@มหาวิทยาลัย B
วันเปิดเทอมวันแรกของภาคเรียนที่ 2 ชายหนุ่มเจ้าของร่างสูงโปร่งส่วนสูง 182 เซนติเมตร ใบหน้าที่หล่อเหลาราวกับไอดอลและนักแสดงชื่อดัง ผมสีน้ำตาลเข้มตัดกับไฮไลท์สีบลอนด์ทอง เจ้าของหนุ่มหล่อใบหน้าเบ้าหน้าฟ้าประทานงานดีที่แฝงไปด้วยความมีเสน่ห์ติดตัวอย่าง เจมส์ ชีวิน หนุ่มหล่อ ฮอตที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นหนุ่มที่ฐานะร่ำรวย ของนักศึกษาปี 3 แห่งคณะวิศวะมหาลัยB มหาวิทยาลัยที่ได้ขึ้นชื่อเรื่องความหรูหราและค่าเทอมที่แพงอันดับ 1 ของประเทศ ที่มีแต่ลูกผู้ดีมีกระตังนั้นเรียนที่นี่กัน
ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตนักศึกษาแขนยาวที่ถูกพับแขนขึ้นเล็กน้อย สวมกางเกงยีนแบรนด์เนมสีเข้ม ใบหน้าเรียว จมูกโด่งคมสัน ถูกสวมทับด้วยแว่นตากันแดดราคาถึงหกหลัก ยืนกอดอกแผ่นหลังพิงเข้ากับรถสปอร์ตคันหรูคู่ใจ ในมืออีกข้างถือบุหรี่ไฟฟ้าขึ้นมาดูดพ้นควันบุหรี่สีขาวลอยฟุ้งตลบอบอวลไปทั่วบริเวณข้างตึกลานจอดรถของคณะวิศวะ ซึ่งแค่ร่างสูงยืนมือกอดอกดูบุหรี่ นิ่งๆ เท่ห์ๆ นั้น ความหล่อดูดี ออร่าจับของเจมส์ก็ สามารถดึงดูดสายตาของสาวๆ ที่เดินผ่านไปมาได้เป็นอย่างดี สาวๆ คนไหนได้เห็นเป็นอันต้องเหลียวหลัง บอกได้คำเดียวว่า เจมส์ชีวิน ผู้ชายคนนี้ใช้คำว่าหล่อและเท่ห์ได้เปลืองมาก
ร่างสูงยืนพ้นควันบุหรี่ไฟฟ้า เพื่อรอเพื่อนสนิททั้งสองหนุ่ม อย่างดีเอ็ม และดีเทล ด้วยท่าทีสบาย สายตาคมทอดยาวออกไปยังบริเวณลานจอดรถของคณะ
"แกดูพี่เจมส์ของฉันสิ อร้าย คนบ้าอะไรแค่ยืนนิ่งๆ มือล้วงกระเป๋า ทำเอาฉันใจสั่นไปหมด" นั้นคือเสียงของสาวๆ ที่เดินผ่านหน้าผมไปนั้นเอ่ยออกมา ตั้งใจจะให้ชายหนุ่มนั้นได้ยิน แต่นั้นก็ไม่ใช้เรื่องแปลกอะไรสำหรับผม เพราะผมตกเป็นเป้าสายตาให้กับสาวๆ ที่นี่มาตั้งแต่ปี 1 คนไม่สนิทที่ไม่ใช่เพื่อน มักจะบอกว่าผมหยิ่งๆ จริงอย่างที่คนอื่นลือกันไหมนั้น ก็ลองเข้ามาคุยกับผมดูสิครับจะได้รู้ว่าผมเป็นคนหยิ่งจริงหรือเปล่า ถึงภายนอกอาจจะดูหยิ่งแต่ภายในผมอาจจะดูเร่าร้อนก็ได้นะครับ
ถึงสาวๆ ที่นี่จะตั้งใจเอ่ยชมให้ผมได้ยิน แต่ด้วยความหล่อ ที่มาพร้อมกับความฐานะทางบ้านที่ร่ำรวย ทำให้เจมส์นั้นจะไม่ค่อยสนใจใคร ส่วนกับสาวๆ จะเลือกสนิทเฉพาะกับสาวๆ สวยๆ ยิ่งสาวมากก็สนิทได้ง่าย ถ้าคนในมหาลัยแล้วนั้น คนที่ผมจะคุยด้วยต้องเป็นสาวสวยที่มีความเซ็กซี่ภายในตัว และที่สำคัญต้องระดับตัวท็อป สเปค ผมชมผู้หญิงเซ็กซี่ใบหน้าฝรั่งเน้นลูกครึ่งหน้ายุโรป ไม่ชอบสาวๆ หน้าเอเชีย ชอบผู้หญิงแรงๆ และที่สำคัญต้องเป็นงานและเก่งเรื่องบนเตียงเพราะผมขี้เกียจสอน ถ้าสาวๆ คนไหนไม่อยู่ในกลุ่มที่ผมเอ่ยมาก็ไม่ต้องเข้าหาผมให้เสียเวลา ผมไม่ชอบผู้หญิงหัวแข็ง ดื้อรั้น และปากดี
หลังจากที่ผมยืนรอสองตัวนั้นได้ไม่นานนักรถสปอร์ตคันหรูของดีเอ็มก็วิ่งเข้ามา จอดเทียบขนาบข้างกับรถของเจมส์ ทั้งสองหนุ่มอย่างดีเอ็มและดีเทลที่เดินลงมาจากรถของดีเอ็มถึงกับเสมองมาที่ร่างสูงของเพื่อนที่ ยืนนิ่งมือกอดอกสายตาคมจับจ้องมาที่พวกเขา
"ให้ตายเถอะ ยืนดูดที่โล่งแจ้ง แบบนี้แม่ง อย่าบอกนะว่ามึงกำลังเรียกเสน่ห์กับสาวๆ" ดีเอ็มพอมาถึงก็เอ่ยแขวะเจมส์มาทันที
"ระดับกูไม่เห็นต้องเรียกเสน่ห์ใคร สาวๆ ก็พร้อมวิ่งเข้ามาครับ" เจมส์เอ่ยกับดีเอ็มพร้อมกับยักคิ้วให้กับเพื่อน ไม่ใช่ครั้งแรกเสียหน่อยที่เขานั่นยืนดูดบุหรี่ในที่แบบนี้
"ครับ กูรู้ว่ามึงหล่อและเท่ห์มาก ไม่มีใครเกินไอ้เจมส์ของกูแล้ว นี้มึงจะยืนเก๊กหล่อแบบนี้อยู่อีกนานไหมครับ พวกเราสายไปสิบนาทีแล้ว พวกมึงสองตัวจะเสด็จไปเรียนกันได้ยัง" ไอ้ดีเอ็มเอ่ยกับผมและไอ้ดีเทลมา
"แม่งไอ้เทล มึงแม่งก็อีกคน พอมาถึงแม่งก็รีบอัดบุหรี่ ไม่ดูดซักวันพวกมึงจะตายห่ากันไหมครับ" เสียงของไอ้ดีเอ็มบ่นให้กับผมและไอ้ดีเทลมาไม่หยุด ซึ่งไอ้ดีเทลพอลงจากรถมา มันก็ไม่ต่างจากผมที่หยิบบุหรี่ไฟฟ้าขึ้นมาดูดด้วยท่าทีสบาย ทั้งที่ตอนนี้พวกเราควรจะไปเรียนเพราะตอนนี้สายไปหลายนาทีแล้ว
"เออ ไปดิ แต่แม่งขออัดบุหรี่ซักนิดดิ พวกมึงเดินนำกูไปก่อนเลย เดะตาม" ไอ้ดีเทลหันไปเอ่ยกับผมและไอ้ดีเอ็ม จากนั้นพวกผมสองคนก็เดินกันออกมาจากลานจอดรถ
"พวกเราเรียนตึกไหนวะ" ขณะที่ผมเดินมากับไอ้ดีเอ็มกันสองคน จากนั้นไม่นาน ไอ้ดีเทลก็รีบวิ่งตามมาติดๆ
"บริหาร" ไอ้ดีเอ็มตอบไอ้ดีเทลไป
"กูคิดว่านิเทศ กะจะได้ไปนั่งเรียนรวมกับสาวสวยนิเทศ แต่นี้เด็กบริหารหรอกเหรอวะ" อย่าว่าแต่ไอ้ดีเทลที่คิดแบบนั้นเลย ผมเองก็คิดว่าวันนี้พวกผมเรียนรวมกับเด็กนิเทศเหมือนอย่างที่ไอ้ดีเทลว่านั้นแหละ
"เด็กบริหารงานดีๆ ก็มีเยอะนะโว้ย โดยเฉพาะห้องที่เราลงเรียนด้วย พี่เรียวบอกกูเองว่าเลือกลงให้กับห้องสาวๆ ตัวท็อปๆ ทั้งนั้น" ดีเอ็มเอ่ยพร้อมกับผุดรอยยิ้มร้ายให้กับผมและดีเทลมา ที่วันนี้พวกผมต้องเรียนกับคณะอื่นเพราะไอ้ดีเอ็มลงเรียนวิชาเลือกให้ผมกับไอ้ดีเทล แต่ก็ไม่คิดว่าไอ้ดีเอ็มมันจะพาพวกผมสองคนกระโดดข้ามมาเรียนกับต่างคณะแบบนี้ ที่มันลงเรียนแบบนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องสาวๆ แหละ ไอ้ดีเอ็มคนหื่นของผม
ร่างสูงของเจมส์เดินเข้ามายังตึกของคณะบริหารพร้อมกับเพื่อนสนิททั้งสองหนุ่ม เพียงแค่ทั้งสามหนุ่มปรากฏตัวที่ต่างคณะแบบนี้ ก็ทำเอาสาวๆ ที่เดินผ่านไปมานั้นถึงกับฉีกรอยยิ้มกว้างให้กับพวกเขาไปตามๆ กัน จากนั้นก็เริ่มมีเสียงซุบซิบต่างๆนาๆ ที่ดังตามมา ทำเอาไอ้ดีเอ็ม และไอ้ดีเทลถึงกับยิ้มไม่หุบ
"แกพี่เจมส์ พี่ดีเอ็ม พี่ดีเทล พวกเขามาที่คณะเราทำไมกันอะ คนอะไรไม่ว่าจะมองส่วนไหนก็หล่อและดูดีไปหมด ฉันถึงกับหยุดมองพวกเขาไม่ได้เลย" สาวๆ ที่เดินผ่านพวกเขาไป ดีเอ็มที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับเผยรอยยิ้มให้กับสาวๆ ซึ่งต่างจากเจมส์ที่ไม่ว่าสาวๆ จะชมให้ได้ยินยังไง ร่างสูงก็ไม่ได้แสดงสีหน้าและรู้สึกอะไรกับคำชมของสาวๆ เหล่านี้เลยซักนิด
"เหอะ ไหนวะพี่ริกบอกกูว่า สาวๆ ตัวเด็ดๆ มีเยอะ เดินจะทั่วทั้งตึกแล้ว แม่งกูยังไม่เจอใครถูกใจกูเลย" ดีเอ็มเอ่ยมาอย่างผิดหวัง เพราะสาวๆที่กำลังสนใจตนนั้น ไม่ตรงสเปคเขาเลยซักคน แต่นั้นคนที่มุ่งหาแต่สาวสวย ก็ไม่วายที่จะโดนสันหนังสือจากเพื่อนสนิทอย่างเจมส์ไปแทน
!!โป๊ก!! ไอ้เชี่ยเจมส์มึงแม่งโยนมาได้นะมึง ไอ้สัส เจ็บชิบ...หัวกูเนี้ย" ในจังวะที่ทั้งสามหนุ่มกำลังเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสี่นั้น
!! ซ่า ปรึก !!
น้ำสีแดงที่ล่วงลงมาจากชั้นบน โดนเข้ากับใบหน้าอันหล่อเหลาและเลอะเสื้อเชิ้ตนักศึกษาสีขาวของเจมส์เข้าอย่างเต็มตัว
ร่างสูงถึงกับหยุดชะงัก และแหงนมองหาเจ้าของแก้วน้ำที่ทำหล่นใส่เขาลงมาจากชั้นสี่ ซึ่งสีหน้าของเจมส์ในตอนนี้พร้อมเอาเรื่องคนที่ทำกับเขาสุดๆ
"เชี่ย เอ้ย...ใครวะ" เสียงเข้มสบถออกมาอย่างหัวเสีย และรีบเช็ดหยดน้ำแดงที่กระจายเต็มใบหน้าหล่อๆ ของเขา ทั้งสองหนุ่มดีเอ็มและดีเทลที่เห็นเช่นนั้น ต่างก็ตกใจไม่ต่างอะไรจากกัน จู่ๆ เพื่อนพวกเขาก็โดนแก้วน้ำปริศนานั้นลอยมาจากชั้นบน หล่นใส่ใบหน้าหล่อๆ ของไอ้เจมส์เข้าเต็มๆ ทั้งสงสารและเห็นใจหรือจะขำเพื่อนก่อนดี
"แก...ให้ตายเถอะจะโดนใครไหมอะ" เสียงนั้นแว่วเข้ามาในหูของเขา เมื่อเป็นเช่นนั้นร่างสูงไม่รอช้า เจมส์รีบสาวเท้าเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสี่ตามเสียงของตัวต้นเหตุที่ทำให้เสื้อเชิ้ตสีขาวนั้นเต็มไปด้วยคราบของน้ำอัดลมสีแดงที่เลอะไปทั้งตัว ด้วยท่าทีที่โมโหสุดๆ
พาเจมส์มาเสริฟ์ความหล่อ ความเท่ห์ ให้กับสาวๆ เจมส์ไม่ได้ใจดีกับสาวสวยนะครับ เตือนไว้ก่อน ฝากเจมส์คนเท่ห์ x อันนา คนฉวยกันด้วยนะคะ อ่านกันให้สนุกนะคะ
หลายชั่วโมงต่อมา ด้านอันนาหลังจากที่ฉันถูกเจมส์คุณพ่อสุดหล่อสามีสุดที่รักเซอร์ไพรส์ขอฉันแต่งงานแล้วนั้น และตอนนี้ฉันก็นั่งอยู่กับพวกเพื่อนๆ ของฉัน และมีจ้าหนูน้อยตัวแสบอย่างจีซัสที่นั่งอยู่บนตัก ส่วนอีกโต๊ะที่ถัดไปก็เป็นกลุ่มเพื่อนๆ ของเจมส์ ที่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่เพื่อนๆ ของเขา แต่มีรุ่นพี่ที่สนิทของเจมส์นั้นมาร่วมแจมด้วย"พวกฉันยินดีกับแกด้วยนะ ในที่สุดแกก็จะได้เป็นเจ้าสาว และยังมีพยานรักตัวน้อยๆ น่ารักรักร่วมเป็นพยานรักด้วย" ลูกพีชเอ่ยกับฉันมา"ฉันก็ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะถูกผู้ชายที่ฉันเกลียดขี้หน้าเขาสุดๆ นั้นจะได้มาเป็นสามี และพ่อของลูกฉัน" อันนาเอ่ยกับทั้งสองสาว"แล้วนี้แกดูฤกษ์ยัง วันไหนอะไรยังไง พวกฉันจะได้เตรียมชุด งานแก่ทั้งทีฉันต้องสวย ต้องเริศคะ" ลูกพีชเอ่ยพร้อมกับยิ้มให้กับพวกฉัน"ถ้าจะขนาดนั้น ก็เป็นเจ้าสาวเองเลยไหม..." ยัยน้ำอิงเอ่ยดักคอยัยลูกพีช"ไม่ขนาดนั้นหรอกแก ยอมแค่เจ้าสาวคนเดียว" ด้านอันนาที่ได้ฟังเพื่อนๆ เอ่ยมาเช่นนั้นใบหน้าสวยหวานถึงกับยิ้มไม่หุบ จากนั้นลูกพีชยื่นมือมาหวังจะอุ้มจีซัสแต่ด้วยลูกชายของเธอนั้นติดเธอและเจมส์เอามากๆ เพื่อนๆ ของเธอเลยจะได้อุ้มเจ้าตัวแสบท
หลายชั่วโมงต่อมา และนี้ก็เป็นค่ำคืนที่แสนพิเศษสำหรับอันนา บ้านไม้สองชั้นถูกเนรมิตเป็นคาเฟ่สำหรับจัดปาร์ตี้วันเกิดในค่ำคืนนี้ โดยมีกลุ่มเพื่อนสนิทของอันนาอย่างสองสาว น้ำอิงและลูกพีชที่มาร่วมแจม และคู่รักรุ่นน้องคนสนิท อย่างโจ้ วิวาห์ ดีเอ็ม ดีเทล ไรรา ออสตินก็ถูกเจมส์นั่นเชิญมาร่วมด้วยเช่นกัน"สุขสันต์วันเกิดนะครับ อันนา ขอให้เธอมีความสุขมากๆ มีลูกสาวให้ไอ้เจมส์มันเร็วๆ นะ" นั้นคือคำอวยพรของดีเอ็มทำเอาใบหน้าสวยของอันนาถึงกับมองแรง"ขอบใจมากนะ ลูกสาวจะมาหัวปีท้ายปีแบบนี้ ม่ามี้อย่างฉันคงไม่ต้องออกไปไหนกันพอดี แค่จีซัสคนเดียวฉันก็หัวหมุ่นจะแย่แล้ว" อันนาเอ่ยกับเพื่อนสนิทของเจมส์พร้อมกับยื่นมือไปรับกล่องของขวัญที่ดีเอ็ม นั่นยื่นให้กับเธอ"กูพยามทุกวันแต่เบบี้เกิร์ลกูก็ยังไม่มาชักที" ด้านเจมส์ที่เอ่ยมาเช่นนั้น ใบหน้าสวยหวานของอันนาถึงกับแดงซ่านขึ้นมาทันที"คนบ้า ใครใช่ให้พูดแบบนี้กันเล่า" อันนาเอียงด้วยสีหน้าอันเขินอาย เพราะในโต๊ะนี้ไม่ได้มีแค่พวกกลุ่มเพื่อนฉัน แต่ยังมีมัมป๊า และก็ป้าพรที่ร่วมโต๊ะกับพวกเราด้วย ด้านมาดามลีนรษาที่ได้ยินบุตรชายเอ่ยมาเช่นนั้นหญิงวัยห้าสิบต้นๆ ถึงกับหลุดยิ้มออ
@คฤหาสน์เจมส์ หลายเดือนต่อมา ด้านอันนาหลังจากที่เจมส์เขาพาฉันไปจดทะเบียนสมรส เราสองคนตกลงที่จะใช้ชีวิตคู่ด้วยกันแล้วนั่น ตอนนี้ฉันและเจมส์ก็ย้ายมาอยู่ที่คฤหาสน์ของเขา เพนท์เฮ้าส์ของเจมส์ที่เคยอยู่ก็ถูกปิดเอาไว้ ส่วนเรื่องเรียนตอนนี้วันไหนที่มีเรียนฉันก็ไปเรียนตามปกติ ส่วนเรื่องท้องนั้นด้วยความที่ฉันเป็นคนตัวเล็กอีกถ้าไม่สังเกตดีๆ ฉันก็แค่เหมือนคนที่อ้วนขึ้นนิดหน่อย เพื่อนๆ ในห้องของฉันนั้นก็ไม่มีใครทราบว่าฉันนั่นท้องส่วนเจมส์หลังจากที่เราใช้ชีวิตคู่ด้วยกันมาเขาดูแลฉันดีมักมาก ไม่ว่าฉันอยากจะทานอะไร ไปไหนกับยัยลูกพีชและยัยน้ำอิงเจมส์ก็ไม่เคยขัด และยังตามรับตามส่งทุกที ทั้งที่เขาเองก็ต้องเรียนและเข้าไปช่วยงานที่บริษัทของป๊าด้วย แต่อีกอย่างในทุกๆ วันเขาจะได้รับคำชมจากมัมและป๊าอยู่เสมอ เขามีภาวะเป็นผู้นำที่สูงมาก และยังต้องดูแลพนักงานในบริษัทอีกเป็นพันๆ คน ที่เขาสามารถเรียนและทำงานควบคู่ไปด้วยได้ ทั้งที่เจมส์เองก็ไม่ได้เรียนสายบริหารมาเลยฉันภูมิใจที่มีสามีเก่ง และดูแลฉันได้ดีมักมาก ส่วนเรื่องลูกของฉันกับเจมส์ตอนนี้รู้เพศแล้วเพราะอีกไม่กี่วันข้างหน้าคุณหมอก็นัดฉันคลอด ลูกของเราเป็นผู้ช
ด้านเจมส์หลังจากที่เจ้าตัวได้คำตอบจากป้าพรว่าอันนานั้นอยู่ที่นี่จริง ไหนมารดาทราบเรื่องของตนและอันนาแล้วนั้น ใบหน้าอันหล่อเหลาที่ห่อเหี่ยวมาสามวันถึงกับหน้าระรื่นขึ้นมา!! ปรึก !! ฝ่ามือหนาเปิดประตูเข้าห้องของตนราวกับจะเชอร์ไพรส์เมีย แต่แล้วกับต้องชะงัดเพราะคนที่นั่งอยู่บนเตียงนอนของตนนั้นไม่ใช่อันนา แต่กับเป็นจีน่า"พี่อัน..." ด้านจีน่าที่กำลังจะแหกปากเรียกอันนาแต่กับโดนพี่ชายสั่งห้าม นิ้วของเจมส์ยกขึ้นมาจู่ปาก"นี่เราจะแหกปากตะโกนทำไม อันนาอยู่ไหน" เสียงเข้มของเจมส์เอ่ยกับจีน่าและเพราะมองไปรอบห้องนั่นไม่เจอเธอ"พี่อันอาบน้ำ หูยเฮียรู้ซะแล้ว งั้นคืนนี้ก็อดเม้าท์เรื่องเฮียกับพี่อันแล้วสิ " จีน่าเอ่ยพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ ให้กับพี่ชาย"กะว่าคืนนี้จีจะขอนอนกับพี่ซะหน่อย""ห้องตัวเองก็มีจะมานอนห้องเฮียทำไม ออกไปได้แล้ว" เมื่อมาถึงเจมส์ก็เอ่ยปากไล่ก้างชิ้นโตที่จะขวางตนทันที"เมาท์เรื่องเฮียงั้นเหรอ นี้เราเอาอะไรใส่ในหัวอันนา อย่างให้รู้เชียวนะ" เจมส์เอ่ยกับจีน่ามาอย่างคลาดโทษ"ไม่บอกหรอก อยากรู้ก็ไปถามพี่อันเอง" จีน่าเอ่ยมาอย่างลอยหน้าลอยตา"อย่าให้รู้นะว่าอันนามาที่นี่เพราะฝีมือเรา" เจมส์เอ
ด้านอันนาเมื่อรู้ว่าคนตรงหน้านั้นคือมารดาและน้องสาวของเจมส์ ร่างบางถึงกับนั่งนิ่งๆ เอาจริงฉันไม่ได้เตรียมตัวหรือเตรียมใจอะไรเลยด้วยซ้ำ สายตาของคนทั้งคู่ที่จับต้องมาที่ฉัน ร่างบางตื่นเต้นถึงกับมือเย็นเฉียบขึ้นมากระทั้นหัน"หนูอันมาอยู่ที่นี่กับเจมส์นานหรือยังจ๊ะ" มาดามลีนเอ่ยถามว่าที่ลูกสะไภ้ด้วยสีหน้าเป็นมิตร เพื่อให้อันนานั่นดูผ่อนคลายลง"ไม่นานคะ" เสียงหวานเอ่ยตอบ"พี่อันนาไม่ต้องกลัวมัมนะคะ มัมของพวกเราใจดีคะ" ด้านจีน่าที่นั่งถัดจากมารดาที่เห็นท่าทีของอันนาถึงกับเอ่ยขึ้นมา"อันต้องขอโทษด้วยนะคะ" แต่ขณะที่มาดามลีนกำลังจะเอ่ยถามอันนาต่อนั่น แต่แล้วสายตากับสะดุดเข้ากับเข็มกัดอันเล็กๆที่ติดไว้บนหน้าท้องของเธอ ซึ่งถ้าคนไม่สังเกตุดีๆ นั้นจะไม่เห็นว่านี้คือสิ่งที่คนท้องใช้ติดกัน"อย่าหาว่ามัมเสียมารยาทเลยนะลูก หนูอันท้องใช่ไหม" มาดามลีนที่เอ่ยถามเช่นนั้นใบหน้าสวยของอันนาถึงกับชะงักและซีดเผือกลงทันทีไม่ใช่แค่อันนาที่ตกใจ ป้าพร จีน่าเองต่างก็ตกใจไม่ต่างกัน อันนาได้แต่พยักหน้าให้กับมารดาของเจมส์ ด้วยท่าทีที่ตื่นเต้น เธอเองรู้สึกกลัวไปหมด กลัวจะโดนตำหนิ"ไม่ต้องกลัวหรือกังวลอะไรนะจ๊ะ ดีซะอีก
หลายวันต่อมา ด้านอันนาและวันนี้ก็เป็นวันสอบวันสุดท้ายที่จะสิ้นสุดปีการศึกษาที่สามของฉัน หลายวันมานี้เจมส์เขาดูแลฉันดีมาก แต่นั้นก็ใช่ว่าจะวางใจได้ วันไหนที่ไม่มีเรียนเขาก็เข้าบริษัท ออกจากเพ้นท์เฮ้าส์ไปตั้งแต่เช้า และกลับมาอีกที่ก็มืด แต่นั้นฉันก็ยังไม่ปักใจเชื่อเขาร้อยเปอร์เซ็นต์ ขณะที่อันนานั่งอ่านหนังสือก่อนที่เข้าห้องสอบนั้น"แก แนวข้อสอบที่ยัยโบ ส่งให้พวกแกได้ดูกันมาป่าว ฉันอ่านและทำความเข้าใจยังไงก็ไม่เข้าหัวฉัน" ยัยน้ำอิงที่นั่งดูดน้ำปั่นอยู่นั้นเอ่ยขึ้นมาถามยัยและยัยลูกพีช"ก็ดูมาบ้างนะ แต่ไม่รู้จะทำได้ป่าว" ฉันเอ่ยกับยัยน้ำอิงไป"งั้นแกช่วยอธิบาย วิธีที่มันลัดกว่าที่ยัยโบส่งให้ได้ไหม ถ้าคะแนนไม่ถึ วิชานี้ฉัน F แน่นอน" ยัยน้ำอิงเอ่ยด้วยสีหน้าเป็นกังวล"ได้สิ แต่ฉันไม่แน่ใจนะว่าเป็นอย่างที่ฉันเข้าใจหรือเปล่า" อันนาเหลือบมองนาฬิกาเหลืออีกครึ่งชั่วโมงที่เธอนั้นพอมีเวลาติวหนังสือให้กับน้ำอิงจากนั้นอันนาก็เริ่มอธิบายทันที ผ่านไปสิบนาที"เค แกฉันเก็ตละ ขอบใจมากนะคะคุณแม่" น้ำอิงเอ่ยพร้อมกับน้ำเสียงออดอ้อนอันนาแต่ขณะที่ตั้งสามสามนั่งติวกันอยู่นั่น ด้านยี่หวาที่กำลังจะเดินผ่านพวกเธอ