มอมมอมสื่อรักกลางหัวใจ จบ

บอมบอมตัดสินใจตามง้อขอคืนดีกับมิคกี้ เพราะช่วงเวลาที่มิคกี้โกรธอยู่นั้น บอมบอมใจคอไม่ดีและวุ่นวายพอสมควร พอเขามาถึงบ้านจึงหอบเจ้าแมวเหมียวมอมมอม และกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อไปบ้านมิคกี้ ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ในเมื่อตัดสินแล้ว ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรบอมบอมก็พร้อมยอมรับได้โดยไม่มีข้อแม้แต่อย่างใด

ซึ่งเย็นนี้ทางสะดวกเพราะรัฐมนตรีพายัพกับคุณหญิงโสภิตาไม่อยู่บ้าน บอมบอมมาถึงก็รีบขึ้นไปบนห้องของมิคกี้ในทันที บอมบอมยืนรออยู่หน้าประตูห้องอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่เขาจะเคาะประตูห้องด้วยใจคอไม่ดีเท่าไรนัก

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”

เมื่อประตูเปิดออกบอมบอมรีบลอดใต้วงแขนของมิคกี้เข้าไปในห้องทันที โดยที่มิคกี้ยังไม่ทันตั้งตัวแต่อย่างใด มิคกี้จึงรีบหันหลังกลับเพื่อไปขับไล่บอมบอมออกจากห้องนอนของเขา

“นายมาทางไหนไปทางนั้นเลย” มิคกี้ชี้มือไปที่ประตูห้อง

“นายจะให้เราไปได้ไง เราพามอมมอมมาด้วย นายก็ต้องช่วยเราเลี้ยงดูแลนะ นายสัญญากับเราแล้ว นายจะเป็นพ่อส่วนเราจะเป็นแม่ หรือว่านายลืมไปแล้ว” บอมบอมเปิดกรงเพื่อนำแมวออกมาให้วิ่งเล่นที่ห้องของมิคกี้

“เราไม่ลืมหรอก แต่เราไม่เข้าใจในเมื่อนายทำสำเร็จแล้วนี่ ทำไมนายยังกลับมาหาเราอีก หรือว่าจะหลอกเราอีกรอบหนึ่ง แต่คนอย่างเราเจ็บครั้งเดียวก็เกินพอ” มิคกี้กลั้นใจนั่งลงบนเตียงนอนและพยายามไม่สนใจมอมมอม

“ที่มาเราอยากจะมาขอโทษนาย เรายอมรับเราอยากแกล้งนาย แต่ลึกๆ แล้วเรารักนายตั้งแต่วันแรกที่เรากินมันฝรั่งด้วยกัน แต่นายไม่รักเราดันไปรักสุก้า”

“ความรักมันห้ามกันไม่ได้หรอก”

“แต่นายก็รักเราใช่ไหม ไม่งั้นไม่โกรธเราขนาดนี้หรอก”

“ใช่เรารักนาย แต่นายไม่ได้รักเราไม่ใช่เหรอ แค่แกล้งรักนี่พอใจหรือยัง” มิคกี้หันหน้ามองไปทางอื่น

“เราก็รักนายไง เราถึงตามตื้อนายตลอด นายก็รู้ว่าเราน่ารักขนาดไหน จะหาผู้ชายสักกี่คนก็ได้ แต่เราก็เลือกนายเพียงคนเดียว นี่นายเห็นความจริงใจของเราหรือยัง”

“ช่างกล้าพูดหนอว่าตัวเองน่ารักไม่อายปากเลย” มิคกี้แอบอมยิ้มนิดๆ

“อ้าว เรื่องจริงทำไมเราต้องอายด้วยล่ะ” บอมบอมลุกขึ้นมานั่งใกล้ๆ มิคกี้พร้อมกับเอียงคอพิงไหล่

มิคกี้หันหน้ามามองบอมบอมที่พิงไหล่เขา ซึ่งมิคกี้ก็เห็นซึ่งความน่ารักของบอมบอมอย่างที่ชมตัวเอง แต่เขาก็แสร้งไม่เห็นพ้องด้วย ยังทำตัวนิ่งเฉยเย็นชาต่อบอมบอม

“ไม่เห็นน่ารักเลย”

“ไม่น่ารักแล้วนายรักเราทำไม”

“เอ่อ” มิคกี้หันมามองและได้สบตาบอมบอมจึงทำให้เขาเกิดอารมณ์ใคร่รักขึ้นมา แต่มิคกี้ก็พยายามปฏิเสธความจริงข้อนี้

“ไม่ต้องมามองเราก็ได้มองมอมมอมดีกว่า” บอมบอมเอ่ยขึ้นมาด้วยท่าทีมีหวังว่ามิคกี้จะเห็นใจเขาอย่างแน่นอน

มิคกี้อดใจไม่ไหวเมื่อเขาหันไปมองมอมมอมที่กำลังวิ่งเล่นอย่างชุกซน มิคกี้จึงลุกจากเตียงแล้วไปจับมอมมอมไว้บนตักและลูบหลังอย่างเอ็นดู หลังจากนั้นก็อุ้มขึ้นมาหอมซ้ายขวาอย่าหมั่นเขี้ยว

“อยากเป็นแมวจังเลย หอมมอมมอมแล้วเมื่อไรจะหอมบอมบอมบ้างล่ะ”

“ฝันไปเถอะแมวนั้นน่ารักกว่านายหลายเท่านัก”

“เหรอ ก็แมวเป็นลูกเราต้องน่ารักเหมือนเราอยู่แล้วนี่”

“ยอมก็ได้ เพราะแมวก็เป็นลูกเราเหมือนกัน ถ้างั้นต้องเหมือนเราด้วย”

“ใช่เหมือนทั้งพ่อและแม่เลย อ้าว หลับไปแล้วเหมือนเด็กน้อยเลย” บอมบอมเอ่ยขึ้นแล้วอมยิ้มในความน่ารักของมอมมอม

มิคกี้ค่อยๆ ประคองร่างน้อยๆ เข้าไปไหว้ในกรง แล้วยกไปวางไว้ใกล้ๆ หน้าห้องน้ำอย่างเบาๆ เพราะกลัวมอมมอมตื่น หลังจากนั้นเขาก็มานั่งใกล้บอมบอม

“แมวนอนแล้ว ถ้างั้นเรามานอนกันเถอะ นายให้อภัยเราแล้วใช่ไหม”

“ก็ไม่อยากให้อภัยหรอก แต่กลัวมอมมอมเป็นกำพร้า ก็เลยจำใจยอมให้อภัยนาย”

“ผู้ชายปากแข็ง”

“นายก็ปากดีเหมือนกัน”

“ลองไหมล่ะว่าปากดีจริงไหม” บอมบอมลูบที่ต้นขาของมิคกี้

“นายนี่มันจริงๆ เลย”

มิคกี้เริ่มมีอารมณ์ใคร่พิศวาสขึ้นมาทันที เขาจึงคว้าร่างของบอมบอมแล้วผลักลงนอนบนเตียง หลังจากนั้นเขาประกบปากของบอมบอมทันที พร้อมดันปลายลิ้นเขาไปพัลวันดุนอย่างดูดดื่ม ส่วนบอมบอมก็กอดรัดร่างของมิคกี้ไว้แน่น ด้วยอารมณ์ใคร่สวาทไม่ต่างกันเท่าไร

มิคกี้ถอนริมฝีปากออกพร้อมกับพรหมจูบทั่วใบหน้า และไซร้ลงมาที่ซอกคออย่างบ้าคลั่งทั้งขบดมหอมอย่างหิวกระหาย ส่วนมือก็ดึงชายเสื้อเปิดอกจนเผยเห็นเนินอกสีชมพอ่อนๆ เขาจึงลุกขึ้นนั่งถอดเสื้อของบอมบอมออกจนหมด

สายตาของมิคกี้มองไปยังนมชมพูอ่อน แล้วใช้ปลายลิ้นตวัดไล้เลียขบอมดูด ส่วนอีกมือหนึ่งก็บี้ขย้ำจับจนบอมบอมเสียวไปทั่วเรือนร่างบางๆ

“โอ๊ย อ่า อูว์” บอมบอมครางด้วยความเสียวซ่านอย่างถึงใจ

ริมฝีปากของมิคกี้สลับไปมาซ้ายขวาของนมชมพู เขาดูดดื่มจนอิ่มเอม มิคกี้จึงลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง แล้วถอดเสื้อออกพร้อมกางเกงอีกหนึ่งชิ้น หลังจากนั้นมิคกี้ล้มตัวลงนอนแผ่หรา จนเผยเห็นท่อนเอ็นที่ไม่ใหญ่มากแต่สวยงามชมพู

“นายทำให้เราบ้าง” มิคกี้เอ่ยขี้นลอยๆ

บอมบอมลุกขึ้นนั่งข้างๆ มิคกี้แล้วจับท่อนเอ็น ก้มหน้าลงใช้ริมฝีปากสัมผัสอย่างเอร็ดอร่อย เขาใช้ปลายลิ้นตวัดไล้เลียรอยหยักวนไปวนมาอยู่หลายครั้ง จนมิคกี้เกิดความสยิวท่อนเอ็นร้อนผ่าวอย่างสุขกระสันต์ บอมบอมยังไม่ยอมหยุดเขาห่อริมฝีปากแล้วรูดท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างช้าๆ และเพิ่มความเร็วขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนมิคกี้แท่บทนไม่ไหวเขาจึงเผลอครางออกมาด้วยความเสียวซ่านอย่างไม่ได้ตั้งใจ

“อ่า อ่า อ่า”

มิคกี้ถึงกับแอนสะโพกไปมาเพราะเสียวเกินห้ามใจ ขืนเป็นอย่างนี้เขาคิดว่าคงไม่สามารถที่จะอดใจได้ มิคกี้จึงต้องหักห้ามใจและพูดคุยกับบอมบอม

“พอก่อน”

บอมบอมทำตามคำสั่งของมิคกี้อย่างว่าง่าย เขาจึงถอนท่อนเอ็นออกจากปากของตัวเอง ส่วนมิคกี้ก็ลุกขึ้นนั่งและผลักร่างของบอมบอมล้มลง หลังจากนั้นเขาก็ถอดกางเกงของบอมบอมออกจนหมด และเผยเห็นเรือนร่างอันสวยงามขาวสะอาดเหมือนอาบน้ำวันละสิบรอบ

มิคกี้ยกขาบอมบอมสูงขึ้นจนเผยเห็นช่องทางรัก เขาจึงรีบนำท่อนเอ็นจ่อร่องสวาท แล้วค่อยๆ ดันเข้าไปจนมิดด้ามสุดโคน พร้อมกับแช่ไว้อย่างงั้นพักหนึ่ง เมื่อถึงเวลาที่มิคกี้ต้องการ เขาจึงเริ่มโยกสะโพกดันท่อนเอ็นเข้าและดึงออกมา แล้วกระแทกเข้าไปใหม่จนบอมบอมเสียวแท่บขาดใจ เผลอต้องหายใจทางปากแทน

โอ๊ย อ่า อ่า อูว์” บอมบอมครางด้วยความเสียวซ่านอย่างถึงใจ

“ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังอย่างต่อเนื่อง

มิคกี้กระแทกไม่ยั้งใส่ไม่หยุดซอยรัวๆ ถี่ๆ เขามีแรงเท่าไรโหมใส่อย่างไม่ยั้ง กระแทกหนักๆ เน้นๆ ให้ถึงใจบอมบอม ซึ่งมิคกี้ยิ่งกระแทกแทงท่อนเอ็นนานเท่าไร ทำให้เขาเสียวทั่วลำท่อนเอ็นจนทนไม่ไหวอีกต่อไป มิคกี้จึงกระแทกครั้งสุดท้ายสามสี่หนจนน้ำในท่อนเอ็นพุ่งกระฉูดใส่ช่องทางรักของบอมบอม

“โอ๊ย อ่า อ่า อ่า”

มิคกี้หลับตาพริ้มด้วยความเสียวซ่าน เมื่อเขาคลายความเสียวได้บ้าง มิคกี้จึงจับท่อนเอ็นของบอมบอมรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว จนบอมบอมนั้นเสียวหนักยิ่งขึ้น เพราะท่อนเอ็นของมิคกี้ยังคาช่องทางรักอยู่ ยิ่งมิคกี้รูดท่อนเอ็นไวขึ้นจึงทำให้ความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วลำ และเกิดความเสียดสีจนบอมบอมทนไม่ไหวปล่อยน้ำในกายออกมา เมื่อมิคกี้เห็นเช่นนั้นเขาจึงดึงท่อนเอ็นที่คาช่องทางรักอยู่ออกมาด้วยเหมือนกัน หลังจากนั้นเขาจึงล้มตัวลงนอนข้างบอมบอม

“โอเคไหม” มิคกี้หันหน้ามาถามบอมบอมที่กำลังเช็ดน้ำในกายของตัวเองบนหน้าท้อง เมื่อเขาเช็ดจนหมดแล้วบอมบอมจึงพลิกตะแครงหันข้างมามองมิคกี้ พร้อมกับโอบกอดร่างของมิคกี้ไว้

“เรารักนายมากเลยนะมิคกี้” บอมบอมกอดรัดมิคกี้ไว้แน่นกว่าเดิม

“เราก็เริ่มรักนายเหมือนกันนะ เราได้คู่กันซะทีคาดกันไปกันมาอยู่หลายครั้ง” มิคกี้เอ่ยขึ้น

“อะไรนะนายพูดอะไร” บอมบอมรู้สึกงงกับคำพูดของมิคกี้

“ไม่มีอะไรหรอก ต่ออีกรอบไหม”

“บ้า”

มิคกี้ไม่รอช้าทาบทับร่างของบอมบอมไว้ พร้อมจับมือสองข้างของบอมบอมไว้ข้างศีรษะ ส่วนริมฝีปากก็ไซร้ซอกคอของบอมบอมอย่างใคร่เสน่หา

จบบริบูรณ์