ณ เวลา 2 ทุ่ม 20 นาที
ภากรเพิ่งเดินล้วงกระเป๋ากางเกงเข้ามาในห้องอาหารอย่างสบายตัว ก่อนจะเหลียวมองหาหญิงแพรวตามที่มารดาสั่ง แต่ก็ไร้วี่แววหญิงคนดังกล่าว เหลือเพียงมารดาบังเกิดเกล้าของเขาที่นั่งหน้าตึงอยู่ที่โต๊ะริมหน้าต่าง
ชายหนุ่มยกยิ้มเย็น ก่อนจะเดินเข้าไปหา แม่ของเขาก็เป็นแบบนี้ตลอด ชอบนัดให้เขาดูตัว แต่เขาก็ยังไม่พร้อมที่จะมีใครเป็นตัวเป็นตน เพราะเขายังสนุกกับการที่เล่นกับสาว ๆ ในโรงแรมแบบนี้
ถ้ามีเจ้าของขึ้นมา คงจะเซ็งตายชัก...
“ไหนหญิงแพรวล่ะครับ แม่” ภากรลากเก้าอี้ ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งตรงข้ามมารดา
“แม่นัดแก 6 โมง แล้วนี่มัน 2 ทุ่มกว่าแล้ว ต่อให้ไม่ใช่หญิงแพรว ใครเขาจะมานั่งรอแกล่ะ” มารดาเขาบ่น พร้อมมองตาขวางด้วยความหงุดหงิดและเสียหน้า
“ก็แม่เล่นนัดผม โดยที่ไม่รอผมตอบเลยนี่ครับ” เขาตอบ พร้อมยกมือเรียกบริกร แล้วเริ่มสั่งอาหารด้วยความหิว “เอาสเต๊กเนื้อมาให้ฉันจานหนึ่ง”
“แกว่าง” หญิงวัยกลางคนรีบบอก “ฉันไปหาแกที่ห้องแล้ว แม่เลขาบอกว่า แกออกไปดูงานตั้งแต่บ่าย”
ปัก!! ปัก!! ปัก!!“อ่ะ อื้อออ พี่หมอ อ๊ะ อ๊า~~~” สะโพกสอบของคนด้านหลังเริ่มขยับสวนเข้ามา ยิ่งเธอถูกบังคับให้ยกขาข้างหนึ่งขึ้นสูง ทำให้การันต์สามารถเสียดสีแกนกายเข้ามาในตัวเธอได้ง่ายขึ้น“ยกมือคล้องคอให้พี่หน่อยค่ะ” ชายหนุ่มสั่งเสียงกระเส่า ทำให้พัทธ์ธีราค่อย ๆ ยกแขนข้างบนขึ้น พร้อมกับศีรษะได้รูปของหมอหนุ่มที่โผล่เอี้ยวมาทางข้างหน้าแผล็บ แผล็บ แผล็บปึก!! ปึก!! ปึก!!หมับ หนุบ หนับ“อะ อ่ะ อ่า พี่หมอ อึกกกก งื้ออออออ” ร่างบางดิ้นขลุกขลักไปมา เมื่อถูกคู่หมั้นหนุ่มโผล่ศีรษะมาก้มหน้าก้มตาตวัดเลียหัวนมข้างหนึ่งเข้าปากอย่างแรงการันต์ปรนเปรอความสุขให้คนทั้งหน้า ด้วยการดูดกลืนความหวานและความสาวทุกสัดส่วนของร่างกายพัทธ์ธีราแหงนหน้าเพื่อครางเสียงกระเส่า เมื่อถูกปลุกเร้า มือเล็กจิกลงบนผ้าห่มที่เธอเผลอหยิบติดมือมา หยาดเหงื่อผุดพรายไปทั้งตัว แม้ว่า เครื่องปรับอากาศจะยังคงทำงานอกอวบอิ่มสองข้างถูกมือและลิ้นของชายหนุ่มยึดครองอย่างไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยให้เป็นอิสระ ข้างหนึ่งก็ถูกขยำจนเนื้อขาว ๆ ปริออ
หมับ หนุบ หนับ“อึกกกกกก พะ พี่หมอออ อาาา” พัทธ์ธีราร้องครางด้วยความเสียวระคนระแวง เพราะไม่รู้ว่า พยาบาลจะเข้ามาตอนไหนสองมือหนาบีบขยำอกขาว ๆ อย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเขี่ยยอดถันกลางอกไปมา สลับกับบี้ขยี้จนแข็งเป็นไต ท่ามกลางเสียงครางหวิวของอีกฝ่ายจนเมื่อเขาอิ่มอกอิ่มใจพอแล้ว มือหนึ่งจึงได้เลื้อยลงต่ำ ล้วงเข้าไปในกางเกงผู้ป่วยตัวบาง เข้าไปแตะต้องจุดยุทธศาสตร์สำคัญที่เขาจ้องมาตั้งแต่ในห้องน้ำแล้วความอุ่นร้อน นุ่มนิ่ม และเปียกชื้น คือ สัมผัสแรกที่รู้สึกได้ เขาดันตัว ก่อนจะใช้ต้นขาทั้งสองข้างเบียดเข้ามา แล้วยกขาอ่อนของเธอให้อ้าออก ก่อนจะแทรกนิ้วอวบ ๆ เข้าไปในโพรงสวาทนั้นแจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ“อ่ะ พะ พี่หมอ อา ยะ อย่าคะ อ๊ะ อืมมมม” ใบหน้าหวานเงยหน้าคราง เมื่อปลายนิ้วล้วงเข้าไปสัมผัสจุดอ่อนไหวภายใน สองมือเล็กเลื่อนลงไปจับมือสากที่กระแทกปลายนิ้วเข้าหาร่างของเธออย่างต่อเนื่องการันต์ใช้ปลายนิ้วไล้วนผนังนุ่มภายในอย่างช่ำชอง ฝ่ามือสากนาบทับไปกับติ่งเสียว ยิ่งเขาออกแรงกระแทกกระทั้นเข้ามา ติ่งเล็กก็จะโดนกระตุ้นไปด้วยท
“พี่หมอ พัทธ์อยากเข้าห้องน้ำ” เสียงหวานร้องบอกคนที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟา“มาค่ะ เดี๋ยวพี่พาไป” ร่างสูงรีบลุกขึ้น แล้วเดินเข้าไปหาร่างบางในชุดผู้ป่วย ซึ่งกำลังหมุนตัวเพื่อลงจากเตียง“ไม่ต้องก็ได้ค่ะ พี่หมอ” พัทธ์ธีรายิ้มอย่างอ่อนใจ “พัทธ์แค่บอกให้พี่หมอรู้เท่านั้นเอง อีกอย่างพัทธ์ก็หายดีแล้ว พรุ่งนี้ก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วนะคะ”“ไม่เอาหรอก เกิดพัทธ์ไปล้มในห้องน้ำ พี่จะทำยังไง” การันต์ หมอหนุ่มส่วนตัวพ่วงด้วยตำแหน่งคู่หมั้นของหญิงสาวมาช่วยจับมือ ก่อนจะพาเดินไปที่ห้องน้ำ“พัทธ์แข็งแรงขึ้นเยอะแล้วนะคะ นี่แค่เผอิญเป็นไข้หวัดใหญ่ถึงต้องเข้าโรงพยาบาลก็เท่านั้นเอง”“พัทธ์จะไม่แข็งแรงได้ยังไง ในเมื่อพี่ฉีดยาให้พัทธ์ทุกวันขนาดนั้น” เสียงทุ้มกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู ในขณะที่เปิดประตูห้องน้ำให้“พี่หมอทะลึ่ง” ร่างบางค้อน ก่อนจะหมุนตัวมาปิดประตู แต่กลับถูกอีกฝ่ายรั้งไว้ให้เปิดกว้างเช่นเดิม “พี่หมอจะทำอะไร ปิดประตูค่ะ”“ไม่เอา พี
“อ่ะ อ่า อ๊ะ อ๊ายยยยย” ร่างบางแอ่นอกขึ้นจนหัวนมเสียดสีไปกับขาเรียวของตัวเอง พร้อมด้วยจังหวะพุ่งชนของคนข้างบน ผลักดันให้เธอข้ามขอบฟ้าไปในที่สุด น้ำความสุขหลั่งออกมาเป็นสาย ก่อนที่ฝ่ายชายจะอัดกระแทกอีก 2 – 3 ครั้ง เพื่อรีดความสุขของตัวเองออกมาด้วยเช่นกัน“อึกกกก อ่า อ่า ฮ่า” สองร่างต่างหอบหายใจ ก่อนที่พิมพ์พิศาจะได้ขยับตัวทำอะไร ชายหนุ่มก็รั้งกางเกงตัวบางออก เปิดโอกาสให้เธอขยับขาได้อย่างอิสระเหมือนเดิม“มาเถอะ พิมพ์ กระสุนเรายังไม่หมดนะ” เจตต์กระชับสะโพกผายเข้ามาแนบชิด ดันลำกายเข้าไปจนลึกอีกครั้ง ก่อนจะทิ้งตัวลงแนบทับร่างบาง แล้วพลิกตัวเธอขึ้นมาข้างบนแทน“อ๊ะ อ่า จะ เจตต์จะทำอะไร” พิมพ์พิศาคร่อมตัวอยู่ข้างบนอย่างงง ๆ“เราก็จะยิงปืนใส่พิมพ์เพิ่มไง” ว่าแล้ว เขาก็กระดกสะโพกแทนคำพูดไป 1 ที ทำเอาพิมพ์พิศาสะอึกเบา ๆ ช่องทางภายในตอดรับการกระทำนั้นทันที“ปืนเจตต์มันด้านหมดแล้ว ไม่มีกระสุนหรอก” หญิงสาวทำปากกล้า ท้าทาย ก่อนจะทิ้งตัวลงมาแรง ๆ เป็นการโต้ตอบอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน&ld
พิมพ์พิศากางขาออกกว้าง เพิ่มพื้นที่ให้อีกฝ่ายเข้ามาประชิดผิวกายเธอได้ง่ายขึ้น สองมือขยำเส้นผมของเพื่อนชายแน่น ก่อนจะกดสะโพกลงต่ำ ปล่อยตัวปล่อยใจให้ชายหนุ่มบำเรอกามอย่างมีความสุข แต่เจตต์ก็ไม่ปล่อยให้หญิงสาวเคลิ้มนาน เขายันตัวขึ้นในจังหวะที่ร่างบางกำลังสุขสม“อ่ะ เจตต์จะไปไหน” พิมพ์พิศาร้องถามอย่างขัดใจ เมื่อเห็นเพื่อนชายลุกขึ้นไปหยิบอะไรบางอย่าง ก่อนจะคลานเข่ากลับขึ้นมาบนเตียง“อากาศเย็น ๆ แบบนี้ ใส่กางเกงไว้หน่อยดีกว่านะ พิมพ์” เจตต์บอกพร้อมยกขาของเพื่อนสาวขึ้น จัดการสวมกางเกงให้ หากแต่ไซซ์ของกางเกงนั้น เล็กกว่าตัวเธอค่อนข้างมาก จึงดึงขึ้นมาสุดได้แค่ต้นขา“อ่ะ นายไปเอากางเกงของใครมาให้ใส่เนี่ย” หญิงสาวบอกหน้ามุ่ยอย่างไม่ชอบใจ“ก็กางเกงพิมพ์นั่นแหละ” ท่าทีของเจตต์ดูเหมือนจะไม่ได้แปลกใจที่อีกฝ่ายสวมกางเกงไม่ได้ เขาจัดการรวบสองขาเรียวที่ถูกตรึงด้วยกางเกงตัวเล็กขึ้นชี้ฟ้า “กางเกงตอนเด็ก ๆ ไง”“แล้วนายไปมีกางเกงตอนเด็กของเราได้ไง” พิมพ์พิศาถามอย่างสงสัย เธอสงสัยที่เขามีกางเกงตอนเด็
แอ๊ดดดดดเสียงบานประตูเปิดกว้าง ก่อนจะปิดลงในทันที เมื่อผู้บุกรุกแทรกตัวเข้าไปในห้องเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มจัดการล็อกประตูอย่างแน่นหนา แล้วจึงเดินตรงไปที่เตียงใหญ่กลางห้องนอนเจ้าของห้องกำลังนอนหลับสนิท ผิวขาวผ่องสะท้อนแสงจันทร์ที่ส่องเข้ามาในห้องรำไร ดูราวกับสาวแรกแย้มไร้เดียงสาที่กำลังจะถูกจับให้เป็นเหยื่อสวาทในค่ำคืนนี้เจตต์ค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าตัวเองจนหมด ก่อนจะคลานเข่าขึ้นไปบนเตียง ฟูกหนายุบลงตามแรงกด ร่างอรชรดิ้นไปมาเบา ๆ เมื่อถูกรั้งผ้าห่มออกจากร่างกาย ทำให้ลมเย็น ๆ ลอยปะทะผิวเนียน จากนั้น จึงถูกชายหนุ่มลอกคราบออกจนหมดร่างสูงทอดสายตามองร่างเปลือยเปล่าที่เป็นทั้งเจ้านายและเพื่อนสาวหลับใหลอยู่บนเตียง ดวงตาหลับพริ้ม ลมหายใจสม่ำเสมอจากการกระเพื่อมของทรวงอกกลมกลึง ไล่สายตามาถึงเนินเนื้อโหนกนูนที่แดงช้ำตัดกับสีผิวบริเวณอื่นเพียงแค่เห็นก็ทำเอาใจชายสั่นสะท้านอีกครั้ง เมื่อนึกถึงสาเหตุที่มันบวมช้ำจากการถูกเขากระแทกตลอดวันที่สนามยิงปืน แถมยิ่งนานวัน ทั้งเขาและพิมพ์พิศาก็รัวกระสุนปืนใส่กันและกัน ทั้งหนักและถี่ขึ้นเรื่อย ๆ ทำเอาปืนส่วนตัวของเขาแทบจะหมดกร