บทที่53 ได้ร่วมชะตา

ภายในห้องนอน สองร่างยังคงกอดรัดเกี่ยวกวัดกันอยู่บนเตียงอย่างเร้าร้อน เสียงครางเบา ๆ ของหญิงสาว ได้สร้างรอยยิ้มให้แก่แม่ทัพหนุ่ม มีหรือเขาจะไม่รู้ว่าภรรยาตัวน้อย กำลังกลัวว่าสาวใช้จะมาได้ยินเข้า จึงได้พยายามที่จะเก็บเสียงครวญครางเอาไว้สุดความสามารถ

เหลียนฮวาไม่คิดเลยว่าสามีของนาง จะเร้าร้อนได้มากถึงเพียงนี้ เมื่อคืนที่ผ่านมานางได้หลับไปเพียงชั่วยามเดียวเท่านั้น สามีตัวดีก็พลันปลุกเร้าจนนาง ไม่สามารถต้านทานกับความเสียวซ่านในอารมณ์ได้

ก่อนรุ่งสางสามีอุ้มนางไปแช่น้ำร้อนในสระอาบน้ำ ก่อนจะกลับมาเล้าโลมนางจนถึงตอนนี้ ความอ่อนโยนของเขาช่างน่าปรารถนายิ่งนัก

“สายแล้วนะเจ้าคะท่านพี่”

เหลียนฮวาเอ่ยปากบอกสามีด้วยเสียงกระเส่า สะโพกงอนงามขยับยกรับการรุกล้ำอย่างเต็มใจ

“วันนี้พี่มิได้ไปทำงาน ย่อมมีเวลาให้เจ้าได้จนเช้าพรุ่งนี้เลยทีเดียว”

จ้าวหลางตอบภรรยา โดยที่เอวสอบหาได้หยุดลงไม่ ชายหนุ่มโน้มลงบดจูบภรรยาอย่างหิวกระหายในความหวาน ที่เขากลืนกินมาตลอดทั้งคืน

เวลาล่วงเลยจนบ่ายคล้อย สองสามีภรรยาจึงได้ก้าวออกจากห้องนอน เหลียน