บทที่ 2326

สิ่งที่หลิงอวี๋พูดคือความจริง

ก่อนหน้านี้ตอนที่ต่อสู้กับท่านอาสุ่ย หลิงอวี๋ก็ถูกบีบให้จนตรอกจนระเบิดพลังบางส่วนของหยกหล้าสุขาวดีออกมา

และในการต่อสู้กับอูอวี๋หลานครั้งนี้ ก็เป็นตอนที่ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบเช่นกันจึงได้ดึงพลังของหยกหล้าสุขาวดีออกมาได้

นางรู้สึกได้ว่า ตอนนั้นในร่างกายของตนยังมีพลังที่ใหญ่กว่าอยู่อีก แต่ตนกลับมิรู้ว่าจะควบคุมมันอย่างไร

“คุณหนู บางทีอาจจะเป็นเพราะท่านลืมวิธีใช้หยกหล้าสุขาวดีไปแล้ว หากท่านนึกขึ้นได้ ก็อาจจะควบคุมหยกหล้าสุขาวดีได้นะเจ้าคะ!”

เถาจื่อเอ่ยขึ้นมาอย่างกระตือรือร้น “คุณหนู เหตุใดท่านจึงมิปลดเข็มเงินออกจากสมองของท่านหรือเจ้าคะ?”

“พวกเราผ่านความเป็นความตายมาด้วยกันกับท่าน ท่านก็น่าจะเชื่อว่าพวกเราไม่มีทางทำร้ายท่าน หากปลดเข็มเงินออกมาแล้วท่านก็จะนึกได้ว่าหยกหล้าสุขาวดีใช้อย่างไร!”

หลิงอวี๋ครุ่นคิดแล้วเอ่ยออกไป “สิ่งที่เจ้าพูดมามันก็ฟังดูสมเหตุสมผลดี รอข้าไปถามปรมาจารย์เย่ก่อนค่อยว่ากัน!”

“เถาจื่อ ดึกมากแล้ว ไปพักผ่อนเถิด!”

เมื่อเถาจื่อเห็นว่ามิได้อะไรจากหลิงอวี๋ นางจึงกลับไปพักผ่อนอย่างหมดอารมณ์

หลิงอวี๋มองแผ่นหลังของเถาจื่อเดินจากไป ตอนนี้ข้า