คุ้มครอง... ข้า... ข้านึกว่าจะมิได้พบเจ้าอีกแล้ว!”หลิงอวี๋สัมผัสได้ถึงร่างกายและน้ำเสียงที่สั่นเทาของเซียวหลินเทียนชั่วขณะนั้น นางนึกถึงคำพูดที่เซียวหลินเทียนเคยกล่าวไว้“หรือจะต้องรอให้ถึงคราวพลัดพรากจากเป็นจากตาย เจ้าถึงจะยอมเสียใจภายหลัง ดีกว่าคว้าโอกาสในยามนี้ไว้งั้นหรือ?”เมื่อนึกถึงตอนที่ตนถูกสัตว์ประหลาดลากพาไป นางก็คิดว่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2408
“พี่หญิงหลิงหลิง... นี่... นี่มัน...”หลงเพ่ยเพ่ยพูดตะกุกตะกัก เมื่อวานนี้นางเห็นความเก่งกาจดุร้ายของสัตว์ประหลาดกับตาตนเองก่อนหน้านี้นางตื่นขึ้นมามิเห็นหลิงอวี๋ ต่อมาพบว่าสัตว์ประหลาดก็หายไปด้วย นางก็ยิ่งตกใจนางยังนึกว่าสัตว์ประหลาดฉวยโอกาสยามที่นางหลับสนิทกินหลิงอวี๋เข้าไปแล้ว กำลังร้องไห้ฟูมฟายเสียขวัญ ใครเลยจะคิดว่าจะได้เห็นหลิงอวี๋ถูกสัตว์ประหลาดพาตัวกลับมา!“เพ่ยเพ่ย ขึ้นมาเถอะ พวกเราควรกลับกันได้แล้ว!”หลิงอวี๋ยิ้มพลางกล่าว “อสูรน้อยจะพาพวกเราขึ้นไปเอง! เจ้าเพียงกอดข้าให้แน่นก็พอ!”“ข้า... ข้ามิกล้า!”หลงเพ่ยเพ่ยเห็นศีรษะอันใหญ่โตน่าเกลียดน่ากลัวของมันก็ส่ายหน้าด้วยความหวาดหวั่น“ขึ้นมาเถอะ! ข้าปราบมันเชื่องแล้ว มันมิกินเจ้าหรอก!”หลิงอวี๋ยื่นมือไปให้นางหลงเพ่ยเพ่ยชำเลืองมองสัตว์ประหลาด มันยังคงนิ่งมิเคลื่อนไหวหลงเพ่ยเพ่ยรวบรวมความกล้ายื่นมือให้หลิงอวี๋ แล้วก้าวเท้าอย่างระมัดระวังสองก้าวสัตว์ประหลาดหนังตาตก ดูท่าทางมิแยแสหลงเพ่ยเพ่ยหลงเพ่ยเพ่ยทำหน้ามิถูก จะร้องไห้หรือหัวเราะก็มิออก แต่ใจก็เริ่มกล้ามากขึ้น รีบจับมือหลิงอวี๋ปีนขึ้นไปทันทีเมื่อนั่งมั่นคงดีแล้ว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2407
เรื่องน่าประหลาดใจบังเกิดแก่หลิงอวี๋ สัตว์ประหลาดทำท่าทีราวกับเด็กน้อยมิได้ขนมหวาน มันเอียงหัวโต ๆ ของมันเข้ามาคลอเคลียหลิงอวี๋อย่างออดอ้อน“ฮ่าฮ่า ได้ ๆ หากเจ้าต้องการก็ให้เจ้าทั้งหมดเลย!”หลิงอวี๋มิได้รังเกียจรูปลักษณ์อัปลักษณ์ของสัตว์ประหลาดตนนี้แม้แต่น้อย นางเทโอสถที่เหลืออยู่ทั้งหมดให้มันกินจนสิ้น!เมื่อสัตว์ประหลาดกินจนหมด ครั้งนี้มันกลับมิได้พัวพันอยู่กับหลิงอวี๋อีก มันสะบัดหางใหญ่คราหนึ่งแล้วว่ายจากไปเสียเอง“นี่ เจ้าจะไปที่ใด? รอข้าด้วยสิ!”หลิงอวี๋ยังมิรู้ด้วยซ้ำว่าจะออกจากถ้ำแห่งนี้ได้อย่างไร จึงร้องเรียกอย่างร้อนรนทว่าสัตว์ประหลาดก็มิได้สนใจหลิงอวี๋ ยังคงว่ายจากไปตามทางของมันหลิงอวี๋รู้สึกจนใจ นางหันกลับไปมองมังกรฟ้าอีกครั้ง ในใจยังคงเสียดายโอกาสที่จะปลุกมันให้ตื่น จึงนั่งขัดสมาธิลงอีกครั้ง พยายามค้นหาพลังของหยกหล้าสุขาวดีต่อไปมิรู้ว่าพยายามอยู่นานเท่าใด หลิงอวี๋ทนต่อไปมิไหว จึงเผลอนั่งหลับไปด้วยอาการงัวเงียเมื่อหลิงอวี๋ตื่นขึ้นอีกครั้ง ก็เพราะถูกสัตว์ประหลาดถูไถจนตื่นหลิงอวี๋ลืมตาขึ้น ก็เห็นศีรษะมหึมาของสัตว์ประหลาดอยู่ใกล้แค่คืบหลิงอวี๋มิแน่ใจว่าตนตาฝาดไป
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2406
“นี่คือสัตว์เทพมังกรฟ้าของหลงอี้หรือ?”หลิงอวี๋เบิกตากว้างอย่างตื่นตะลึง นางเชื่อมาตลอดว่าการดำรงอยู่ของมังกรฟ้าเป็นเพียงตำนาน มิคาดคิดเลยว่าตนเองจะโชคดีได้ยลโฉมมังกรฟ้ามังกรฟ้าตนนี้เป็นเพียงซากโบราณหรือยังมีชีวิตอยู่กันแน่?หลิงอวี๋ค่อย ๆ ย่องเท้าเข้าไปใกล้หมายจะลองสัมผัสมังกรฟ้าดูนางยื่นมือไปสัมผัสร่างมังกรฟ้าอย่างลองเชิง ผิวสัมผัสนั้นเย็นเฉียบ มิแน่ใจว่าเป็นความเย็นจากเกล็ดมังกร หรือเป็นเพราะอุณหภูมิภายในถ้ำแห่งนี้กันแน่เมื่อเห็นว่ามังกรฟ้ายังคงนิ่งเฉย หลิงอวี๋จึงลองแนบหูลงกับร่างของมันทันใดนั้น หลิงอวี๋ก็สัมผัสได้ถึงการไหลเวียนของโลหิตอย่างแผ่วเบาภายในร่างของมังกรฟ้ามังกรฟ้ายังมีชีวิตอยู่!หลิงอวี๋ถอยหลังไปสองสามก้าว จ้องมองดวงตาที่ปิดสนิทของมังกรฟ้าด้วยความตกตะลึงว่ากันว่าหลงอี้มีอายุยืนยาวถึงแปดร้อยปี มังกรฟ้าตนนี้เป็นสัตว์เทพ คงอายุยืนยาวนับพันปีกระมัง!หลิงอวี๋นึกถึงเรื่องที่งูมักจะจำศีล มังกรฟ้าตนนี้อยู่ในสภาพเช่นนี้ คงกำลังจำศีลอยู่เช่นกัน!“เจ้าให้ข้ามาปลุกมันหรือ?”หลิงอวี๋หันไปมอง ก็เห็นสัตว์ประหลาดว่ายน้ำตามนางมาตั้งแต่เมื่อใดก็มิทราบเมื่อได้ยินคำของหล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2405
หลงเพ่ยเพ่ยครุ่นคิดฟุ้งซ่าน อดมิได้ที่จะรู้สึกสิ้นหวังอยู่บ้างด้วยนิสัยของนางแล้ว ไม่มีทางที่จะตามตอแยเย่หรงมิเลิกราเหมือนเช่นหยางหงหนิงหลิงอวี๋ที่เตือนนางเช่นนั้น ก็เพราะมิอยากให้นางถลำลึกลงไปกว่านี้หากแต่เรื่องของความรู้สึก จะวางลงได้อย่างง่ายดายหรือ?หลงเพ่ยเพ่ยเติบโตมาจนป่านนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบคนอย่างเย่หรงที่สามารถพูดคุยกันได้อย่างถูกคอและมีทัศนคติที่คล้ายคลึงกันนางมิอาจจินตนาการได้เลยว่า หากต้องสูญเสียเย่หรงไปแล้วตนเองจะยังสามารถตามหาคนเช่นเขาได้อีกหรือไม่!อย่างไรเสียหลงเพ่ยเพ่ยก็ได้รับบาดเจ็บอยู่ ทั้งยังอ่อนล้าหมดแรง ครั้นเมื่อคิดสับสนวุ่นวายไปเรื่อยเปื่อย ในที่สุดก็เผลอหลับไปโดยมิรู้ตัวทว่าหลิงอวี๋กลับข่มตาหลับมิลง ในห้วงคำนึงของนางเต็มไปด้วยเรื่องของสัตว์ประหลาดตนนั้น หากวันพรุ่งฟ้าสางแล้วมันตื่นขึ้นมา มันจะยังปล่อยให้พวกนางออกไปโดยสวัสดิภาพอยู่หรือ?หลิงอวี๋พลันนึกถึงเรื่องเล่าเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดตนนี้ที่เย่หรงเคยบอกแก่นางว่ากันว่าสัตว์ประหลาดตนนี้คือสัตว์เทพมังกรฟ้าผู้พิทักษ์ปีกมังกร นางได้เห็นสัตว์ประหลาดแล้ว ทว่ากลับยังมิเห็นมังกรฟ้ามังกรฟ้ายังคงม
บางทีคุณอาจจะชอบ
ทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น29.1K viewsสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ21.7K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง9.7K viewsอีกด้านของนางร้าย
l3oonm@11.0K viewsวสันต์ค่อยๆเลือนหายไป
moonlight -mini910 viewsนางร้ายต้องได้รัก
moonlight -mini1.4K viewsพ่ายรักพระชายาที่รัก
ชาไทยเย็น234 viewsหลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s
สุกี้แห้งใส่หมูสามชั้นเยอะๆ เลย3.0K views
