LOGINShare
บทที่ 1734
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2654
ศีรษะเล็ก ๆ สองศีรษะดูเหมือนกำลังผลักกันไปมา ด้วยความมิระวังทั้งสองจึงพลัดตกลงมาจากหลังประตูด้วยกันทั้งคู่จนล้มกลิ้งทับกันเป็นก้อนกลมหลิงอวี๋เห็นเด็กชายคนหนึ่งในหมู่พวกนั้นลุกขึ้นยืนพลางถลึงตามองเด็กอีกคนด้วยความเดือดดาลท่าทางที่กำลังพองลมแก้มป่องนั้นช่างดูคล้ายกับเซียวเยวี่ยยิ่งนัก หลิงอวี๋จึงอดมิได้ที่มุมปากจะยกขึ้นเป็นรอยยิ้มจาง ๆนางขยิบตาให้เด็กชายอย่างซุกซนฮูหยินจี้ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวจึงหันกลับมา และเห็นเข้ากับสีหน้าและรอยยิ้มที่มุมปากของหลิงอวี๋พอดี“ข้าเองก็มีบุตรชายอายุราวนี้เช่นกัน!”หลิงอวี๋ยิ้มให้ฮูหยินจี้อย่างเป็นมิตรพลางเอ่ยว่า “เด็กวัยนี้กำลังซน ฝนตกต่อเนื่องมานานปานนี้คงมิได้ออกไปวิ่งเล่นข้างนอก น่าจะอึดอัดแย่เลย”อาจเป็นเพราะรอยยิ้มและถ้อยคำของหลิงอวี๋ที่เข้าถึงจิตใจของฮูหยินจี้ ความระแวดระวังของนางจึงลดลงไปมากในทันทีนางกล่าวอย่างขมขื่น “ใช่แล้ว! แม้ยามนี้ฟ้าจะโปร่งแล้ว ข้าก็ยังมิกล้าให้พวกเขาออกไปเล่น! ฝนที่ตกหนักครานี้ทำให้ผู้คนล้มป่วยไปมิน้อย ยามนี้สิ่งที่ขาดแคลนที่สุดในเมืองก็คือยา จะล้มป่วยตอนนี้มิได้เด็ดขาด!”“หย่งเอ๋อร์ จูเอ๋อร์ เรียกท่านน้าสิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2653
เมื่อหลิงอวี๋เห็นฮูหยินจี้พุ่งจู่โจมเข้ามาด้วยท่าทีคุกคามน่าเกรงขาม นางก็มิได้คิดจะตอบโต้ซึ่งหน้า เพียงบิดกายวูบหนึ่งก็หลบหลีกไปได้พ้นนางกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ฮูหยินจี้ ท่านมิใช่คู่ต่อสู้ของข้าหรอก!”“โปรดหยุดมือเถิด ข้าไม่มีเจตนาร้ายต่อท่าน!”ไหนเลยฮูหยินจี้จะเชื่อคำพูดของหลิงอวี๋ นางสะบัดแส้ในมือแล้วพุ่งเข้าใส่อีกครั้ง “ซ่อนหัวซ่อนหาง คิดว่าข้าดูมิออกรึ?”“เจ้าเป็นสตรี! รับสารภาพมาตามตรงเสียดี ๆ ใครเป็นคนส่งเจ้าแฝงตัวเข้ามากันแน่?”หลิงอวี๋เห็นแส้ฟาดมาอีกครั้งจึงเบี่ยงตัวหลบนางยังคงกล่าวอย่างอดทน “ฮูหยินจี้ ข้าเป็นสตรีจริง ทั้งยังเป็นหมอที่เก่งกาจด้วย!”“นายทหารหลินน่าจะบอกท่านแล้วว่าพวกเราเป็นคนของเจ้าแห่งทิศใต้ เพียงขอใช้เส้นทางเพื่อไปยังเมืองหลวงแดนเทพ! การเดินทางมิสะดวก จึงต้องปลอมเป็นชาย”“ฮูหยินจี้ ข้ามิรู้ว่าพวกท่านกำลังหวาดระแวงสิ่งใด แต่ข้ารับรองได้ว่า ข้าเข้ามาเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่ทัพจี้เพียงเท่านั้น! จากนั้นก็จะขอใช้เส้นทางเพื่อเดินทางต่อไปยังเมืองหลวงแดนเทพ”“เมื่อครู่แม้ข้าจะยังมิเห็นท่านแม่ทัพจี้ แต่ข้าได้กลิ่นที่โชยออกมาจากในห้อง บาดแผลของท่านแม่ทัพ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2652
นายทหารผู้หนึ่งเดินลงมาต้อนรับ เมื่อเห็นหลิงอวี๋ก็เอ่ยขึ้นว่า “ปลดอาวุธ!”หลิงอวี๋ถึงกับพูดมิออก นางแบมือทั้งสองข้างพลางกล่าวว่า “ข้าเป็นเพียงหมอผู้หนึ่ง มิได้ใช้กระบี่!”นายทหารกวาดตามองหลิงอวี๋รอบหนึ่ง เมื่อเห็นว่านางมิได้พกอาวุธมาจริง ๆ จึงเอ่ยขึ้นว่า “ตามข้ามา!”เขาเป็นผู้นำทางอยู่ด้านหน้า ส่วนหลิงอวี๋ก็ขี่ม้าตามหลังไปอาจเป็นเพราะเมืองทางฝั่งนี้ตั้งอยู่บนที่สูงจึงมีน้ำท่วมขังอยู่ตามท้องถนนเพียงเล็กน้อยเท่านั้นตลอดเส้นทางจากประตูเมืองจนถึงศาลาว่าการ แม้จะมีบ้านเรือนและร้านรวงนับมิถ้วน แต่ทุกครัวเรือนกลับปิดประตูหน้าต่างสนิทจนแทบจะไร้ซึ่งแสงไฟหรือไออุ่นของผู้คน“ท่านแม่ทัพน้อยแซ่อะไรหรือ?”หลิงอวี๋ชวนคุย“ข้าแซ่หลิน!”นายทหารตอบกลับสั้น ๆหลิงอวี๋ยิ้มบาง ๆ แล้วกล่าวว่า “ระหว่างทางที่พวกข้าผ่านมา หมู่บ้านนับมิถ้วนต่างจมอยู่ใต้น้ำ นับเป็นโชคดีอย่างยิ่งที่เมืองจงโจวยังรอดพ้นมาได้!”“พี่หลิน ไร่นาและหมู่บ้านในแถบนี้ล้วนถูกน้ำท่วม ท่านข้าหลวงได้ส่งทหารออกไปช่วยเหลือพวกเขาบ้างหรือไม่?”นายทหารหลินแค่นเสียงหัวเราะ “ส่งทหารรึ? เจ้าฝันกลางวันอยู่หรือไร?”“ครั้นเจ้าสารเลวนั่นเห็
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2651
นายทหารชูคบเพลิงขึ้นส่องดูหลิงอวี๋แล้วร้องถามว่า “เจ้าเป็นหมอจริง ๆ หรือ?”หลิงอวี๋พยักหน้า “ข้าเป็นหมอจริง ๆ”นายทหารมองไปยังเซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ อีกครั้ง ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “พวกเจ้ารอก่อน ข้าจะไปรายงานสักครู่!”เมื่อนายทหารจากไป เซียวหลินเทียนก็ขมวดคิ้วพลางกล่าว “มิรู้ว่าเมืองจงโจวแห่งนี้เป็นเขตอิทธิพลของผู้ใด แล้วตอนนี้ใครเป็นผู้กุมอำนาจอยู่ในเมืองกันแน่?”“ทุกคนเตรียมพร้อมไว้ก่อน หากเป็นศัตรู พวกเราจะได้พลิกแพลงตามสถานการณ์!”ลู่ปินนำคำสั่งไปถ่ายทอดต่อ เฉาจือที่ลู่ปินจัดเข้าหน่วยได้วิ่งเข้ามาข้างหน้ารายงานว่า “ท่านแม่ทัพลู่ ข้ารู้ว่าเจ้าเมืองจงโจวผู้นี้คือใคร เขาคือเก๋อเหลียง ลูกพี่ลูกน้องของพระชายาเจ้าแห่งทะเลขอรับ!”เมื่อลู่ปินได้ยินดังนั้น ก็รีบพาเฉาจือมาอยู่เบื้องหน้าเซียวหลินเทียนเมื่อเฉาจือเห็นเซียวหลินเทียนก็เล่าเรื่องราวซ้ำอีกครั้ง เซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋จึงสบตากันเจ้าแห่งทะเลและชายาเจ้าแห่งทะเลล้วนเป็นศัตรูของหลิงอวี๋ มิคาดคิดว่าพวกเขาจะมาเจอกับญาติฝ่ายแม่ของชายาเจ้าแห่งทะเลเข้าหลิงอวี๋จึงเอ่ยถามขึ้นมาลอย ๆ ว่า “แล้วข้าหลวงเก๋อผู้นี้มีชื่อเ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2650
คำพูดของเซียวหลินเทียนมิใช่การขู่ตัวเองให้ตระหนก หลิงอวี๋เมื่อได้ฟังสีหน้าก็พลันเคร่งขรึมลงผู้คนในสี่แคว้นล้วนเป็นคนธรรมดาสามัญ ต่อให้มีวรยุทธ์ล้ำเลิศก็มิอาจต่อกรกับยอดฝีมือระดับดินแดนที่สามสี่ของแดนเทพได้!ยิ่งไปกว่านั้น ฝูไห่ได้บรรลุถึงขอบเขตดินแดนวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แล้วหากเขามีใจมักใหญ่ใฝ่สูง คิดจะไปตั้งตนเป็นจักรพรรดิในสี่แคว้นจริง ใครเล่าจะต้านทานได้?หลิงอวี๋รู้สึกถึงแรงกดดันอันมหาศาลในทันที ในเมื่อนางมีหยกหล้าสุขาวดีอยู่กับตัว ทั้งยังเป็นผู้ที่ถูกเลือกจากสวรรค์ซึ่งเย่ซงเฉิงฝากความหวังไว้หากนางไม่มีพลังพอที่จะหยุดยั้งฝูไห่ได้ เช่นนั้นแล้วพวกเขาทั้งหมดก็จะกลายเป็นทาสของฝูไห่และตงกู่อวี้“อาอวี๋ กลับไปแล้วเจ้าขึ้นครองราชย์เถิด!”เซียวหลินเทียนกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เจ้าเป็นคนของตระกูลหลง ต่อให้เจ้ามิเต็มใจจะแบกรับความรับผิดชอบนี้ ก็ใช่ว่าเจ้าจะเลี่ยงได้!”“ดูแดนเทพที่บอบช้ำไปทุกหย่อมหญ้านี้เถิด เหล่าราษฎรแห่งแดนเทพที่กำลังเผชิญกับภัยพิบัติเหล่านี้ ต้องการโครมนำทางสักดวง เพื่อนำพาพวกเขากลับสู่หนทางแห่งแสงสว่างอีกครั้ง!”“นอกเหนือจากเจ้าแล้ว ไม่มีผู้ใดสามารถแบกรับภาระ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2649
“หว่านเอ๋อร์ เจ้าดูสิ! ท่านแม่ทัพเผยและพวกพ้องปลอดภัยดี!”หลิงอวี๋ยื่นจดหมายให้แก่หลิงหว่านหลิงหว่านรับจดหมายมาด้วยความเขินอาย เมื่อได้เห็นลายมือของเผยอวี้ ในที่สุดหัวใจที่แขวนอยู่บนเส้นด้ายของนางก็สงบลงได้นางตั้งใจอ่านจดหมายอย่างละเอียดทางด้านนี้ เซียวหลินเทียนอ่านจดหมายของหวงฝู่หลินจบแล้ว คิ้วของเขาขมวดแน่นก่อนจะยื่นจดหมายส่งให้หลิงอวี๋หลิงอวี๋คลี่จดหมายออกอ่าน จดหมายฉบับนี้ของหวงฝู่หลินเขียนมายืดยาว บอกเล่าถึงเหตุการณ์ที่ตงกู่อวี้ช่วยฝูไห่ออกมาได้เขาเขียนไว้ในจดหมายว่า “แผ่นดินไหวภูเขาสะเทือนเป็นเพียงสัญญาณเริ่มต้น ภูเขาหิมะถล่มทลายลงมาทำลายเทือกเขาทั้งหมด ทั้งยังทำลายเส้นชีพจรมังกรของแดนเทพ ตามคำทำนายของบรรพบุรุษข้า เกรงว่าภัยพิบัตินับมิถ้วนจะติดตามมา!”“ฝนตกหนัก ลูกเห็บ น้ำท่วม และโรคระบาดจะกลืนกินแดนเทพไปครึ่งค่อนดินแดน ราษฎรนับมิถ้วนจะต้องล้มตาย!”“สหายเซียว พวกข้าพยายามสุดความสามารถแล้ว แต่ก็มิอาจขัดขวางตงกู่อวี้ที่คิดจะชุบชีวิตฝูไห่ได้!”“ยามนี้พวกเราคลาดกับตงกู้อวี้และพวกของฝูไห่แล้ว ทั้งยังมิรู้ว่าพวกเขาเดินทางไปยังเมืองหลวงแดนเทพหรือไม่!”“ข้ากับพี่น้องหลงจิ้
You may also like
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น16.9K viewsมนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
ชาไทยเย็น15.6K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
หิมะที่ปลิดปลิว74.8K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง115.5K viewsเล่ห์รักราชครูตัวร้าย
ชาไทยเย็น6.9K viewsอ๋องเย็นชากับบุปผาซ่อนรัก
ชาไทยเย็น1.2K viewsเพียงแค่ก้าว
ฉู่เฉียว3.1K viewsพ่อบัณฑิตหน้าขาว ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
l3oonm@5.0K views
