Chapter.5 มันหยามกันชัดๆ Nc+นิดๆ

"กรี๊ดดดดดดดดดดด อย่ามองนะหันกลับไปเดี๋ยวนี้เลยไอ้บ้า"

"หืม ขาววว " ใครไม่มองก็บ้าแล้ว อยากซุ่มซ่ามมาทำผ้าหลุดต่อหน้าผมได้ยังไง ผมมันเสือหิวตลอดเวลาอยู่แล้ว

"บอกให้หันไปไอ้บ้า " เหมือนผมกำลังโดนมนต์ของยัยนี่สะกดอยู่ ผมไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้นในตอนนี้ สนใจก็แต่ผิวขาวๆ กับซาลาเปาคู่สวยคู่อวบถ้าได้จับมันคงจะพอดิบพอดีมือ สงสัยจะเป็นไส้เค็มเพราะมีไข่แดงแต้มอยู่บนลูกด้วย เชี้ยน่ากินชิบหาย ผมลืมสังเกตไปอีกอย่างคือ ยัยนี่ถอดแว่นแล้วโคตรน่ารัก ใบหน้าใสๆ ผิวขาวๆ ที่ไร้การแต่งแต้มไปด้วยเครื่องสำอางจอมปลอม ดวงตาคู่สวยแพขนตายาวดูเป็นธรรมชาติ กูชักจะอดใจไม่ไหวแล้วนะเว้ย มาแก้ผ้าต่อหน้าแล้วยังจะทำหน้าตาน่ารักอ่อยผมอีก จับปล้ำแม่งก่อนแต่งซะดีมั้ย ชักอยากจะแต่งงานขึ้นมาซะแล้วสิ

.......

"อื้มม เสี่ยขาแรงๆ สิคะ เสี่ยยย"

"อ๊า เพลงจ๋าทำไมฟิตแบบนี้ อ่าา ครางดังๆ ครางให้เสี่ยรู้ว่าเพลงมีความสุข"

"เสี่ยขาา ทำไมของเสี่ยใหญ่แบบนี้คะ อ๊าาา อ๊ะๆ ๆ

...

"ไอ้แสงงงง "

สติผมกลับคืนมาเมื่อได้ยินเสียงของยัยนมขาว ก็ยัยแว่นนั่นแหละครับ สรุปนี่กูกำลังฝัน เป็นเรื่องเป็นราวใช้ได้เลย แต่พอได้สติก็เห็นภาพของยัยแว่นคนเดิมเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วก็

ปึก

"โอ๊ยย" ไข่กูแตกไปแล้วมั้ง ยัยบ้าเตะมาได้ ผมทรุดลงกับพื้นเพราะความจุก กูทำอะไรผิดครับ ทำไมจะต้องทำร้ายไข่กูด้วย บอกตรงๆ ว่าจุกไม่รู้ว่าหน้าเขียวรึยัง แต่ที่รู้ๆ ไข่เขียวแล้วแน่นอน

"ไอ้ลากมากจกเปรต เข้ามาทำไมไม่เคาะประตู ฮะ!! " นี่คนรึว่าหมาพิตบลูวะ ดุชิบหาย นี่มันไม่ใช่ยัยแว่นหน้าคนที่ผมเจอข้างล่างนี่ เผลอแป๊บเดียวแม่งเดินมาเตะไข่ผมเฉยเลย แล้วยังมาโวยวายทำเหมือนห้องนี้เป็นของตัวเองอีก

"นี่ยัยแว่น นี่มันห้องฉันทำไมฉันจะเข้าไม่ได้ " กว่าจะพูดออกมาได้ ต้องรวบรวมลมปรานในร่างกายทั้งหมดออกมา ก็ยังงงอยู่ว่ายัยแว่นเดินมาตอนไหนอีกอย่างยัยนี่ใส่ชุดนอนแล้วเรียบร้อย แถมยังมีแว่นหนาๆ ที่เบ้าตาคอยมองผมอยู่

"นายมันไม่มีมารยาท "

"เออยอมรับ ทำไมวะ แล้วมีสิทธิ์อะไรมาเตะไข่คนอื่นแบบนี้" ที่อื่นผมไม่ว่าแต่ตรงนี้ผมรักผมหวง เกิดมันใช้งานไม่ได้ขึ้นมาจะทำยังไง ผมเกิดมาเพื่อสืบพันธุ์ ไม่มีไข่กูยอมตายไม่ใช่สิ มังกรยักษ์อีกอย่าง

"น่าจะแตกๆ ไปซะจะได้เลิกมั่ว "

"แล้วมาอ่อยทำผ้าหลุดทำไม หรือว่าใจร้อน อยากจะเข้าหอก่อนแต่ง"

"จะเอาอีกใช่มั้ย ที่นี้จะเอาให้แตกคาตีนเลยคอยดู" เชี้ย ปากคอเราะร้าย น่าจับมาจูบให้ปากแตก ผู้หญิงอะไรวะ ทำตัวโคตรกร่างการแต่งตัวมันไม่เข้ากับนิสัยของยัยนี่เลย ไม่อยากจะนึกถ้าวันนึงต้องใช้ชีวิตอยู่กับยัยนี่กูไม่ต้องตัดไข่ทิ้งหรอวะ ให้เกียรติกูบ้างก็ได้กูเป็นมาเฟียนะ

"นี่อย่าคิดทำร้ายไข่ฉันอีกเด็ดขาดนะยัยแว่น ลองดูสิจะจับปล้ำให้แว่นแตกเลยคอยดู" เอาสิใครจะยอม ก็ลองดูผมสู้เพื่อศักดิ์ศรีของผม ศักดิ์ของมาเฟียที่โดนเตะไข่จนต้องล้มลงไปกองกับพื้น

"ดูสภาพตัวเองด้วยไอ้แสง " เรียกไอ้แสงด้วย หมดกันชื่อกู ใครก็ได้เอายัยนี่ไปเก็บที อยากจะถ่ายคลิปไว้ให้มี๊ได้ดูเหลือเกิน จะได้รู้ว่าตัวตนว่าที่ลูกสะใภ้แม่เถื่อนแค่ไหน

"หยาบคายชิบหาย"

"เออก็รู้ไว้ซะ คนอย่างนายไม่จำเป็นต้องพูดดีด้วย ฉันไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้นที่จะต้องมาคะ มาขา แหวะเลี่ยน นี่ห้องนายใช่มั้ย"

"ใช่ "

"งั้นก็อยู่ไปเลย ฉันไปนอนห้องอื่นก็ได้ " เดี๋ยวนะถ้ายัยนี่ออกไปมี๊ก็ต้องมาว่าผมอีก ทีนี้ผมก็จะโดนยึดทรัพย์สินทั้งหมดเร็วขึ้นกว่าเดิม ไม่ได้ๆ ยัยนี่พูดอะไรมี๊ต้องเชื่อทุกอย่างแน่นอน จะให้ออกไปไม่ได้

"นี่หยุดเดี๋ยวนี้เลย"

"ทำไมมีอะไร"

"นอนนี่แหละเดี๋ยวฉันไปนอนที่อื่นเอง" ไม่อยากจะพูดดีด้วยเลย เห็นหน้ากวนๆ ยัยนี่แล้วอยากจะเดินเข้าไปบีบคอให้หายแค้น เธอทำฉันแสบมากนะยัยแว่น

"ก็ออกไปสิ"

"ขออาบน้ำก่อนเดี๋ยวออกไป" ผมค่อยๆ ยันตัวลุกจากพื้น ความปวดยังคงหลงเหลืออยู่แต่ก็เบาลงมากแล้ว คืนนี้คงจะต้องไปนอนห้องรับรองก่อน ยอมๆ ไปก่อนถึงเวลาผมเอาคืนบ้างผมจะเอาให้หนักเลยคอยดู

............................

อยากจะฆ่าไอ้บ้านั่นให้ตาย ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย เป็นไงหล่ะไม่ทันไรสันดารที่แท้จริงก็ถูกเปิดเผยโดยตัวของมันเอง พรุ่งนี้เช้าฉันจะบอกคุณแม่เรื่องย้ายห้อง ขยะแขยงไม่อยากอยู่ห้องไอ้บ้ากามนี่ บอกตรงๆ ว่าฉันโคตรอายที่ทำผ้าหลุด มันจะไม่อายมากขนาดนี้ถ้าไม่มีคนอยู่ เปิดประตูห้องน้ำมาแล้วเสือกเจอคนที่เกลียดที่สุด แล้วเป็นยังไงหน่ะหรอ ก็โดนฉันเตะไข่ไปเต็ม ตั้งใจไว้ว่าอยากให้แรงกว่านี้แต่กลัวมานอนชักตายน้ำลายฟูมปากซะก่อน

ฉันนั่งมองนาฬิกาสลับไปมากับมองบานประตูห้องน้ำ นี่ก็ครึ่งชั่วโมงกว่าแล้วทำไยังไม่ออกมา ควักไส้ควักพุงออกมาล้างด้วยหรือไงวะ โคตรสำอางเลยขนาดฉันเป็นผู้หญิงยังไม่อาบน้ำนานขนาดนี้เลย หรือว่าชักตายในห้องน้ำไปแล้วอาจจะปวดไข่ขึ้นมาแล้วชักตาย เฮ้ย คงเป็นไปไม่ได้หรอก แต่เพื่อความชัวร์ ฉันค่อยๆ ย่องไปที่บานประตูแล้วเอียงใบหูให้แนบชิดกับบานประตูห้องน้ำ

"โอวววว อ๊า ดูดแรงครับ เพลงจ๋า อ๊าาา ซี๊ดดดด แบบนั้น" ไอ้บ้า โดนเตะไข่ไปจนาดนั้นยังไม่สำนึกอีกหรอ นี่มึงยังมีอารมณ์ช่วยตัวเองอีก ที่ยังไม่ออกก็เพราะแบบนี้สินะ

"ซี๊ดด ดูดแรงๆ เพลงจ๋า อ่า เสี่เสียวหัว แรงๆ ซี๊ดด โอวววว โอววว" โคตรอุบาทก์แล้วเอาชื่อฉันไปทำอุบาทก์ชาติชั่วแบบนั้นได้ยังไง รู้งี้เอาซะให้เต็มแรงตั้งแต่ทีแรกแล้วก็ดี

"จะเสร็จแล้วเพลงจ๋า ลูบไข่ด้วย โอววว แบบนั้น อย่าหยิกไข่เสี่ยสิคะ ซี๊ดดด อ๊าๆ ๆ ๆ อ๊าาาาาาาา " มีลูบไข่หยิกไข่ด้วย ไอ้เสี่ยมึงเต็มป่าววะ แล้วฉันก็ยืนฟังอยู่ได้ตั้งนานสองนาน เสียงเงียบลงไปแล้ว ฉันรีบวิ่งให้ออกห่างจากประตูแล้วกระโดดขึ้นมาบนที่นอนพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างของตัวเองจนมิด

แอดดดดด

ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก ไอ้บ้ากามนุ่งผ้าเช็ดตัวแล้วเดินออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เชอะ อยากจะโชว์ว่าตัวเองก็มีซิคแพคว่างั้น ทำหน้ามึนได้อีกเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ทำไมฉันต้องรู้สึกร้อนๆ ที่หน้าด้วยก็ไม่รู้ จะแสดงอาการออกมาไม่ได้ เจ้าตัวมันยังหน้าด้านไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย ร่างใหญ่ก้าวเท้าฉับ ฉับ ไปที่ตู้เสื้อผ้า รีบๆ แต่งแล้วก็รีบออกไปซะ ง่วงจะแย่อยู่แล้ว

พรึ่บบบบบบ

"กรี๊ดดดดดด " ไอ้บ้าทำผ้าหลุดทำไม ดีนะที่หันหลัง แต่ตูดแม่งโคตรขาว โอ๊ยอีเพลงใจสั่น รี่เป็นหนักนะเนี่ยแค่เห็นตูดก็ใจสั่น

"จะกรี๊ดทำไม ถือว่าหายกัน เมื่อกี้ฉันเห็นของเธอ ทีนี้ก็เปิดตาดูของฉันได้ตามสบายเลยเอาสิ" ไอ้บ้า โอ๊ยมันเอานิ้วโป้ตีนคิดอยู่รึไงวะ ถามจริงเป็นมาเฟียจริงหรือป่าวเนี่ย ปัญญาอ่อนชิบ

"ไอ้บ้ารีบแต่งตัวแล้วออกไปเลยนะ เล็กแบบนั้นฉันไม่ดูหรอกย่ะ" งานเข้าแล้วอีเพลง เอาศักดิ์ศรีของผู้ชายมาล้อเล่น โดนดูถูกว่าเล็กนี่เหมือนโดนตบกลางตลาดนัดเลยนะ อันนี้ฉันรู้มาจากเพื่อนผู้ชายมันพูดให้ฟัง แฮร่ๆ ประสบการณ์ตรงไม่มีหรอกค่ะ สภาพแบบนี้ใครจะเอามีแต่เขาวิ่งหนีป่าราบกันไปหมด

"เธอว่าใครเล็ก ยัยแว่น" คำก็แว่นสองคำก็แว่น กูชักจะหมดความอดทนกับมึงแล้วนะไอ้มาเฟียไข่บวม ใส่แว่นแล้วไปทำให้จู๋นายไม่แข็งรึยังไง เอาวะ อีเพลงสู้ตายไม่ชอบเหมือนกันพวกเอาแต่ว่าอื่นไม่ดีโดยที่ไม่ได้ดูตัวเองเลยสักนิด

"นายนั่นแหละไอ้ จู๋ เล็ก "

................................................................