กดหัวใจ คอมเมนท์ = หนึ่งกำลังใจนะคะ ฝากกดติดตาม เพิ่มเข้าชั้น และรับแจ้งเตือนตอนใหม่ เรื่องใหม่ค่ะ
[คลับหรูใจกลางคาสิโน] “เธอนี่ทำงานคล่องดีนะ ไหนบอกว่าไม่เคยทำไง” “ก็ไม่เคยทำไง งานที่คุณให้ฉันทำมันแค่เบสิกไม่เห็นว่าจะมีอะไรยากเลย จะยากหน่อยก็แค่จำสูตรในการชงเครื่องดื่ม แต่ว่ามันก็มีคู่มือสูตรไว้นี่คะ ฉันก็แค่ทำตามนี้ก็แค่นั้นเอง” “ก็ดีแล้ว เรียนรู้เร็วดี แต่น่าเสียด
[ในขณะเดียวกัน...ร้านกาแฟที่เดิม (ลาสเวกัส)]“ดูคุณเติ้ลจะตกใจเรื่องของไรลีย์นะคะ”“อ่อ...ครับ ผมคิดไม่ถึงว่า...”“ว่าไรลีย์จะเป็นน้องสาวของมาเฟียน่ะเหรอคะ...จริงๆแล้วเรื่องนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่บรรพบุรุษของพวกเราแล้วค่ะ พี่ชายของไรลย์เอง ก็แค่รับมรดกตกทอดที่บรรพบุรุษสั่งเสียเอาไว้ค่ะ”ไรลีย์ทะเลาะกั
สายตาของบอร์ดี้การ์ดหนุ่มจ้องสาวไทยตาปรอย นายจะไม่ชอบได้ยังไง ขนาดเขาเองยังชอบเลย ถูกใจตั้งแต่แรกเห็นเลยด้วยซ้ำ เธอโดดเด่นที่สุดจนทำให้แขกที่เดินผ่านไปมาหันมามองกันตาเป็นมันเลยทีเดียว “นายนี่มัน!”เบนจามินหันไปดุลูกน้องสุดกวน ที่ดันมารู้มารู้ใจเขาไปอีก ความจริงเบนจามินไม่เคยคิดที่จะกินของซ
“ทำไมครับ นี่คืออเมริกานะครับ โลกเขาไปไหนต่อไหนแล้วครับ มีประเทศที่ยังมีวัฒนธรรมโบราณอีกหรือครับ” “นี่นาย...”ริมฝีปากบางสั่นระริกเมื่อเจอคำพูดของบอร์ดี้การ์ดมือขวาของมาเฟียหนุ่ม ศลิษาไม่รู้ว่าตัวเองจะเอ่ยอะไรกับคนพวกนี้ได้อีกแล้ว ความเจ็บปวดรวดร้าวที่มันอยู่ในอกของเธอนั้น มันแทบจะระเบิดออ
“ไม่นะ! ไอ่บ้าปล่อยฉันนะ!”ร่างของหญิงสาวถูกโยนเข้าไปยังรถคันหรูสีดำติดฟิล์มกรองแสงรอบทั้งคัน ศลิษายังไม่หยุดที่จะร้องให้คนที่พาเธอนั้นปล่อยร่างของเธอเป็นอิสระ เธอดิ้นตะเกียกตะกายไปที่ประตู แต่ทว่าประตูรถถูกล็อคในทันใด “ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะอยู่เฉยๆนะ” “แกก็ปล่อยฉันสิ!! ปล่อย! ได้ยิน
[ณ คฤหาสน์เฮมสวอร์ธ...ยามดึก] “ทำไมคุณยังไม่นอนอีก...อดัม”ลูคัสเอ่ยทักพ่อบ้านประจำคฤหาสน์ของเขา “ผมเห็นคุณลูคัสนั่งดื่มนานแล้ว ก็เลยจะเข้ามาดูครับ เผื่อคุณจะต้องการอะไรเพิ่มครับ”อดัมไม่ค่อยเห็นผู้เป็นนายนั่งดื่มในบ้านแบบนี้นานแล้ว ปกติ ลูคัสจะนั่งดื่มที่ร้านมากกว่า ครั้งล่าสุดก
[ในขณะที่...อีกด้านหนึ่ง] “ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้...คุณจะพาฉันไปไหน”ร่างอวบอิ่มดิ้นพล่านอยู่บนตักกว้างภายในรถหรูสัญชาติยุโรป มาเฟียหนุ่มกอดรัดร่างนั้นเอาไว้แน่น “ผมแค่อยากจะคุยกับคุณดีๆ แต่ดูเหมือนว่าคุณจะไม่อยากคุยกับผมเลย”เพราะกลิ่นหอมจากกายสาวทำให้อารมณ์ของมาเฟียหนุ่มเริ่มเปลี่ยน
[ณ เพนท์เฮ้าส์หรูใจกลางเมืองลาสเวกัส] “ฉันขอเวลาโทรหาเพื่อนของฉันก่อนได้ไหม”ศลิษาบอกมาเฟียหนุ่มเจ้าของห้องเพนท์เฮ้าส์ที่เธอกับเขาพึ่งเข้ามาภายในห้อง หลังจากที่ตกลงกันว่า เขาอยากจะคุยกับเธอ ศลิษาไม่มีทางเลือกอื่นใดนอกจากทำตามในสิ่งที่เขาบอก อยากน้อยมันก็ทำให้เธอได้มีโอกาสที่จะมีเวลาใช้ความ
“ไม่! กะ-แกข่มขืนฉัน อ๊ะ!”ปากบอกปฏิเสธแต่ร่างกายของเมธิตากลับตอบสนอง ความเจ็บปวดในคราครั้งแรกได้หายไป ความเสียวเสียดได้แทรกเข้ามา เมธิตาไม่รู้ว่าตัวเองจะยับยั้งสิ่งนี้ได้อย่างไร มาเฟียร้ายได้กระทำกับเรือนร่างของเธออย่างหนักหน่วง ค่ำคืนที่ผ่านมาจวบจนกระทั่งเช้าของอีกวัน เธอมีเวลาหลับนอนไม่กี่ชั่วโมง
“ไม่นะ! ฉันไม่ได้เป็นเมียคุณ และไม่อยากเป็น!” “ไม่อยากเป็น คุณก็ต้องเป็น ต่อจากนี้คุณจะเป็นเพิ่มอีกอย่างหนึ่งก็คือ เป็นแม่ของลูกผมนะเบบี๋ รู้หรือเปล่าว่าผมไม่มีวันที่จะปล่อยคุณไปหรอก ระยะเวลาหนึ่งเดือนนี้ผมจะพิสูจน์ให้ดู” “ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไป เราไม่รู้จักกัน และจะอยู่ด้วยกันได้ย
[โต๊ะอาหารเวลายามเย็นคฤหาสน์เฮมสวอร์ธ] “วันนี้ลุงอดัมจัดเมนูพิเศษต้อนรับพวกคุณเลยนะคะ อาหารไทยหลายอย่างจากเชฟคนไทย ที่คุณอดัมคัดสรรเป็นพิเศษ คุณทั้งสามคนคงคิดถึงอาหารไทยมากๆ เลยใช่ไหมคะ”เสียงของไรลีย์ที่กำลังเปิดบทสนทนาบนโต๊ะอาหารในฐานะเจ้าของบ้านใหญ่ ซึ่งรับหน้าที่ภารกิจนี้แทนพี่ชายเธอทั
[วันต่อมา...ณ คฤหาสน์หลังใหญ่] บรรยากาศตอนสายๆ ของการนัดหมายในคฤหาสน์หลังใหญ่เกิดขึ้น อดัมพ่อบ้านประจำคฤหาสน์กำลังเตรียมการและดูแลความพร้อมทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นเหล่าบอร์ดี้การ์ด การอำนวยความสะดวก รวมไปถึงการเตรียมรับมือสถานการณ์ที่คาดไม่ถึง ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนี้มันเป็นครั้งแรกของพ่อบ้านอย่า
“เรียบร้อยค่ะ คุณแน่ใจนะคะว่าร่างกายของคุณไหว ความจริงที่ทางมาเฟียนั่นให้คนติดต่อคุณมาโดยตรง และขอเคลียร์เรื่องราวทั้งหมด และบอกให้ทางเราไม่ต้องนำเงินมาแล้ว คุณคิดว่ายังไงคะ ไหมว่าดูแปลกๆ นะคะ” “ถ้าผมเดาไม่ผิดนะ ไอ้ลูคัสมันคงทำอะไรกับลูกสาวของเราไปแล้วแน่นอน มันถึงยอมฉีกสัญญาเอง และเสนอข้อ
[อีกด้านหนึ่ง ณ คฤหาสน์เฮมสวอร์ธ] ร่างอันบอบบางกำลังพยุงตัวเองลุกขึ้นจากที่นอนด้วยความยากลำบาก ความบอบช้ำจากการโดนกระทำอันโหดร้ายและป่าเถื่อนของมาเฟียโหดเจ้าของคฤหาสน์หลังใหญ่ ทำให้เธอแทบทรงตัวไม่ไหวจนเกือบจะล้มลง หมับ! ร่างเล็กถูกรับเอาไว้อย่างทันท่วงที ก่อนที่จะล้มลงบนพื้น สายต
“กรี๊ดดด! ไม่! ปล่อยนะ! ฮือ ฮือ”เสียงกรีดร้องดังขึ้นพร้อมกับการปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง เมื่อความเจ็บปวดนั้นกระแทกเข้ามายังช่วงล่างของหญิงสาวอย่างจัง! กำปั้นเล็กๆ รัวไปที่แผ่นหลังกว้างนั้นทันที“โอ๊ะ! อื้มม์” แก่นกายใหญ่กดเด้งเข้าไปอีกครั้ง ความคับแน่นบีบรัดมังกรใหญ่จนร่างหนาสั่นเทา ดุ้นใหญ่เบียดแทรกเข
แคว่ก!! เสียงชุดเดรสสวยถูกกระชากจนขาดวิ่น ร่างอวบอิ่มปรากฎแก่สายตาของมาเฟียหนุ่มทันที แววตาคมดุอ่อนแสงลงเมื่อเห็นเนินเนื้ออวบของเธอ “กรี๊ดดดด!!! ปล่อยนะ! ฮึก!! ไม่!”ศลิษาทั้งดิ้นและร้องในคราวเดียวกัน มือบางพยายามยกขึ้นมาปิดทรวงอกของเธอที่ถูกเปลือยด้วยฝีมือของชายที่นั่งคร่อมอยู่เหนือร่างขอ
[ณ เพนท์เฮ้าส์หรูใจกลางเมืองลาสเวกัส...ในเวลาต่อมา] “เชิญคุณคุยเรื่องของคุณได้เลยค่ะ ฉันพร้อมรับฟังแล้วค่ะ”ศลิษานั่งลงบนโซฟาใหญ่กลางห้อง หลังจากที่เขาบอกเธอว่าจะขอคุยกับเธอก่อนที่เขาจะพาศลิษาไปเจอเพื่อนของเธอ ดวงตากลมโตกวาดมองบริเวณรอบๆ ห้องขนาดใหญ่ ความหรูหราและราคาคงไม่ต้องพูดถึง พวกมาเ