Chapter.14 แพ้คนอ้อน

"ปวดท้อง เพลงปวดท้อง ฮื่ออ ช่วยเพลงด้วย" ผมต้องจับร่างยัยแสบขึ้นมากอดไว้ เพราะเธอเอาแต่ร้องไห้แล้วใช้มือกุมท้องบิดไปบิดมาอยู่บนที่นอน เห็นแล้วโคตรน่าสงสาร ยาที่คอนโดก็ไม่มีเลย ผมโทรบอกให้ไอ้แฝดรีบซื้อยาเข้ามาให้ผมด่วน จนป่านนี้แล้วพวกมันก็ยังไม่โผล่

"อดทนหน่อยนะ พี่อยู่นี่นะครับ รอยาแป๊บนึงนะ " ทำไมกูต้องรู้สึกทรมานแบบนี้วะ ยิ่งเห็นน้ำตายัยนี่ไหลออกมามันก็ยิ่งทำให้ผมสงสารและทรมานแทน อย่างน้อยๆ ตอนนี้เธอก็อยู่กับผม ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองคือมาเฟียในนิยายที่กำลังปกป้องผู้หญิงตัวเล็กๆ อยู่ กูก็กอดมันได้แค่ตอนมันเมาไม่รู้เรื่องนี่แหละ ลองตอนมันไม่เมาสิ ไข่กูแหลก

"ปวดมากเลย เหมือนกำลังจะตายเลย ฮื่อออ" ไอ้เหี้ยสองตัวเมื่อไหร่จะมาวะ มึงไปซื้อถึงโรงงานเลยรึไงแค่ยาแก้ปวดท้อง เดี๋ยวก่อนเรื่องเก่ายังไม่เคลียร์มึงเตรียมบวกเพิ่มเรื่องใหม่เข้าไปด้วยซะเลย ทีเรื่องแดกเหล้านี่ไวกันนัก

ออดดด ออดดด

พูดถึงก็มาพอ ผมคลายอ้อมกอดวางยัยแสบไว้บนที่นอน ก่อนที่จะรีบเดินไปเปิดประตู

" ช้าจังวะ" ผมรีบดึงถุงยาจากในมือไอ้จกมาอย่างรวดเร็ว มึงขนซื้อมาหมดร้านเลยหรอวะ ถึงแม่งโคตรใหญ่

"กว่าจะได้ของครบผมต้องไปหลายที่เลยนะคร