Home / รักโบราณ / ยาจกยอดมารดา / ตอนที่162 เข้าเฝ้า

Share

ตอนที่162 เข้าเฝ้า

last update Last Updated: 2025-06-05 20:36:30

เวลาเดียวกัน ณ วังหลวงแคว้นจ้าว

ต้วนอี้หรู ได้ก้าวไปตามทางเดิน เพื่อเข้าเฝ้าฮ่องเต้ตามพระบัญชา ส่วนสามีของนางนั้น จะตามมาในภายหลัง มันเป็นอย่างที่นางคิดเอาไว้ไม่มีผิด เรื่องที่บุตรชายคนรอง ต้องเดินทางขึ้นเหนือด้วยข้ออ้าง ว่าไปตามหาน้องสาว แต่จริงๆ แล้วมันคือภารกิจลับนั่นเอง

ช่างเป็นเรื่องที่น่าเบื่อหน่ายเหลือเกิน นี่ก็ผ่านมากว่าสิบห้าปีแล้ว การคัดเลือกองค์รัชทายาทยังคงไม่เกิดขึ้น สุดท้ายขุนนางก็แตกแยกเป็นหลายฝ่าย อีกทั้งกดดันให้ทรงเลือกองค์ชาย ที่ยังคงเป็นสายเลือดแท้จริง ขึ้นเป็นองค์รัชทายาท

“เจ้าเป็นใครกัน! จึงกล้าเข้ามาในพื้นที่ส่วนพระองค์”

พระสนมเอกคนใหม่ ได้เดินมาขวางทางต้วนอี้หรูเอาไว้ หญิงสาวย่อกายทำความเคารพอีกฝ่าย ด้วยฐานะที่สูงกว่าตน ผั๊วะ! ตึก! ทว่านางกำนัลของพระสนมเอก กลับใช้เท้าเตะเข้าที่ขาของเจียงฮูหยิน จนล้มลงเข่ากระแทกพื้น

“บังอาจนัก! เจ้ากล้าทำร้ายฮูหยินหรือ!”

สาวใช้ข้างกายตวาดนางกำนัลผู้นั้น ก่อนจะรีบถลาเข้าประคองผู้เป็นนายด้วยความห่วงใย

“สารเลว! เจ้ากล้ากล่าวหาพระสนมหรือ เจ้าสองนายบ่าวพบหน้านายข้า ยังไม่ย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่247 ชี้ทาง

    ชายหนุ่มยื่นส่งคุณชายน้อย ให้แก่มารดาเพื่อพาไปนอนพัก ส่วนตัวเขาหลังจากมอบเด็กชายให้แก่พ่อแม่แล้ว เขาก็รีบไปที่เตียงนอน ก่อนจะช้อนอุ้มร่างสิ้นสติของคุณหนูสาม ขึ้นสู่อ้อมแขนแกร่ง ชายหนุ่มก้าวตามอู๋หยางและชายชราไป ทั้งหมดเดินมาถึงห้องที่ถูกจัดเตรียมไว้ อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ที่ใส่น้ำอุ่นพอดีแช่ และยังมีสมุนไพรหลายตัวที่ถูกเทลงไปในน้ำ ชายหนุ่มยืนนิ่งให้อู๋หยางช่วยถอดรองเท้า ก่อนที่เขาจะล้างเท้าตนเองจนสะอาด แล้วอุ้มร่างสิ้นสตินั้นลงไปนั่งลงแช่ในอ่าง โดยไม่ให้ร่างกายของนาง สัมผัสส่วนล่างของเขา เพื่อมิให้เป็นการเสื่อมเกียรติของนาง “ท่านลุงอู๋ ช่วยสังเกตดูเหยี่ยวของข้าด้วยนะขอรับ” ชายหนุ่มบอกแก่อู๋หยาง ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด เขาทำผิดที่ทิ้งนายไว้ข้างหลัง แล้ววิ่งติดตามหัวใจมาก่อน จากสภาพของคนในอ้อมแขน มันทำให้หัวใจของเขาเจ็บร้าวด้วยความรู้สึกผิดยิ่งนัก “เจ้าอย่าได้กังวลไป อาจเป็นเพราะคุณหนูบาดเจ็บมาหลายครั้ง ในเวลาสั้นๆ นางอาจจะยังไม่หายดีก็เป็นได้” อู๋หยางเหมือนจะปลอบใจชายหนุ่ม แต่จริงๆ แล้วเขากำลังปลอบใจตนเองอยู่เสียมากกว่า เขาดูแลฝา

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่246 ย่อมปลอดภัย

    แล้วรีบตรวจดูอาการของศิษย์รัก ใบหน้าของชายชรา เคร่งเครียด จนทำให้ม่อเหลียว ผละออกจากคนเจ็บ เดินไปยังหน้าต่างบานใหญ่ พร้อมยกนิ้วเป่าปากหลายครั้ง ทว่ากลับไร้วี่แววของเหยี่ยวคู่ใจ มันยังไม่กลับมาหาเขาเท่ากับมันยังอยู่กับผู้เป็นนายทั้งสอง หรืออาจอยู่ระหว่างเดินทาง ชายหนุ่มร้อนใจเหลือเกิน เขาทิ้งหน้าที่เพื่อมาตามปกป้องหัวใจ แล้วยังไม่รั้งรอผู้เป็นนาย กลับมาอยู่ที่นี่แทน เขาช่างเนรคุณนัก! “เกิดสิ่งใดขึ้นหรือลูกแม่” ชู่จินเอ่ยถามบุตรชาย ด้วยสีหน้าวิตกกังวลไม่แพ้ทุกคน บ้านเมืองต้องการกำลังจากบุตรชาย หากดวงใจของม่อเหลียวเป็นอะไรไป คงยากที่เขาจะมีกะจิตกะใจทำสิ่งใด ก่อนที่นางจะสลัดความรู้สึกเห็นแก่ตัวนั้นทิ้งไป เมื่อนึกได้ว่าตัวนางเอง ก็เพราะรักษาอำนาจ จึงทำให้บุตรชาย ต้องออกไปเผชิญชะตากรรมอยู่ไกลบ้าน “นางมีคู่แฝด และถ้าเกิดเรื่องหนักหนากับหนึ่งสาม มันจะส่งผลต่อแฝดคนที่เหลือขอรับ” ด้วยไม่เคยเติบโตกับมารดา น้ำเสียงของชายหนุ่ม มิได้อ่อนโยนนัก สำหรับฐานะของแม่ลูก อีกทั้งเขายังเว้นช่องว่างเอาไว้พอสมควร แม้นางจะคือมารดา แต่เขาจะไม่เชื่อสิ่งใด จนกว่าท่านลุงของเขาจะ

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่245 หายลับ

    “ท่านแม่ทัพ!”เหล่าผู้ติดตาม ต่างตะโกนก้องเรียกแม่ทัพหนุ่ม แต่ก็มิอาจทำสิ่งใดได้ นอกจากพุ่งเข้าไปยืนเบียดเสียดกันใต้ชะง่อนหิน เพื่อหลบหิมะที่ถล่มลงมาอย่างหนัก นี่คือคำสั่งของผู้เป็นนาย ที่มักห่วงผู้อื่นก่อนตัวเองเสมอ หากยังรั้นที่จะเสี่ยงพุ่งติดตาม พวกเขาก็คือผู้ผิดวินัยทหารไปในทันทีชูหลี่ที่เห็นทุกอย่าง อดที่จะน้ำตาคลอหน่วยมิได้ เขาเองก็เป็นทั้งผู้นำและผู้ตาม แต่เขาหรือแม้แต่ผู้นำของเขา ยังไม่เทียบเท่าใจของแม่ทัพตะวันออกผู้นี้เลย เพราะส่วนมากที่เขาพบเจอ คือผู้ตามต้องตายก่อนผู้นำ เพื่อปกป้องผู้นำ แต่นี่...ท่านแม่ทัพหยาง กลับเลือกให้คนของตนปลอดภัย ส่วนตัวเองบัดนี้มิรู้อยู่หรือตายทุกคนทำได้แค่ขบกรามแน่น เพื่อข่มกลั้นความเจ็บปวดที่พุ่งขึ้นมาในใจ ท่านแม่ทัพและสหายของพวกเขา บัดนี้หายลับไปจากสายตาแล้ว แต่พวกเขากลับทำได้เพียงมอง ไม่อาจยื่นมือเข้าช่วยเหลือใดๆ ได้เลยทางด้านคณะเดินทาง ที่หยุดรอดูสถานการณ์อยู่ด่านล่าง บัดนี้ต่างพากันลุกพรวดขึ้นยืน มองไปยังหิมะบนเขา ที่ถล่มลงด้านเส้นทางลัด ซึ่งแม่ทัพหนุ่มพร้อมผู้ติดตามบางส่วนแยกตัวไป“อี้หลง! อึก!”ต้วนอี้หลางกุมหน้าอกแน่น ก่อนจะทรุดลงคุกเข่าก

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่244 แรงปะทะ

    “หึๆ ช่างตามติดชีวิตครอบครัวข้าเสียจริง”เชร้ง! ทว่าเพียงสิ้นคำของเขา เส้นปราณสีแดงได้พุ่งมาที่ผู้ติดตามของเขา ที่ยืนอยู่เบื้องหน้าอย่างรวดเร็ว แม่ทัพหนุ่มซัดมีดสั้นออกไปสกัดกั้น ก่อนที่เขาจะเหินกายลงจากหลังม้า ยืนอยู่เบื้องหน้าของเหล่าผู้ติดตาม ที่ตอนนี้เคลื่อนเข้าประชิดผู้เป็นนาย“คนของข้าน้อยเสียมารยาท ท่านแม่ทัพโปรดอภัย”คำพูดราวกับอ่อนน้อม ทว่าน้ำเสียงมันคือความพึงพอใจ อีกฝ่ายจงใจทดสอบฝีมือของเขา และเหล่าผู้ติดตาม ยังดีที่พวกเขารู้ใจกันเป็นอย่างดี จึงไม่ได้ทำให้คนที่ขวางทาง รู้ถึงฝีมือแท้จริงของเหล่าผู้ติดตาม“หากเจ้าไม่คิดเปิดทาง ก็เร่งลงมือเถิด ข้ายังมีเรื่องต้องทำอีกมาก”“ฮ่าๆ สมแล้วที่เป็นแม่ทัพผู้เจนสงคราม ในเมื่อนี่คือคำเรียกร้องของท่านเอง ก็อย่าได้กล่าวหาข้าในภายหลัง ว่าลงมือกับคนต่างถิ่น”“จริงๆ เจ้าคุยสนุกนะ แต่น่าเสียดายที่ต่อไป เราจะไม่ได้พานพบกันอีก”หวืด! สองร่างเคลื่อนกายเข้าหากันอย่างรวดเร็ว ความว่องไวของทั้งสอง ทำให้คนที่มองอยู่ เห็นเพียงเงาดำสองสาย พุ่งโฉบเฉี่ยวกันไปมา ผู้ติดตามของทั้งสองต่างกระชับอาวุธ เตรียมพร้อมสำหรับการช่วยเหลือผู้เป็นนายตูม! ตูม! เสียงระเบิ

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่243 เคยพบ

    “หยุดอยู่ตรงนั้น!” ชูหลี่ ตะโกนสั่งเสียงกร้าว เขาไม่อาจบอกได้ว่านี่คือใคร เพราะคนของนายใหญ่นั้น สับเปลี่ยนหมุนเวียนมาบ่อยครั้ง ยกเว้นแค่ครอบครัวสกุลฉือ และคนบางกลุ่มเท่านั้น ที่ยังอยู่มั่นคงในเมืองเหนือแห่งนี้แต่ที่เขารู้ๆ คือคนที่อยู่ตรงหน้า มิใช่เพียงแค่บริวารปลายแถว เช่นเขาและแม่ลูกสกุลฉือ แต่คือมือดีที่นายใหญ่ เลือกมาเพื่อสะสางปัญหา ที่จะนำพาไปถึงตัวของนายท่าน “หึๆ เจ้ากล้าพาผู้อื่นมาบนเส้นทางต้องห้าม ชูหลี่!” เสียงเย็นเยียบประหนึ่งภูตผี ดังมาจากเจ้าของเงาร่างตะคุ่ม ท่ามกลางหิมะที่ยังคงโปรยปราย “ข้าย่อมมีหน้าที่ของตนเอง ส่วนเจ้าหากเป็นเพียงนักเดินทาง ก็จงหลีกหนีไป แต่ถ้ามิใช่...ก็อย่าได้ว่าพวกข้าไร้น้ำใจ” แม้จะรู้ดีว่าอีกฝ่ายหาใช่นักเดินทาง หรือพ่อค้าที่หลบเลี่ยงภาษี แต่เขาก็ยังคงกล่าวตามหน้าที่ของมือปราบออกมา และนั่นทำให้ไอสังหารจากเงาร่างตะคุ่ม พวยพุ่งออกมามากกว่าเดิมนับเท่าทวีคูณ ก่อนที่เบื้องหลังของเขา จะปรากฏกลุ่มเงาสีดำ เพิ่มขึ้นอีกกว่าสิบ และนั่นเองที่เหล่าผู้ติดตาม รีบลงจากหลังมากรูกันโอบล้อมผู้เป็นนายเอาไว้ ทางด้านหยา

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่242 บุคคลปริศนา

    “เจ้าอย่าห่วงเลย ข้าเป็นคนรักษาคำพูด” แม่ทัพหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เขามิใช่คนที่ชอบหลอกใช้ใคร อาจเพราะชาติก่อนเขาคือโอรสมังกร เมื่อเอ่ยปากแล้วย่อมไม่คืนคำ ส่วนภายหน้าชูหลี่และคนที่เหลือ จะวกกลับมาเส้นทางเดิมหรือไม่นั้น เขาไม่สนใจ เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น ถือว่าเขาไม่ผิดหากลงมือต่ออีกฝ่าย “ขอรับ” ชูหลี่ไม่อาจบอกได้ ว่าทำไมเขาจึงรู้สึกเชื่อในคำพูดของแม่ทัพหนุ่ม ทั้งที่เขาเองก็คุ้นชิน ต่อคำลวงของเหล่าขุนนางใหญ่ แต่แม่ทัพหยางอี้หลงผู้นี้ กลับทำให้เขารู้สึกเกรงขามอย่างน่าประหลาด แม่ทัพหนุ่มไม่เอ่ยสิ่งใดอีก เขาทำเพียงกระตุ้นม้าให้ออกเดินต่อ และทุกคนในขณะต่างก็เงียบงัน ด้วยอีกไม่นานก็จะถึงที่หมาย ซึ่งคนสอดแนมที่ล่วงหน้ามาก่อน ได้รายงานถึงเส้นทางนี้ ว่ามีสิ่งเพิ่มเติมจากอดีต นี่จึงทำให้แม่ทัพหนุ่มผู้ได้รับพระบัญชา ให้สะสางปัญหาในชายแดนเหนือ จำต้องแยกตัวจากคณะ เพื่อไปสำรวจพื้นที่ให้กระจ่าง “ข้างหน้าทางจะแคบ ข้าจะเดินนำนะขอรับ” หลังจากออกเดินทางต่อได้เพียงไม่ถึงครึ่งก้านธูป ชูหลี่ได้หยุดยืนแล้วยกมือขึ้น เป็นการเรียกให้ทุกคนหยุดอยู่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status