LOGINShare
บทที่ 3
Last Updated:
2025-11-08 09:20:58บทที่ 3
“เป็นอะไรไปไหมเมื่อคืนไม่ได้นอนเหรอ” ภีรดาถามเมื่อเห็นวราลีมาเรียนด้วยท่าทางอิดโรยราวกับคนนอนไม่เต็มอิ่ม คำถามของเพื่อนรักทำเอาวราลีหน้าร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงสาเหตุที่ทำให้เธอหลับได้ไม่เต็มตาเมื่อคืนนี้
“นอนแต่ฝันร้ายทั้งคืน”
“ฝันอะไร” ภีรดาถามต่อ
“ฝันถึงคนบ้าน่ะ” วราลีตอบเลี่ยงๆ
“ฝันถึงพี่เคนหรือเปล่า” ภีรดารีบถามทันทีก่อนจะหัวเราะน้อยๆ เมื่อเห็น วราลีหน้าบึ้งไปทันทีที่เธอเอ่ยถึงพี่ชายของเธอ วราลีแทบสะดุ้งเมื่อเจอคำถามของ ภีรดา
“บ้าน่าพิม”
“พูดถึงพี่เคนทีไร ไหมต้องทำหน้าแบบนี้ทุกที” ภีรดาบ่นกลายๆ
“แบบไหน” เธอย้อนถาม
“ก็หน้าบึ้งๆ แบบไม่สบอารมณ์แบบนี้แหละ”
“ก็ไม่อยากให้พูดถึง”
“เมื่อไหร่จะใจอ่อน” คำถามของภีรดากำกวมเหมือนมีอะไรแอบแฝง
“ใจอ่อนเรื่องอะไร”
“เรื่องพี่เคนน่ะสิ เมื่อไหร่จะเลิกเกลียดพี่เคน”
“ก็ตอนที่พี่ชายพิมเลิกหาเรื่องไหมแล้วก็ตอนที่พี่ชายพิมเลิกเจ้าชู้” วราลีตอบโดยไม่ต้องคิดนาน
“เฮ้อกลุ้ม” ภีรดาถอนหายใจออกมาน้อยๆ
“เรื่องอะไรล่ะจ๊ะ”
“ก็เรื่องไหมกับพี่เคนนั่นแหละ ท่าทางจะไม่ดีกันง่ายๆ คนกลางอย่างพิมคงต้องลำบากใจไปอีกนาน”
“ไหมกับเขาก็ต่างคนต่างอยู่” เธอบอก
“แต่เจอกันทีไรเป็นต้องมีเรื่องทะเลาะกัน” ภีรดาพูดต่อ
เสียงออดสัญญาณดังขึ้นทำให้บทสนทนาของวราลีและภีรดาต้องจบลงแค่นั้น ทั้งสองเดินเข้าห้องเรียนไปก่อนที่จะตั้งใจเรียนกันต่อไปเพราะใกล้จะถึงเวลาสอบเข้ามหาวิทยาลัยเต็มทีแล้ว
ตอนเย็นหลังเลิกเรียนภีรดาและวราลีนั่งอยู่บนม้าหินอ่อนโดยอ่านหนังสือรอในระหว่างที่รอคนมารับ ภีรดารอพี่ชายของเธอในขณะที่วราลีเองก็รอภวินท์มารับเช่นกัน
ภีรวัจน์เดินเคียงข้างมากับพัชราวดีคู่ควงคนใหม่ของเขาที่สวยระดับดาวมหาวิทยาลัย เขาตั้งใจพาพัชราวดีมาที่นี่เพื่อให้ยัยเด็กแว่นนั้นเห็นว่าเขาไม่คิดจะสนใจผู้หญิงเชยๆ อย่างเธอสักนิด
“สวัสดีค่ะน้องพิม” พัชราวดีเดินเข้ามาทักพร้อมทั้งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร โดยมีภีรวัจน์เดินตามมาห่างๆ
“ค่ะพี่แพท” ภีรดายิ้มตอบตามมารยาทเพราะเธอเคยรู้จักกับพัชราวดีตามงานสังคมต่างๆ ที่เธอเคยไปกับครอบครัวของเธอ
พัชราวดีหันไปเกาะแขนของภีรวัจน์ไว้อย่างสนิทสนมเมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้ๆ วราลีแอบมองใบหน้าของพัชราวดีอย่างชื่นชมในความสวยแต่ในขณะเดียวกันก็นึกเกลียดคนที่เพิ่งจะเดินตามมาติดๆ ที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นเบื่อแล้วก็เปลี่ยนใหม่
ภีรวัจน์ก้มลงมามองในขณะที่วราลีกำลังเงยหน้าขึ้นไปทำให้สายตาสองคู่ประสานกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ เขามองเธอนิ่งๆ แต่สายตาที่มองเขาอย่าง ติเตียนและกล่าวหาของยัยแว่นนั่นทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที
เขาจ้องนิ่งๆ ที่ริมฝีปากบางๆ ของเธอทำให้วราลีหน้าร้อนผ่าว ขนาดอยู่ต่อหน้าคู่ควงคนใหม่ของเขายังจะกล้ามามองเธอด้วยสายตาแบบนี้อีก เธอเมินหน้าหลบสายตาของเขาและก้มลงอ่านหนังสือต่ออย่างไม่สนใจอะไรอีก
“พิมกลับก่อนนะไหม” ภีรดาหันมาบอกวราลี
“จ้ะ”
“ไหมอยู่คนเดียวได้นะ” ภีรดาถามต่ออย่างเป็นห่วง
“ได้สิจ๊ะ” เธอบอกพร้อมกับยิ้มให้ภีรดา
“งั้นพิมกลับก่อนนะ” วราลีพยักหน้า
ภีรดาเดินนำโดยมีพัชราวดีเดินตามไปที่รถของภีรภัจน์ที่จอดอยู่ โดยที่ภีรวัจน์ไม่ได้เดินตามไปในทันที เขาหยุดยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นทำให้วราลีขยับตัวอย่างอึดอัด ทำไมไม่ไปซะทีนะเธอนึกค่อนขอดเขาอยู่ในใจ
“รอแฟนมารับล่ะสิ” เขาพูดขึ้นมาทันทีเมื่ออยู่กับเธอตามลำพังสองคน
“คงงั้นมั้งคะ” วราลีตอบอย่างไม่ใยดี
“ไวไฟใช่เล่นนี่” เขาพูดอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อมองหน้าบึ้งๆ ของเธอ
“มันเรื่องของไหม”
“สงสัยเราต้องทบทวนความจำอะไรบางอย่างกันแล้วมั้ง”
เขาเท้าแขนกับม้าหินอ่อนและก้มลงมาพูดใกล้ๆ วราลีรีบผงะหนี คนเจ้าเหล์จึงยิ้มมุมปากและจ้องที่ริมฝีปากเธอเหมือนกับจะเตือนอะไรบางอย่าง สายตาคมกล้าและคำพูดของเขาทำเอาวราลีหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที
“อย่ามายุ่งกับไหมนะ ไปหาสาวๆ ของพี่โน่น” เธอแหวกลับใส่เขา และรู้สึกหวาดหวั่นกับท่าทางของเขา
“ความอดทนของผมอาจจะหมดลงสักวันถ้าไหมยังไม่เลิกกวนโมโหผม” เขาพูดเหมือนกับจะข่มขู่เธอก่อนจะเดินกลับไปที่รถของเขา วราลีได้แต่ถอนหายใจเมื่อเธอรอดจากการคุกคามของเขาไปได้อีกครั้ง
เย็นวันนี้ภวินท์มีเรียนคาบสุดท้ายทำให้เขามารับวราลีช้ากว่าทุกวัน เขามาถึงโรงเรียนที่วราลีเรียนอยู่และมุ่งหน้าเดินไปหาวราลีตรงที่เธอนั่งอยู่
ภวินท์เดินสวนมาในขณะที่ภีรวัจน์และภีรดากำลังจะก้าวขึ้นรถ สายตาสองคู่มองตามขณะที่เขากำลังเดินเข้าไปหาวราลีด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกัน...
ภีรวัจน์รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านอย่างไม่มีเหตุผลเมื่อเห็นยัยแว่นยิ้มหวานให้กับภวินท์ เขานึกอยากจะสั่งสอนยัยเชยนั่นให้รู้บ้างว่าไม่ควรจะให้ท่าผู้ชายคนไหนต่อหน้าเขา
“เป็นอะไรไปคะเคน” พัชราวดีหันมาถามเมื่อเห็นภีรวัจน์เงียบไปขณะกำลังขับรถ
“เปล่าครับแพทพอดีผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ”
“เพลินจริงเหรอคะ แต่หน้าเคนเหมือนกำลังโกรธใครอยู่อย่างนั้นแหละ” พัชราวดีพูดตามที่เธอเห็น
“งั้นเหรอครับ” ภีรวัจน์หันมาหาพัชราวดีก่อนจะปรับสีหน้าของตัวเองใหม่
“ใช่ค่ะ” พัชราวดีหันมาทางเขา รู้สึกแปลกใจที่เห็นภีรวัจน์ทำท่าเครียดได้ขนาดนี้ทั้งๆ ที่ตอนมาเขาก็ยังเป็นปกติดีอยู่
“ผมไปส่งแพทที่บ้านเลยนะครับ”
Latest chapter
ยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ บทที่ 5
บทที่ 5“อย่ามาทำอะไรบ้าๆ นะ” เธอมองเขาอย่างหวาดระแวง“นึกว่าไหมอยากจะทบทวนความจำ”“ไหมไม่บ้าไปกับพี่หรอก”“หึๆ นึกว่า”เขาพูดพร้อมกับมองริมฝีปากของเธออย่างไม่วางตา“หยุดนะ” เธอรีบห้ามเขาก่อนที่เขาจะหลุดคำพูดบางอย่างออกมา“อย่าดื้อกับผมให้มันมากนักนะไหม” เขาเริ่มขู่เธออย่างจริงจัง“ไหมทำอะไร ไหมก็อยู่ส่วนไหม ไหมไม่เคยไปยุ่งอะไรกับเรื่องของพี่เลยสักนิด”“แล้วเรื่องเมื่อวานนี้ล่ะ”“ทำไม”“ที่ทำแบบนั้นกับนายภวินท์ ไหมกำลังท้าทายผม” เขาบอกอย่างคาดโทษ และเดินเข้าใกล้เธอมากกว่าเดิมวราลีรีบผลักเขาก่อนจะเดินผ่านเขาไป เขาได้แต่มองตามก่อนจะยิ้มนิดๆ และอารมณ์ดีขึ้นอย่างประหลาดภวินท์รู้สึกโมโหอย่างมากเมื่อพ่อของเขามาบอกเรื่องที่เขาต้องไปสอนพิเศษ ถ้าเป็นปกติเขาคงจะดีใจแต่คราวนี้มันกลับตรงกันข้าม เขาไม่ได้อยากข้องเกี่ยวใดๆ กับยัยคุณหนูนั่นสักนิด แต่เขาก็ไม่มีทางปฏิเสธได้ในเมื่อพ่อของเขารับปากไปแล้ว ภวินท์นึกอยากปฏิเสธไปแต่ติดอยู่ตรงที่พ่อของเขาถึงอย่างไรพ่อของยัยคุณหนูนั่นก็เคยมีบุญคุณกับพ่อของเขาทำให้เขาปฏิเสธไม่ออกภวินท์มาถึงคฤหาสน์หลังใหญ่ในตอนสายของวันเสาร์“คุณไก่ใช่ไหมคะ” สาวใช้เดินมาถามเมื
ยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ บทที่ 4
บทที่ 4เป็นอีกครั้งที่พัชราวดีรู้สึกผิดหวังเพราะเธอคิดว่าเขาอาจจะชวนเธอไปไหนต่อซะอีก แต่เมื่อเห็นสีหน้าเครียดๆ ของภีรวัจน์แล้วพัชราวดีก็ไม่อยากจะขัดใจและเซ้าซี้ เธอฉลาดพอที่จะรู้ว่าคนแบบเขาคงไม่ชอบให้ผู้หญิงมาแสดงอาการเอาแต่ใจกับเขา“พี่เคนเป็นอะไรไปคะ” ภีรดาถามในตอนขากลับหลังจากที่ภีรวัจน์ขับรถมาส่งพัชราวดีกลับถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว“ถามอีกคนแล้วเหรอเรา”“ก็มันน่าสงสัยนี่ เมื่อกี้ยังดีๆ อยู่เลย” เธอถามอย่างอยากรู้“ก็เหมือนเรานั่นแหละ ทำไมนั่งเงียบมาตลอดทาง” เขาย้อนถามน้องสาวบ้าง“เปล่าซะหน่อยพิมไม่ได้เป็นอะไร” ภีรดารีบปฏิเสธ“นึกว่าใจลอยไปถึงไหนซะอีก”“เปล่าค่ะ ว่าแต่เมื่อกี้ทะเลาะอะไรกับไหมหรือเปล่า”ภีรดาถามทันทีที่ได้โอกาส“รู้สึกจะคิดว่าพี่คอยแต่จะหาเรื่องเพื่อนเราอยู่ตลอดเลยนะ”“มันจริงไหมล่ะคะ”“เพื่อนเราชอบกวนประสาทพี่” เขารู้สึกหงุดหงิดอีกครั้งเมื่อนึกถึงใบหน้าเชิดๆ ของคนที่กำลังถูกกล่าวถึง“ไหมเค้าเกลียดคนเจ้าชู้” ภีรดาพร่ำบอกพี่ชายเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วเธอก็จำไม่ได้“กำลังจะบอกว่าเขาเกลียดพี่งั้นสิ”“เอ้อ” ภีรดาอึกอัก“ไม่ต้องบอกก็รู้เขาแสดงออกซะขนาดนั้น” เ
ยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ บทที่ 3
บทที่ 3“เป็นอะไรไปไหมเมื่อคืนไม่ได้นอนเหรอ” ภีรดาถามเมื่อเห็นวราลีมาเรียนด้วยท่าทางอิดโรยราวกับคนนอนไม่เต็มอิ่ม คำถามของเพื่อนรักทำเอาวราลีหน้าร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงสาเหตุที่ทำให้เธอหลับได้ไม่เต็มตาเมื่อคืนนี้“นอนแต่ฝันร้ายทั้งคืน”“ฝันอะไร” ภีรดาถามต่อ“ฝันถึงคนบ้าน่ะ” วราลีตอบเลี่ยงๆ“ฝันถึงพี่เคนหรือเปล่า” ภีรดารีบถามทันทีก่อนจะหัวเราะน้อยๆ เมื่อเห็น วราลีหน้าบึ้งไปทันทีที่เธอเอ่ยถึงพี่ชายของเธอ วราลีแทบสะดุ้งเมื่อเจอคำถามของ ภีรดา“บ้าน่าพิม”“พูดถึงพี่เคนทีไร ไหมต้องทำหน้าแบบนี้ทุกที” ภีรดาบ่นกลายๆ“แบบไหน” เธอย้อนถาม“ก็หน้าบึ้งๆ แบบไม่สบอารมณ์แบบนี้แหละ”“ก็ไม่อยากให้พูดถึง”“เมื่อไหร่จะใจอ่อน” คำถามของภีรดากำกวมเหมือนมีอะไรแอบแฝง“ใจอ่อนเรื่องอะไร”“เรื่องพี่เคนน่ะสิ เมื่อไหร่จะเลิกเกลียดพี่เคน”“ก็ตอนที่พี่ชายพิมเลิกหาเรื่องไหมแล้วก็ตอนที่พี่ชายพิมเลิกเจ้าชู้” วราลีตอบโดยไม่ต้องคิดนาน“เฮ้อกลุ้ม” ภีรดาถอนหายใจออกมาน้อยๆ“เรื่องอะไรล่ะจ๊ะ”“ก็เรื่องไหมกับพี่เคนนั่นแหละ ท่าทางจะไม่ดีกันง่ายๆ คนกลางอย่างพิมคงต้องลำบากใจไปอีกนาน”“ไหมกับเขาก็ต่างคนต่างอยู่” เธอบอก“แต่เจอกันทีไรเป
ยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ บทที่ 2
บทที่ 2“ว่าไงเราเดินหน้ามุ่ยมาเลยนะ” ภีรวัจน์ทักน้องสาวขณะเดินเข้าบ้าน“ก็ไม่มุ่ยยังไงไหวล่ะคะพิมเรียนไม่รู้เรื่องเลยจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยอยู่แล้ว”“เพื่อนเราก็มาติวให้อยู่ไม่ใช่เหรอ” เขาถามถึงใครอีกคน“ก็ติวค่ะแต่พิมไม่อยากกวนไหมบ่อยๆ เพราะเขาก็ต้องอ่านหนังสือสอบเหมือนกัน”“จะอ้อนเอาอะไรอีกล่ะเรา”“พิมอยากได้ครูสอนพิเศษค่ะ พี่เคนช่วยพูดกับคุณพ่อคุณแม่ให้พิมหน่อยนะคะ” เธออ้อนพี่ชาย“มีใครขัดใจเราได้ที่ไหน” เขาบอกก่อนจะขยี้ผมเธอเล่นอย่างเอ็นดู ภีรดาโผเข้ากอดพี่ชายก่อนจะแอบยิ้มอย่างมีความสุขภีรวัจน์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยชื่อดังปีสุดท้าย ในขณะที่ภีรดาเพิ่งจะเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก ภีรดารักและหวงพี่ชายคนเดียวของเธอมาก เพราะเขาดูแลเธอมาตั้งแต่เด็กและมักจะตามใจเธอทุกเรื่องกริ๊ง...งเสียงโทรศัพท์ของภีรวัจน์ดังขึ้นในตอนนั้น เขามองดูเบอร์และถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะกดทิ้งอย่างไม่ไยดี“สาวโทร.มาเหรอคะพี่เคน” “น่าเบื่อ” เขาพูดอย่างไม่สบอารมณ์“วันนี้เป็นอะไรคะดูหงุดหงิดชอบกล ปกติเห็นพี่เคนไม่เคยปฏิเสธสาวๆ”จะหงุดหงิดเรื่องอะไรล่ะนอกจากเรื่องยัยแว่น เขาตอบคำถามนั้นในใจ เด็กนั่นทำ
ยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ บทที่ 1
บทที่ 1“อื้อ เคนอย่าสิคะ”เสียงร้องอย่างวาบหวิวดังแว่วๆ จากห้องรับแขกทำให้วราลีอดหันไปมองไม่ได้ เธอนึกอยากจะตีตัวเองนัก เพราะทั้งๆ ที่พอจะเดาออกว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของอะไร แต่สายตาเจ้ากรรมมันก็อดที่จะหันไปมองไม่ได้หญิงสาวรีบเดินเลี่ยงหนีอย่างรวดเร็ว เพื่อไปให้พ้นจากภาพเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้า…ภีรวัจน์กำลังคลอเคลียอยู่กับสาวสวยคนล่าสุดของเขาบนโซฟาห้องรับแขกที่เธอกำลังเดินผ่าน เธอไม่ได้ตั้งใจจะหันไปดูบทรักของเขาเลยสักนิด แต่คนบ้านั่นทำอะไรประเจิดประเจ้อแบบไม่อายใครสักนิดหากแต่พอวราลีเดินพ้นจากรัศมีสายตาไป ภีรวัจน์ก็ผละออกจากสาวสวยที่กำลังคลอเคลียอยู่ในทันที ทำเอาสาวผู้นั้นงุนงงกับปฏิกิริยาของเขา หากแต่ภีรวัจน์ไม่ใส่ใจที่จะอธิบายหรือไขข้อสงสัยนั้น เขารีบลุกขึ้นแล้วก้าวยาวๆ ตามหลัง ‘ยัยแว่น’ ออกมาติดๆ“เดี๋ยวก่อน!”วราลีสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเจ้าของเสียงที่บ่งบอกความเอาแต่ใจของเจ้าตัวดังขึ้น เธอคิดว่าจะหนีเขาพ้นแล้วเสียอีก ไม่คิดว่าภีรวัจน์จะตามมา“มีอะไรคะ” สาวน้อยหันมาตามเสียงเรียกมองหน้าหล่อร้ายนั้นเพียงแวบเดียว ก่อนจะเมินหน้าหนีเขาอีกครั้งภีรวัจน์หงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกเมื่อย
You may also like
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี
โม่เสียวชี่484.1K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก51.9K viewsวิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์63.5K views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X31.1K viewsหลงรักร้ายนายตัวแสบ
ดอกอ้อลู่ลม597 viewsรักเราไม่เคยเท่ากัน ( NC 18+ )
กาแฟหอมกรุ่น5.2K viewsกับดักร้ายพ่ายรัก
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง627 viewsเกลียวมาร
นิราอร577 views
