บทที่ 88

“งั้น...ฉันขอนะ”

บาสเตียนถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเหลือเพียงเรือนกายกำยำ ก่อนจะดันตัวหญิงสาวจนแผ่นหลังเนียนสัมผัสกับผนังห้อง จากนั้นจึงจุมพิตตามเรือนร่างขาวนวลเนียนจากแก้มนุ่มไล่เรียงลงมาเรื่อยๆ จนถึงเนินสาวอวบอูมซึ่งเต็มไปด้วยป่าหญ้าดกดำ

ก่อนจะลิ้มลองความหอมหวานของเนินสาว บาสเตียนก็เงยหน้าขึ้นไปจ้องมอ