แชร์

บทที่ 2408

ผู้เขียน: กานเฟย
“พี่หญิงหลิงหลิง... นี่... นี่มัน...”

หลงเพ่ยเพ่ยพูดตะกุกตะกัก เมื่อวานนี้นางเห็นความเก่งกาจดุร้ายของสัตว์ประหลาดกับตาตนเอง

ก่อนหน้านี้นางตื่นขึ้นมามิเห็นหลิงอวี๋ ต่อมาพบว่าสัตว์ประหลาดก็หายไปด้วย นางก็ยิ่งตกใจ

นางยังนึกว่าสัตว์ประหลาดฉวยโอกาสยามที่นางหลับสนิทกินหลิงอวี๋เข้าไปแล้ว กำลังร้องไห้ฟูมฟายเสียขวัญ ใครเลยจะคิดว่าจะได้เห็นหลิงอวี๋ถูกสัตว์ประหลาดพาตัวกลับมา!

“เพ่ยเพ่ย ขึ้นมาเถอะ พวกเราควรกลับกันได้แล้ว!”

หลิงอวี๋ยิ้มพลางกล่าว “อสูรน้อยจะพาพวกเราขึ้นไปเอง! เจ้าเพียงกอดข้าให้แน่นก็พอ!”

“ข้า... ข้ามิกล้า!”

หลงเพ่ยเพ่ยเห็นศีรษะอันใหญ่โตน่าเกลียดน่ากลัวของมันก็ส่ายหน้าด้วยความหวาดหวั่น

“ขึ้นมาเถอะ! ข้าปราบมันเชื่องแล้ว มันมิกินเจ้าหรอก!”

หลิงอวี๋ยื่นมือไปให้นาง

หลงเพ่ยเพ่ยชำเลืองมองสัตว์ประหลาด มันยังคงนิ่งมิเคลื่อนไหว

หลงเพ่ยเพ่ยรวบรวมความกล้ายื่นมือให้หลิงอวี๋ แล้วก้าวเท้าอย่างระมัดระวังสองก้าว

สัตว์ประหลาดหนังตาตก ดูท่าทางมิแยแสหลงเพ่ยเพ่ย

หลงเพ่ยเพ่ยทำหน้ามิถูก จะร้องไห้หรือหัวเราะก็มิออก แต่ใจก็เริ่มกล้ามากขึ้น รีบจับมือหลิงอวี๋ปีนขึ้นไปทันที

เมื่อนั่งมั่นคงดีแล้ว
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2682

    เมื่อเห็นกับดัก หลิงอวี๋กลับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกกับดักนี้เห็นได้ชัดว่ามีคนขุดขึ้น ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าในป่าลึกแห่งนี้มีผู้ประสบภัยที่หลบหนีมาพักพิงอยู่เซียวหลินเทียนอาจจะพลัดหลงเข้ามาในเขตควบคุมของพวกเขาโดยมิตั้งใจ จนตกลงไปในกับดักและถูกคนเหล่านี้จับตัวไปเซียวหลินเทียนมีวรยุทธ์สูงส่ง หากตกลงไปในกับดักนี้ ด้วยความสามารถของเขาแล้ว การจะหนีออกมาก็มิใช่เรื่องที่เป็นไปมิได้เช่นนั้นแล้ว ก็น่าจะเป็นเพราะในตอนนั้นมีคนซุ่มโจมตีอยู่บริเวณใกล้เคียง เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนตกลงไปในกับดัก จึงลงมือกับเขาทันที เป็นเหตุให้เขาถูกจับตัวไปได้ในที่สุดเมื่อเข้าใจถึงสาเหตุแล้ว หลิงอวี๋ก็มิร้อนรนอีกต่อไปนางมิได้รีบร้อนสำรวจต่อ แต่เร่งกลับไปยังค่ายพักเมื่อลู่ปินและหลิงหว่านเห็นหลิงอวี๋กลับมา ก็รีบเข้ามาถามว่า “ฮองเฮา มีข่าวของฝ่าบาทแล้วหรือยังพ่ะย่ะค่ะ?”หลิงอวี๋พยักหน้า “ข้าพบร่องรอยของพระองค์แล้ว จึงรีบกลับมาแจ้งให้พวกเจ้ารู้ก่อน”“ลู่ปิน เจ้าจัดให้ทุกคนตั้งค่ายพักแรมตรงนี้ หากข้ายังมิกลับมา ก็อย่าเพิ่งผลีผลามเคลื่อนไหว ข้าจะออกไปตามหาฝ่าบาทอีกครั้ง!”“ยังมิรู้ว่าคนที่อยู่บนเขานี้เป็นใคร แต

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2681

    มิว่าจะเป็นความเป็นไปได้แบบใด ก็ล้วนหมายความว่าเซียวหลินเทียนได้สูญสิ้นอิสรภาพไปแล้วหลิงอวี๋บังคับให้ตนเองสงบสติอารมณ์ลง ก่อนจะวิเคราะห์ต่อไปหากเซียวหลินเทียนประสบอุบัติเหตุ นั่นยังมิน่ากลัวเท่าใดนัก สิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริงคือ หากเขาได้พบกับผู้แข็งแกร่ง พลังฝึกตนของผู้แข็งแกร่งผู้นั้นจะต้องสูงกว่าเซียวหลินเทียนอย่างแน่นอนหลิงอวี๋นึกถึงการต่อสู้ระหว่างเซียวหลินเทียนและหลงหมิงในครานั้น แม้วรยุทธ์จะด้อยกว่าหลงหมิง แต่เมื่อได้กินโอสถลับของสวินเย่เข้าไป เซียวหลินเทียนก็ยังสามารถต้านทานการต่อสู้อันหนักหน่วงกับหลงหมิงได้ช่วงใหญ่หากเซียวหลินเทียนได้พบกับผู้แข็งแกร่งเช่นนั้น หรือว่าผู้แข็งแกร่งคนนี้จะน่ากลัวยิ่งกว่าหลงหมิงเสียอีก? ถึงได้ทำให้เซียวหลินเทียนไร้ซึ่งเรี่ยวแรงขัดขืน และสูญสิ้นอิสรภาพไปโดยง่ายดายเช่นนี้?ยิ่งคิด หลิงอวี๋ก็ยิ่งใจหายก่อนหน้านี้มิเคยได้ยินว่าในแดนเทพแห่งนี้ยังมีผู้ใดแข็งแกร่งกว่าหลงหมิง หรือว่าคนที่เซียวหลินเทียนพานพบคือฝูไห่?แต่ในมิช้า หลิงอวี๋ก็รู้สึกว่าความคิดของตนช่างเหลวไหลสิ้นดีหากฝูไห่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริง ก็คงมุ่งหน้าไปยังเมืองหลวงแดนเทพเพื่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2680

    ขณะที่หลิงหว่านกำลังขุดผักป่า นางก็เอ่ยถามขึ้นว่า “พี่หญิงหลิงหลิง ผักป่าพวกนี้กินอย่างไรหรือเจ้าคะ? นำไปต้มแกงหรือ?”ผักป่าเหล่านี้หลิงหว่านมิเคยเห็นมาก่อน นางกังวลว่าจะทำมิเป็น จึงได้เอ่ยถามหลิงอวี๋หลิงอวี๋ยิ้มพลางกล่าวว่า “วิธีการกินมีมากมายนัก สามารถนำไปตากแห้งเก็บไว้ ภายหลังนำออกมาผัดกับหมูแห้งก็ได้!”“หรือจะนำไปลวกแล้วยำกินก็ยังได้!”หลิงอวี๋บอกวิธีปรุงอาหารจากผักกูดเท่าที่นางจำได้ทั้งหมดให้แก่หลิงหว่านหลิงหว่านตั้งใจจดจำทุกอย่างระหว่างการเดินทาง หลิงหว่านรับหน้าที่เป็นแม่ครัวด้วยความเต็มใจ ช่วยเตรียมอาหารให้แก่กองทหารในระหว่างนั้น หากหลิงอวี๋มีเวลาว่างก็จะเข้ามาช่วย และได้สอนวิธีการทำอาหารมากมายให้แก่หลิงหว่านบัดนี้หลิงหว่านรู้สึกเคารพเลื่อมใสในตัวหลิงอวี๋อย่างสุดซึ้ง นางแอบปฏิญาณในใจว่าจะต้องเรียนรู้จากหลิงอวี๋ให้ดี ในภายภาคหน้าจะได้เป็นที่นับถือของผู้คนเช่นเดียวกับหลิงอวี๋ในมิช้า หลิงอวี๋และหลิงหว่านต่างก็เก็บผักป่าได้เต็มตะกร้าใหญ่ หลิงอวี๋จึงพาหลิงหว่านกลับไปเตรียมทำอาหารก่อนเมื่อกลับถึงที่พัก ทหารองครักษ์ของลู่ปินได้กางกระโจมเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลิงอวี๋มิเห็

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2679

    แม่ทัพจี้เองก็ผ่านการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้วจึงได้ตัดสินใจเช่นนี้หลายวันที่ผ่านมา เขาได้เห็นกับตาตนเองว่าหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนลงมือลงแรงด้วยตนเอง พยายามช่วยเหลือเหล่าราษฎรในการฟื้นฟูบ้านเรือนแม่ทัพจี้รู้สึกว่า มีเพียงคนอย่างหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนเท่านั้นที่เมื่อได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิแล้ว จะสามารถนำพาเหล่าประชาราษฎร์แห่งแดนเทพให้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและมั่นคงได้สิ่งที่คนธรรมดาเช่นพวกเขาปรารถนาก็เป็นเพียงการได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันผู้ใดที่สามารถมอบชีวิตที่มั่นคงให้แก่พวกเขาได้ แม่ทัพจี้ก็จะสนับสนุนคนผู้นั้นคำพูดของแม่ทัพจี้ขาดก็เพียงแต่มิได้เอ่ยออกมาตรง ๆ ว่า ให้หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนสถาปนาตนเองขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิเสียเลยการแสดงท่าทีเช่นนี้ของเขาก็ถือเป็นการปูทางไว้ก่อน เพราะอย่างไรเสียยามนี้ก็ไม่มีใครล่วงรู้สถานการณ์ที่แท้จริงในราชสำนักหากเจ้าแห่งทิศใต้มิอาจแบกรับภาระหน้าที่นี้ได้ เขาก็ยินดีที่จะสนับสนุนหลิงอวี๋หรือเซียวหลินเทียนขึ้นเป็นจักรพรรดิอย่างแท้จริงทางด้านเซียวหลินเทียนนั้นได้ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะให้หลิงอวี๋ขึ้นเป็นจ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2678

    เมื่อเหล่าหัวหน้าตระกูลช่วยกันส่งข่าวและระดมกำลังทหารขุนนางรวมถึงราษฎรจากทุกเมืองและอำเภอให้ร่วมมือกันขุดลอกคูคลองทางน้ำแล้ว พายุฝนที่เหลืออยู่ก็มิน่าเป็นกังวลอีกต่อไปสิ่งที่ทำให้ทั้งเซียวหลินเทียน หลิงอวี๋และบรรดาหัวหน้าตระกูลต่างคาดมิถึงก็คือ หลังจากหมู่บ้านหลายแห่งรอบเมืองจงโจวได้ขุดลอกเส้นทางน้ำเชื่อมต่อไปยังแม่น้ำหงส์ฟ้าแล้ว พายุฝนก็ลดความรุนแรงลงอย่างเห็นได้ชัดด้วยตาเปล่าหากสถานการณ์ยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป มินานพายุฝนก็คงจะหยุดตกหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนต่างรู้สึกตื่นเต้นยินดี พวกเขาร่วมกับแม่ทัพจี้เร่งมือทำงานหามรุ่งหามค่ำ ส่งคนไปเจรจาเกลี้ยกล่อมหมู่บ้านอื่น ๆ ให้เร่งกระบวนการขุดลอกเส้นทางน้ำให้เร็วขึ้นในขณะเดียวกัน ทางด้านของเผยอวี้ หลงอิงได้นำเรื่องที่เจ้าแห่งทิศใต้และองค์หญิงหานเยวี่ยเข้ายึดครองเมืองหลวงแดนเทพมาแจ้งให้เขาทราบหลงอิงได้เตือนเผยอวี้ว่า “ขอเพียงพวกเราขุดลอกเส้นทางน้ำเสร็จสิ้น ก็จะสามารถกลับเมืองหลวงแดนเทพได้ ด้วยความทะเยอทะยานของจงเจิ้งคุน เขาจะต้องไปช่วงชิงวังหลวงอย่างแน่นอน!”“ท่านรีบเขียนจดหมายไปเตือนพวกหลิงอวี๋เร็วเข้า!”เผยอวี้รู้ดีว่าก่อนหน้านี้ที

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2677

    หลงอิงกำลังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เหล่าหัวหน้าตระกูลก็พากันมาถึง จงเจิ้งคุนเอ่ยขึ้นอย่างโอหังว่า “เจ้าคนแซ่เผย คงจะยันไว้มิไหวแล้วกระมัง ถึงได้คิดจะมาขอสงบศึกกับพวกข้า?”“ตัวข้าผู้เฒ่าผู้นี้จะขอบอกให้เจ้ารู้ไว้ เพียงแค่พวกเจ้ายอมยุติการต่อต้าน ข้าก็จะเป็นตัวแทนของพวกเขาทั้งหมด มอบทางรอดชีวิตให้แก่พวกเจ้า!”เผยอวี้แค่นหัวเราะ “ใครจะไว้ชีวิตใครยังมิรู้แน่!”“จงเจิ้งคุน องค์จักรพรรดิและฮองเฮาของพวกเราทรงค้นพบวิธีแก้ไขปัญหาน้ำท่วมได้แล้ว วันนี้ที่เรียกพวกท่านมา ก็เพื่อจะบอกวิธีการให้ทราบ!”เผยอวี้ได้อธิบายวิธีการทั้งหมด ทั้งยังจงใจเน้นย้ำถึงความสามารถในการรองรับน้ำอันมหาศาลของแม่น้ำหงส์ฟ้าสุดท้ายเผยอวี้จึงกล่าวว่า “พวกท่านเองก็คงมิอยากติดอยู่บนภูเขาตลอดไปใช่หรือไม่ หากอยากกลับบ้าน ก็จงพักเรื่องบาดหมางทั้งหมดไว้ชั่วคราว แล้วร่วมแรงร่วมใจกับพวกเราเพื่อขุดลอกเส้นทางน้ำ!”เหล่าหัวหน้าตระกูลต่างมองหน้ากัน แม้ในใจจะหวั่นไหว แต่ก็ยังไม่มีผู้ใดแสดงท่าทีออกมาสิ่งที่จงเจิ้งคุนสนใจมากกว่าการลดลงของน้ำท่วมคือ การที่หลิงอวี๋ยังมีชีวิตอยู่เขาอดมิได้ที่จะถามขึ้นว่า “หลิงอวี๋ยังมีชีวิตอยู่จริ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status