แชร์

บทที่8 ยามเช้ามาเยือน

ผู้เขียน: ไห่ถาง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-05 03:30:11

สำหรับฉีอิงนั้น จูบถือเป็นเรื่องปกติของคู่รักที่จะกระทำมันอยู่แล้ว นางมาจากโลกเสรีในอนาคต การตอบสนองของภรรยา ทำให้ซือถงคำรามอยู่ในลำคอ ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะก้มลงดูดเม้าริมฝีปากล่างอย่างหิวกระหาย มือหนาข้างหนึ่ง ยังคงนวดเฟ้นเต้างามสลับใช้นิ้วโป้ง บี้ยังเม็ดบัวสีหวานนั่นอย่างเมามัน

ฉีอิงสะท้านไปทั้งกายด้วยความรัญจวน จากการปลุกเร้าอารมณ์ของสามี เรียวขางามกวัดรัดขาแกร่งของชายหนุ่มเอาไว้แน่น ทั้งยังแอ่นกายส่วนล่าง ขึ้นบดเบียดกับแท่งหยกที่กำลังขึงขัน แนบชิดตัวนางอยู่ในตอนนี้

ชายหนุ่มยังลงอ้อยอิ่งอยู่ที่ลำคอขาวเนียน ก่อนจะเลื่อนลงสู่อกอวบอิ่มอีกครั้ง ทว่าครานี้ ชายหนุ่มหาได้หยุดอยู่ยังสองเต้าเต่งตึงไม่ จมูกคมเลื่อนเลยผ่านลงจนถึงสะดือเล็กน่ารักของนาง ก่อนจะตวัดลิ้นสาก หยอกเย้ามันอยู่นาน ทำให้ร่างบางบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน มือบางทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนแน่น

เสียงครวญครางปานจะขาดใจ เมื่อถูกเล้าโลมจากปลายลิ้นร้ายกาจของชายหนุ่ม มือหน้าจับต้นขางามของภรรยา แยกออกเพื่อให้เขาได้มองเห็นดอกไม้งามที่อวบอูมด้านล่าง ก่อนที่ปลายลิ้นของเขาจะตวัด ยังกลีบอ่อนด้านนอกจนเปียกชื้น นิ้วเรียวกรีดแทรกกลีบดอกไม้

เพื่อเปิดออกเผยให้เห็นปลายเกสรด้านใน ก่อนจะใช้ปลายลิ้นตวัดชิมยังเกสรงาม ที่มีน้ำหวานเยิ้มออกมาให้เปียกชุ่ม

“อ๊า! ท่านพี่ อ๊ะ!”

ฉีอิงไม่อาจเอ่ยสิ่งใดออกมาได้อีก เมื่อความรัญจวนเข้าครอบงำ ทั่วทั้งร่างกาย และจิตใจของนางแล้วในตอนนี้ มือหนาซ้อนเข้าใต้สะโพกงอนงาม ก่อนจะดันมันขึ้นมา เพื่อให้ดอกไม้ของภรรยา เด่นชัดมากขึ้น เสียงกรีดร้องด้วยความสุขของนาง เสมือนรางวัลแห่งชัยชนะ

ชายหนุ่มดูดกลืนน้ำหวานที่ไหลออกมามิขาดสาย พร้อมทั้งใช้ปลายนิ้วแกร่งคอยกระตุ้นสลับกับปลายลิ้นสาก ที่คอยตวัดวน จนในที่สุด ร่างบางของฉีอิงได้กระตุกเกร็ง พร้อมปลดปล่อยสายธารแห่งความสุขออกมามากมาย

ชายหนุ่มยังคงอ้อยอิ่งดูดซับดอกไม้ของภรรยาอยู่นาน ก่อนจะเคลื่อนกายลุกขึ้นระหว่างเรียวขางาม ซือถงโน้มกายลงจูบหญิงสาวอีกครั้ง ก่อนจะเลื่อนมาขบเม้มยังติ่งหูงาม

“เจ้าพร้อมสำหรับพี่แล้ว”

ฉีอิงร้อนวูบไปทั้งกาย เมื่อรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ แท่งหยกอันใหญ่โต จ่อยังปากถ้ำน้ำหวานอันเล็กแคบของนาง มือบางเกาะกุมยังเอวสอบของสามี เมื่อรับรู้ถึงการรุกราน

ซือถงถึงกับเหงื่อซึม เมื่อทางเข้านั้นเสียดสีจน แท่งหยกของเขารับรู้ได้ถึงการบีบรัดของช่องทาง ก่อนที่ชายหนุ่มจะตัดสินใจ ผลักดันแท่งหยกเข้าไปในคราวเดียว เสียงกรีดร้องได้หายไป เมื่อชายหนุ่มก้มลงดูดกลืนเสียงนั้นของภรรยาจนหมดสิ้น

ชายหนุ่มไม่คิดรั้งรออะไรอีกแล้ว เอวสอบขยับโยกด้วยความรัญจวน ที่เขาอัดอั้นมานาน มันเจ็บร้าวตั้งแต่ก่อนที่เขา จะนำพานางสู่ความหฤหรรษ์ในครั้งแรกแล้ว

ฉีอิง เปลี่ยนจากความเจ็บปวดในคราแรก กลายเป็นความต้องการอยากที่มากขึ้น นิ้วเล็กจิกลงบนเนื้อแน่นของชายหนุ่ม เป็นการบอกที่ไม่ต้องเอ่ยออกมา ว่านางต้องการให้สามี เพิ่มความดุดันให้แก่นางมากขึ้นอีก

แม่ทัพหนุ่มขยับโยกตามคำขอของภรรยา เสียงครวญครางดังประสานกันในยามค่ำคืนที่หิมะโปรยปราย ภายนอกเหน็บหนาว ทว่าภายในห้องนอนนั้น เต็มไปด้วยไฟแห่งปรารถนา

ชายหนุ่มขบกรามแน่น เมื่อเขาไม่อาจต้านทานความหฤหรรษ์ได้อีกต่อไป ชายหนุ่มคำรามก้อง

เมื่อสายธารอุ่น ๆ ไหลเข้าสู่เส้นทางแห่งความรัญจวน ร่างสูงใหญ่ซบลงยังซอกคอบขาวเนียนของภรรยา ที่อ่อนระทวยอยู่ใต้ร่าง ด้วยความอิ่มเอม จากการปรนเปรอของแม่ทัพหนุ่ม ซือถงพลิกร่างหนาลงนอนเคียงข้างภรรยา ก่อนจะดึงผ้าห่มคลุมกายของทั้งคู่ วงแขนแกร่งโอบกอดนางอย่างถนอม ก่อนที่ทั้งคู่จะหลับใหลไปด้วยความอ่อนเพลีย

ยามเช้ามาเยือน ทว่าสองร่างยังคงโอบกอดกันอยู่บนเตียง แอด! เสียงเปิดประตูเข้ามา พร้อมฝีเท้ารีบร้อน ทำให้แม่ทัพหนุ่มขมวดคิ้วเป็นปม เพราะต่อให้มีเรื่องสำคัญอันใด ทุกคนก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามาภายในห้องนี้ โดยที่ไม่ได้รับอนุญาต

เขามั่นใจว่าทุกคนรู้ ว่าเมื่อคืนเขานอนอยู่กับภรรยา ยิ่งไม่สมควรที่จะเข้ามาโดยเด็ดขาด ชายหนุ่มมองผ่านม่านเตียงไปยังผู้ที่เข้ามา ร่างบางในชุดเกินสาวใช้ของเสี่ยวเตี๋ย กำลังมองมาที่เตียงด้วยสายตาที่เขาไม่ชอบใจ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขานิ่งเฉยเพราะนางไม่ได้ทำสิ่งใดผิด จึงยังไม่ได้ลงมือทำสิ่งใด ที่อาจทำร้ายจิตใจของภรรยา

ด้วยการแต่งงานอันจำใจ ทำให้ฉีอิงนั้นมิได้มีความสุขนักในจวนแห่งนี้ เขาจึงไม่คิดหักหายน้ำใจนาง โดยการลงโทษคนของนาง

ทว่าวันนี้เหมือนเสี่ยวเตี๋ยจะถึงจุดสิ้นสุด ที่จะอยู่ใกล้สายตาของเขาแล้ว ข่าวเลวร้ายที่หลุดออกไปภายนอกจวนนั้น หาใช่ใครอื่นไกลไม่ ก็คนที่กำลังยืนกำหมัดหายใจหอบแรง ด้วยโทสะนั่นอย่างไรเล่า

ชายหนุ่มที่กำลังกึ่งนั่งกึ่งนอน อยู่ในตอนนี้ ก้มมองภรรยาตัวน้อย ที่ยังคงหลับตาพริ้ม ทว่ามุมปากอวบอิ่มยกขึ้นเล็กน้อย ทำให้เขาอดใจไม่ได้ ที่จะก้มลงประทับจูบอ่อนหวาน ลงยังความร้ายกาจนั่นของนาง

ฉีอิงขยับกายเล็กน้อย บดเบียดกับอกแกร่งของสามี นี่คือความตั้งใจของนาง ที่จะแสดงให้แก่สาวใช้ ที่คิดจะช่วงชิงของผู้เป็นนาย คำพูดหรือจะเจ็บปวดเท่าการกระทำ ชีวิตเก่าก็เพราะความไว้ใจจึงทำให้นางต้องตาย

ชีวิตนี้นางจะวางทางเลือกแค่สองทางเท่านั้น นั่นคืออยู่เป็นเพียงหนึ่งเดียวของสามี กับก้าวจากไปอยู่เพียงลำพังกับความร่ำรวย ผู้ใดจะกล่าวหาว่านางเห็นแก่ตัวก็ตามแต่ สตรีในใต้หล้านี้ มีผู้ใดบ้างมิอย่างเป็นเพียงหนึ่งเดียวในใจบุรุษบ้าง

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่288 ผู้ใดเล่า

    ณ ลานหินก่อนพ้นเขตอารามด้านหลัง ชินอ๋องกำลังยืนเผชิญหน้ากับสตรีสูงวัย ใบหน้าที่ยังคงความงาม มีน้ำตาเอ่อคลอด้วยความรู้สึกอันเจ็บปวด นางรักและยอมทำทุกอย่างเพื่อคนผู้นี้ ทว่าวันนี้บุรุษที่นางรักมาตลอดทั้งชีวิต ได้สั่งสังหารบุตรชายเพียงคนเดียวของนางอย่างไร้ปราณี “ไยท่านจึงได้อำมหิตเยี่ยงนี้เล่า” “ข้าผิดตรงไหนกัน ในเมื่อเขาเลือกยืนผิดข้างเอง อีกอย่างก่อนที่ข้าจะลงมือกับเขา เป็นเจ้ามิใช่หรือที่ยื่นยาพิษให้เขาด้วยมือตนเอง” “เป็นท่านที่ลวงข้า! ยานั่นท่านบอกเพียงทำให้เขาลืมเลือนทุกสิ่งอย่าง อำมหิตเกินไปแล้วจ้านจง ข้าจะบอกอะไรให้นะ ลูกของท่านเป็นข้าเองที่ลงมือกำจัดเขา ข้าจะไม่มีวันให้สายเลือดของท่านที่เกิดจากสตรีไร้ยางอายนั่น มาครอบครองสกุลฉู่ของลูกข้าเป็นอันขาด” ฉู่ฮูหยินตะโกนออกไปด้วยน้ำตานองหน้า นางไม่ได้ตั้งใจที่จะให้คนมองลูกสะใภ้ไม่ดี แต่นางก็มิอาจทนเห็นอนุของบุตรชายอุ้มท้องลุกของบุรุษที่นางรักปักใจมิได้เช่นกัน “เจ้าคิดว่าข้าจะไยดีก้อนเลือดต่ำ ๆ นั่นรึ! คิดผิดแล้วเหนียนอี้ ไม่ว่าเจ้าหรือหยวนเหยาเฟย สำหรับข้าแล้วพวกเจ้า

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่287 เด็กน้อย

    “ไม่มีเจ้าค่ะ” “เห็นหรือไม่ท่านอ๋อง ฮูหยินของข้าก็ยืนยันแล้วว่าบนหัวของข้าไร้เขางอก แผนการตื้น ๆ ที่ข้ายอมตกลงไปในหลุมพรางนั้น เพื่อเป้าหมายเช่นกัน เก็บอสรพิษไว้เคียงกาย ย่อมดีกว่าผลักมันไปแล้วแว้งกัดข้าในภายหลัง” “สาระเลว!” นิ้วเรียวยาวสั่นระริกชี้ไปยังแม่ทัพหนุ่ม แผนการทั้งหมดของเขาถูกล่วงรู้ได้เมื่อใดกัน เขามั่นใจว่ามิเคยเผยพิรุธใด ๆ เลยแม้แต่ครั้งเดียว ทุกอย่างไม่เคยนอกแผนการที่เขากำหนดเลยสักนิด “เสด็จลุงอย่าได้ต่อว่าผู้อื่นเลย ในวันที่ทรงบุกเข้าห้องของหม่อมฉัน เพื่อสังหารหม่อมฉันในคืนนั้น หม่อมฉันคิดมาตลอดว่าไม่เคยรู้จักหรือคุ้นเคยกับชายชุดดำมาก่อน แต่ตอนที่หม่อมฉันได้กลิ่นเครื่องทรงบนอาภรณ์ของพระองค์เมื่อวาน ทุกอย่างจึงกระจ่างชัด และหม่อมฉันยังรู้ด้วยว่าพระองค์มิใช่เสด็จลุงจ้านเผิง คนเราความคุ้นชินกับสิ่งของเครื่องใช้ ทำให้ทรงเผลอหรืออาจตั้งใจจะใช้เครื่องทรงกลิ่นเดิมอยู่” “ฮ่า ๆ หลานรักเจ้าช่างแต่งนิยายได้ยอดเยี่ยมนัก กลิ่นเครื่องหอมบนเสื้อผ้า ย่อมเหมือนกันได้ไม่แปลก ใคร ๆ ก็ต้องใช้กันทั้งสิ้น” “จริงเพคะ! แต

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่286 แววตา

    รุ่งเช้า ณ อารามชูจิ้ง ภายในเรือนพักฆราวาสหลังอาราม ลู่เพ่ยเพ่ยกอดพี่ชายเอาไว้แน่น ใบหน้าน้อย ๆ ซุกอยู่กับอกของผู้เป็นพี่ ด้วยเวลานี้รอบกายมีทหารจากวังหลวงยืนอยู่เต็มห้อง “พี่รอง เพ่ยเพ่ยกลัวเจ้าค่ะ” “หากเจ้ารู้สึกกลัวให้หลับตาลง แต่อย่าได้ร้องไห้งอแง มิช้าพี่ใหญ่จะมารับเรากลับบ้านแล้ว”ลู่ฉางเกอปลอบประโลมน้องสาว ด้วยน้ำเสียงอันอ่อนโยน โดยที่มือเรียวยาวลูบต้นแขนน้อย ๆ อย่างถนอม “ใช่แล้วหลานรัก อีกไม่นานพี่สาวคนดีของพวกเจ้าก็จะมารับ ไปอยู่เสียด้วยกันกับครอบครัวดีไหม หึๆ” ร่างสูงในชุดสีทองปักลายมังกรก้าวเข้ามาด้านใน ก่อนจะเดินมานั่งข้าง ๆ สองพี่น้อง พร้อมทั้งหัวเราะในลำคอด้วยความพอใจ แน่นอนว่าเด็กหญิงที่ยังมิเคยผ่านโลกกว้าง ย่อมจะรู้สึกหวาดกลัวเป็นธรรมดา ลู่ฉางเกอไม่คิดที่จะหลบตาผู้เป็นลุง ต่อให้วันนี้เขาต้องตายก็ไม่คิดร้องขอชีวิต เพราะมิว่าอย่างไรคนทุกคน ย่อมมีจุดจบเดียวกันทั้งสิ้น ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น “เจ้าเหมือนกับผิงอันยิ่งนัก หึ ๆ สมแล้วที่กำเนิดจากสตรีที่เป็นอดีตแม่ทัพ เจ้าอยากฟังไหมว่าก่อนที่แ

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่285 บ้าบิ่น

    ณ เรือนริมทะเลสาบหรูเชียน ฉู่เหล่ยนั่งสบตาอยู่กับภรรยา เวลานี้เขาไม่รู้ว่าจะโกรธหรือห่วงใยนางดี เพราะสิ่งที่นางทำมันบ้าบิ่นเกินสตรี ขนาดเขาที่เป็นบุรุษยังไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามเช่นนั้น “ข้ามิใช่ทหาร ยามลงมือเลยเลือกตามสถานการณ์มากกว่า” แม่ทัพหนุ่มยังไม่เอ่ยสิ่งใด ทว่ากลับใช้สายตาดุอีกฝ่ายอยู่ในที ลู่ผิงอันอยากจะตะโกนใส่หน้าเขานัก ว่านางไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้สักหน่อย “หากข้าไปช้าอีกสักหน่อย ข้าคงกลายเป็นหม้ายสินะ!” “จะแบบนั้นได้อย่างไร ในเมื่อท่านมีหวนหยางหลี่อยู่ทั้งคน” “ยังจะเถียง!” หากเขาไม่ลอบออกจากจวนมา เพื่อหาช่องทางเข้าไปในตำหนักพักร้อน ป่านนี้คงไม่รู้ว่าภรรยาตัวดี กระทำการบ้าบิ่นเพียงใด นางจัดการทุกอย่างในช่วงที่เขารักษาตัว แต่เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ มันนอกเหนือแผนการทั้งสิ้น “ข้า...แค่ทำตามหน้าที่เท่านั้น” ลู่ผิงอันเสมองไปทางอื่น เมื่อสายตาของสามีมันเริ่มแปลกพิกล “ว่าแต่ท่านแม่ทัพ ไยมิรออยู่ที่จวนตามแผนเล่าเจ้าคะ” “หากข้ายังอยู่ตามแผนของเจ้า ป่านนี้ข้าคง

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่284 โทสะ

    “ท่านแม่ทัพ” คนขับรถม้า ที่ตอนนี้บนกายเต็มไปด้วยเลือดของศัตรู เรียกสามีของผู้เป็นนาย ก่อนที่ทั้งสองคนจะหายออกจากตำหนักไปอย่างรวดเร็ว กู้เจี้ยนกระตุกบังเหียนม้าสองตัวให้ออกวิ่ง รถม้าที่มีร่างของฮ่องเต้ตัวจริงและขันทีคนสนิท มุ่งตรงไปยังถนนเส้นเล็กที่ลับตาผู้คน “เจ้าจะตายไม่ได้รู้ไหมต้วนเมิง ไหนเจ้าบอกจะอยู่เลี้ยงหลาน ๆ ช่วยข้าอย่างไรเล่า” ดวงตาของขันทีชราคล้ายพยามจะเปิดขึ้น ทว่ามันดูหนักอึ้งจนไม่อาจทำได้อย่างที่ใจนึก ลู่ผิงอันเข้าใจอาการนี้ได้เป็นอย่างดี หญิงสาวล้วงเอายาออกมาโรยใส่บาดแผลของต้วนเมิง “อย่าสิ้นเปลืองเลยพ่ะย่ะค่ะท่านหญิง บ่าวมิอาจรอดไปได้” แม้ว่าว่าดวงตาจะไม่อาจเปิดขึ้นได้ ทว่าทุกความรู้สึกที่ยังพอมีรับรู้อยู่นั้น ทำให้เขาซึ้งในความมีน้ำใจของท่านหญิงยิ่งนัก ตั้งแต่วัยเยาว์จนเติบใหญ่ ท่านหญิงมิเคยที่จะไร้เมตตาต่อบริวารเลยสักครั้งมือเหี่ยวย่นปัดป่ายหามือของผู้เป็นนาย เรี่ยวแรงของเขาไม่อาจจะต่อสู่กับบาดแผลบนกายได้แล้ว ภาพความทรงจำของเขาที่เติบโตเคียงข้างฝ่าบาท และเป็นทั้งครูรวมถึงการพี่เลี้ยงให้กับท่านหญิงลู่ นับว่าเ

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่283 รำพันในใจ

    ตำหนักพักร้อน ชินอ๋องลู่จ้างจงในที่สุดรถม้าได้มาหยุด ณ หน้าตำหนักพักร้อน ลู่ผิงอันก้าวลงจากรถม้า ตรงไปที่หน้าประตูบานใหญ่ ก่อนจะยกห่วงเหล็กกระแทกกับประตูหนา เพียงครู่เดียวประตูได้แง้มเปิดออก ชายชราหน้าตาอิดโรยมองดูผู้มาเยือนด้วยแววตาลิงโลด ก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็ว“ผู้ใดมากัน” เสียงจากด้านใน ทำให้ชายชราถึงกับสะดุ้งสุดตัว“เป็นข้าเองท่านหญิงลู่ผิงอัน ฮูหยินในท่านแม่ทัพฉู่เหล่ย ข้าต้องการเข้าพบเสด็จลุง”หลังรู้ว่าผู้มาเยือนคือใคร ประตูบานใหญ่เปิดออกกว้าง ก่อนจะมีทหารหน้าตาดุดันเดินออกมายืนเบื้องหน้าชายชรา ซึ่งก็คืออดีตขันทีคนสนิทของฮ่องเต้ แม้ว่าหลายคนจะแปลกใจว่าทำไมขันทีชราจึงอยู่ที่นี่ทว่าคำตอบจากโอรสสวรรค์ คือต้องการให้คนสนิท คอยเฝ้าดูพระเชษฐาที่เจ็บป่วยอย่างใกล้ชิดแทนตนเอง อย่างน้อยจะได้ทรงอุ่นพระทัยว่าชินอ๋องจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี“ท่านอ๋องประชวรหนัก คงมิสะดวกให้ท่านหญิงเข้าพบพ่ะย่ะค่ะ”“เพราะข้ารู้ว่าเสด็จลุงป่วยถึงได้มาเยี่ยมเยียน อีกอย่างข้ากำลังจะออกเดินทางติดตามท่านแม่ทัพไปชายแดน ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับเมืองหลวง การที่ข้ามาล่ำลาเสด็จลุงย่อมเป็นสิ่งที่สมควร”“ข้าน้อยจะแจ้

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status