LOGINShare
ตอนที่ 40 ผมแค่มาในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง
Last Updated:
2025-06-17 14:13:07
Latest chapter
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 43 ดีไซเนอร์ลอกงานเหรอ?
สวนฮานึล / เวลาพระอาทิตย์ตก – 18:47 น.สายลมยามเย็นพัดหญ้าเส้นยาวพลิ้วตามเนินเขา แสงสีทองจากดวงอาทิตย์ที่กำลังตกกระทบลงบนยอดหญ้าและผิวไม้ของทางเดินอย่างนุ่มนวล ข้าวหอมกับไดออนเดินเคียงกันบนทางเดินไม้ ท่ามกลางผู้คนที่มาเดินเล่น สูดอากาศ และชมพระอาทิตย์ตกไม่มีการหลบกล้องอีกต่อไป ไม่มีการแอบจับมือเหมือนวันก่อน ๆวันนี้พวกเขา "เลือกแล้ว" ที่จะยืนอยู่เคียงกัน…ในที่แจ้งข้าวหอมใส่เดรสสีขาวเรียบ ๆ ถือเสื้อคลุมบางในมือ ผมเธอถูกรวบไว้หลวม ๆ เพราะลมแรง ไดออนในชุดสบาย ๆ สีเอิร์ธโทน โพกหมวกเบเรต์ไว้หลวม ๆ คล้ายอยากปิดบังแต่ก็ไม่ปิดซะทีเดียวพวกเขายิ้มให้กัน พูดคุยถึงงานแฟชั่นโชว์ใหม่ของเธอในไต้หวัน และการเตรียมเพลงใหม่ของเขาสำหรับซัมเมอร์นี้“แล้วคอลเลกชั่นนี้จะมีอะไรแปลกใหม่บ้างครับ ดีไซเนอร์?” ไดออนแกล้งถามด้วยเสียงล้อ ๆ“แปลกใหม่สำหรับเฮียคงเป็นเสื้อผ้าที่ไม่ต้องรีด” ข้าวหอมเลิกคิ้วตอบกลับ“งั้นเฮียคงเป็นเทรนด์ใหม่ละ เพราะเฮียไม่เคยรีดอยู่แล้ว”ทั้งคู่หัวเราะเบา ๆ และก้าวเดินต่อ เหมือนโลกนี้มีแค่สองคน…แต่ไม่ใช่ในวันนี้เสียงกระซิบจากข้างหลังเริ่มแทรกเข้ามา ราวกับฝุ่นในลมที่แทรกผ่านรูจมูก แม้
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 42 ‘ผู้หญิงคนนี้…ต้องเป็นของกู’
ในความหวานนั้นไม่มีใครรู้เลยว่า มีเสียงกดปากกาบนโต๊ะดังชัดในความเงียบพัคจองฮุนนั่งนิ่งอยู่ในห้องทำงานส่วนตัว แสงจากจอคอมพิวเตอร์สาดเข้าดวงตาเขาอย่างไม่ปรานี บนหน้าจอคือคลิปไลฟ์ของไดออน ที่ยังเล่นวนอยู่ที่วินาทีเดิม—“ใช่ครับ…เธอคือข้าวหอม และผม...รักเธอ”เขาไม่กดปิด ไม่เลื่อนข้าม ไม่แม้แต่เบือนหน้า ฟังซ้ำไปซ้ำมา เหมือนต้องการให้ถ้อยคำนั้น “ตอก” ลงในหัวใจให้ลึก…ลึกกว่าเดิมมือที่ถือปากกากระตุกเบา ๆ ก่อนจะหยุดนิ่ง เขาหลับตา… และภาพความทรงจำที่เขา “ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง” ก็ฉายชัดขึ้นในหัว[สามปีก่อน]เช้าที่อากาศสดใส…แต่กลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของบางสิ่งที่เขาไม่เคยลืม เขากำลังก้าวออกจากบ้าน ทว่าต้องชะงักเมื่อเห็นฝูงคนมุงแน่นอยู่ริมรั้ว เสียงแมวร้องโหยหวนดึงดูดความสนใจโบโบ้—แมวพันธุ์บองกอนขนฟูของเขา มันติดอยู่บนกิ่งไม้ ขาหลังพันกับเส้นลวด เลือดไหลหยดลงพื้น ตัวห้อยกลางอากาศเหมือนชะตากำลังแขวนอยู่บนเส้นด้ายไม่มีใครกล้าขยับ ไม่มีใครกล้าเสี่ยง…ยกเว้นเธอหญิงสาวตัวเล็ก ๆ โผล่เข้ากลางวง หยิบเก้าอี้แถวนั้นก่อนปีนขึ้นเกาะกิ่งไม้ที่โค้งงอ เสียงแกร๊ก! ดังพร้อมกิ่งไม้ที่แทบหัก เธอคว้าโบโบ้ไว้ในอ้อม
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 41 กลับมา...ในที่ที่เธอไม่ต้องเข้มแข็งลำพัง
บ่ายวันนั้น…ท้องฟ้าโปร่งใสจนน่าใจหาย ลมพัดบางเบา เงาแดดทอดลงบนพื้นถนนเหมือนวันธรรมดาทั่วไปแต่กับเขา—โลกไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปหลังไลฟ์จบลง เซิร์ฟเวอร์ที่แทบล่มกลับมาเสถียร ยอดแชร์ทะลุหลักสิบล้านในเวลาไม่ถึงชั่วโมง แต่ไดออนยังยืนนิ่งอยู่หน้าอาคาร BBOOM Entertainment คนเดียวเท่านั้น เพราะเขาขอไว้—ขอให้ไม่มีใครเลยเขาแค่ต้องการความเงียบ เพื่อย้ำกับตัวเองอีกครั้ง ว่าเขาเลือกแล้ว และจะไม่หันหลังกลับมือถือสั่นไม่หยุด ข้อความเด้งรัวทั้งจากยองบอม คริส ทีมงาน พรีเซนเตอร์ แม้แต่ CEO ค่ายคู่แข่งยังส่งมาแค่สั้น ๆ ว่า“Respect. ขอให้โชคดี...กับความจริงที่ตามมา”ไดออนเพียงกดปิดเสียง แล้วเก็บมันเข้ากระเป๋า ไม่ตอบใครเขาเดินจากอาคารออกมาเงียบ ๆ ไม่มีรถหรู ไม่มีบอดี้การ์ดมีเพียงเสื้อเชิ้ตดำ ร่างที่ล้า และใจ…ที่หนักแน่นอย่างน่าประหลาดเสียงประตูห้องพักเปิดแผ่วเบาไดออนก้าวเข้ามาเงียบ ๆ ยังคงอยู่ในชุดเดิมจากไลฟ์ ท่าทางของเขานิ่ง…แต่ในดวงตากลับมีแววเหนื่อยล้าปนเปล่งประกายบางอย่างที่เธอไม่เคยเห็นข้าวหอมเงยหน้าขึ้นจากโซฟา เธอไม่ได้ลุกพรวดหรือร้องเรียก แค่ยืนขึ้น รอให้เขาค่อยๆก้าวเดินเข้ามาหา และหยุดอยู่ต
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 40 ผมแค่มาในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง
“ผมแค่มาในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง…ที่กำลังคบกับใครบางคนอยู่จริง”“ใช่ครับ…เธอคือข้าวหอม”เสียงฮือในแชตแทบกลบเสียงไลฟ์บางคนเริ่มร้องไห้บางคนเริ่มพิมพ์คำว่า “ไม่” ซ้ำไปมาแต่หลายคน…เริ่มพิมพ์ “ยอมรับได้” “ให้โอกาส” “โคตรกล้าเลย”“และผม…รักเธอ”เขาพูดช้าแต่ชัด น้ำเสียงในคำว่า รัก ไม่ได้เน้นพิเศษ แต่ฟังแล้วหนักแน่นเกินจะปฏิเสธได้“ผมรู้ บางคนอาจผิดหวัง บางคนอาจตั้งคำถาม”“แต่ถ้าคุณเคยเชื่อในตัวผม…วันนี้ขอให้เชื่อแบบเดิมอีกครั้ง”“เชื่อว่าผู้หญิงที่ผมรัก…มีค่าพอโดยไม่ต้องพิสูจน์อะไรให้ใครทั้งนั้น”“และต่อจากนี้ไป…เธอจะไม่เดินคนเดียวอีกแล้ว”“เพราะผมจะอยู่ข้างเธอเสมอ”ทันทีที่เขาพูดจบ—กล้องซูมออกช้า ๆ ให้เห็นภาพเต็มตัวอีกครั้งไดออนยืนอยู่ตรงกลางเวทีเดิมท่ามกลางความเงียบ เช่นเดิมแต่ในโลกออนไลน์—เสียงปรบมือ เสียงสะอื้น และข้อความนับแสนหลั่งไหลเข้ามาแทบพร้อมกัน“เขาพูดแล้ว…พูดอย่างที่ไม่ต้องพูดแทนใคร”“ไอดอลอันดับหนึ่งกล้ายืนตรงนี้…เพื่อคนคนเดียว”“นี่ไม่ใช่แค่ความรัก แต่มันคือการยอมรับ”“พี่เลือกเธอ…เราก็จะเลือกอยู่ข้างพี่”แฮชแท็ก #Dionเลือกแล้ว, #แฟนไอดอลอันดับหนึ่ง, #ข้าวหอมพุ่งขึ้นเทรนด์
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 39 : รักนี้…ไม่ต้องหลบอีกต่อไป
เสียงลมหายใจของเช้าวันใหม่ยังบางเบา แสงแดดอ่อนลอดผ่านผ้าม่านโปร่งบางในห้องพักหรูของตึกสูงกลางกรุงโซล สีทองนวลแตะต้องพื้นไม้เบา ๆ คล้ายอ้อมกอดของวันใหม่ที่ยังไม่ตื่นเต็มตา เงาร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งยืนพิงราวระเบียง มือหนึ่งแนบโทรศัพท์กับใบหู อีกมือกำราวระเบียงไว้แน่น ขณะสายโทรศัพท์เชื่อมต่อออกไปที่หนึ่ง ในชั่วอึดใจเสียงปลายสายดังขึ้นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้าแต่คุ้นเคย“อะไรของนายแต่เช้า ไดออน… ฉันเพิ่งหลับ หลังสะสางเอกสารไอดอลเจ็ดวงเสร็จ”เสียงของโอยองบอม—CEO แห่ง BBOOM Entertainment คนเดิมที่ไม่เคยพักผ่อนอย่างแท้จริง แม้ในเวลาที่โลกหลับสนิท“ฉันจะไลฟ์ตอนสิบโมง” ไดออนตอบกลับด้วยเสียงนิ่ง เรียบ แต่มีแรงกดดันแฝงอยู่ในทุกถ้อยคำ“ขอห้องไลฟ์ของบริษัท ใช้ทุกแพลตฟอร์มที่เรามี”เขาหยุดหายใจชั่วครู่ ก่อนพูดชัดเจนในถ้อยคำต่อมา“ฉันจะพูดเรื่องของฉันกับข้าวหอม…ให้ชัดเจน”ความเงียบจากปลายสายกินเวลาสั้น ๆ แต่กดทับความรู้สึกในอากาศได้อย่างน่าประหลาด ราวกับอีกฝ่ายกำลังประเมินขอบเขตของผลกระทบทั้งหมดที่คำพูดนี้จะก่อขึ้นและเมื่อเสียงของยองบอมกลับมาอีกครั้ง—มันไม่ใช่เพื่อนขี้ง่วงคนเดิม แต่คือเสียงของผู้บริห
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 38 แค่เราสองคนรักกัน คนอื่นกลับเจ็บแทนจนกลายเป็นเกลียด
ข้าวหอมอ่านข้อความเพียงไม่กี่บรรทัด ก่อนจะกดปิดหน้าจอ เสียงคลิกเบา ๆ ของโน้ตบุ๊กที่พับลงฟังดูดังผิดปกติในห้องที่เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจของทั้งสองคนเธอหลับตา มือข้างหนึ่งกำแน่นแนบตัก“ดื่มหน่อย…” ไดออนเดินเข้ามาช้า ๆ วางแก้วนมอุ่นข้างเธอ“วันนี้ยังไม่แตะข้าวเลยนะ”ข้าวหอมไม่ได้มองแก้วนม เธอแค่เงยหน้าช้า ๆ“เฮียเห็นข้อความพวกนั้นแล้วใช่ไหม…”ไดออนพยักหน้า“เห็น”“และเฮียก็ไม่แปลกใจ…แต่โกรธ”น้ำเสียงของเธอสั่นเพียงเล็กน้อย แต่ดวงตายังคงนิ่งเหมือนเดิม เธอสูดลมหายใจลึกก่อนจะพูดต่อ“ข้าวไม่กลัวที่คนไม่เชื่อ…”“แต่ข้าวไม่ชอบให้ใครพูดถึงเฮียในทางที่ไม่ดี”ไดออนไม่พูดอะไรในทันที เขาค่อย ๆ ทรุดตัวนั่งลงข้าง ๆ มือหนาคว้ามือเธอมาไว้ในอุ้งมือของเขา จับไว้แน่นแต่ไม่บีบเหมือนจะบอกว่า—"ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว"“เฮียชินแล้ว ข้าวไม่ต้องปกป้องเฮียหรอก” เขาพูดเสียงเรียบ“ตอนนี้เฮียแค่อยากอยู่ตรงนี้…เพื่อให้น้องข้าวไม่ต้องเผชิญทุกอย่างคนเดียว”ข้าวหอมพยายามยิ้ม แต่มันเป็นรอยยิ้มที่แฝงด้วยความเหนื่อยล้า เหมือนพยายามจะฝืนยิ้มให้กำลังใจคนอื่นทั้งที่ตัวเองแทบจะยืนไม่ไหว“มันตลกเนอะ…แค่เราสองคนรักกัน คนอื่นกลับเจ
You may also like
ท่านอ๋องไร้หัวใจ
จันทร์ส่องแสง13.7K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.2K viewsท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา138.8K viewsคลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn26.8K viewsValentine - เจ้าสาววาเลนไทน์
ภูผาสีน้ำเงิน22 viewsสุดที่รักของเสี่ยแฝด
มิสจูเลีย94 viewsจับหัวใจใส่รัก
เค้กมัฟฟิ่นn118 viewsคุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อวินจงมี่8.8K views
