นิราศจากบ้านเกิด สู่ตำหนักเป่ยหนานหวัง 2

เมื่อถึงตำหนักปีกซ้ายที่เป็นที่พำนักของท่านชายน้อยหย่งเยี่ย หานฉงหรงจึงได้ขอให้ขันทีน้อยสั่งไปยังห้องเครื่องให้ต้มน้ำขิงพุทราแดงเอาไว้ ส่วนเรื่องปรุงรสเมื่อนางอาบน้ำหย่งเยี่ยเสร็จแล้วก็จะไปทำด้วยตนเอง

พอสั่งจบก็หันไปทางหย่งเยี่ยน้อยที่ยืนหลบหลังอยู่ที่ฉากกั้น รอคอยให้นางวิ่งดักหน้าล้อมหลังตามจับไปอาบน้ำ ซึ่งก็เป็นดังคาด มีเสียงวิ่งตึงตังดังออกมาจากตำหนักปีกพร้อมเสียงหวีดร้องของเด็กน้อย และแปรเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะสดใสปานไข่มุกกระทบจานหยกจนบรรดาข้ารับใช้ที่คอยท่าอยู่ด้านนอกยังอดแปลกใจมิได้ ท่านชายน้อยของพวกเขานั้นเป็นเด็กเอาแต่ใจ เปลี่ยนหรูหมู่ (แม่นม) และพี่เลี้ยงบ่อยครั้งเพราะเป็นเด็กเบื่อง่ายและไม่ชอบการถูกขัดใจหรือจ้ำจี้จ้ำไช แต่เวลาที่อยู่กับหานฉงหรงผู้นั้นกลับเชื่อฟังดีราวกับบุตรที่เชื่อฟังมารดาอย่างไรอย่างนั้น จนมีบางคนอดคิดอกุศลไม่ได้ว่านางกำนัลมาใหม่ผู้นี้จะลอบวางยาหรือใช้เล่ห์กลอันใดหรือไม่

ซึ่งคำพูดที่ต่างพากันโจษจันถึงหานฉงหรงนั้นเข้าหูคนที่กำลังวิ่งไล่จับเด็กชายตัวน้อยในห้องทุกถ้อยคำ แต่นางก็เลือกที่จะเมินเฉยเสียเพราะจุดประสงค์ของนางที่มาที่นี่คืออันใด ก่อนจะหันไปให้ความส