Share

บทที่ 2407

Author: กานเฟย
เรื่องน่าประหลาดใจบังเกิดแก่หลิงอวี๋ สัตว์ประหลาดทำท่าทีราวกับเด็กน้อยมิได้ขนมหวาน มันเอียงหัวโต ๆ ของมันเข้ามาคลอเคลียหลิงอวี๋อย่างออดอ้อน

“ฮ่าฮ่า ได้ ๆ หากเจ้าต้องการก็ให้เจ้าทั้งหมดเลย!”

หลิงอวี๋มิได้รังเกียจรูปลักษณ์อัปลักษณ์ของสัตว์ประหลาดตนนี้แม้แต่น้อย นางเทโอสถที่เหลืออยู่ทั้งหมดให้มันกินจนสิ้น!

เมื่อสัตว์ประหลาดกินจนหมด ครั้งนี้มันกลับมิได้พัวพันอยู่กับหลิงอวี๋อีก มันสะบัดหางใหญ่คราหนึ่งแล้วว่ายจากไปเสียเอง

“นี่ เจ้าจะไปที่ใด? รอข้าด้วยสิ!”

หลิงอวี๋ยังมิรู้ด้วยซ้ำว่าจะออกจากถ้ำแห่งนี้ได้อย่างไร จึงร้องเรียกอย่างร้อนรน

ทว่าสัตว์ประหลาดก็มิได้สนใจหลิงอวี๋ ยังคงว่ายจากไปตามทางของมัน

หลิงอวี๋รู้สึกจนใจ นางหันกลับไปมองมังกรฟ้าอีกครั้ง ในใจยังคงเสียดายโอกาสที่จะปลุกมันให้ตื่น จึงนั่งขัดสมาธิลงอีกครั้ง พยายามค้นหาพลังของหยกหล้าสุขาวดีต่อไป

มิรู้ว่าพยายามอยู่นานเท่าใด หลิงอวี๋ทนต่อไปมิไหว จึงเผลอนั่งหลับไปด้วยอาการงัวเงีย

เมื่อหลิงอวี๋ตื่นขึ้นอีกครั้ง ก็เพราะถูกสัตว์ประหลาดถูไถจนตื่น

หลิงอวี๋ลืมตาขึ้น ก็เห็นศีรษะมหึมาของสัตว์ประหลาดอยู่ใกล้แค่คืบ

หลิงอวี๋มิแน่ใจว่าตนตาฝาดไป
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2684

    หลิงอวี๋มองมิเห็นว่าในห้องชั้นบนนั้น ป้าเหมิงกำลังร้องไห้อย่างสิ้นหวังนางกุมมือของเหมิงหลิงหลิงไว้แน่น พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยว่า “หลิงหลิง เป็นแม่เองที่ถ่วงรั้งเจ้าไว้!”“หากมิใช่เพราะแม่ เจ้าก็คงจากที่นี่ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้แล้ว!”เหมิงหลิงหลิงลูบมือของท่านแม่เบา ๆ พลางกระซิบว่า “ท่านแม่ ข้ามีวิธีแก้สถานการณ์นี้แล้วเจ้าค่ะ!”“จะบอกให้นะเจ้าคะ วันนี้ตอนที่ลูกออกไปล่าสัตว์ จับบุรุษผู้หนึ่งมาได้ เขามีวรยุทธ์สูงส่งมาก!”“ขอเพียงลูกเกลี้ยกล่อมให้เขาแต่งงานกับลูกได้ เหมิงซินก็มิใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย!”หลิงอวี๋ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับพูดมิออกแม่นางน้อยนี่โง่เง่าหรืออย่างไรกัน นางมิรู้จักเซียวหลินเทียนด้วยซ้ำ แต่กลับกล้าเอ่ยวาจาว่าจะเกลี้ยกล่อมให้เขายอมรับนางเป็นภรรยาให้ได้ยิ่งไปกว่านั้น นางรีบร้อนอยากจะหนีให้พ้นจากการต้องแต่งงานกับเหมิงซิน จึงคิดจะลากใครก็ได้เข้ามาช่วยแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าบุรุษผู้นี้จะดีไปกว่าเหมิงซิน?“ท่านแม่ แต่ลูกกังวลว่าจะควบคุมบุรุษผู้นี้มิได้! ลูกเห็นว่าเขารูปโฉมสง่างาม ท่าทางมิธรรมดา คนเช่นนี้ย่อมมิยอมก้มหัวเชื่อฟังคำสั่งของข้าแน่!”

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2683

    หลิงอวี๋จ้องมองไปยังจุดที่คนทั้งสองกำลังพูดคุยกัน หลังจากเพ่งมองอย่างตั้งใจ ในที่สุดนางก็มองเห็นคนทั้งสองที่แท้เสื้อคลุมกันฝนบนกายของคนทั้งสองล้วนทำขึ้นจากการเย็บใบไม้เข้าด้วยกัน เมื่อมองดูจึงกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกับพุ่มไม้ หากมิสังเกตให้ดีก็มิอาจพบเห็นได้เลย หลิงอวี๋สัมผัสมิได้ถึงความผันผวนของพลังวิญญาณจากคนทั้งสองมากนัก ทว่านางก็มิได้ผลีผลามลงมือ ยังคงอดทนรอคอยอย่างใจเย็นเมื่อเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มลงอีกครั้ง ชายคนหนึ่งก็เอ่ยขึ้นว่า “พี่รอง กลับกันเถอะ ฟ้าจะมืดแล้ว คงไม่มีใครมาอีกแล้ว!”“ฝนตกจนข้าเปียกไปทั้งตัว ข้ามิอยากล้มป่วยไป!”ชายที่ถูกเรียกว่าพี่รองจึงกล่าว “เช่นนั้นก็กลับกันเถอะ!”ทั้งสองเริ่มเคลื่อนไหวและเดินกลับไปหลิงอวี๋รอจนกระทั่งพวกเขาเดินไปไกลแล้วจึงค่อย ๆ ติดตามไปนางเห็นคนทั้งสองสวมเสื้อกันฝนใบไม้ที่หนาหนัก แต่กลับหลบหลีกกับดักได้อย่างคล่องแคล่วและมุ่งหน้าต่อไปหลังจากเดินมาได้ราวหนึ่งลี้ พวกเขาก็มาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่สร้างอยู่บนเนินกลางเขาหลิงอวี๋ที่อยู่ด้านหลังเห็นแล้วก็ถึงกับนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนหน้านี้ชาวบ้านจากหมู่บ้านตงหยางล้วนอาศัยอยู่ในถ้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2682

    เมื่อเห็นกับดัก หลิงอวี๋กลับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกกับดักนี้เห็นได้ชัดว่ามีคนขุดขึ้น ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าในป่าลึกแห่งนี้มีผู้ประสบภัยที่หลบหนีมาพักพิงอยู่เซียวหลินเทียนอาจจะพลัดหลงเข้ามาในเขตควบคุมของพวกเขาโดยมิตั้งใจ จนตกลงไปในกับดักและถูกคนเหล่านี้จับตัวไปเซียวหลินเทียนมีวรยุทธ์สูงส่ง หากตกลงไปในกับดักนี้ ด้วยความสามารถของเขาแล้ว การจะหนีออกมาก็มิใช่เรื่องที่เป็นไปมิได้เช่นนั้นแล้ว ก็น่าจะเป็นเพราะในตอนนั้นมีคนซุ่มโจมตีอยู่บริเวณใกล้เคียง เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนตกลงไปในกับดัก จึงลงมือกับเขาทันที เป็นเหตุให้เขาถูกจับตัวไปได้ในที่สุดเมื่อเข้าใจถึงสาเหตุแล้ว หลิงอวี๋ก็มิร้อนรนอีกต่อไปนางมิได้รีบร้อนสำรวจต่อ แต่เร่งกลับไปยังค่ายพักเมื่อลู่ปินและหลิงหว่านเห็นหลิงอวี๋กลับมา ก็รีบเข้ามาถามว่า “ฮองเฮา มีข่าวของฝ่าบาทแล้วหรือยังพ่ะย่ะค่ะ?”หลิงอวี๋พยักหน้า “ข้าพบร่องรอยของพระองค์แล้ว จึงรีบกลับมาแจ้งให้พวกเจ้ารู้ก่อน”“ลู่ปิน เจ้าจัดให้ทุกคนตั้งค่ายพักแรมตรงนี้ หากข้ายังมิกลับมา ก็อย่าเพิ่งผลีผลามเคลื่อนไหว ข้าจะออกไปตามหาฝ่าบาทอีกครั้ง!”“ยังมิรู้ว่าคนที่อยู่บนเขานี้เป็นใคร แต

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2681

    มิว่าจะเป็นความเป็นไปได้แบบใด ก็ล้วนหมายความว่าเซียวหลินเทียนได้สูญสิ้นอิสรภาพไปแล้วหลิงอวี๋บังคับให้ตนเองสงบสติอารมณ์ลง ก่อนจะวิเคราะห์ต่อไปหากเซียวหลินเทียนประสบอุบัติเหตุ นั่นยังมิน่ากลัวเท่าใดนัก สิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริงคือ หากเขาได้พบกับผู้แข็งแกร่ง พลังฝึกตนของผู้แข็งแกร่งผู้นั้นจะต้องสูงกว่าเซียวหลินเทียนอย่างแน่นอนหลิงอวี๋นึกถึงการต่อสู้ระหว่างเซียวหลินเทียนและหลงหมิงในครานั้น แม้วรยุทธ์จะด้อยกว่าหลงหมิง แต่เมื่อได้กินโอสถลับของสวินเย่เข้าไป เซียวหลินเทียนก็ยังสามารถต้านทานการต่อสู้อันหนักหน่วงกับหลงหมิงได้ช่วงใหญ่หากเซียวหลินเทียนได้พบกับผู้แข็งแกร่งเช่นนั้น หรือว่าผู้แข็งแกร่งคนนี้จะน่ากลัวยิ่งกว่าหลงหมิงเสียอีก? ถึงได้ทำให้เซียวหลินเทียนไร้ซึ่งเรี่ยวแรงขัดขืน และสูญสิ้นอิสรภาพไปโดยง่ายดายเช่นนี้?ยิ่งคิด หลิงอวี๋ก็ยิ่งใจหายก่อนหน้านี้มิเคยได้ยินว่าในแดนเทพแห่งนี้ยังมีผู้ใดแข็งแกร่งกว่าหลงหมิง หรือว่าคนที่เซียวหลินเทียนพานพบคือฝูไห่?แต่ในมิช้า หลิงอวี๋ก็รู้สึกว่าความคิดของตนช่างเหลวไหลสิ้นดีหากฝูไห่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริง ก็คงมุ่งหน้าไปยังเมืองหลวงแดนเทพเพื่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2680

    ขณะที่หลิงหว่านกำลังขุดผักป่า นางก็เอ่ยถามขึ้นว่า “พี่หญิงหลิงหลิง ผักป่าพวกนี้กินอย่างไรหรือเจ้าคะ? นำไปต้มแกงหรือ?”ผักป่าเหล่านี้หลิงหว่านมิเคยเห็นมาก่อน นางกังวลว่าจะทำมิเป็น จึงได้เอ่ยถามหลิงอวี๋หลิงอวี๋ยิ้มพลางกล่าวว่า “วิธีการกินมีมากมายนัก สามารถนำไปตากแห้งเก็บไว้ ภายหลังนำออกมาผัดกับหมูแห้งก็ได้!”“หรือจะนำไปลวกแล้วยำกินก็ยังได้!”หลิงอวี๋บอกวิธีปรุงอาหารจากผักกูดเท่าที่นางจำได้ทั้งหมดให้แก่หลิงหว่านหลิงหว่านตั้งใจจดจำทุกอย่างระหว่างการเดินทาง หลิงหว่านรับหน้าที่เป็นแม่ครัวด้วยความเต็มใจ ช่วยเตรียมอาหารให้แก่กองทหารในระหว่างนั้น หากหลิงอวี๋มีเวลาว่างก็จะเข้ามาช่วย และได้สอนวิธีการทำอาหารมากมายให้แก่หลิงหว่านบัดนี้หลิงหว่านรู้สึกเคารพเลื่อมใสในตัวหลิงอวี๋อย่างสุดซึ้ง นางแอบปฏิญาณในใจว่าจะต้องเรียนรู้จากหลิงอวี๋ให้ดี ในภายภาคหน้าจะได้เป็นที่นับถือของผู้คนเช่นเดียวกับหลิงอวี๋ในมิช้า หลิงอวี๋และหลิงหว่านต่างก็เก็บผักป่าได้เต็มตะกร้าใหญ่ หลิงอวี๋จึงพาหลิงหว่านกลับไปเตรียมทำอาหารก่อนเมื่อกลับถึงที่พัก ทหารองครักษ์ของลู่ปินได้กางกระโจมเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลิงอวี๋มิเห็

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2679

    แม่ทัพจี้เองก็ผ่านการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้วจึงได้ตัดสินใจเช่นนี้หลายวันที่ผ่านมา เขาได้เห็นกับตาตนเองว่าหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนลงมือลงแรงด้วยตนเอง พยายามช่วยเหลือเหล่าราษฎรในการฟื้นฟูบ้านเรือนแม่ทัพจี้รู้สึกว่า มีเพียงคนอย่างหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนเท่านั้นที่เมื่อได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิแล้ว จะสามารถนำพาเหล่าประชาราษฎร์แห่งแดนเทพให้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและมั่นคงได้สิ่งที่คนธรรมดาเช่นพวกเขาปรารถนาก็เป็นเพียงการได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันผู้ใดที่สามารถมอบชีวิตที่มั่นคงให้แก่พวกเขาได้ แม่ทัพจี้ก็จะสนับสนุนคนผู้นั้นคำพูดของแม่ทัพจี้ขาดก็เพียงแต่มิได้เอ่ยออกมาตรง ๆ ว่า ให้หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนสถาปนาตนเองขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิเสียเลยการแสดงท่าทีเช่นนี้ของเขาก็ถือเป็นการปูทางไว้ก่อน เพราะอย่างไรเสียยามนี้ก็ไม่มีใครล่วงรู้สถานการณ์ที่แท้จริงในราชสำนักหากเจ้าแห่งทิศใต้มิอาจแบกรับภาระหน้าที่นี้ได้ เขาก็ยินดีที่จะสนับสนุนหลิงอวี๋หรือเซียวหลินเทียนขึ้นเป็นจักรพรรดิอย่างแท้จริงทางด้านเซียวหลินเทียนนั้นได้ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะให้หลิงอวี๋ขึ้นเป็นจ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status