ทริปสวาทกับพรานป่า 1 : ทริปย้อมใจ (2)

คิดได้ดังนั้นเธอก็เดินออกไปสำรวจบริเวณรอบๆ ที่พัก ซึ่งเต็มไปด้วยธรรมชาติที่โอบล้อมเอาไว้อย่างสวยงาม แต่จังหวะที่เธอกำลังยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปอยู่นั้น ร่างหนาของใครบางคนก็เดินมาจากทางด้านหลัง

“หนูหยาดฟ้าใช่ไหม?”

เสียงทุ้มของชายคนนั้นทักถามขึ้นอย่างเป็นมิตร

“เอ่อ…ลุงคือ?”

“อ้อ ลืมแนะนำตัวไปเลย ลุงชื่อผวน เป็นคนที่จะนำทางพาหนูกับคนอื่นๆ ไปเดินป่า”

“อ๋อ สวัสดีค่ะ”

เมื่อได้ยินดังนั้น เธอก็ยกมือไหว้อย่างมีมารยาท แล้วลอบสังเกตชายแก่ตรงหน้าอย่างนึกสนใจ เพราะไม่เคยเห็นพรานป่ามาก่อน ภายนอกเขาค่อนข้างดูน่ากลัวเล็กน้อย ร่างหนากำยำผิวเข้มคล้ำแดด ตรงแก้มขวามีรอยบาก เหมือนถูกฟัน แต่กระนั้นรอยยิ้มของเขาก็ดูเป็นมิตร และดูเป็นคนเข้ากับคนอื่นได้ง่าย

“พรุ่งนี้เดินทางกันแต่เช้าเลยนะ หนูไหวใช่ไหม ตัวเล็กแค่นี้เอง”

เสียงของ ‘ผวน’ ถามอย่างเป็นห่วง และลอบมองเด็กสาวตรงหน้าเช่นกัน เมื่อเห็นเต้าใหญ่ราวกับลูกแตงโมใต้เสื้อกล้ามรัดรูปนั่นก็เผลอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่

ให้ตายเถอะ… อีหนูคนนี้หุ่นยั่วเยฉิบหาย!

“ไหวสิคะ ปกติหนูก็ตื่นเช้ามาเดินออกกำลังกายอยู่แล้ว แค่นี้สบายมากค่ะ” หยาดฟ้าตอบกลับไปเสียงใส

“งะ งั้นก็ดีแล้วล่