Share

บทที่ 918

Author: กานเฟย
ทั้งสองคนมิกล้าเคลื่อนไหวใด ๆ และมิกล้าหายใจตามปกติด้วย เพราะกลัวว่าจะรบกวนอีกฝ่าย

หลิงอวี๋เพียงอธิษฐานขอให้เซียวหลินเทียนประหม่าจนหลับไป นางจะได้พลิกตัวได้อย่างอิสระ

เซียวหลินเทียนก็เช่นกัน ปลายจมูกของเขาได้กลิ่นหอมจากร่างกายของหลิงอวี๋ จิตใจของเขาฟุ้งซ่าน แต่ก็มิกล้าทำอะไรเลย

ตอนนี้เขาเป็นบุรุษปกติแล้ว!

ชั่วครู่หนึ่ง เซียวหลินเทียนอยากกอดหลิงอวี๋มาก เขาต้องการนางอย่างมิสนใจสิ่งใดแล้ว!

แต่สัญชาตญาณดั้งเดิมเช่นนี้ยังทำให้เซียวหลินเทียนต้องล่าถอยไป!

หลิงอวี๋คือสหายของเขา คือศิษย์น้องของเขา และเป็นคนที่เขาอยากปกป้องในภายหน้า!

เขาต้องมิทำร้ายนางก่อนที่เขาจะรู้ว่าจริง ๆ แล้วเขาคิดอย่างไรกับนางกันแน่!

ทั้งสองตัวแข็งทื่อเช่นนี้อยู่เป็นเวลานาน จนหลิงอวี๋ทนมิไหวผล็อยหลับไปด้วยความง่วง

เซียวหลินเทียนอยู่จนกระทั่งใกล้รุ่งสางจึงจะหลับลงได้

หลังจากนอนหลับไปสักพัก ก็ได้ยินเสียงของหานเหมยดังมาจากข้างนอก “ท่านอ๋อง ถึงเวลาตื่นแล้วเพคะ!”

เซียวหลินเทียนตื่นขึ้นมา รู้สึกว่าหลิงอวี๋ยังคงหลับอยู่ จึงค่อย ๆ ลุกขึ้นไปอาบน้ำ

กระทั่งเปลี่ยนอาภรณ์ออกมาแล้ว หลิงอวี๋ก็ยังคงหลับอยู่

เซียวหลินเทียนเดิน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2614

    หลิงอวี๋เค้นลอดไรฟันออกมาสามคำ “สวีเนี่ยนจือ!”สุ่ยหลิงพลันตกตะลึง นางขมวดคิ้วแล้วถามว่า “ฮองเฮา ท่านเข้าพระทัยผิดหรือไม่เพคะ?”“ยามแม่นมลี่มีชีวิตอยู่ ยังชมเชยพี่หญิงเนี่ยนจือว่าเฉลียวฉลาด รอบรู้และมีความสามารถนัก!”“ยามที่แม่นมลี่ป่วยหนัก พี่หญิงเนี่ยนจือก็ยังไปเยี่ยมเยียนดูแลทุกวันเลยเพคะ!”หลิงอวี๋ชายตามองสุ่ยหลิงอย่างเย็นชา ในที่สุดก็อดมิได้ที่จะกล่าวด้วยความมิพอใจเล็กน้อย “สุ่ยหลิง เจ้าคิดว่าข้าเป็นคนใจแคบหรือ? แค่เพราะสวีเนี่ยนจือสนิทกับเยวี่ยเยวี่ย ก็เลยจงใจใส่ร้ายนางรึ?”สุ่ยหลิงตกใจกับความโกรธของหลิงอวี๋ รีบโบกมือปฏิเสธ “หามิได้ ๆ หามิได้เพคะ… บ่าวหาได้คิดเช่นนั้นไม่เพคะ!”“พวกเราทุกคนล้วนทราบพระอุปนิสัยของฮองเฮาดี ท่านย่อมมิอาจสงสัยสวีเนี่ยนจือโดยไร้เหตุผลได้ บ่าวต่างหากที่พูดผิดไปเพคะ!”หลี่ว์จงเจ๋อลังเลเล็กน้อย เดิมทีเขาก็คิดจะกล่าวว่าหลิงอวี๋สงสัยผิดคนหรือไม่ยามที่หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนมิได้อยู่ในวัง หลี่ว์จงเจ๋อมักจะเข้าวังไปเป็นเพื่อนเซียวเยวี่ยเสมอประการหนึ่งคือ ช่วยหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนอบรมสั่งสอนเซียวเยวี่ย อีกประการหนึ่งก็คือ เป็นเพื่อนกับเซียวเยวี

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2613

    “พวกเจ้าดูนั่น!”หลิงอวี๋ชี้ให้ดูสุ่ยหลิงและหลี่ว์จงเจ๋อ มองตามทิศทางที่หลิงอวี๋ชี้ไปเห็นกระดูกขาของแม่นมลี่ที่ถูกแสงยูวีส่อง ปรากฏคราบตะกอนเกาะอยู่เป็นจุด ๆ ประปราย“นั่นอะไรหรือเพคะ?”สุ่ยหลิงถามด้วยความสงสัยหลิงอวี๋ยิ้มเยือกเย็น “พิษร้าย... แม่นมลี่ถูกวางยาพิษชนิดเรื้อรังชนิดเดียวกับท่านอ๋องเฉิง พิษนี้จะค่อย ๆ กัดกร่อนอวัยวะภายในของแม่นมลี่!”“ทำให้แม่นมลี่ตายโดยที่ไม่มีใครสงสัยว่านางถูกวางยาพิษ!”“พิษเหล่านี้สะสมอยู่ในร่างของแม่นมลี่ จึงทำให้กระดูกมีลักษณะเป็นจุดด่างดำเช่นนี้!”“นอกจากนี้ การที่ศพของแม่นมลี่เน่าเปื่อยเร็วถึงเพียงนี้ ก็เป็นเพราะสารพิษเหล่านี้ด้วย!”สุ่ยหลิงเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง “พระนาง ใครกันที่ใจโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้? แม่นมลี่ก็มิได้ไปสร้างความบาดหมางกับผู้ใด เหตุใดจึงมีคนวางยาพิษนางได้?”หลิงอวี๋มิได้พูดอะไรหลี่ว์จงเจ๋อจมอยู่ในห้วงความคิด บิดาของเขาหลี่ว์เซียงได้รับพระราชโองการจากองค์จักรพรรดิให้สอบสวนคดีวางยาพิษท่านอ๋องเฉิงเมื่อคืนหลี่ว์เซียงบอกหลี่ว์จงเจ๋อว่า เรื่องท่านอ๋องเฉิงถูกวางยาพิษน่าจะเป็นฝีมือขององค์ชายเย่ท้ายที่สุด ท่านอ๋องเฉิงเ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2612

    “นำเครื่องกระดาษออกมา!”หลิงอวี๋สั่งให้สุ่ยหลิงนำของเซ่นไหว้ที่เตรียมมาออกมา นางจุดธูปด้วยตนเองแล้วคุกเข่าลงโขกศีรษะสามครั้งหน้าป้ายหลุมศพของแม่นมลี่การโขกศีรษะสามครั้งนี้ เป็นการขอบคุณในบุญคุณที่แม่นมลี่เคยดูแลนางในอดีต และเป็นการขอขมาที่ต้องมารบกวนดวงวิญญาณเมื่อสุ่ยหลิงเห็นหลิงอวี๋โขกศีรษะ นางก็โขกศีรษะตามสามครั้งเช่นกันหลิงอวี๋เผากระดาษเงินกระดาษทองที่นำมาจนหมด พร้อมกับภาวนาในใจอย่างเงียบงัน“แม่นม อาอวี๋ของท่านกลับมาแล้ว!”“ข้าจะขุดโลงศพขึ้นมาเพื่อชันสูตร!”“แม่นม หากท่านมีความคับแค้นใจ อาอวี๋ผู้นี้จะแก้แค้นให้ท่านอย่างแน่นอน ข้าจะตัดศีรษะคนชั่วที่ทำร้ายท่าน!”“หากท่านตายไปตามธรรมชาติจริง อาอวี๋ก็จะเผากระดาษเงินกระดาษทองไปให้ท่านมาก ๆ เพื่อเซ่นไหว้ดวงวิญญาณของท่านบนสวรรค์!”“แม่นม โปรดยกโทษให้อาอวี๋ที่ต้องมารบกวนด้วยเถิด...”เมื่อภาวนาเสร็จ หลิงอวี๋ก็ลุกขึ้นยืนข้าง ๆ แล้วสั่งหลี่ว์จงเจ๋อโดยตรงว่า “ให้คนของเจ้าขุดโลงศพของแม่นมลี่ขึ้นมา!”สิ้นเสียงนั้น ทั้งสุ่ยหลิงและหลี่ว์จงเจ๋อต่างก็หน้าเปลี่ยนสีสุ่ยหลิงรีบร้องกล่าว “ฮองเฮา ท่านจะทำกระไรหรือเพคะ แม่นมลี่ไปสู่สุคติแล

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2611

    “เราออกไปเดินกันเถิด!”หลิงอวี๋พาสุ่ยหลิงเดินเล่นในวังหลวง นางจากวังหลวงไปปีกว่าแล้ว จึงอยากเห็นว่าตอนนี้ในวังเป็นอย่างไรบ้างตลอดทางที่มองไป ทุกอย่างล้วนเป็นระเบียบเรียบร้อย เหล่าขันทีและนางกำนัลในวังต่างก็ทำหน้าที่ของตนเองหลิงอวี๋มองภาพเหล่านั้นแล้วพลันนึกถึงเรื่องที่ท่านอ๋องเฉิงถูกวางยาพิษขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล ครานั้น แม้แต่ท่านอดีตเสนาบดีและหลี่ว์เซียงต่างก็คิดว่าท่านอ๋องเฉิงชราภาพร่างกายอ่อนแอจวนจะสิ้นใจหากมิใช่เพราะนางและเซียวหลินเทียนจับพลัดจับผลูได้กลับมาฉินตะวันตก ต่อให้ท่านอ๋องเฉิงสิ้นใจไป ก็คงไม่มีใครสงสัยถึงความผิดปกติถ้าเช่นนั้นแล้ว หรือว่าแม่นมลี่เองก็อาจจะเสียชีวิตเพราะถูกวางยาพิษเช่นกัน?ตอนนั้นแม่นมลี่ถูกรับเข้าวังมาเพื่อดูแลเซียวเยวี่ย หากแม่นมลี่ยังมีชีวิตอยู่ สวีเนี่ยนจือผู้นั้นจะยังมีโอกาสเข้าใกล้เซียวเยวี่ยเช่นนี้ได้หรือ?เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลิงอวี๋ก็รู้สึกหนาวเยือกขึ้นมาโดยมิรู้ตัว นางส่ายหน้า รู้สึกว่าตนช่างคิดเล็กคิดน้อยเกินไปแล้วนางจะยิ่งมองสวีเนี่ยนจือขวางหูขวางตา เพียงเพราะอีกฝ่ายชิงโอกาสหวีผมให้เซียวเยวี่ยไปมิได้!ทว่าหลิงอวี๋พลันคิดขึ้นมาอีกแง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2610

    หลิงอวี๋เงยหน้ามองไปทางสวีเนี่ยนจือ เห็นนางมีท่าทีทำอะไรมิถูก หลิงอวี๋ก็ยิ้มออกมาทันทีเพิ่งจะมาคิดได้ตอนนี้ว่าต้องรักษาระยะห่าง…ทำเช่นนี้เรียกว่าการยั่วยุหรือไม่?หรือว่าจงใจจะหยั่งเชิงตนกันแน่?“กุ้ยเหรินสวีพูดกระไรกัน?”หลิงอวี๋เผยยิ้มอ่อนโยน “ข้ามิอยู่ในวัง มิได้ทำหน้าที่แม่ให้องค์ชายรัชทายาทน้อยได้เต็มที่!”“ทั้งหมดเป็นเพราะองค์รัชทายาทน้อยมีพวกเจ้าดูแล ข้ารู้สึกขอบคุณมากต่างหาก จะรู้สึกมิพอใจได้อย่างไร!”“เมื่อครู่องค์รัชทายาทน้อยก็บอกแล้วว่า ข้ามิใช่คนจิตใจคับแคบถึงเพียงนั้น!”“ยิ่งไปกว่านั้น ข้ากับองค์จักรพรรดิจะอยู่ในเมืองหลวงเพียงมิกี่วันเท่านั้น ประเดี๋ยวก็จะต้องไปแดนเทพอีก ต่อไปองค์รัชทายาทน้อยก็ยังต้องพึ่งพาพวกเจ้าให้ช่วยดูแล!”“เอาเถิด วันนี้ในวังต้องจัดงานเลี้ยง หลิงซวน เจ้ากับกุ้นเหริยสวีไปดูอีกทีสิว่ามีที่ใดบกพร่องหรือไม่!”หลิงซวนรีบจูงมือสวีเนี่ยนจือทันที “พี่หญิงเนี่ยนจือ ท่านละเอียดรอบคอบ ท่านไปช่วยข้าดูทีว่ายังมีข้อบกพร่องอันใดหรือไม่!”หลังจากทั้งสองคนออกไป หลิงอวี๋ก็มองแผ่นหลังของทั้งสองคนจากไปอย่างครุ่นคิดสุ่ยหลิงมองหลิงอวี๋ แล้วมองตามแผ่นหลังทั้งสอ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2609

    สวีเนี่ยนจือมองเซียวเยวี่ยอย่างลำบากใจ แล้วก็หันไปมองหลิงอวี๋หลิงอวี๋ยกยิ้มมุมปาก แล้วพยักหน้าให้นาง “เจ้าหวีผมให้เขาเถิด!”ขันทีน้อยนำหวีมาให้แล้ว สวีเนี่ยนจือจึงทำความเคารพหลิงอวี๋ แล้วจูงมือเซียวเยวี่ยไปนั่งด้านข้างก่อนจะหวีผมให้เขาเซียวเยวี่ยนั่งนิ่งเชื่อฟัง ส่วนสวีเนี่ยนจือก็หวีผมให้เขาด้วยท่าทีตั้งอกตั้งใจหลิงอวี๋นั่งอยู่บนที่นั่งสูงสุด พลางมองพิจารณาสวีเนี่ยนจืออย่างเงียบ ๆมิได้พบกันนานปีกว่า สวีเนี่ยนจือยิ่งเติบโตขึ้นอย่างงดงาม อ่อนช้อยและสง่า ใบหน้าที่งามล่มเมืองของนางนั้นบัดนี้กลับดูสุขุมและนิ่งลึกขึ้นกว่าเดิมทุกท่วงท่าความเคลื่อนไหวล้วนดูสง่างามสายตาของหลิงอวี๋ค่อย ๆ เลื่อนไปยังใบหน้าของเซียวเยวี่ยโดยมิรู้ตัวใบหน้าเซียวเยวี่ยเต็มไปด้วยความพอใจและเอนตัวพิงสวีเนี่ยนจือเบา ๆ ยอมให้สวีเนี่ยนจือจัดแต่งผมของเขาไปดูท่าทาง สวีเนี่ยนจือจะหวีผมให้เซียวเยวี่ยบ่อยจนเป็นความเคยชินแล้วหลิงอวี๋มองภาพนั้นแล้วความรู้สึกหดหู่ในใจก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆเรื่องนี้เดิมทีเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย มิจำเป็นจะต้องใส่ใจแต่หลิงอวี๋กลับมีความรู้สึกราวกับถูกกีดกันออกจากวง ดูราวกับว่าเซ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status