----------
"โอ้วว มีเเต่เรื่องน่าสนใจทั้งนั้นเลย"
ต่อรีบส่งมือไปคว้าหนังสือโป๊ขึ้นมาดู ก่อนจะเปิดอ่านเล็กน้อย
"ว่าเเต่เดี๋ยวนี้เขามีให้อ่านในเน็ตกันหมดแล้วไม่ใช่หรอ ทำไมเรายังมาซื้อเเบบนี้อยู่อีกล่ะ"
"ผมไม่ค่อยชอบอ่ะ ผมว่ามันไม่เร้าใจ"
"อะไรกัน หรือว่าเรามีเเฟน"
ป้าเเซวต่อเล่นๆ
"ผมยังไม่มีเเฟนเลยป้า อีกอย่างผมยังไม่เจอใครถูกใจ"
"555 งั้นขอให้เจอคนถูกใจเร็วๆล่ะกันนะ"
ต่อรับยิ้มจากป้าอย่างเป็นมารยาทก่อนจะยืนเลือกซื้อหนังสือต่อ
"เฮ้ออ ได้เวลาทำความสะอาดบ้านแล้วสินะ"
ใช่แล้วเขาตกลงกับหลานสาวเอาไว้ว่าจะผลัดกันทำความสะอาดบ้านอาทิตย์ละครั้ง และวันนี้ก็เป็นเวรของพี่ต่อจะต้องเป็นคนทำความสะอาด
"งั้นเริ่มเลยดีกว่าเดี๋ยวช่วงเย็นจะต้องไลฟ์เกมส์อีก"
ต่อไม่รอช้าเริ่มเก็บจากห้องตัวเองและทำความสะอาดบริเวณรอบบ้านจนเสร็จเเต่แล้วก็เหลือห้องของกิ่งที่เขาต้องไปเก็บ
"ห้องก็ไม่ได้สกปรกอย่างที่คิดนิ"
ต่อเริ่มลงมือทำความสะอาด จนถึงบริเวณเตียงนอน
"นี้มัน..."
เขายกหนังสือโป๊หลายคอลเลคชั่นที่เขาเป็นคนซื้อขึ้นมา
ดูทีล่ะเล่ม
"อะไรกันกิ่งอ่านหนังสือของเราหรอวะ"
เขายังคงเปิดดูหนังสือโป๊อย่างละเอียดเเละเเน่นอนมันเป็นของเขาจริงๆ เขาวางหนังสือลงที่เตียงก่อนจะเหลือบไปที่หัวเตียง ที่มีทิชชู่ขยำกองอยู่
"ทำไมไม่ทิ้งลงถังขยะนะ"
เขาหยิบกองทิชชู่สี่ถึงห้าชิ้นขึ้นมา ก่อนจะชะงักเล็กน้อยเพราะมีคราบสีเหลืองติดอยู่
"อย่าบอกนะ...."
เขาค่อยๆยกมันขึ้นมาดมเล็กน้อย ก่อนจะทำตาโต
"หืมม กลิ่นมันเป็นอย่างนี้สินะ"
ด้วยความที่เขาเป็นเด็กเฉิ่มเรื่องอย่างว่าตลอด 25 ปีเขาก็ไม่เคยลองกับใครเลย ได้เเต่จินตนาการช่วยตัวเองมาตลอด
"กูทำไรวะเนี้ย นี้ของหลานกูไง"
เขาสลัดหัวเล็กน้อยเมื่อนึกขึ้นได้ว่ามันเป็นของหลานคนสวย เขารีบเก็บเเละทำความสะอาดจนเรียบร้อย
"กิ่งกลับมาต้องคุยกับเธอซะหน่อยเเล้ว"
ตอนเย็น
"ลั้นลา~"
หญิงสาวมอปลายเดินอารมณ์ดีเข้าบ้านมาเพราะข้อสอบที่เธอทำมันตรงกับที่เธออ่านสุ่มๆไว้
"อ้าวอาต่อ วันนี้ไม่ไลฟ์เล่นเกมส์หรอคะ?"
เธอหยุดเอียงคอถามอาคนหล่อที่นั่งกอดอกไขว้ห้างอยู่ที่โซฟาใหญ่
"นี้มันอะไร"
อาไม่พูดพร่ำทำเพลงก็โยนหนังสือโป๊หกเจ็ดเล่มวางลงที่โต๊ะ ทำเอากิ่งถึงกับหน้าซีดเธอว่าจะเก็บตอนเช้าเเต่เพราะวันนี้เธอตื่นสายเลยลืมเก็บมันไว้ในที่ลับ
"อ เออ...ของอาต่อหนิคะ"
เธอพยายามทำหน้าซื่อตอบเลี่ยงๆ
"ใช่ ของอาทำไมมันไปอยู่ห้องเธอ"
"อ เออ..."
เธอหลบหน้าอาคนหล่อที่ตอนนี้จ้องมองเธอเหมือนจะฆ่าเธอได้เเล้ว
"ว่าไง อย่าเงียบ"
"คือ กิ่งก็เเค่ลองอ่านเองมันก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยหนิคะ"
เธอก้มหน้าตอบเสียงอ่อน ก่อนจะทำหน้ายอมรับผิดอย่างน่าเอ็นดูทำเอาอาต่อถึงกับนิ่งไปครู่หนึ่ง
"เเต่เธอยังเด็ก ไม่ควรอ่านเรื่องอะไรเเบบนี้"
"เเต่กิ่งก็โตเเล้วนะคะ อายุตั้ง 19 ไปแล้ว"
กิ่งรีบเเย้งเพราะพึ่งผ่านวันเกิดเธอมาได้อาทิตย์กว่าๆเเล้ว
"อายุ 19 แล้วไงเเต่เธอยังเรียนอยู่ เเล้วไหนจะสอบอีก ถ้าเอาเวลามาอ่านเรื่องพวกนี้เเล้วหนังสือเรียนจะได้อ่านไหม"
"แต่กิ่งก็แบ่งเวลาอ่านได้นะคะ"
"ยังจะมาเถียงอีกหรือไง"
อาต่อเริ่มดุเธอเสียงดังขึ้น
"แล้วอาจะเสียงดังทำไมเล่า!!"
ดวงตากลมโตของเธอเริ่มมีน้ำใสเอ่อล้นออกมา ทำให้ผู้เป็นอาถึงกับหน้าเสีย
"อ เอออาขอโทษ"
เมื่อเห็นน้ำตาหลานที่น่ารักอาก็รีบดึงเธอเข้าอ้อมกอด ก่อนจะยื่นมือไปซับน้ำตาให้
"อาขอโทษที่ดุกิ่งนะ"
เธอไม่ตอบอะไร ได้เเต่สะอื้นเบาๆ
"ไม่รู้ ถ้าอยากให้กิ่งหายงอลอาต้องกินข้าวเย็นกับกิ่ง"
เธอเงยหน้าบอกด้วยคิ้วที่ขมวดเป็นปม
"เเต่อาต้องไลฟ์เกมส์"
"ไม่รู้ งั้นก็ไม่ต้องคุยกัน"
เมื่อพูดจบเธอก็ขนข้าวของขึ้นห้องไป
"อะไรวะ นึกจะอ้อนก็อ้อน"
เมื่อนึกถึงวันเวลาที่ผ่านมา กิ่งเป็นฝ่ายที่เข้าหาเขาตลอดผิดกับเขาเองที่พยายามทำตัวออกห่างจากหลาน เพราะเขาคิดว่าไม่มีความจำเป็นที่จะต้องสนิทกับเธอมากมาย เธอมันก็เเค่หลานบุญธรรมที่พี่สาวกับพี่เขยรับมาเลี้ยงเท่านั้นเอง
"หึ อ้อนทีไหร่ต้องยอมทุกที"
----------
---------"ไอ้สิงห์ข้าวหลามที่มึงสั่ง" "ขอบใจพี่" ข้าวหลามในมือเบียร์ถูกโยนให้กับสิงห์ เขารับมันพร้อมกล่าวขอบคุณอย่างทุกครั้งไป ไม่ทนจะได้แกะคำแซวของเหล่าพี่ๆ ก็เริ่มประเดประดังเข้ามา "ช่วงนี้หน้าตาสดใสไม่เบา" "ได้ควงสาวสวยอย่างมะปรางไปไหนมาไหนด้วย ไม่สดใสก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว""เออไหนจะป้ากำไรที่ด่ากราดหมดไม่สนหน้าไหน แต่กลับพูดจาดีน้ำเสียงอ่อนหวานกับไอ้สิงห์คนเดียวนั่นอีก เห็นแล้วไม่ชินตาเลยวะ" สิงห์ยกยิ้มไหวไหล่เป็นอย่างที่เหล่าพี่ๆ พูดถึงความสัมพันธ์ของเขาและมะปรางกำลังดำเนินต่อไปได้ด้วยดี ป้ากำไรไม่เพียงแค่ไม่ว่าแต่ยังดันหลังให้กับสิงห์อย่างเต็มระบบ ทำเอามะปรางถึงกับเอ่ยตัดพ้อลูกเขยในอนาคตอยู่บ่อยครั้ง "จะว่าไปอีกไม่นานมึงก็ต้องกลับไปเรียนแล้วนี่" "อือ เลยว่าจะใช้เส้นสายของพ่อให้เป็นประโยชน์" "หมายความว่าไงวะ?" "พี่สิงห์ปรางมาแล้ว" เสียงหวานดังมาแต่ไกลทำเอาชายหนุ่มทุกคนพากันเงียบมองไปที่ต้นเสียง พบกับร่างเล็กในชุดเอี๊ยมสีฟ้าอ่อนเสื้อยืดสีขาวผมม้วนลอนมัดรวบดูทะมัดทะแมง วิ่งปรี่เข้ามาด้วยสีหน้าสดใส "ค่อยๆ เดินสิเดี๋ยวก็ล้ม" "หวัดดีพี่ๆ ทุกคนวันนี้ก็อย่าลืมไปอุดหนุนร้าน
---------"ป้ากำไรผมเอาเหมือนเดิมครับ" "รอคิวก่อนเดี๋ยวรีบทำให้" "ครับ ^^ " ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่า แต่รู้สึกว่าช่วงนี้ป้ากำไรจะดูเหมือนจะไม่เหวี่ยงใส่ผมสักเท่าไหร่ คงเพราะผมมากินข้าวร้านป้าแกอยู่บ่อยๆ ส่วนมะปรางเองก็เริ่มพูดคุยกับผมเยอะขึ้นไม่รู้ตอนนี้เปิดใจให้ผมบ้างหรือยัง เอาเถอะถือว่าทุกอย่างกำลังดีขึ้นเรื่อยๆ "ป้ากำไรลูกสาวป้าอยู่ไหม" หญิงสาวสองสามคนเดินลงจากรถตรงเข้ามาในร้านเอ่ยถามถึงมะปราง ทว่าสีหน้าป้ากำไรดูจะไม่สบอารมณ์เท่าไหร่หนัก ตวัดมองหญิงสาวเหล่านั้นด้วยสายตาจิกกัด "ทำไม ถามหามันทำไม" "เปล่าหรอกก็แค่จะมาชวนไปงานเลี้ยงรุ่น" "ไม่ไป" เจ้าตัวเดินออกมาพร้อมเอยปฏิเสธทันทีด้วยสีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ เห็นท่าไม่ค่อยดีสิงห์จึงจับตามองไม่ละสายตา "ทำไมล่ะ ปิกก็มาด้วยนะ" "........" "เอ๊ะ! หรือว่ายังรู้สึกไม่ดีที่ปิกเคยปฏิเสธรับรักของแกอยู่หรือเปล่า" "แต่เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วนะ แกควรปล่อยวางเรื่องในอดีตได้แล้ว" "นั่นสิ แกในอดีตทั้งอ้วนทั้งดำถูกลบล้างไปหมดแล้ว ด้วยร่างกายแสนสวยของแกในตอนนี้อะนะฮ่าๆ" "!!!" เกินไปแล้วยัยคนพวกนี้ มาหยามคนอื่นถึงบ้านแบบนี้ หรือนี่จะเป็นเหตุผ
---------"ข้าวได้แล้ว" จานอาหารตามสั่งถูกวางบนโต๊ะด้วยท่าทีไม่พอใจสักเท่าไหร่ ซึ่งเหตุการณ์เช่นนี้คือเรื่องปกติของร้านป้ากำไร "หายดีแล้วสินะป้ากำไร ถึงได้เรี่ยวแรงดีวางจานซะดังขนาดนี้" "เหอะๆ ไม่ใช่แค่แรงดีแค่วางจานนะเว้ย กูยังมีแรงตบคนด้วยนะจะบอกให้" "กลัวแล้วครับป้า!" "เอ้าพวกเอ็งจะสั่งอะไรก็รีบสั่ง จะรีบทำให้เสร็จๆ เดี๋ยวลูกค้าคนอื่นมารอ" ป้ากำไรหันมาถามอีกโต๊ะทำเอาสิงห์ที่กำลังเหม่อลอยเหลือบมองไปรอบๆ ร้านถึงกับสะดุ้ง จึงเป็นเบียร์ที่เอ่ยสั่งอาหาร "กะเพราหมูสับไข่ดาวสองจานป้า" "เออรอแปล๊บ" ป้าเดินออกไปยังครัวทำอาหารทันที แต่สิงห์ยังไม่วายมองหาอะไรบางอย่างไม่หยุด"ถ้ามึงจะมองขนาดนั้นสู้ถามป้ากำไรไม่ดีกว่าเหรอวะ" เบียร์เอ่ยกระซิบถามข้างหูสิงห์ เกรงว่าป้ากำไรจะได้ยิน "ไม่เอาอะ เดี๋ยวป้าก็ไล่ตะเพิดออกร้าน" "ว่าแต่เมื่อไม่กี่วันก่อนพาน้องมะปรางไปเที่ยวมานี่หว่า อย่าบอกนะว่าติดใจน้องคนสวยเข้าให้แล้ว" "เออไม่ถึงขนาดนั้นหรอก แต่ก็ถือว่าไม่ได้แย่" ต้องบอกว่ารู้สึกดีมากเลยต่างหาก มะปรางนอกจากจะสีชมพูแล้ว ยังเอวหวานเจี๊ยบ! หวานซะจนเสร็จไปตั้งหลายครั้ง แต่ช่วงนี้ทักไปก็ไม่ค่อยชอบ
---------"พะ พกข้าวหลามมาจริงด้วย!!!" เสียงหวานเอ่ยด้วยสีหน้าตื่นตระหนกทำเอาสิงห์ตบไฟเลี้ยวซ้ายเข้าข้างทาง รถไม่ทันจะได้จอดสนิทมะปรางยกบ้องข้าวหลามไม้ไผ่ขึ้นมา "พี่ชอบกินข้าวหลามขนาดนั้นเลยเหรอ?""อ๋ออือ" ใจหายใจคว่ำไปหมด! จับของเราขนาดนั้นแล้วยังไม่รู้อีกหรือไง ว่าข้าวหลามที่คนอื่นพูดถึงมันอยู่ตรงไหน "ที่พี่ชอบกินข้าวหลามเพราะตอนเด็กๆ พี่อยู่กับยายซะส่วนใหญ่ ที่บ้านยายมีกอไม้ไผ่เยอะยายเลยชอบทำให้กินบ่อยๆ จนติดชอบกินมาถึงทุกวันนี้แหละ" "อ๋องั้นเองเหรอ" มะปรางพยักหน้าพลางเบี่ยงความสนใจไปยังถนนเบื้องหน้าแทน ทำเอาสิงห์ถึงกับทำตัวไม่ถูก ไหนว่าเมื่อกี้จะทำไง ไหงตอนนี้ถึงทำเฉยเหมือนจำสิ่งที่ตัวเองพูดไม่ได้ "อ้าวไม่ไปต่อล่ะ?" "ก็..." "หึ อยากฟันก็บอกตรงๆ ไม่เห็นต้องเฉไฉ""!!!"คำพูดของมะปรางทำเอาสิงห์หน้าชาไปต่อไม่เป็นเขาปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตัวเองกำลังคิดอย่างที่เธอพูดจริงๆ"ตามมาสิ"มะปรางยกยิ้มมุมปากพลางพาตัวเองไปยังโซนเบาะด้านหลังแทน ไม่รอช้าปลดเปลื้องเสื้อเกาะอกออกทิ้งไว้เพียงบราเซียตามด้วยกระโปรงเทนนิส ขณะนี้บนเรือนร่างเธอมีเพียงชุดชั้นในเพียงสองชิ้นบนล่างปกปิดห่อหุ้มร่างกายไว้เ
----------"แค่ก! แค่ก!!""แม่ไหวไหมเนี่ย ไปนอนพักสักหน่อยดีกว่าวันนี้ไม่ต้องขายตามสั่งแล้ว""เสียดายเงินแย่""เอาชีวิตตัวเองไว้ก่อนไหม! ไปนอนเดี๋ยวนี้เลย""เดี๋ยวมะปรางแม่ยังไม่ได้เก็บของเลย!!""เดี๋ยวฉันเก็บเอง"มะปรางดันหลังป้ากำไรเข้าบ้านไปได้ในที่สุด เพราะอากาศที่เปลี่ยนแปลงทำให้ป้ากำไรเกิดเจ็บคอและไอขึ้นมา ด้วยความเป็นห่วงมะปรางจึงจัดการขั้นเด็ดขาด ทำให้หน้าร้านเหลือเพียงแค่เธอคนเดียว ระหว่างที่เก็บของอาหารตามสั่งอยู่นั้นเป็นเวลาเดียวกันกับที่มีลูกค้าเดินเข้ามาภายในร้าน "เอาข้าวผัดกะเพราจานหนึ่งครับ""ไม่ขายละ---อ้าว สิงห์"เมื่อเงยหน้าก็เจอเข้ากับลูกชายกำนันยืนยิ้มกริ่มรออยู่แล้ว "ว่าแต่ป้ากำไรล่ะ?""วันนี้แม่ไม่ค่อยสบายน่ะเลยไม่ได้ขายตามสั่ง""อ๋อ"สิงห์พูดพลางพาตัวเองเดินไปนั่งยังโต๊ะม้าหินอ่อนโดยที่สายตายังคงจับจ้องไปที่มะปรางสาวสวยหน้าหวาน เธอยังคงขะมักเขม้นเก็บของไม่หยุด "จริงสิ ที่อำเภอข้างๆ บ้านผมมีงานวัดด้วยล่ะ มะปรางไม่สนใจไปเที่ยวด้วยกันเหรอ""งานวัดเหรอ? เราไม่รู้เรื่องนะ"เธอย่นคิ้วครุ่นคิดเหลือบมองไปยังร่างแกร่งของหนุ่มหล่อ สิงห์ไม่รอช้ารีบเอ่ยถึงข้อมูลที่รับรู้
---------"ข้าวมาส่งแล้วจ้า""อยากได้คนส่งมากกว่าข้าวอีกครับตอนนี้""น่ากิน เอ้ย! สวยมากเลยครับ"ไม่ทันจะได้วางข้าวกล่องก็ได้ยินคำแซวจากเหล่าหนุ่มๆ เสียแล้ว ร่างเล็กขาวสว่างออร่าจับในชุดเสื้อยืดเข้ารูปคอวีสีขาวกางเกงยีนขาสั้นเผยให้เห็นเรียวขายาวสวย ทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีพื้นชมพูเพิ่มความดูน่ารักน่าเอ็นดูด้วยผมแกละ เล่นเอาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ใจอ่อนระทวยจะหาโอกาสทองแบบนี้ไม่มีอีกแล้ว "แฮ่ม แซวกันยกใหญ่กะจะไม่มีโอกาสให้หนูได้เขินเลยหรือไง""ก็แซวจนกว่าจะได้เป็นแฟนแหละครับ""ทั้งหมดสองร้อยสิบห้าบาทจ้ะ ^^"คำพูดของมะปรางตัดบทสนทนาฉับไว ทำเอาสีหน้าหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างหม่นหมอง "หน้าเลือดเหมือนแม่ไม่มีผิด""แต่สวย กูยอม"อยากประวิงเวลาอีกนิดชายหนุ่มอิดออดทำทีลีลาเยอะ จนท้ายที่สุดร่างเล็กต้องเดินไปหยิบมาจากมือทันทีพร้อมนับเงินตรวจทานเพื่อความถูกต้อง"โอเคครบ อยากกินอะไรก็ไปสั่งอีกได้นะจ๊ะ"เธอเพียงหันมายิ้มธุรกิจเตรียมจะคร่อมรถจักรยาน สายตากวาดไปเห็นเข้ากับหนุ่มหน้าตาดีใบหน้าฟ้าประทานนั้นยังคงติดตราตรึงใจไม่หาย "สิงห์!""น้องรู้จักไอ้สิงห์ลูกกำนันสมรักษ์ด้วยเหรอ"ชายชีกอคนหนึ่งเอ่ยปากถามมะปร