บทที่ 2322

แม่นางเฟิ่งจะบอกความจริงกับหลิงอวี๋ได้อย่างไรกัน นางจึงแสร้งทำเป็นครุ่นคิดแล้วส่ายหัว “ข้ามิรู้หรอก!”

“ห้องปรุงโอสถนี้สร้างขึ้นหลังจากที่อูอวี๋หลานนำคนของนางออกไปจากหมู่บ้านตระกูลอู พวกเราก็มิรู้เช่นกันว่านางได้หินก้อนนี้มาเมื่อใด!”

“จริงสิ หลิงอวี๋ อาจารย์ของข้ามิเคยวางยาพิษอูอวี๋หลาน เจ้าบอกว่าร่างกายของนางเหลืออยู่แค่ครึ่งเดียว จะเป็นเพราะนางได้รับผลกระทบจากหินก้อนนี้ด้วยหรือไม่?”

“ในทุกวันนางจะใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในห้องปรุงโอสถนี้ สตรีที่คลอดลูกพิการเหล่านั้นมิได้สัมผัสกับก้อนหินบ่อยเท่านางก็ล้วนได้รับผลกระทบกันหมด นางก็น่าจะได้รับผลกระทบเช่นกันกระมัง!”

หลิงอวี๋ครุ่นคิดแล้วก็พยักหน้า “มีความเป็นไปได้!”

หากหินก้อนนี้ของอูอวี๋หลานมีรังสีที่รุนแรง ก็อาจจะส่งผลกระทบต่อร่างกายของอูอวี๋หลานได้จริง ๆ

ตอนนั้นหลิงอวี๋รู้สึกได้ถึงสนามแม่เหล็กแข็งแกร่งของหินในห้องปรุงโอสถ เช่นนั้นอูอวี๋หลานที่อยู่ในห้องปรุงโอสถวันแล้ววันเล่า จะถูกสนามแม่เหล็กแข็งแกร่งเหล่านี้ทำลายร่างกายก็เป็นเรื่องปกติมากเช่นกัน

หลิงอวี๋กลั้นหายใจพลางตั้งสมาธิ พยายามรับรู้ถึงสนามแม่เหล็กของหินก้อนนั้น แต่ก็มิอาจสัมผัสก