Home / รักโบราณ / ยาจกยอดมารดา / ตอนที่184 แบบไหนก็ตาย

Share

ตอนที่184 แบบไหนก็ตาย

last update Last Updated: 2025-06-21 23:02:57
“มีหลักฐานแน่นหนาพอแล้วหรือ” จ้าวเจี้ยนเอ่ยถามออกไป พร้อมรอยยิ้มอย่างคนที่ผ่านการสอบสวนมามาก

“แค่นี้พอหรือไม่”

ต้วนอี้หลาง วางป้ายคำสั่งสีทองลงบนโต๊ะ จ้าวเจี้ยน ทำได้เพียงขบกรามแน่น ป้ายอาญาสิทธิ์ ฮ่องเต้ไม่เคยวางใจใครจริงๆ ทรงหาหนทางเล่นงานเขาจนได้ ถึงว่าเหตุใดจึงส่งให้เขาติดตาม คณะขององค์หญิงไฉอ้ายมาแดนเหนือ

ทุกอย่างล้วนถูกวางแผน เอาไว้ทั้งหมดแล้วสินะ! ช่างน่าขันนัก ชีวิตที่กำลังจะรุ่งโรจน์ ต้องมาสิ้นสุดด้วยน้ำมือของพ่อค้าคนหนึ่ง เขาไม่แปลกใจเลยว่าทำไม ฮ่องเต้จึงเลือกคนผู้นี้ เป็นราชบุตรเขย นี่คือสิ่งที่ใครหลายคนมองไม่เห็นมัน ในตัวของต้วนอี้หลาง!

“ข้าคงไม่ได้กลับเมืองหลวงอีกแล้วสินะ” เป็นคำถามเยี่ยงคนหมดสิ้นหนทาง

“กินให้อิ่มเถิด”

คำพูดของต้วนอี้หลาง ทำให้จ้าวเจี้ยนรู้ชะตากรรมตนเองดี ว่านี่คือการกินมื้อสุดท้าย แต่สิ่งที่ต้วนอี้หลางยังไม่รู้เกี่ยวกับเขา มันยังคงมีอีกไม่น้อยเลย

“คิดว่าจะทำให้ข้าพินาศ เช่นอดีตเจ้าเมืองหรือ หึๆ อย่าได้ตื้นเขินเกินไปหน่อยเลย ต้วนอี้หลาง พ่อค้าเช่นเจ้ามีเพียงหัวการค้า ฝีมือการต่อสู้ อาจจะดีไม่แพ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่254 อยากจะรอด

    “พระนางทรงงับโทสะเถิดพ่ะย่ะค่ะ อย่างไรเรื่องนี้ก็ไม่เกินกำลังของนายท่านหรอกพ่ะย่ะค่ะ” ขันทีหนุ่มเอ่ยเรียกสติของคนรัก เขาไม่อยากให้ลูกกลัวอีกด้านที่เขาและนางเป็น เรื่องราวมากมายที่ผ่านมา หล่อหลอมให้สาวน้อยในอดีต กลายเป็นดอกไม้พิษ หลังจากก้าวเข้าสู่วังหลัง และเขาเขามั่นใจว่าบิดาของคนรัก มีเส้นสายมากพอ ที่จะไม่ปล่อยเกิดความผิดพลาดในเรื่องนี้ “โทสะรึ! ฮ่าๆ เยี่ยงข้ามันไร้ความรู้สึกนั้นไปนานแล้ว ข้าเกลียดเขา! เกลียดจนไม่อยากที่จะมองหน้าเขาเสียด้วยซ้ำ หากไม่ใช่เพราะเขาคือฮ่องเต้ ข้าจะต้องมาอยู่แบบนี้หรือ! ชีวิตวัยแรกแย้มของข้า มันควรได้พบความสวยงามที่คู่ควร! มิใช่มาเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายในวังหลวง มิว่าจะกินหรือนอน ล้วนต้องเฝ้าระวังทั้งสิ้น เจ้ายังคิดว่าข้าจะต้องใช้อีกรึ! คำว่าโทสะ มันเกินคำนั้นไปมากแล้วต่างหาก” หรูกุ้ยเฟย ราวกับต้องการระบายความอัดอั้น ที่สั่งสมมานานปี นางเหน็ดเหนื่อยกับการต้องทำทุกอย่าง ให้ไม่ขัดสายตาชายแก่บนเตียง ฉะนั้นนับจากนี้จะเป็นนาง ที่ควบคุมทุกอย่าง และมันจะไม่มีคำว่าไม่สำเร็จ “เสด็จแม่! ไยจึงเป็นเช่นนี้เล่าพ่ะย่ะค่ะ”องค์ชายมู่เฉวียน

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่253 ผิดคาด

    พระนางกุ้ยเฟยจำต้องเงียบเอาไว้ก่อน เมื่อเห็นแล้วว่าคงเป็นเรื่องยาก ที่จะทำให้พระโอรสของนาง ยอมรับในตัวบิดาแท้ๆ ได้โดยง่าย แต่หากต้องเลือกระหว่างคนรัก กับการก้าวสู่ความเป็นใหญ่ นางย่อมเลือกอำนาจ มากกว่าความรัก แต่การมีคนรักอยู่ใกล้ชิด ก็มีประโยนช์ต่อนางไม่น้อย มิว่าเรื่องน้อยใหญ่ เขาจะจัดการแทนนางได้ไม่ต้องเอ่ยซ้ำ แต่โอรสของนาง ยังอ่อนต่อโลกมากนัก จึงยังไม่รู้จักการใช้คนให้เกิดประโยชน์ “องค์ชาย พระนางกุ้ยเฟย คนของเราได้ส่งข่าวมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ” เสียงขันทีจากด้านนอกห้อง ดังแทรกความอึมครึมภายในห้อง ก่อนที่พระนางกุ้ยเฟยจะหันไปมองขันทีข้างกาย และนั่นทำให้คนเป็นลุกกรุ่นโกรธมากกว่าเดิมอีกนับเท่าทวีคูณ คนแรกที่พระมารดาต้องขอความคิดเห็น มันต้องเป็นตัวเขามิใช่หรือ “เขามาได้” สุดท้ายพระนางกุ้ยเฟย ก็ได้เอ่ยปากอนุญาต ให้คนด้านนอก เข้ามาเพื่อรายงานสิ่งที่เกิดขึ้น “เป็นอย่างไรบ้าง” องค์ชายมู่เฉวียนที่รอฟังข่าวอย่างใจจดใจจ่อ เอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น หากทุกอย่างสำเร็จ เขาคือโอรสสวรรค์คนต่อไป ผู้คนทั้งแผ่นดินจะหมอบท้าเขาเท่านั้

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่252 ขวางทาง

    “เสด็จแม่!” ยังไม่ทันที่จะเอ่ยสิ่งใดต่อกันอีก เสียงเรียกจากด้านนอกดังแทรกขึ้นเสียก่อน ทำให้สองร่างที่ใกล้ชิดกัน ต้องขยับถอยออกห่าง ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกัน กับที่องค์ชายมู่เฉวียนก้าวพ้นประตูห้องเข้ามาด้านใน “เจ้าเรียกแม่เสียงดัง มีอะไรอย่างนั้นหรือ” พระนางกุ้ยเฟยเอ่ยถามพระโอรสออกไป ทั้งที่ทรงดูดีแก่ใจว่าสิ่งที่ทำให้ลูกของนาง ดูแตกตื่นเช่นนี้คือเรื่องใด “ทรงคิดดีแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ ที่จะทำเช่นนี้” “หากข้าไม่คิดดีแล้ว มีหรือจะอาจหาญลงมือ เจ้าอย่าได้ทำท่าทางตื่นตระหนกให้มากไปเลย ทำตัวให้สูงส่งเด็ดขาดเข้าไว้ ยามอยู่ต่อหน้าขุนนาง จะได้ไม่ถูกมองว่าอ่อนแอ” หรูกุ้ยเฟย สั่งสอนโอรสให้รู้คิด หากไม่ลงมือวันนี้ วันหน้าก็ต้องลงมืออยู่ดี ดังนั้นจะช้าหรือเร็ว สุดท้ายนางก็ต้องทำทุกวิถีทาง เพื่อให้นางและลูกมีจุดยืน “องค์ชาย น้ำชาพ่ะย่ะค่ะ” ขันทีหนุ่มรีบยกน้ำชา มาถวายองค์ชายด้วยท่าทีนอบน้อม เช่นที่เคยทำในทุกๆ วัน ซึ่งเขาไม่ได้คิดขุ่นเคือง ที่ถูกสายตามองเมินนั้นจากองค์ชายเลยแม้แต่น้อย “แล้วเสด็จพ่อเล่าพ่ะย่ะค่ะ เราจะบอกแก่ขุนนาง

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่251 กุ้ยเฟย

    วังหลวง ณ ตำหนักหลวง ภายในห้องบรรทม ร่างสูงใหญ่ของชายชรา นอนนิ่งอยู่บนเตียงนอนอันกว้างขวาง โดยมีสตรีผู้อ่อนเยาว์กว่าเจ้าของตำหนักหลายปี นั่งอยู่ขอบเตียง หญิงสาวนางใช้นิ้วเรียวเล็ก ไล้ไปตามกรอบหน้าที่ยังคงความหล่อเหลา เช่นตอนเมื่อครั้งยังหนุ่มราวกับอยากย้อนเวลาของเจ้าของร่าง ให้กลับไปหนุ่มแน่นอีกครั้ง นางสละวัยสาวที่ควรได้พบกับชายหนุ่มวัยใกล้เคียงกัน เพื่อมาคอยปรนนิบัติ ชายผู้อายุใกล้เคียงกับบิดา มันช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย “ฝ่าบาทไม่น่ามองข้าม หม่อมฉันกับลูกเลยนะเพคะ ไม่อย่างนั้นมีหรือหม่อมฉัน จะต้องทำแบบนี้กับพระองค์ หึๆ ความสาวของหม่อมฉัน พระองค์ได้มันไปเป็นคนแรก แล้วแบบนี้จะทรงขุ่นเคืองหม่อมฉันไปทำไมกันเพคะ กับการที่หม่อมฉันจะมีสิ่งช่วยสร้างความสุขเพิ่มเติม” พระนางหรูกุ้ยเฟย ผู้เป็นสนมคนโปรดในขณะนี้ เอ่ยกับพระสวามีด้วยน้ำเสียงกึ่งเยาะหยัน นางที่ยังเป็นเพียงสาวน้อยเมื่อครั้งนั้น ต้องถูกส่งเข้าวัง เพื่อเป็นสนมของฮ่องเต้ หลังจากมีการกวาดล้างกบฏเมื่อสิบห้าปีก่อน นางที่ยังสาวได้รับการโปรดปราณ และก้าวสู่ตำแหน่งเฟยในเวลาเพียงไม่กี่ปี หลังจากที่ให้กำเน

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่250 ลางบอกเหตุ

    เมืองหลวง แคว้นจ้าว ณ สกุลเจียง เพล้ง! อี้หรูถึงกับยืนนิ่งค้าง เมื่อรูปปั้นหยกที่บุตรชายคนรอง นำมามอบให้เมื่อต้นปี ร่วงหลุดลงจากชั้นวาง ทั้งที่นางยังมิได้เดินเข้าเฉียดใกล้เลยแม้แต่น้อย “ฮูหยิน เป็นอันใดหรือไม่เจ้าคะ” สาวใช้ข้างกายรีบวิ่งเข้ามาดูผู้เป็นนาย ที่ยังกำผ้าสำหรับเช็ดทำความสะอาดเอาไว้แน่น ใบหน้านั้นซีดเผือด ราวไร้เลือดไหลเวียน ดวงตาจับจ้องไปยังรูปปั้นที่แตกกระจาย ล้วนเต็มไปด้วยความตื่นกลัว ยิ่งมอง...ใจของนาง ก็เหมือนจะถูกดึงหาย ออกไปจากอกอย่างไรอย่างนั้น “นายท่านอยู่ที่ใดหรือ” อี้หรูถามหาสามี เวลานี้นางอยากแน่ใจ ว่าทุกอย่างในแดนเหนือยังคงปกติดีอยู่ คนของสามีติดตามขึ้นไปหาลูกๆ ได้อย่างทันท่วงทีหรือไม่ นี่ก็กว่าครึ่งเดือนแล้ว ที่ไร้ข่าวคราวของสี่พี่น้อง “นายท่านอยู่ในห้องหนังสือเจ้าค่ะ ฮูหยินรอตรงนี้สักครู่นะเจ้าคะ บ่าวจะเรียนนายท่านก่อนเจ้าค่ะ” สาวใช้รีบประคองผู้เป็นนายหญิง ให้นั่งลงพักรอก่อน แล้วจึงรีบวิ่งออกจากห้องไปด้วยความร้อนใจ “ลูกแม่...พวกเจ้าอย่าทำให้แม่กลัวได้หรือไม่” อี้หรูลุกขึ้นจากเก้า

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่249 มิใส่ใจ

    “ม่อเหลียว...แม่ไม่ได้ตั้งใจคิดเช่นนั้นต่อนางเลย เรื่องนี้เอาไว้คุยกัน หลังจากที่เรากลับคืนสู่อำนาจเถอะนะ!” ชู่จิน จำต้องอ่อนให้บุตรชายก่อน ความห่างกันตั้งแต่ยังเล็ก ทำให้นางกับลูกห่างเหินกันไม่น้อย หากจะแข็งขืนต่อเขาในตอนนี้ มิต่างจากนางลงมือหักไม้แก่ที่ยากจะดัดตามใจนาง “ทุกอย่างข้าจะรอให้ใครบางคนมาถึงเสียก่อน เมื่อนั้นข้าจะตัดสินใจเอง ว่าจะอย่างไร ที่ข้ามาที่นี่ ก็เพราะคุณหนูสามต้องการให้ข้าสะสางปัญหาให้จบสิ้น เพื่อข้าจะได้อยู่ข้างๆ นางไปตลอดชีวิต ข้าจึงยินยอมมาที่นี่ หาไม่แล้ว...ข้าไม่เสียเวลาแม้แต่น้อย ที่จะมายังความวุ่นวายนี้” ราวกับระเบิดเวลาก็มิปาน ทุกคำของชายหนุ่มไม่มีตรงไหน เรียกว่าอ่อนโยน เช่นตอนที่อยู่กับพี่น้องเจียง หรือแม้แต่กับชายชราและผู้ติดตามแซ่อู๋ ม่อเหลียวมอบรอยยิ้ม ความอบอุ่นแก่คนเหล่านั้น แต่กับพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด เขากลับเย็นชา และตอนนี้เขาไม่มีทีท่าจะให้ความยำเกรงเลย หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ความแตกแยกคงหยั่งรากลึก จนยากที่จะสมานคืนกันได้อีก หนานเผิงจำต้องนั่งลง แล้วเบนหน้าไปทางอื่นเสีย เพราะยิ่งพูดบุตรชายก็ยิ่งปะทุอารมณ์ออกมาไม่มีที

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status