2 ร้อนรักพี่ต่อ

ติ๊ง...

เสียงแจ้งเตือนจากแชทดังขึ้น

“มีนาเลิกเรียนแล้วนะคะ ”

พี่ต่อเหลือบมองจอ มือใหญ่ยังถือกุญแจรถอยู่ ริมฝีปากกระตุกยิ้มมุมปากโดยไม่รู้ตัว เขาไม่เสียเวลาแม้เสี้ยววินาที แค่คว้ากระเป๋าสตางค์แล้วก้าวลงลิฟต์ทันที เพราะสำหรับเขา...การที่เธอเลิกเรียน มันก็เหมือนหัวใจของเขา “ได้กลับบ้าน” แล้ว

ยี่สิบนาทีต่อมา เสียงเคาะประตูห้องพักก็ดังขึ้นเบา ๆ

ประตูเปิดออก... มีนาเห็นเขายืนอยู่ตรงหน้า ผมเปียกยุ่งเล็กน้อยจากสายลม เสื้อเชิ้ตปลดกระดุมบน เผยผิวเนื้ออุ่น ๆ ที่ยังหอมกลิ่นน้ำหอมจาง ๆ มืออีกข้างถือถุงขนมกับน้ำเย็น

“หิวยังคนเก่ง... เลิกเรียนแล้วต้องกินข้าวกับพี่สิ”

เขาเว้นจังหวะเล็กน้อย ก่อนยกยิ้มเจ้าเล่ห์ “หรือว่าจะกินพี่แทนดีล่ะคะ”

เสียงทุ้มพร่าละลายใจ เธอแทบทรุดลงไปตรงนั้น

ไม่นาน ห้องน้ำเล็ก ๆ ก็เต็มไปด้วยไอร้อน เสียงน้ำจากฝักบัวหลอมรวมกับลมหายใจหอบกระชั้น

มีนาพิงหลังเย็นเฉียบกับผนัง สั่นไหวทั้งจากสายน้ำและสายตาคมเข้มของเขาที่มองมาเหมือนจะกลืนกิน

“เธอสั่น...เพราะหนาว หรือเพราะพี่?”

เขาเอ่ยเสียงพร่า มือใหญ่ลูบผมเปียก ๆ ของเธอเบามือ ก่อนใช้นิ้วเชยคางขึ้น แล้วบดจูบลงมาลึก หนักหน่วงและเร่าร้อนเกินกว่าหัวใจจะตามทัน

กล้ามอกเปียกน้ำแนบกระแทกเข้ากับทรวงอกนุ่ม มือเขาสอดใต้เสื้อเปียกชื้น ปลดกระดุมออกอย่างไม่ละสายตา

เสียงผ้าหลุดร่าง ตามมาด้วยเสียงครางแผ่วในลำคอ เมื่อปลายนิ้วกดบีบยอดอกของเธอแน่นแต่ละมุน

ริมฝีปากเขาเลื่อนไปครอบดูด ย้ำแรง ๆ พร้อมกระซิบหอบพร่า

“ตรงนี้...ตอบพี่แรงเกินไปแล้วนะ หืม”

“อยากให้พี่ลงก่อนตรงนี้...หรือจะไปข้างล่างก่อนดี”

เธอยังไม่ได้ตอบ แต่เขาก็ไม่รอ พี่ต่อช้อนร่างเล็กขึ้นแนบผนัง ขาสองข้างเกี่ยวเอวแน่น ก่อนกดแท่งเนื้อใหญ่เสียบเข้าไปทั้งลำในคราวเดียว

เสียงครางดังสะท้านทันที

เนื้อกระแทกเนื้อชัดเจน “พั่บ พั่บ พั่บ” สอดคล้องกับเสียงน้ำฝักบัวที่รินไหล

“แน่นไม่ไหวเลย คนเก่ง...”

เขากัดกรามต่ำ เสียงพร่าติดคำราม “อย่าร้องแบบนี้... เดี๋ยวพี่จะเอาแรงกว่าเดิมอีกนะ”

สะโพกเขาซอยถี่ขึ้น แรงขึ้น ทุกครั้งที่ชนลึก มีนาแทบไม่รู้แล้วว่าความร้อนในห้องมาจากไอน้ำหรือร่างของเขา แต่เธอรู้เพียงว่าแท่งเนื้อที่กำลังวิ่งลึกอยู่ในตัวนั้น ทั้งใหญ่ ทั้งร้อน และทำให้เธอสั่นระริกจนแทบขาดใจ

ริมฝีปากเขากดจูบซ้ำกลืนเสียงคราง ขณะสะโพกยังเร่งแรงไม่หยุด

จนกระทั่ง...เขาก้มกระซิบเสียงพร่าเคล้าไอหอบ

“อยากให้พี่ปล่อยข้างในไหม...”

“คืนนี้พี่ยังไม่อิ่ม... อย่าเพิ่งหมดแรงนะ มีนา”

ทะเลยามเย็น แสงสีส้มอาบขอบฟ้า

มีนานั่งเหยียดขาบนผ้าปูชายหาด ผมปลิวสะบัดตามลมเค็มกรุ่น กลิ่นเกลือกระทบจมูก

ส่วนพี่ต่อเดินขึ้นมาจากน้ำช้า ๆ ตัวเปียก เสื้อไม่ใส่ กล้ามอกเปียกชื้นสะท้อนแดดราวกับภาพฝัน

“มองพี่แบบนั้น... จะให้พี่ลากลงทรายเลยไหม”

เขาเอ่ยแหบต่ำ ก่อนทิ้งตัวลงข้างเธอ มืออุ่นวางบนต้นขา ลูบเบา ๆ ไล่ไปกุมมือเล็กของเธอแล้วดึงแนบอก

ค่ำแล้ว...

ในห้องพักริมชายหาด โคมไฟสลัว สายลมพัดกลิ่นทะเลเข้ามาเป็นจังหวะเดียวกับคลื่น

มีนานอนซุกบนอกแกร่งในชุดนอนบางเฉียบ พี่ต่อก้มลงลูบผมแล้วกระซิบที่ข้างหู

“คืนนี้...พี่จะไม่รีบ จะใช้แท่งเนื้อของพี่ทำให้หนูอ่อนแรง...จนหลับไปพร้อมกัน”

เขาเริ่มไล้จูบอ้อยอิ่งจากต้นคอลงสู่ทรวงอก ปลายลิ้นแตะยอดอกอย่างจงใจ สายตายังตรึงมองเธอแนบแน่น

“คืนนี้พี่จะรัก...แบบไม่มีเสียงเตียงกระทบ ไม่มีใครได้ยิน...นอกจากหัวใจของหนู”

ทุกสัมผัสเชื่องช้า แต่ซ่านเสียว ราวกับกำลังบรรเลงเพลงที่มีแต่สองคนได้ยิน

ปลายลิ้นเขาลากวนตรงกลีบกลางอย่างละเมียดละไม จนร่างเล็กสั่นสะท้าน จิกผ้าปูแน่น

เขายังไม่สอดใส่...แค่เลีย ซ้ำ ๆ ดูดเม็ดเสียวแรงขึ้นทีละนิด

เสียงครางของเธอสั่นสะท้อนกับเสียงคลื่นด้านนอก

“เสร็จแค่จากปากพี่...ได้ไหมคืนนี้”

เขากระซิบแผ่วติดปลายลิ้น

“ไม่...ซี๊ด...พี่ต่อ...รีบเสียบเข้ามาเลยค่ะ...อูยยยย”

เธอแอ่นสะโพกร้องขอ ทั้งน้ำ ทั้งเสียง ทั้งหัวใจ...ถูกเขาครอบครองหมดแล้วในค่ำคืนนั้น