LOGINShare
ตอนที่ 12 เซอร์ไพรส์
Last Updated:
2025-12-02 16:57:16ตอนที่ 12 เซอร์ไพรส์
อาทิตย์ต่อมาพอรุ่งเช้าเขมทัศก็รีบขับรถมารับเบญญาภาตามที่นัดกันเอาไว้
“พี่เขมพอจะใบ้ให้เบญรู้สักนิดได้มั้ยคะ ว่าเรากำลังจะไปเกาะที่ไหน”
“ถ้าพี่บอก..เบญก็ต้องรู้อยู่แล้ว”
“นิดหนึ่งก็ไม่ได้เหรอคะ”
“ได้สิ..แต่ว่าต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ”
“อะไรคือข้อแลกเปลี่ยนของพี่คะ”
“ขอหอมแก้มหนึ่งข้าง”
“เอาเปรียบที่สุด เบญไม่อยากรู้แล้วก็ได้ค่ะ” เธอค้อนเขาทันที เขมทัศน์อมยิ้ม เพราะเขาต้องการจะเซอร์ไพรส์เธอจริง ๆ
เขาขับรถมาจอดไว้ที่สนามบิน แล้วก็ยื่นตั๋วเครื่องบินให้เธอ พร้อมกับเฉลยความจริง
“ไปภูเก็ตเหรอคะ”
“ครับไปภูเก็ต ทีนี้หายงอนพี่หรือยัง"
“หายแล้วก็ได้ค่ะ”
เขมทัศน์ช่วยเธอยกกระเป๋าจนหญิงสาวต้องเอ่ยถามว่าทำไมกระเป๋าของเขาใบเล็กจัง มันแทบไม่มีอะไรในนั้นเลย แต่เขาก็ไม่ตอบและชวนคุยเรื่องอื่น นี่เขาทำตัวลึกลับเกินไปแล้ว!!
“พี่เผื่อเวลาเอาไว้ประมาณหนึ่งชั่วเดี๋ยวเราไปเชคอินกันก่อนนะครับ” เขาพาหญิงสาวไปเคาน์เตอร์เชคอิน
จากนั้นทั้งคู่ก็เดินไปรอที่หน้าเกท ตามที่บอกไว้ในบอร์ดดิ้งพาส
“ค่ะ
พอทั้งคู่ไปถึงก็มีรถของโรงแรมมารับ เบญญาภาสังเกตุเห็นว่าข้างรถตู้ติดชื่อโรงแรม อักษราภัคเซ็นทาราแกรนด์ ภูเก็ต หรือนี่จะเป็นโรงแรมของเขาเพราะชื่อโรงแรมมันคือนามสกุลของเขมทัศน์นั่นเอง
“เชิญครับ” พนักงานโรงแรมยืนตัวตรง พลางผายมือให้เบญญาภาเป็นเชิงให้เธอก้าวขึ้นรถ พอถึงโรงแรมเธอก็คิดว่าคงจะถึงสักที แต่เขาก็เซอร์ไพรส์เธออีกจนได้ว่าที่นี่ไม่ใช่ที่พัก เขาแค่มาตรวจงานเฉย ๆ แล้วพนักงานโรงแรมก็ยกมือไหว้เขากันทุกคน จนเธอได้รู้ว่าเขาเป็นเจ้าของโรงแรมนี้จริง ๆ
เบญญาภาเดินตามเขาไปตามทางเดินอันกว้างขวางของโรงแรมและตรงไปยังลิฟต์ เธอคิดไม่ออกว่าควรจะถามอะไรกับเขาดีหรือเปล่า แต่เขาก็ชิงพูดขึ้นก่อน
“เดี๋ยวเราจะนั่งเรือไปที่เกาะนาคากัน”
“ไปอีกไกลมั้ยคะ”
“ไม่ไกลครับ พี่รับรองว่าที่นั่นต้องสวยถูกใจเบญแน่นอนครับ”
เบญญาภาท้องไส้ปั่นป่วนเพราะนั่งเรือมาที่เกาะกับเขา
“ถึงแล้ว เป็นอะไรมากหรือเปล่า” เขมทัศน์เข้าไปประคองหญิงสาวเมื่อเห็นว่าเธอหน้าซีด และเดาได้ว่าเธอต้องเมาคลื่นอย่างแน่นอน
“มึนหัวนิดหน่อยค่ะ เดี๋ยวนั่งพักสักครู่ก็คงหาย ” เขมทัศน์พาเธอไปนั่งพัก ก่อนจะบอกให้แม่บ้านที่ดูแลไปหาน้ำมาให้เธอ พอเบญญาภาได้ดื่มน้ำมะพร้าวเธอก็รู้สึกสดชื่น และมองไปรอบ ๆ ที่เต็มไปด้วยหาดทรายสีขาวและทะเลสีฟ้าสดใส
"เกาะนี้มีชื่อว่าเกาะนาคา เป็นเกาะส่วนตัวของพี่เอง" เขาพูดจบเธอรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที นี่เขารวยกว่าที่เธอคิดเอาไว้ซะอีก ถึงกับมีเกาะส่วนตัว และก็ยังมีโรงแรมอีก หญิงสาวพลางคิดในใจ
เบญญาภาเห็นน้ำทะเลใสๆ มีความสมบูรณ์ทางธรรมชาติและความเงียบสงบ และอาจด้วยเหตุผลที่เป็นเกาะส่วนตัว จึงทำให้ธรรมชาติยังไม่ถูกทำลายมากนัก
“สวยมากเลยค่ะ แล้วถ้าเวลานักท่องเที่ยวที่ต้องการจะเข้ามาเยี่ยมชมเกาะของพี่ละคะ..ได้มั้ย”
“ได้สิ แต่ต้องมีขั้นตอนการขออนุญาตนะ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นกรุ๊ปทัวร์ที่พักโรงแรมของพี่เองนั่นแหละ ที่เหลือพี่ก็จะไม่ได้เปิดให้ใครเข้ามา”
“โอโห!! สวรรค์เลย!!”
“เป็นไง เซอร์ไพรส์มั้ย”
“ค่ะ เซอร์ไพรส์มาก” เบญญาภาพลางมองไปรอบ ๆ อีกครั้ง หาดทรายที่ขาวเนียนละเอียดที่กลมกลืมไปกับสีน้ำทะเลฟ้าใส
“ตอนแรก..เบญนึกว่าพี่ทำแค่ธุรกิจเกี่ยวกับพวกไข่มุกแล้วก็จิวเวอร์รี่ เครื่องประดับเฉย ๆ แต่เพิ่งมารู้ว่าพี่มีโรงแรมแถมยังมีเกาะส่วนตัวอีก" เธอบอกเขาด้วยความทึ่ง
“อยู่ที่นี่ พี่ทำฟาร์มหอยมุก เดี๋ยวว่าง ๆ จะพาไปดูนะ” เกาะส่วนตัวของเขมทัศน์ ห่างจากชายฝั่งเพียง 10 กิโลเมตร เป็นเกาะที่สวยและมีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นไม่เหมือนใคร
“มันช่างเงียบสงบดีจังเลยนะคะ นอนฟังแค่เสียงคลื่นกับเสียงนก” หญิงสาวพลางบอก เธอเอนกายลงบนเตียงผ้าใบก่อนจะปิดเปลือกตาทั้งสองข้าง กระเป๋าเสื้อผ้าของทั้งคู่ถูกนำไปไว้ที่พักเรียบร้อยแล้ว และเธอก็เข้าใจแล้วว่าทำไมกระเป๋าของเขามีแค่ใบเล็ก ๆ ใบเดียว
“เสียงที่เบญได้ยิน..น่าจะเป็นนกเหงือกน่ะ"
“ที่นี่ถือว่ายังอุดมสมบูรณ์มากเลยค่ะ”
“แล้วเบญหายเวียนหัวหรือยังครับ”
“หายแล้วค่ะ”
“พี่เขม เบญปวดฉี่!!” หญิงสาวรีบปลุกคนข้างที่เผลอหลับไปด้วยการรีบถอดแว่นสีดำของเขาออก เขมทัศน์ที่นั่งหลับอยู่ข้าง ๆ ก็ตื่นทันทีด้วยเสียงของเธอ
“ได้สิ!! ใกล้ ๆ นี้มีห้องน้ำ” เขาพาเธอไปยังประตูบานเล็ก ๆ จากนั้นก็พาเดินต่อ ไปตามทางเดินสั้น ๆ และผ่านเข้าไปในประตูที่สุดทางก่อนจะเจอห้องน้ำที่เธอรอคอย หญิงสาวเกรงใจเพราะเมื่อสักครู่ก็เห็นเขาหลับอยู่เช่นกัน แต่เธอก็ทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ
หลังจากพาเบญญาภาเข้าห้องน้ำเสร็จ เขมทัศน์ก็พาเธอเข้าไปในห้องนอน ภายในห้องนอนเป็นสีครีมอ่อน ดูแล้วผ่อนคลายถูกประดับด้วยไม้เมเปิ้ล เตียงคิงไซซ์ขนาดใหญ่ นั้นถูกคลุมไว้ผ้าคลุมเตียงลายลูกไม้สีสวย ดูน่าสบายตาทีเดียว เขมทัศน์หันกลับมาดึงร่างของเธอเข้าไปในวงแขน แล้วมองลงมายังใบหน้าสวยของเธอ
“ห้องพี่สวยจังค่ะ”
“พี่เพิ่งให้เค้ารีโนเวทใหม่หมดเลย”
“ว้าว!!..จริงเหรอคะ”
“เดินทางมาเหนื่อย ๆ พี่ว่าเบญไปอาบน้ำก่อนดีมั้ย” ดวงตาเขาเปล่งประกายด้วยความรักและบางสิ่งที่ลึกล้ำกว่านั้น เขาทำให้เธอแทบลืมหายใจ
Latest chapter
รสสวาทมิอาจลืม ตอนที่ 25 ไม่ยอมเสียเธอ
ตอนที่ 25 ไม่ยอมเสียเธอทั้งสองเดินผ่านประตูบานคู่เข้าไปในโถงทางเดินอันโออ่า เบญญาภารู้สึกดีที่ได้สัมผัสมือของเขา นิ้วเรียวยาวคล่องแคล่ว รวบจับมือบางของเธอ เบญญาภารู้สึกถึงแรงดึงดูดอันคุ้นเคยเมื่อถึงลิฟต์ เขากดปุ่มเรียก เบญญาภาแอบเหล่มองเขาและเห็นว่าเขากำลังอมยิ้มอย่างมีเลศนัย พอประตูลิฟต์เปิดเขาจูงมือเธอเข้าไปประตูลิฟต์ปิดเบญญาภาลอบมองอีกครั้ง เขาเหลือบสายตามองเธอแล้วความโหยหาที่มีต่อกันสำหรับคนทั้งคู่ก็เกิดขึ้น เธอรู้สึกร้อนวูบวาบเพราะแรงเสน่หาความปรารถนาเคลื่อนไปยังท้องน้อยของเธออย่างรุนแรงเขาจับมือและใช้นิ้วโป้งไล่ไปตามข้อนิ้วของเธอ จนกระทั่งกล้ามเนื้อทุกส่วนหดเกร็งเขาทำแบบนั้นได้ยังไง“หน้าแดงจัง เป็นอะไรรึเปล่า” เขากระซิบ เธอเงยหน้ามองเขา นี่ความปรารถนาในตัวเธอมีมากถึงเพียงนี้เชียวเหรอ“ตื่นเต้นมั้งคะ”“จริงเหรอ” เขาแกล้งพึมพำประตูลิฟต์เปิดออกทำลายมนตร์สะกดลง ทั้งสองอยู่ที่ชั้นดาดฟ้า ที่นี่ลมแรง แม้เธอจะสวมแจ็คเก็ตอย่างหนาก็ยังหนาว เขมทัศน์โอบเบญญาภาแล้วดึงร่างเธอมาแนบกาย“ถึงแล้ว เราจะทานมื้อเย็นกันที่นี่”“..........” เบญญาภารู้สึกหนาวเธอมองหน้าเขา แต่ไม่ทันได้ตอบ“แล้วเ
รสสวาทมิอาจลืม ตอนที่ 24 จำใจต้องให้เขาช่วย
ตอนที่ 24 จำใจต้องให้เขาช่วยเบญญาภาพลิกตะแคงกอดหมอน ในใจเปี่ยมล้นด้วยความเศร้าหม่น เขมทัศน์บอกเธอว่าตัวเองไม่สมควรได้รับความรัก ทำไมเขาถึงรู้สึกอย่างนั้น ความคิดต่าง ๆ นานาเกาะกินจิตใจของเธอจนกระทั่งตีหนึ่งตีสอง แล้วในที่สุดเบญญาภาก็ค่อย ๆ เผลอหลับไปอย่างหมดแรงกลางวันเชื่องช้ายาวนาน ปองพลเข้ามาสนอกสนใจเธออย่างผิดปกติ ตอนแรกเบญญาภาสงสัยว่า เป็นชุดวาบหวิวที่เธอใส่มาทำงานหรือเปล่า วันต่อมาเธอจึงตัดสินใจไปช็อปปิ้งซื้อเสื้อผ้าใหม่ ชุดที่เธอซื้อใหม่ตัวเล็กลงกว่าเดิม แต่เบญญาภาก็แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เวลาที่เจ้านายมาชวนคุย ในที่สุดก็ห้าโมงครึ่ง เบญญาภาหยิบกระเป๋าสะพาย และพยายามจะเดินออกจากห้องทำงานไป แต่เขาก็มาขวางเอาไว้ จนเธอต้องเผชิญหน้ากับเขา“คืนนี้คุณมีนัดเหรอครับ” ปองพลถามขณะยืนอยู่หน้าห้องทำงานของเธอ“ค่ะ” เขาเลิกคิ้วมองเธอและเห็นได้ชัดว่าสนใจเธอ“นัดแฟนเอาไว้เหรอครับ” เบญญาภาเริ่มไม่พอใจ แต่ก็ยอมตอบเพื่อให้เขาเลิกยุ่ง“ค่ะ” เธอตัดสินใจตอบเขาไป“พรุ่งนี้คุณอยากหาอะไรดื่มนิด ๆ หน่อย ๆ หลังเลิกงานไหมล่ะ คุณเพิ่งมาทำงานได้เดือนแรก ถือว่าเป็นงานเลี้ยงต้อนรับจากผม” เขายิ้มอารมณ์บางอย่า
รสสวาทมิอาจลืม ตอนที่ 23 หลับทั้งน้ำตา
ตอนที่ 23 หลับทั้งน้ำตาเบญญาภาตัดสินใจย้ายที่ทำงานใหม่เพราะไม่อยากเจอหน้าเขมทัศน์อีก และวันแรกในที่ทำงานใหม่ของเธอก็ไปได้ด้วยดี ซึ่งถือเป็นสิ่งเบนความสนใจที่เข้าท่าดีเสียด้วย เวลาแล่นฉิวผ่านไปเป็นภาพเลือนรางของคนรู้จักหน้าใหม่ ๆ งานการที่ต้องทำแล้วก็หัวหน้างานอย่างคุณปองพล....ที่ยิ้มมองลงมาดวงตาของเขาก็เป็นประกายวิบวับขณะมองเรือนร่างของเบญญาภา“คุณทำงานได้เยี่ยมมากคุณเบญ ถ้าติดปัญหาตรงไหนก็ถามผมได้นะครับ” เบญญาภากระดกริมฝีปากฝืนให้เป็นรอยยิ้มส่งไป“ขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ” เบญญาภาบอกลาหัวหน้าคนใหม่ของเธอ“ได้สิได้ ห้าโมงครึ่งแล้วนี่ พรุ่งนี้เจอกันนะ”“สวัสดีค่ะ”“สวัสดีครับ”เบญญาภาหยิบสัมภาระทุกอย่างลงกระเป๋าสะพาย พร้อมกับสวมแจ็ตเก็ตสำหรับขับมอเตอร์ไชค์แล้วมุ่งหน้าขับไปเส้นทางสู่อพาร์ตเม้นต์แห่งใหม่ของเธอ เมื่อออกมาสู่อากาศช่วงเย็นของชานเมืองอย่างนี้ รถราก็น้อยลงมาบ้างไม่เหมือนกับเมื่อก่อนที่อยู่ใจกลางเมืองหญิงสาวสูดหายใจลึกๆ อากาศใช้เติมเต็มช่องว่างในอกที่มีมาตั้งแต่เดือนก่อนไม่ได้เลย มันเป็นรูกลวงที่แสนเจ็บปวด ที่เตือนให้เธอรำลึกถึงความสูญเสีย เบญญาภาเดินก้มหน้าเดินขึ้นบันไดไปยังห้
รสสวาทมิอาจลืม ตอนที่ 22 ความต้องการที่ไม่เหมือนกัน NC
ตอนที่ 22 ความต้องการที่ไม่เหมือนกัน NC“ยกหัวขึ้นหน่อย!!” เบญญาภายอมทำตามและเขาก็ค่อย ๆ เลื่อนหน้ากากปิดตาลงมา จากนั้นเบญญาภาก็มองไม่เห็นอะไรอีกเลยเขมทัศน์จับแขนซ้ายของเบญญาภาเหยียดอย่างนุ่มนวลไปยังมุมเตียงด้านทางซ้ายมือ แล้วใส่ปลอกหนังรอบข้อมือของเธอจนครบทั้งสองข้าง แส้พู่ของเขาได้ไล่ไปตามความยาวเรียวแขนของเธอ สัมผัสของเขาก่อให้เกิดอาการสั่นสะท้านชวนจักจี้เพลินใจของเธอเป็นยิ่งนักให้ตายเถอะ...ร่างกายของเธอพร้อมจะปะทุอีกแล้วสินะ! ทำไมอุปกรณ์ของเขาแต่ละชิ้นถึงได้กระตุ้น อารมณ์เธอขนาดนี้เขมทัศน์เคลื่อนไปยังปลายเตียงและคว้าข้อเท้าของเธอทั้งสองข้างและทำการใส่กุญแจตรึงข้อเท้า อาการขนลุกอันเนื่องมาจากความกังวลผสมผสานกับความหฤหรรษ์อันเย้ายวนพลุ่งพล่านไปทั่วร่าง ถึงแม้จะไม่สามารถมองเห็นเขาได้แต่ก็ทำให้เบญญาภาวิตกมาก ขณะโลหิตในกายสูบฉีดอย่างรุนแรงจากนั้นร่างของเธอก็รู้สึกได้ถึงสายของแส้พู่ที่ล่องลอยอยู่เหนือผิว ก่อนจะลากไปตามแนวร่างกายจากล่างขึ้นบน การมุ่งความสนใจให้อยู่แต่กับสิ่งนี้ทำได้ยากเหลือเกิน เบญญาภารู้สึกได้ถึงหนังกลับนุ่ม ๆ ที่แนบไปตามผิวเนียนแล้วทันใดนั้นมันก็หายไป แต่แล้วจู่ ๆ ก
รสสวาทมิอาจลืม ตอนที่ 21 สอนการควบคุม NC
ตอนที่ 21 สอนการควบคุม NC“พี่ขอทำตรงก้นนะ” เขาพึมพำ และพลางใช้อีกมืออีกข้างรวบผมของเธอให้อยู่ในกำมือก่อนจะทำการดึงเบาๆ เพื่อให้เธออยู่กับที่และไม่สามารถขยับศีรษะได้“พี่เขม!!!..เบญไม่เคยโดนเอาตรงก้น...ขอร้องอย่าทำนะคะ”“งั้นขอเป็นตรงปากนะ..ได้มั้ย”“พี่เป็นเจ้าของชีวิตเบญ” เขากระซิบ“ของพี่คนเดียวเท่านั้น อย่าลืมเสียล่ะ” น้ำเสียงของเขาชวนให้เคลิบเคลิ้ม ถ้อยคำของเขาชวนให้รู้สึกเหมือนมีแรงกระตุ้น ยั่วยวนใจ จนเธอรู้สึกได้ถึงความเป็นชายของเขาที่ขยายขึ้นเสียดสีกับขาอ่อนของเธอนิ้วเรียวยาวของเขาขยับไปรอบ ๆ และหมุนวนเป็นวงกลมช้า ๆ อย่างอ่อนโยน ลมหายใจของเขายามต้องกับใบหน้าของเธอช่างแผ่วเบา ขณะที่เขาค่อย ๆ จูบไซร้ไปตามแนวคาง“หอมเหลือเกิน เบญจ๋า” เขาดอมดมด้านหลังใบหูของเธอ นิ้วมือแกร่งเสียดสีวนไปมาในร่องสวาท และตัวเธอก็เริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนอง เพราะสะโพกอวบกลมกลึงเริ่มมีการเคลื่อนไหวตามนิ้วมือของอีกฝ่าย ขณะที่ความทรมานแสนหวาน ปะทุไปทั่วเส้นเลือดราวกับเป็นอะดรีนาลิน“เบญชอบให้พี่ทำแบบนี้ใช่ไหม” เขาถามอย่างนุ่มนวล ฟันของเขาครูดไปตามใบหูด้านนอกของเธอเบาๆ“ถ้าแบบนี้ก็ต้องชอบสิคะ” หญิงสาวหลับตาลงโ
รสสวาทมิอาจลืม ตอนที่ 20 ตื่นเต้นตลอด NC
ตอนที่ 20 ตื่นเต้นตลอด NCหญิงสาวก้มลงไปถอดถุงเท้าของเขาออกทีละข้าง เขามองการกระทำของเธอด้วยความหลงใหล“ตายแล้วพี่เขม!!!..เบญลืมกินยาคุม!!!” เบญญาภาตกใจรีบยกมือขึ้นทาบอก“ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน” เขาพูดขึ้นด้วยเสียงเรียบโดยไม่มีท่าทีว่าจะตกใจเลยแม้แต่น้อย“สองวันที่แล้วค่ะ ช่วงนี้งานเบญงานยุ่งด้วย ก็เลยลืม”“ไม่เป็นไรหรอก ลืมกินยา 2 วัน เค้าให้กินยาคุม 2 เม็ดในวันที่จำได้ เวลาเช้าและเย็น แล้วก็ให้กินต่อกันอีก 2 เม็ด เวลาเช้าและเย็น ในวันต่อไป จากนั้นก็ให้กินตามปกติจนกว่าจะหมดแผง โดยเดือนนั้นควรใช้ถุงยางอนามัยควบไปด้วย” เธอไม่รู้ว่าเขาใช้วิธีนี้กับใครมาบ้าง แต่สิ่งที่เขาพูดมานั้นมันบ่งบอกว่าเขารู้เรื่องดีกว่าเธอเสียอีก“ทำไมพี่รู้ดีจัง”“พี่ก็ศึกษาเอาไว้ใช้กับเบญนั่นแหละ เพราะพี่ไม่ชอบใช้ถุงยาง”“ค่ะ แต่วันนี้ถ้าพี่อยาก เราก็คงต้องใช้แล้วล่ะ” สิ้นเสียงของเธอเขาเปิดลิ้นชักบนสุดของตู้แล้วดึงกล่องถุงยางอนามัยออกมา ตาของหญิงสาวจ้องกล่องเล็ก ๆ นั่นเขม็ง “ได้สิ..แต่เบญต้องโดนพี่ลงโทษ” “ห๊า!!!..” ให้ตายเถอะ!! นี่เขาชักจะโหดร้ายป่าเถื่อนเข้าไปทุกวัน ๆ แล้วหัวใจของเบญญาภาเริ่มเต้นระรัว โลหิตสู
You may also like
บังเอิญเป็นผัวเธอ (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น49.8K viewsโทษทัณฑ์พิพาทใจ
ซูซี89.5K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน304.6K viewsเมื่อรักต้องลับ ( 18+)
หญิงเพียว39.6K viewsคนแรกของใจ ( NC 18+ )
กาแฟหอมกรุ่น931 viewsโปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน
เฮียกังฟู78 viewsในนามแฟนเก่าคนโปรด
อิมฮายอน (poxnnxdda)111 viewsเมียสำรองของคุณชายเพลย์บอย (18+)
เรติมา77 views
